To moje trzecie spotkanie z twórczością pisarki, więc spodziewałam się kolejnej lekkiej książki, idealnej do poczytania w samotne wieczory. No cóż, nie mogłam się bardziej mylić. Nie jest to zdecydowanie książka do przeczytania na raz. We mnie wzbudziła wiele emocji, dlatego musiałam co jakiś czas ją odkładać i wracać kiedy frustracja trochę minie. Na nic zdało się powtarzanie, że to "tylko" książka, bo z tyłu głowy i tak pojawiała się myśl, że jest wiele kobiet tkwiących w toksycznych związkach, niepotrafiących z nich wyjść. Mam nadzieję, że ten nierozwinięty wątek młodzieńczej miłości zwiastuje drugą część. Chętnie bym poznała dalsze losy Moniki, rozwój jej i Mechanicznej Babeczki. :)

To moje trzecie spotkanie z twórczością pisarki, więc spodziewałam się kolejnej lekkiej książki, idealnej do poczytania w samotne wieczory. No cóż, nie mogłam się bardziej mylić. Nie jest to zdecydowanie książka do przeczytania na raz. We mnie wzbudziła wiele emocji, dlatego musiałam co jakiś czas ją odkładać i wracać kiedy frustracja trochę minie. Na nic zdało się...

Historia opisana w książce tak naprawdę dotyczy wielu z nas. Żyjemy z toksycznymi ludźmi, którzy nami manipulują dodatkowo sugerując, że cokolwiek robią, to jest to jedynie ich troska o nas. Znam takich osób bardzo dużo, a wolałabym nie znać nikogo. Nasza postać z książki jest dobrą kobietą, która bardzo szybko straciła wolność pozwalając na to, aby on zagościł w jej życiu na dobre. Po szybkim ślubie zabronił jej wykonywania zawodu, który był jej miłością od dziecka i usadził na pozycji, której w ogóle nie znosi. Podobno to wszystko dla jej dobra. Jej szefowa wciąż pokazuje jej jak niewiele dla niej znaczy, utrudniając pracę jak tylko może. Pracując pod kamerą, wpada niczym tajfun gdy ona chce zwyczajnie odpocząć. Rozmowa z mężem nic nie daje, według niego wciąż powinna mu być za tą pracę wdzięczna. W pewnym jednak momencie kobieta zastanawia się, pod przymusem swojej przyjaciółki i ojca, nad odmianą swojego życia. Musi się jednak pospieszyć, gdyż mąż zaplanował już dla niej potomstwo na które ona w ogóle nie ma ochoty. Jak zakończy się ta historia? Czy ktokolwiek będzie w stanie odmienić jej życie?
Od razu wam zaznaczam, że jeśli są takie postacie w książkach, które można znienawidzić, to będzie to tutaj właśnie postać Pawła. I dodam, że osoby, które miały lub mają wciąż do czynienia z takimi ludźmi, bardzo tą książkę przeżyją. Zwróćcie też uwagę na postać Moniki, którą uznacie za naiwną i zwyczajnie nie mądrą. Według niektórych może to być osoba nieprawdziwa i przesadzona. Ale powiem wam, że niewiele osób będąc pod wpływem toksyka zdaje sobie z tego sprawę. Na początku znajomości jest to chodzący ideał, który rozpieszcza nas oferując same przyjemności. Kiedy już usidli swoją zdobycz, delikatnie sugeruje co by było dla niej lepsze na tyle, że ona poddaje się jego ocenie. Kiedy coś nie idzie po jego myśli, potrafi nagle wybuchać obwiniając ją, że to ona go do takiego stanu doprowadza, po czym daje się przeprosić, bo wie, że odtąd zrobi wszystko, by tylko nie doszło do ponownego wybuchu. Żyje dla niego, usługuje mu, daje się wykorzystać, gdyż to on kocha ją najbardziej, to on wie najlepiej czego ona pragnie. Jest przekochany w jej czułych punktach, by ponownie podsuwać jej myśli tam, gdzie chce. I uwierzcie mi, że nieraz trwa to dziesiątkami lat. W książce ich małżeństwo przechodziło obecnie piąty rok. Czy więc cokolwiek się później zmieniło?
Według mnie to bardzo mądra i poruszająca opowieść. Każdy powinien ją przeczytać, by choćby wiedzieć jakie zachowanie jest normalne, a kiedy dochodzi do psychicznej przemocy. Bo tak niewielu z nas potrafi o tym mówić...

