Sięgnąłem nie oczekując wiele i jakże się zaskoczyłem! Fenomenalne prowadzenie akcji, doskonale zarysowani główni bohaterowie, ich wzajemny antagonizm i - stopniowo się rysująca - więź przyjacielskiej miłości, co prawda dziwnej i niezrozumiałej dla osób postronnych, nawet tych najbliższych. Jest w tej powieści rzeczywiście coś irracjonalnego; i Teasle'a i Rambo nie rozumie nikt, łącznie z czytelnikiem. Ich działania wydają się niezrozumiałe, przeciwskuteczne. Ani oni sami, ani osoby postronne nic z nich nie mają poza cierpieniem, czy wręcz śmiercią. Dlaczego tylu ludzi musi zginąć, by ci targani siedzącymi w nich demonami weterani w końcu doszli do samozrozumienia, do pogodzenia się między sobą, ze sobą samym i ze światem - i to jakby w opozycji do tego świata? Stan ten jest - z biegiem wypadków - nieco łagodzony, ale ostatecznie Teasle'a rozumie tylko Rambo, a Rambo rozumie tylko Teasle. To największy atut książki - ta wspaniale opisana, złożona relacja między jej głównymi bohaterami. Obok tego mamy porywającą akcję, znakomicie oddane zaszczucie człowieka ściganego, cierpienia człowieka będącego na skraju wyczerpania. Ale to tylko przystawka.

Sięgnąłem nie oczekując wiele i jakże się zaskoczyłem! Fenomenalne prowadzenie akcji, doskonale zarysowani główni bohaterowie, ich wzajemny antagonizm i - stopniowo się rysująca - więź przyjacielskiej miłości, co prawda dziwnej i niezrozumiałej dla osób postronnych, nawet tych najbliższych. Jest w tej powieści rzeczywiście coś irracjonalnego; i Teasle'a i Rambo nie rozumie...