W jaki sposób ta wątła, nieśmiała i skromna kobieta, która zupełnie bez przygotowania w wieku dwudziestu sześciu lat zasiadła na tronie, zdobyła taki autorytet? Jak tej arystokratce z urodzenia, mieszczce pod względem upodobań, po pół wieku burzliwego panowania udało się umocnić instytucję najbardziej anachroniczną na świecie: monarchię brytyjską? Jak to możliwe, że zdołała przetrwać tyle skandali, które wstrząsnęły rodziną królewską, i utrzymać poparcie swoich poddanych?

Marc Roche badał genealogię Windsorów, przeprowadził wiele rozmów nie tylko z królową, ale także z urzędnikami, damami dworu, doradcami, rzemieślnikami. Ostatnia królowa to wiele interesujących faktów z życia i panowania Elżbiety II, a także zabawne historie, które zazwyczaj nie opuszczają królewskich komnat.

Ambicją autora podczas pisania tej książki była próba zrozumienia tego, jak delikatna, nieśmiała, skromna młoda brunetka o dość powierzchownym wykształceniu po pół wieku królowania zdobyła tak wielki osobisty autorytet. Nikt się przecież tego nie spodziewał. Jednak dzięki naturalnej godności, całkowitemu oddaniu pełnionej funkcji oraz inteligencji tej kruchej kobiecie, arystokratce z urodzenia, ale mieszczance pod względem upodobań, udało się umocnić najbardziej anachroniczną instytucję świata, jaką jest monarchia brytyjska. Wszystko wskazuje na to, że nawet kiedy Elżbiety II zabraknie, monarchia będzie trwała. Na pewno jednak w nico innej formie niż ta, którą ona jej nadała. Stąd też tytuł książki: Ostatnia królowa. Nie ostatnia z rodu, lecz ta, którą prezydent Mitterrand z podziwem nazwał prawdziwą królową.
Jak sam autorka wspomina niełatwo jest pisać o królowej. Dowodzi tego także ostrzeżenie, jakiego doradca królewski udzielił kiedyś autorowi biografii Jerzego V: "Nie został pan powołany do pisania o człowieku, lecz o legendzie". Biografowie muszą zachować równowagę pomiędzy współpracą z Pałacem, która jest nieodzowna, a dbałością o wolność wypowiedzi. Trudno bowiem nie poddać się emocjom.
Inny kłopot to źródła informacji. Na ogół w sprawach królewskich jest tak, że ci co wiedzą, nie mówią, a ci co mówią, nie wiedzą. Królowa nigdy nie udziela wywiadów. To milczenie sprzyja powstawaniu plotek, rozchodzeniu się pogłosek i niemożliwych do sprawdzenia informacji z drugiej ręki.

Kalendarium:
Elżbieta II, właśc. Elżbieta Aleksandra Maria, ang. Elizabeth Alexandra Mary ur. 21 kwietnia 1926 w Londynie.K rólowa Wielkiej Brytanii z dynastii Windsorów od 6 lutego 1952 (koronowana 2 czerwca 1953), córka króla Jerzego VI i jego żony – Elżbiety Bowes-Lyon.

Filip, książę Edynburga, ang. Philip, Duke of Edinburgh ur. jako książę Filip z Grecji i Danii, następnie Filip Mountbatten ur. 10 czerwca 1921. Książę Zjednoczonego Królestwa, brytyjski książę małżonek jako mąż królowej Elżbiety II. Jest on najdłużej dotąd panującym małżonkiem władcy w historii imperium brytyjskiego, a także najstarszym współmałżonkiem kiedykolwiek panującego monarchy brytyjskiego wolnomularz.

Ślub: 20 listopada 1947 w Opactwie Westminsterskim.
Dzieci:
Karol ur. 14 listopada 1948r. książę Walii.
Anna ur. 15 sierpnia 1950r. księżniczka królewska.
Andrzej ur. 19 lutego 1960r. książę Yorku.
Edward ur. 10 marca 1964r. hrabia Wessexu.

W jaki sposób ta wątła, nieśmiała i skromna kobieta, która zupełnie bez przygotowania w wieku dwudziestu sześciu lat zasiadła na tronie, zdobyła taki autorytet? Jak tej arystokratce z urodzenia, mieszczce pod względem upodobań, po pół wieku burzliwego panowania udało się umocnić instytucję najbardziej anachroniczną na świecie: monarchię brytyjską? Jak to możliwe, że zdołała...