Moje pierwsze spotkanie z tym autorem i na pewno nie ostatnie :).
Kto będąc w wieku szkolnym i wyjeżdżając na obóz, kolonię czy choćby wycieczkę klasową, nie próbował w jakiś sposób zażartować z opiekunów, wykradać słodyczy ze stołówki albo wymykać się na nocne, zakazane spotkania czy przechadzki? Ten, kto nigdy nie zaznał tego dreszczyku emocji, nie wie co czuli bohaterowie powieści. Chęć sprzeciwienia się nauczycielom, ustanowienia nieformalnej hierarchii, w której to uczeń rządzi, nie raz przysparzała im interesujących przygód. Dodając do tego psychologiczne i literackie umiejętności pisarza, który pięknie nam przedstawił skomplikowane relacje między chłopcami, barwnie i dobitnie opisał niektóre drastyczne sceny i wydarzenia, składają się na wspaniałą powieść, którą naprawdę warto przeczytać. Poza tym, jeśli wierzyć wikipedii, która twierdzi, że autor jako głównego bohatera umieścił sam siebie, powieść zyskuje kolejny duży plus. LLosa ucząc się w takiej szkole od podszewki znał sekrety, zasady i zwyczaje w niej panujące. Miasto i psy to opowieść o przyjaźni, zdradzie i buncie. Nie raz zaskakuje okrucieństwem, innym razem wzrusza i każe się głębiej zastanowić. Zmusza do refleksji, a to jest główna cecha dobrej literatury.

Moje pierwsze spotkanie z tym autorem i na pewno nie ostatnie :).
Kto będąc w wieku szkolnym i wyjeżdżając na obóz, kolonię czy choćby wycieczkę klasową, nie próbował w jakiś sposób zażartować z opiekunów, wykradać słodyczy ze stołówki albo wymykać się na nocne, zakazane spotkania czy przechadzki? Ten, kto nigdy nie zaznał tego dreszczyku emocji, nie wie co czuli...