Historia opisana w książce tak naprawdę dotyczy wielu z nas. Żyjemy z toksycznymi ludźmi, którzy nami manipulują dodatkowo sugerując, że cokolwiek robią, to jest to jedynie ich troska o nas. Znam takich osób bardzo dużo, a wolałabym nie znać nikogo. Nasza postać z książki jest dobrą kobietą, która bardzo szybko straciła wolność pozwalając na to, aby on zagościł w jej życiu...

Małżeństwo zazwyczaj kojarzy się ze zróżnicowanymi emocjami. Nie zawsze jest zgodne, nie zawsze jest piękne i różnie to z nim bywa. Kamila Majewska w swojej nowej książce ,,Klucz do szczęścia" ukazała nam małżeństwo z tej gorszej strony, bardziej toksycznej, gdzie mąż to taki wampir energetyczny, synek mamusi i osoba, która uważa, że można żoną kierować i rządzić a ona będzie chodziła jak wskazówki zegara. Nie będzie miała swojego zdania, nie będzie mogła spełniać swoich marzeń, ale za to będzie spełniać pragnienia męża i teściowej.
Powiem Wam, że już od samego początku było mi żal Moniki. Nie dość, że w rodzinie nie było najlepiej, to jeszcze w pracy mobbing na całego. Jednak biłam brawa, gdy mimo tych przeszkód zawzięcie dążyła do spełnienia marzeń, troszkę grała na nosie dla męża, co mi się podobało i chciała odciąć się od tego wszystkiego.
Jak grom z jasnego nieba pojawia się również Kamil, który był miłością Moniki i trochę namiesza w życiu całej trójki.
Czy Monika podąży za pragnieniami i odetnie się od tych manipulacji i toksycznych relacji?
Czy mąż Moniki w końcu się opamięta? Czy może dalej będzie patrzył, jak rozpada się im małżeństwo?
Autorka bardzo dokładnie ukazała życie w małżeństwie z tej niekoniecznie dobrej strony. Wskazała ścieżkę, która dostępna jest dla każdego, wystarczy tylko postawić na swoim, mieć zapał, przemyśleć co jest w życiu ważne i przede wszystkim nie dać siebie krzywdzić nikomu. Myślę, że ta książka też będzie wskazówką dla osób, które po części zmagają się z podobnym problemem, co nasza bohaterka. To nie jest lekka pozycja, ale bardzo wartościowa. Autorka ciekawie i solidnie wykreowała swoich bohaterów. Mimo iż nie lubiłam Pawła, to był jakby wyznacznikiem tego, jak wygląda życie pod osłoną takiego krzywdziciela. Poza tym jego postać to idealna przestroga, że trzeba się kilka razy zastanowić, zanim weźmie się za męża mami synka.
Według mnie to książka warta przeczytania. Nie mam do niej żadnych zastrzeżeń. Widzę w niej same plusy i to takie bardzo duże plusy. Fabuła życiowa, a bohaterowie realni, czas miłe spędzony.
Polecam.

Małżeństwo zazwyczaj kojarzy się ze zróżnicowanymi emocjami. Nie zawsze jest zgodne, nie zawsze jest piękne i różnie to z nim bywa. Kamila Majewska w swojej nowej książce ,,Klucz do szczęścia" ukazała nam małżeństwo z tej gorszej strony, bardziej toksycznej, gdzie mąż to taki wampir energetyczny, synek mamusi i osoba, która uważa, że można żoną kierować i rządzić a ona...

Szczęściem dla Moniki na pewno nie było jej obecne życie. Paweł próbował podporządkować życie Żony pod własne cele.Czy tak powinno wyglądać życie w szczęśliwym związku?

Pierwsze spotkanie z twórczością Kamili Majewskiej uznaje za udane.
Okładka przyciąga uwagę, treść czyta się sama. Cała historia liczy niespełna 400 stron i jak nigdy jest to dla mnie za mało!

