Kiedy zaczynałam czytać tę książkę, miałam wrażenie, że jest ona przeznaczona dla czytelnika nieco młodszego niż ja. Szybko jednak przekonałam się, że tak nie jest; książka okazała się czymś większym, niż mogło by się zdawać na początku.

W tej książce Gaarder prezentuje się z zupełnie innej strony, niż znałam go dotychczas. Nie dość, że w pomysłowy i interesujący sposób udało mu się przekazać wiele istotnych informacji (a jeśli chodzi o filozofię, nie jest to wcale łatwe), to na dodatek zupełnie zaskoczył mnie koncepcją wykreowanego przez siebie świata, niemalże zabawą w Boga. Nieprawdą jest, że czyta się ją ciężko - przynajmniej ja nie odczułam nadmiaru opisów czy informacji. Ciekawa jeszcze jestem, czy zrozumiałam całe jej przesłanie.

Z początku niezbyt obiecująca, potem jednak czytana jednym tchem i z żalem pozostawiona po zakończeniu ostatniej strony. Serdecznie polecam tę książkę i jestem pewna, że jest to pozycja, do której kiedyś jeszcze wrócę.

Kiedy zaczynałam czytać tę książkę, miałam wrażenie, że jest ona przeznaczona dla czytelnika nieco młodszego niż ja. Szybko jednak przekonałam się, że tak nie jest; książka okazała się czymś większym, niż mogło by się zdawać na początku.

W tej książce Gaarder prezentuje się z zupełnie innej strony, niż znałam go dotychczas. Nie dość, że w pomysłowy i interesujący sposób...