Kolejny ukłon w kierunku Grzegorza Skommera. Ten tom "Opowieści Margit Sandemo" czyta się jednym tchem i ma na to wpływ, między innymi, właśnie dobre tłumaczenie. Należy jednak zaznaczyć, że autorce udało się stworzyć świetne postaci. Przede wszystkim uwagę zwraca główna bohaterka. Silna osobowość, inteligencja, błyskotliwość, cięty język. Taka jest Katja. Z wielką przyjemnością czyta się zabawne, ironiczne dialogi bohaterów. Oczywiście jest to nadal typowe dla autorki połączenie romansu z kryminałem, ale, mimo tendencyjności, "Klucz do szczęścia" czyta się naprawdę dobrze.

Historia rozpoczyna się od przypadkowo podsłuchanej przez Katję rozmowy. Początkowo bierze ją za kryminalne słuchowisko radiowe, ale dochodzi w końcu do wniosku, że rozmowa była prawdziwa i dotyczyła Jonasza Callenberga - jednego z pracowników jej szefa. Mimo że nie żywi przyjaznych uczuć do Jonasza, postanawia go ostrzec. W tym miejscu zaczyna się właściwa akcja książki.

Zainteresowanych odsyłam do lektury.

Kolejny ukłon w kierunku Grzegorza Skommera. Ten tom "Opowieści Margit Sandemo" czyta się jednym tchem i ma na to wpływ, między innymi, właśnie dobre tłumaczenie. Należy jednak zaznaczyć, że autorce udało się stworzyć świetne postaci. Przede wszystkim uwagę zwraca główna bohaterka. Silna osobowość, inteligencja, błyskotliwość, cięty język. Taka jest Katja. Z wielką...

Po prostu Margit Sandemo. Czyta się przyjemnie i to najważniejsze :)

Po prostu Margit Sandemo. Czyta się przyjemnie i to najważniejsze :)

Czasy współczesne to nie moja broszka i fakt faktem większość opowiadań Pani Sandemo działa według ustalonego schematu, ale to naprawdę mi się podobało. Przyznam, że Katja niekiedy mnie mocno irytowała, ale wspólne przekomarzanki z Jonaszem to chyba największa zaleta tej książki.

Czasy współczesne to nie moja broszka i fakt faktem większość opowiadań Pani Sandemo działa według ustalonego schematu, ale to naprawdę mi się podobało. Przyznam, że Katja niekiedy mnie mocno irytowała, ale wspólne przekomarzanki z Jonaszem to chyba największa zaleta tej książki.

Ciekawe dialogi, pełne sarkazmu, pstryczków i uwag typu "gorylu, ośle". Historyjka dosyć przeciętna - Ona skrywa sekret, który skłonił ją do utworzenia wokół siebie muru - On stara się za wszelką cenę go zburzyć. Jednak mimo tej typowej historyjki książka mnie urzekła. Czym? Nie wiem, ale bardzo fajnie się ją czytało i polecam każdemu.

Ciekawe dialogi, pełne sarkazmu, pstryczków i uwag typu "gorylu, ośle". Historyjka dosyć przeciętna - Ona skrywa sekret, który skłonił ją do utworzenia wokół siebie muru - On stara się za wszelką cenę go zburzyć. Jednak mimo tej typowej historyjki książka mnie urzekła. Czym? Nie wiem, ale bardzo fajnie się ją czytało i polecam każdemu.

393

393

Cóż, nie lubię współzesnych romansideł, ale to jest jakieś... inne? Wprost uwielbiam utarczki słowne Katji i Jonasza ;) Polecam serdecznie.

Cóż, nie lubię współzesnych romansideł, ale to jest jakieś... inne? Wprost uwielbiam utarczki słowne Katji i Jonasza ;) Polecam serdecznie.

Ekstra!!

Ekstra!!

Opowieści 22

Opowieści 22