Książka porusza temat przemocy emocjonalnej, pokazuje jak człowiek będący w takiej relacji potrafi mieć przysłonięte nie tylko oczy ale również racjonalne myślenie.
Oprawca za to czerpie z tego garściami i krok po kroku dochodzi do wymarzonego celu.
Bardzo podobał mi się motyw pierwszej miłości oraz chęci zdobywania swoich marzeń mimo przeciwności losu.
Postacie zostały stworzone niemalże idealnie. Czarny charakter w osobie Pawła i łykająca wszystko Monika zmuszają czytelnika do relacji nad książką.

Historia jest bardzo przewidywalna, mimo to czyta się ją bardzo przyjemnie i zachłannie.
Zdecydowanie warto poznać tę historię!
Z przykrością jednak muszę stwierdzić, że oczekiwałam trochę innego zakończenia.. Ale kto wie? Może doczekamy się kontynuacji? 😊🔥

Szczęściem dla Moniki na pewno nie było jej obecne życie. Paweł próbował podporządkować życie Żony pod własne cele.Czy tak powinno wyglądać życie w szczęśliwym związku?

Pierwsze spotkanie z twórczością Kamili Majewskiej uznaje za udane.
Okładka przyciąga uwagę, treść czyta się sama. Cała historia liczy niespełna 400 stron i jak nigdy jest to dla mnie za mało!

Książka...

Czasem najtrudniejsza droga prowadzi do spełnienia marzeń o których nam się nie śniło.

Monika i Paweł od pięciu lat są małżeństwem. Nie doczekali się jednak potomka , co kobiecie wbrew pozorom bardzo odpowiada , ponieważ nigdy nie czuła słynnego instynktu macierzyńskiego,a porzucenie przez matkę w wieku zaledwie trzech lat odbiło się na jej psychice.
Niestety coraz większy nacisk męża na kwestię powiększania rodziny zbiegły się w czasie z mobbingiem, którego Monika doświadcza ze strony przełożonej.
Znienawidzona księgarnia i brak wsparcia ze strony ukochanego powodują, że młoda mężatka szuka pocieszenia w ramionach ojca , który na skutek zbiegu okoliczności chwilowo mieszka z nią i Pawłem.
To starszy pan radzi córce, by zrezygnowała z zajęcia, którego nie lubi i wróciła do swojej młodzieńczej pasji , którą było naprawianie samochodów.
Mimo początkowego oporu w głowie dziewczyny rodzi się plan otwarcia własnego biznesu i choć nie brakuje klientów o stereotypowych poglądach Monia nie zamierza się poddać..
Gdy jednak w mieście pojawia się jej były chłopak-Kamil- nic już nie będzie takie jak dawniej.
Czy bohaterka zdecyduje się postawić na siebie wbrew oczekiwaniom męża i jego bliskich?
Do czego posunie się Paweł by osiągnąć swój cel?

Współpraca przy tym tytule była dla mnie przemiłą niespodzianką od wydawnictwa Filia i z tego miejsca chcę bardzo podziękować za zaufanie 🩷

Patrząc na okładkę powieści Kamili Majewskiej można odnieść wrażenie, że będzie to lekki romans, który można przeczytać w jeden dzień.
Okazało się, że wątek miłosny oczywiście jest częścią fabuły, a relacje bohaterki z dwoma najważniejszymi w jej życiu mężczyznami są bardzo wyraziste i głębokie to lektura otwiera oczy na poważne problemy z którymi zmagają się tysiące kobiet w Polsce i na świecie takie jak przemoc psychiczna i ekonomiczna, szantaż emocjonalny i mobbing.
W kolejnych rozdziałach pojawiają się również wątki drugiej szansy i bolesnej przeszłości.
Było to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, lecz z pewnością nie ostatnie.
Jej pióro jest lekkie a "Klucz" czyta się jednym tchem.
Całość jest napisana z ogromną dawką wrażliwości i empatii ,opowiada o toksycznych relacjach i trudnych wyborach, ale przede wszystkim niesie nadzieję na to,że zawsze możemy odmienić swój los , jeśli tylko posłuchamy głosu serca.
Polecam każdej czytelniczce 🩷

Czasem najtrudniejsza droga prowadzi do spełnienia marzeń o których nam się nie śniło.

