Chętnie znielubiłabym tę książkę. Żeby mi jakaś kosmitka niecnie obśmiewała Gwiezdne Wojny! Skandal. :D Tylko że... za bardzo lubię Stuarta Gibbsa i współtworzony przez Zgubę w kosmosie cykl o Bazie Księżycowej Alfa. I choć ogromnie lubię Szkołę szpiegów autora, to uważam serię księżycową za znacznie bliższą mojemu sercu.

Bardzo czekałam na powrót do Bazy Księżycowej Alfa i na kolejną przygodę w tej fascynującej acz ograniczonej przestrzeni. Byłam ciekawa, czym autor nas zaskoczy, bo że to potrafi, już nie raz się przekonałam. I rzeczywiście - w znaną już czytelnikowi scenerię i znane, ograniczone grono bohaterów wplata kolejną naprawdę ciekawą intrygę.

Ze względu na miejsce akcji (Księżyc) i czas (niedaleka przyszłość) powieść gatunkowo kwalifikowałaby się jako science fiction. Jednak fabularnie blisko jej do powieści detektywistycznej z elementami historii przygodowej. Ten miks gatunkowy jest bardzo zmyślny i wypada bardzo naturalnie, pozwalając czytelnikowi cieszyć się dojrzałą opowieścią dla niedojrzałych czytelników (ale dla tych dojrzałych też).

Ogromnie podoba mi się, że autor pokazuje, z iloma niedogodnościami wiąże się życie kolonii na Księżycu. To, co pozostałym może wydawać się przygodą życia i okazją do szalonych zarobków, zupełnie inaczej wygląda na miejscu, zwłaszcza dla dzieciaków, które zostały poniekąd skazane na własne towarzystwo niezależnie od preferencji. Pomijam już praktycznie brak prywatności i możliwości do pozostawania sam na sam z własnymi myślami.

Młodzi bohaterowie są naprawdę świetni i mimo że mieszkają w bardzo nietypowym miejscu, wciąż mierzą się z typowymi dla nastolatków problemami - zarówno w grupie rówieśniczej, jak i w kontaktach z dorosłymi. Humoru, którym okraszona jest wartka, pełna zwrotów akcja, jest tu mniej niż w serii szpiegowskiej, co nie znaczy, że powieść jest mniej atrakcyjna. Gibbs pisze z lekkością i tworzy wciągającą fabułę, od której nie można się oderwać, wyciskając jak cytrynkę zarówno walory kryminalne, jak i fantastycznonaukowe. A przy tym całość pozostaje przystępna dla młodszych nastolatków. Dorzućmy jeszcze do tego świetne ilustracje Marty Krzywickiej, które wspaniale dopełniają obrazu publikacji.

Ważna jest też sama zagadka - zaginięcie jednego z lunarnautów wydaje się niemal niemożliwe w tak ograniczonej przestrzeni, a jednak Gibbs udowadnia, że nie tylko wprowadza je do fabuły, ale wykorzystuje do poruszenia też wielu innych interesujących kwestii. Zaginięcie jednej osoby to zagadka, którą pozostali lunarnauci muszą rozwiązać, ale jednocześnie katalizator wielu innych zdarzeń, które mają wpływ na całą społeczność. Siłą rzeczy w centrum tego wszystkiego stoi Dash, który próbuje skorzystać z pomocy swojej pozaziemskiej przyjaciółki. A na czytelnika czeka mnóstwo zwrotów akcji i niewiadomych.

Powieść spełniła wszystkie moje oczekiwania i fantastycznie bawiłam się w czasie lektury. Mogłabym powiedzieć, że wchodzi gładko jak masełko, ale to niewiele mówi o nie samej. A Zguba w kosmosie to świetna młodzieżówka detektywistyczo-przygodowa osadzona w futurystycznych realiach i sprytnie czerpiąca z różnych gatunków literackich. Ma wyrazistych, budzących sympatię bohaterów i - ponownie - zaskakujące zakończenie. Bywa zabawna, ale też jest całkiem dojrzałą historią skierowaną do młodszych nastolatków. Zapewnia iście kosmiczną rozrywkę.

Chętnie znielubiłabym tę książkę. Żeby mi jakaś kosmitka niecnie obśmiewała Gwiezdne Wojny! Skandal. :D Tylko że... za bardzo lubię Stuarta Gibbsa i współtworzony przez Zgubę w kosmosie cykl o Bazie Księżycowej Alfa. I choć ogromnie lubię Szkołę szpiegów autora, to uważam serię księżycową za znacznie bliższą mojemu sercu.

Bardzo czekałam na powrót do Bazy Księżycowej Alfa...

„Zguba w kosmosie” czyli drugi tom z serii „Baza Księżycowa Alfa” autorstwa Stuarta Gibbsa. Pisarza odpowiedzialnego za bestselerową serie „Szkoły szpiegów” (aż siedem tomów!). Wspomnę tylko, że książka zawiera iście kosmiczne, czarno – białe ilustracje autorstwa Marty Krzywickiej. I to już tyle, tytułem wstępu. Już przechodzę do meritum 😊.
.
Pytanie za sto punktów! Mając dwanaście lat, gdzie spędzaliście wakacje? Cóż, ja na wsi z dziadkiem, królikami i rowerem, no ale to było lata świetlne temu. Natomiast nasz bohater Dashiell Gibson spędza ten czas w Bazie Księżycowej Ala. I wydawać by się mogło, że wygrał los na loterii. Nic bardziej mylnego. Nie dość, że musi rozwiązać zagadkę zniknięcia pewnej ważnej dla całej ekspedycji osoby, to jeszcze musi się borykać z wieloma przeciwnościami uroków życia w kosmosie. Pył księżycowy i deszcz śmiercionośnych meteorytów, to tylko początek problemów. Życie załogi jest w niebezpieczeństwie, ktoś uszkodził skafandry, zniszczył hełmy astronautów i zagraża całej lunarnej społeczności. A tym samym powierzona im misja może zakończyć się fiaskiem. Jestem pewna, że tak samo jak ja, w wypiekami na twarzy będziecie chcieli poznać prawdę!. W końcu zaginął człowiek w Kosmosie, i jak go tu znaleźć?
.
Ciekawy pomysł na książkę, wciągająca historia z elementami kryminału, sensacji. Lekka narracja, taka, która płynie wraz z każdą przeczytaną stroną. Wartością dodaną jest kosmiczna wiedza. Prawdziwa czy wizja autora? Warto sprawdzić samemu i to też jest bardzo ciekawe. Tym sposobem uczymy się geografii, fizyki i wiedzy ogólnej :). Takie kosmiczne „smaczki” mogą naprawdę zainteresować młodego czytelnika a być może nawet zachęcić w przyszłości do kształcenia się z dziedziny fizyki czy kosmonautyki.
.
A dla „starszego” czytelnika, to mogę tylko zdradzić, że czyta się fantastycznie. W głowie nucę piosenkę "I don't want to miss a thing" z filmu „Armagedon”. Warto przeczytać. Polecam!

„Zguba w kosmosie” czyli drugi tom z serii „Baza Księżycowa Alfa” autorstwa Stuarta Gibbsa. Pisarza odpowiedzialnego za bestselerową serie „Szkoły szpiegów” (aż siedem tomów!). Wspomnę tylko, że książka zawiera iście kosmiczne, czarno – białe ilustracje autorstwa Marty Krzywickiej. I to już tyle, tytułem wstępu. Już przechodzę do meritum 😊.
.
Pytanie za sto punktów! Mając...