"O Jezu"- mówią ludzie. "Mój Boże!"- wykrzykują inni. "O Matko Przenajświętsza"- używają jako przecinek kolejni. Ale jak żyję, nie słyszałam, żeby ktoś mówił: Józefie! Współcześnie jego rola jest rzadko wspominana, w zasadzie wiemy o nim niewiele.
Książka opowiada o Józefie- dwudziestoczteroletnim mężczyźnie bez żony- ku strapieniu sędziwego ojca, Jakuba, który każe mu wyruszyć z domu w poszukiwaniu odpowiedniej na małżonkę kobiety. Józef nie żenił się dotąd, gdyż czekał... Czekał, aż spotka tę właściwą, którą pokocha miłością prawdziwą i odwzajemnioną. Przed wędrówką wybiera się jednak do Zachariasza, prosząc o radę. Po rozmowie z nim Elżbieta, żona kapłana, poradziła, by wybrał się do Nazaretu, do Kleofasa. Tam znajdzie kobietę, która zasługuje na miłość, jaką Józef gotów jest ofiarować. Mężczyzna idzie za wskazówką Elżbiety i poznaje uroczą Miriam, w której zakochuje się bez pamięci... z wzajemnością. Nie mógł jednak przewidzieć, że dziewczyna ta wywróci jego życie do góry nogami...

Książka opisuje mistrzowsko życie Józefa. Ukazuje go jako człowieka bardzo mądrego, spolegliwego, opanowanego, odpowiedzialnego i pobożnego. Bardzo podobało mi się, że każdy rozdział kończył się czymś zastanawiającym i ta końcówka nie pozwalała oderwać się od książki. Plusem jest również to, że w żadnym momencie opis życia Jezusa- który jest jednak ważniejszą postacią od swojego Opiekuna- nie przyćmił głównego wątku.

Minusem była fatalna interpunkcja- co chwila musiałam sięgać po porzucony nieopatrznie ołówek.

Ogólnie... mam sentyment do tej książki, gdyż grałam w jasełkach napisanych w oparciu o tę powieść.

"O Jezu"- mówią ludzie. "Mój Boże!"- wykrzykują inni. "O Matko Przenajświętsza"- używają jako przecinek kolejni. Ale jak żyję, nie słyszałam, żeby ktoś mówił: Józefie! Współcześnie jego rola jest rzadko wspominana, w zasadzie wiemy o nim niewiele.
Książka opowiada o Józefie- dwudziestoczteroletnim mężczyźnie bez żony- ku strapieniu sędziwego ojca, Jakuba, który każe mu...