Monika i Paweł od pięciu lat są małżeństwem. Nie doczekali się jednak potomka , co kobiecie wbrew pozorom bardzo odpowiada , ponieważ nigdy nie czuła słynnego instynktu macierzyńskiego,a porzucenie przez matkę w wieku zaledwie trzech lat odbiło się na jej psychice.
Niestety...

Nie wiem jak to się stało, ale byłam pewna, że to będzie lżejsza obyczajówka, której potrzebuję, żeby się trochę odmóżdżyć. Taka śmieszna, lekka, przyjemna, na raz.
Nie była to taka książka, ale byłam tym pozytywnie zaskoczona, bo lubię i doceniam poruszanie wszelkich trudnych tematów w książkach. Moje emocje w tym przypadku oscylowały między wściekłością do Pawła, a współczuciem i smutkiem i podziwem do Moniki.
Od pięciu lat są małżeństwem. Monika pracuje w księgarni. Niestety nie jest to jej wymarzona praca. W dodatku mobbing jakiego tam doświadcza doprowadza ją do łez.
O Pawle strasznie trudno mi pisać. Nie polubiłam go i niejednokrotnie marzyłam żeby już zniknął z tej książki. Nie dość, że miał obsesję na punkcie kontroli, chciał mieć dziecko najlepiej teraz, już, zaraz, to na dodatek wyznawał starodawne stereotypy typu: „miejsce kobiety było przy garach z latoroślami uwieszonymi przy nogawce”.
Całe szczęście, że Monikę polubiłam od razu. Co prawda tkwiła w toksycznej relacji, lecz miała charakter i miała przy sobie bliskich. A jak wiemy, posiadanie wokół siebie dobrych, kochających nas osób jest niezwykle ważne, piękne i pomocne. Podobało mi się ukazanie tego w tej historii. Pokazanie walki nie tylko od strony osoby krzywdzonej, ale też walki o kogoś dla nas ważnego. Podobała mi się również skrajność tej książki i jej prawdziwość. Opowiada o codziennym życiu, ale ta codzienność nie dla każdego bywa łatwa, prosta i przyjemna, a życie z toksycznymi ludźmi potrafi dać w kość.
Takie osoby nie tylko manipulują, potrafią sprawić, że nasz zdrowy rozsądek przestaje być zdrowy i stajemy się kimś innym. Nie jest prosto w takich sytuacjach uwierzyć bliskim, nawet jeśli chcą dla nas dobrze. Autorka w swojej książce prowadzi nas przez wszystkie etapy bycia w toksycznej relacji.

„Klucz do szczęścia” to mądra, słodko - gorzka powieść o nauce stawiania granic, trudnych wyborach, walki o siebie i własne szczęście. Fabuła bardzo na czasie. Inspiruje, angażuje, skłania do refleksji. Uwielbiam takie powieści. Serdecznie polecam 😍

Nie wiem jak to się stało, ale byłam pewna, że to będzie lżejsza obyczajówka, której potrzebuję, żeby się trochę odmóżdżyć. Taka śmieszna, lekka, przyjemna, na raz.
Nie była to taka książka, ale byłam tym pozytywnie zaskoczona, bo lubię i doceniam poruszanie wszelkich trudnych tematów w książkach. Moje emocje w tym przypadku oscylowały między wściekłością do Pawła, a...

Lubicie książki o życiu? Książki, które czyta się lekko i z wielką przyjemnością? Książki poruszające poważne sprawy, problemy, z którymi przychodzi nam się mierzyć każdego dnia? Ile to razy robimy coś wbrew sobie, zadowalając wszystkich dookoła... A gdzie w tym wszystkim my? Gdzie ja? Najprościej by było, by ktoś dał nam po prostu klucz do szczęścia, ale czy taki istnieje? Czy pasowałby do wszystkich drzwi??? Czy wszystkie strony byłyby wtedy szczęśliwe? Czy taki "klucz" zadowoliłby każdego w relacji? Książka o życiu, o poważnych sprawach, o poszukiwaniu szczęścia... Czy główna bohaterka je odnajdziesz? I gdzie tak naprawdę poczuje się szczęśliwa??? Doskonała książka na weekend. Polecam Wam serdecznie 👍🏻

Lubicie książki o życiu? Książki, które czyta się lekko i z wielką przyjemnością? Książki poruszające poważne sprawy, problemy, z którymi przychodzi nam się mierzyć każdego dnia? Ile to razy robimy coś wbrew sobie, zadowalając wszystkich dookoła... A gdzie w tym wszystkim my? Gdzie ja? Najprościej by było, by ktoś dał nam po prostu klucz do szczęścia, ale czy taki istnieje?...

