Millgate, miasteczko gdzieś kompletnie nigdzie. Senne, przysypane pyłem, migoce w rozgrzanym powietrzu. Ale niech nie zwiedzie Cię jego niewinny wygląd, tu nic nie jest tym czym być się wydaje. Wpatrz się we fronty jego domów, wypróbuj twardość chodników. Dlaczego nikt do niego nie przyjeżdża, dlaczego po ulicach nie suną samochody tranzytem? Wszystko jest skondensowane i szczelnie domknięte. Nikt nie pyta dlaczego? To pytanie budzi strach, panikę przed odpowiedzią.

A w oddali, na skraju nieba zastygli giganci, nieruchomi jakby w oczekiwaniu stosownej chwili. Gromadzą siły, przyglądają się sobie spod ciężkich powiek. Ich czoła zdobi Mars, bóg wojny. Bo do wojny się gotowią. To Ormuzd i Aryman, dwaj odwieczni wrogowie. Ich walka nie ma końca, walczą po wieki, jak po wieki po nocy nastaje dzień. Bo to dobro i zło, yin i yang, jedno dopełnia drugie, niezbędne do swej wspólnej egzystencji.

A stawką jest wszystko, wszechświat, absolut. A stawką jesteś ty.

Nie zadowoliła mnie ta opowiastka. Brakowało mi kropki nad "i".

Millgate, miasteczko gdzieś kompletnie nigdzie. Senne, przysypane pyłem, migoce w rozgrzanym powietrzu. Ale niech nie zwiedzie Cię jego niewinny wygląd, tu nic nie jest tym czym być się wydaje. Wpatrz się we fronty jego domów, wypróbuj twardość chodników. Dlaczego nikt do niego nie przyjeżdża, dlaczego po ulicach nie suną samochody tranzytem? Wszystko jest skondensowane i...