Po kilku latach wróciłem do "Obcego" gdyż mam zamiar zabrać się czytanie "Sprawy Meursaulta", czyli algierskiej odpowiedzi właśnie na tę książkę.

Przeniosłem się na upalne ulice i plaże Algieru, gdzie słońce wypala swój ślad niemalże na wszystkim: na asfalcie, lakierowanym drewnie jak i na ludzkiej skórze. Spiekota zdaje się wprowadzać w letarg bohatera powieści, znieczulać go emocjonalnie. Jego obojętność jest uderzająca, nie żywi żadnych wyrazistych uczuć do matki, współpracowników, zakochanej w nim kobiety, znajomych dążących do zaprzyjaźnienia się z nim, ani też do człowieka, którego zabija. Reaguje wyraźnie emocjonalnie jedynie wtedy, gdy odwiedza go ksiądz próbując namówić do pojednania się z Bogiem, którego konsekwentnie odrzuca.

Postać znieczulonego moralnie Meursaulta, skądinąd zupełnie przyzwoitego, zwykłego człowieka, który właściwie przypadkowo stał się zbrodniarzem została mistrzowsko oddana przez Camusa.

Polecam

Po kilku latach wróciłem do "Obcego" gdyż mam zamiar zabrać się czytanie "Sprawy Meursaulta", czyli algierskiej odpowiedzi właśnie na tę książkę.

Przeniosłem się na upalne ulice i plaże Algieru, gdzie słońce wypala swój ślad niemalże na wszystkim: na asfalcie, lakierowanym drewnie jak i na ludzkiej skórze. Spiekota zdaje się wprowadzać w letarg bohatera powieści,...