Recenzja w całości na https://czytadlapegrota.blogspot.com

„Klucz do szczęścia” to powieść z gatunku literatury obyczajowej i romansu. Historia dotyka aspektów codziennego życia, roli kobiety w społeczeństwie jako żony, pracownika i matki. Główna bohaterka chce sama podejmować decyzje dotyczące jej osoby. Chciałaby jednocześnie mieć wsparcie w najbliższej osobie - mężu, ale czy tak rzeczywiście będzie dowiecie się sięgając po powieść Kamili Majewskiej pt:”Klucz do szczęścia”.


Autorka w bardzo mądry sposób pokazuje nam jak trudne bywają często decyzje podejmowane przez kobiety. Decyzje, które mają nierzadko wpływ na życie całej rodziny. Warto jednak pamiętać, że każdy z nas ma prawo do podejmowania własnych, samodzielnych decyzji. Nikt nie przeżyje za nas naszego życia, a konsekwencje podjętych decyzji ponosimy my same.


Kamila Majewska stworzyła powieść na miarę dzisiejszych czasów. Autorka opisuje w niej problemy współczesnych rodzin i kobiet. Robi to w sposób delikatny i subtelny, choć pomimo tego, podczas czytania miałam niejednokrotnie ochotę walnąć pięścią w stół i krzyknąć „dość tego!”. To bezsprzecznie pokazuje, że w tej historii znajdziemy mnóstwo emocji, które nie zawsze nastroją nas pozytywnie.


„Klucz do szczęścia” to powieść, którą powinna przeczytać każda kobieta. Mężczyzn oczywiście również zachęcam, bo znajdą tu wiele wskazówek…;) Czytajcie tę wciągającą historię, bo autorka popełniła powieść, która wręcz czyta się sama. Bardzo polecam :)

Recenzja w całości na https://czytadlapegrota.blogspot.com

„Klucz do szczęścia” to powieść z gatunku literatury obyczajowej i romansu. Historia dotyka aspektów codziennego życia, roli kobiety w społeczeństwie jako żony, pracownika i matki. Główna bohaterka chce sama podejmować decyzje dotyczące jej osoby. Chciałaby jednocześnie mieć wsparcie w najbliższej osobie - mężu,...

🔑Gdzie tkwi klucz do szczęścia? Na to pytanie wielu z nas nie potrafi sobie odpowiedzieć.
Główna bohaterka powieści również szuka odpowiedzi na to trudne pytanie.
🔑Monika nie wyobraża sobie siebie w roli matki. Macierzyństwo to zdecydowanie nie jej Jednak jej mąż Paweł (między nami mówiąc nie polubiłam gościa) bardzo pragnie potomka. Monika ma w życiu trudny okres. W domu naciski ze strony męża, w pracy mobbingująca przełożona to wszystko sprawia, że kobieta ma dość. Postanawia więc otworzyć warsztat samochodowy i wrócić do tego co było jej pasją. Monika pracę w warsztacie samochodowym porzuciła po ślubie ze względu na męża. Teraz znów wróciła do robienia tego co kocha Jednak nie wszystko idzie po jej myśli. A pojawienie się w warsztacie jej ukochanego sprzed laty tylko dodatkowo komplikuje sytuację.
🔑"Klucz do szczęścia" to historia o tym, że zawsze warto słuchać swoich wewnętrznych potrzeb. Nie możemy zatracać siebie tylko dlatego, że inni tego od nas oczekują Miłość, która skazana jest na ciągłe poświęcenie jednej ze stron nie jest nic warta. Monika gubi się w swoich uczuciach. Szukając właściwego klucza do swego szczęścia kobieta przebyła długą i wyboistą drogę. Słuchajmy siebie.
Nie uszczęśliwiajmy innych swoim kosztem.
Życie to są chwile, więc przeżyjmy je w zgodzie z własnymi pragnieniami.

