"Genezis z Ducha" to dzieło otwierające mistyczny rozdział w twórczości Słowackiego. Darzę ten pisany biblijną manierą poemat szczególnym sentymentem, gdyż właśnie on był przedmiotem moich badań, gdy pisałam pracę licencjacką - może wyjdę w tym momencie na snobkę, ale chcę się Wam pochwalić wybranym przeze mnie tematem pracy, tj. "Ewolucjonizm i fizyka Einsteina w 'Genezis z Ducha' Juliusza Słowackiego". Nie przywołałam go tutaj tylko po to, by się pochwalić moją interpretacyjną odwagą, ale by wszystkim Czytelnikom Słowackiego, zwłaszcza tego późnego, mistycznego uświadomić jak rozległa znaczeniowo, kontekstualnie, semantycznie i intertekstualnie jest jego twórczość po 1840 roku. Oceniany przeze mnie utwór jest tekstem niezwykle pięknym jeśli chodzi nie tylko o styl, jakim został napisany, ale przede wszystkim dzięki obrazowaniu, malowaniu genezy naszego świata i kosmosu z niezwykłym rozmachem i potężną wyobraźnią. Aby go czytać i właściwie zrozumieć, nie potrzeba nawet zapoznawać się z teoretycznymi podstawami jego "filozofii" genezyjskiej, ponieważ "Genezis z Ducha" jest jej podstawową wykładnią. Wydaje mi się, że późną twórczość Słowackiego należy znać z jednego prostego powodu - jest to ewenement w polskiej literaturze doby romantyzmu. Dla mnie jeden z najważniejszych tekstów w historii literatury polskiej.

"Genezis z Ducha" to dzieło otwierające mistyczny rozdział w twórczości Słowackiego. Darzę ten pisany biblijną manierą poemat szczególnym sentymentem, gdyż właśnie on był przedmiotem moich badań, gdy pisałam pracę licencjacką - może wyjdę w tym momencie na snobkę, ale chcę się Wam pochwalić wybranym przeze mnie tematem pracy, tj. "Ewolucjonizm i fizyka Einsteina w 'Genezis...