Popełniłem podstawowy błąd, że nie przeczytałem tej książki w wieku nastoletnim, zapewne byłbym mniej krytyczny i przyznał jej najwyższą możliwą ocenę będąc zauroczonym nieśmiałą seksualnością.
Akcja osadzona jest w czasie wojny w protektoracie Czech i Moraw, lecz daleko tutaj do czarnych scenariuszy, wręcz jesteśmy świadkami sielanki, poza nielicznymi niepokojącymi momentami.
Bohaterowie są jeszcze niedojrzali, więc fabuła nie porywa. Jesteśmy świadkami niekończących się prób zbliżenia głównego bohatera do jakiejkolwiek swojej rówieśniczki i wynikających z nich komicznych nieporozumień - fatalizm postaci.

Za plus można uznać styl pisania, jest przyjemnie lekki, a jednocześnie ze swadą, przez co zostajemy zachęceni do pozostania przy opowiadanej historii. Również napomknięcie o poezji, która potrafi przeobrazić złoczyńcę w dobrą osobę, za pomocą swojej siły, wprawiło mnie w dobry nastrój. Nie zdołałem również znaleźć żadnego akapitu, strony, który dyskredytowałby tę książkę - a to już pozytyw. Jednak zestawiając tę książkę z niektórymi czytanymi przeze mnie tytułami Kundery bądź Hrabala, to tutaj Skvorecky zostaje na końcu stawki. Brakuje mi w niej głębszych przemyśleń, mądrego przesłania, nadzwyczajności literackiej.

Mimo wszystko na pewno sięgnę po wznowione wydanie "Przypadków inżyniera ludzkich dusz", aby się przekonać czy książka uważana za arcydzieło spełni moje oczekiwania. Tymczasem Fajny sezon, mógłby być naprawdę fajny, gdybym był w wieku, kiedy walczy się z cerą.

Popełniłem podstawowy błąd, że nie przeczytałem tej książki w wieku nastoletnim, zapewne byłbym mniej krytyczny i przyznał jej najwyższą możliwą ocenę będąc zauroczonym nieśmiałą seksualnością.
Akcja osadzona jest w czasie wojny w protektoracie Czech i Moraw, lecz daleko tutaj do czarnych scenariuszy, wręcz jesteśmy świadkami sielanki, poza nielicznymi niepokojącymi...