🔑Gdzie tkwi klucz do szczęścia? Na to pytanie wielu z nas nie potrafi sobie odpowiedzieć.
Główna bohaterka powieści również szuka odpowiedzi na to trudne pytanie.
🔑Monika nie wyobraża sobie siebie w roli matki. Macierzyństwo to zdecydowanie nie jej Jednak jej mąż Paweł (między nami mówiąc nie polubiłam gościa) bardzo pragnie potomka. Monika ma w życiu trudny okres. W domu...

“Nie chciała stracić męża. Jeśli teraz by się postawiła albo, co gorsza, powiedziała otwarcie, że nie chce mieć dzieci, oznaczałoby to rychłe zakończenie ich małżeństwa”.

Monika jest młodą mężatką, patrząc z boku wydaje się być szczęśliwa. A jednak pozory, pozory. Jej apodyktyczny mąż coraz bardziej naciska, by postarali się o dziecko. Monika nie chce zostać mamą, nie czuje się gotowa, na samą myśl o dziecku oblewa ją zimny pot. W pracy też nie jest jej łatwo, szefowa nie jest miłą osobą. Kobieta postanawia zmienić coś w swoim życiu, co niezbyt podoba się Pawłowi, któremu na różne sposoby próbuje pokazać te gorsze strony rodzicielstwa. Pod wpływem chwili podejmuje decyzję, zwalnia się z pracy i otwiera warsztat samochodowy. Niebawem w warsztacie pojawia się Kamil, pierwsza miłość Moniki.

Wartościowa, inspirująca, współczesna historia. Fabuła ciekawie utkana, dotyka skomplikowanych relacji międzyludzkich i trudnej codzienności. Piękny, naturalny, wrażliwy styl, robi bardzo pozytywne wrażenie. Bohaterowie zajmująco ukazani, ludzie, jakich spotykamy na co dzień, pełni wad i zalet. Monikę polubiłam od razu, to silna, ciepła, mądra kobieta. Z całego serca jej kibicowałam, miałam nadzieję, że znajdzie w życiu to czego szuka. Paweł — tyran i maminsynek — razem ze swoją matką wzbudzali we mnie tylko negatywne emocje, uch, co za ludzie.

Autorka czaruje słowem, zabiera czytelnika w trudną podróż, w której chwile pełne radości splatają się z tymi gorszymi, smutnymi, bolącymi. Opowieść pełna mądrych spostrzeżeń dotyczących zwykłego życia. Szczęście, realizowanie pasji, życie w zgodzie z samym sobą. Monika nie może tego doświadczyć, jej mąż ma zupełnie inne oczekiwania. Jego obraz małżeństwa, roli kobiety w związku, tkwi w nim mocno. Chora zazdrość, przemoc psychiczna, umiejętna, zaborcza manipulacja przynosi efekty, narasta niepewność, strach. Uległość wyniszcza, tłamsi, jakby mimochodem przychodzi podporządkowanie. Niepewność, obawy, strach przed macierzyństwem, inna wizja bycia razem jako rodzina. Chęć sprawowania kontroli nad drugim człowiekiem. Walka o siebie, o marzenia.

Życiowa, słodko-gorzka, nieschematyczna opowieść. Wywołuje sprzeczne emocje, niesie nadzieję, zmusza do refleksji, niesie ogromny przekaz. Każdy z nas ma prawo wyboru! Bardzo polecam!

https://tatiaszaaleksiej.pl/klucz-do-szczescia/

“Nie chciała stracić męża. Jeśli teraz by się postawiła albo, co gorsza, powiedziała otwarcie, że nie chce mieć dzieci, oznaczałoby to rychłe zakończenie ich małżeństwa”.

Monika jest młodą mężatką, patrząc z boku wydaje się być szczęśliwa. A jednak pozory, pozory. Jej apodyktyczny mąż coraz bardziej naciska, by postarali się o dziecko. Monika nie chce zostać mamą, nie...