Komiks przeczytany jednym tchem. Świetna grafika, ciekawa fabuła. Szkoda, że tak krótki.

Komiks przeczytany jednym tchem. Świetna grafika, ciekawa fabuła. Szkoda, że tak krótki.

Nie ukrywam, że do zakupienia i przeczytania komiksu zachęciła mnie przepiękna okładka. Już na pierwszy rzut oka widać, że to fantasy, więc tym bardziej moje klimaty.

Wizualnie opowieść bardzo przypadła mi do gustu. Fabularnie to baśń dla dorosłego odbiorcy. Nie ruszyła mnie tutaj za bardzo brutalność i seks. Bardziej to, jak brzydka opinia ciągnie się za człowiekiem, jak uprzedzenia mogą komuś zniszczyć życie i jak łatwo manipulować ludźmi, którzy mają bardzo materialistyczne pragnienia.

Trochę szkoda, że historia jest taka krótka, brakuje mi rozbudowanego wątku fantastycznego.

Nie ukrywam, że do zakupienia i przeczytania komiksu zachęciła mnie przepiękna okładka. Już na pierwszy rzut oka widać, że to fantasy, więc tym bardziej moje klimaty.

Wizualnie opowieść bardzo przypadła mi do gustu. Fabularnie to baśń dla dorosłego odbiorcy. Nie ruszyła mnie tutaj za bardzo brutalność i seks. Bardziej to, jak brzydka opinia ciągnie się za człowiekiem, jak...

Od kilku lat w ostatnim miesiącu roku zabieram się za zaległe komiksy. Nie planuję tego, po prostu regularnie czytam tak dużo, że zimą dopada mnie przesyt i sięgam po powieści graficzne w celu złapania oddechu. Tym razem na pierwszy ogień trafił słynny francuski komiks „Ciemność”. Na pierwszy rzut oka to po prostu baśniowe fantasy z kilkoma fabularnymi twistami. Na drugi też. ;-)

I aż dziwię się jak bardzo przypadł mi do gustu, przy czym - co jest dla mnie pewnym zaskoczeniem - przeważnie podobały mi się rysunki. Tak pięknych, sugestywnych, malowniczych i pełnych detali nie widziałam chyba w żadnym innym komiksie. Nie żebym czytała ich dużo, ale za kreską ekonomisty, który został rysownikiem, już teraz przepadam i chętnie kiedyś poczytam inne jego opowieści.

Nie bez znaczenia jest tu jednak także fabuła i postacie. Z jednej strony wydają się nie odbiegać daleko od konwencji mrocznych baśni, z drugiej są po prostu piekielnie malownicze i mają więcej niż jeden wymiar. Sama opowieść jest też pełna zwrotów akcji i zabiegów, umożliwiających opowiadanie tej samej historii z różniej perspektywy. Nie muszę oczywiście wspominać, że punkty widzenia się od siebie znacząco różnią i że ten relatywizm wprowadza tu miły element zaskoczenia.

Ostatecznie jednak historia jest dość stereotypowa, korzystająca z setek lat „dorobku”, w opowiadaniu baśni o rycerzach ratujących księżniczki, tyle, że rycerz jest okryty niesławą a księżniczka jest potworem. Dzięki tym złamanym wątkom i bohaterom, ja bawiłam się doskonale.

Od kilku lat w ostatnim miesiącu roku zabieram się za zaległe komiksy. Nie planuję tego, po prostu regularnie czytam tak dużo, że zimą dopada mnie przesyt i sięgam po powieści graficzne w celu złapania oddechu. Tym razem na pierwszy ogień trafił słynny francuski komiks „Ciemność”. Na pierwszy rzut oka to po prostu baśniowe fantasy z kilkoma fabularnymi twistami. Na drugi...

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3333-ciemnosc

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3333-ciemnosc

Rewelacyjny komiks dark fantasy z mocną nutą dramatu obyczajowego. Dla fanów gatunku pozycja obowiązkowa.

Rewelacyjny komiks dark fantasy z mocną nutą dramatu obyczajowego. Dla fanów gatunku pozycja obowiązkowa.

Bardzo przyjemna baśń, którą szybko się czyta. Zainteresuję się innymi tytułami tych twórców

Bardzo przyjemna baśń, którą szybko się czyta. Zainteresuję się innymi tytułami tych twórców

Brardzo przyjemna basn, w ktorej zlo walczy z dobrem, gdzie rzadzi milosc.
Dosc naiwna fabula, ale milo spedzilam czas przy lekturze.

Brardzo przyjemna basn, w ktorej zlo walczy z dobrem, gdzie rzadzi milosc.
Dosc naiwna fabula, ale milo spedzilam czas przy lekturze.

"CIEMNOŚĆ"

Nie będę ściemniał, ale sięgnąłem po ten komiks głównie dlatego, że spodobała mi się okładka. Nie miałem zielonego pojęcia o twórcach i o tym co dostanę w środku. Po cichu jednak liczyłem na dojrzałą historię w klimacie fantasy i w gruncie rzeczy "Ciemność" jest właśnie taką opowieścią. Rozczarowania więc nie było. Ba, powiem więcej, komiks tak przypadł mi do gustu, że z przyjemnością Wam go polecę. 🖤

Scenariusz "Ciemności" napisał Hubert Boulard, a za rysunki odpowiada Vincent Mollié. Na rynku francuskim miniseria ta ukazała się w dwóch księgach, u nas zaś dostajemy wydanie zbiorcze i co za tym idzie - zamkniętą historię.

Na początku poznajemy młodego mężczyznę, który jak się od razu dowiadujemy, zrobił coś czym splamił swój rycerski honor. Pokłosiem tego jest ciągłe wytykanie palcami lub dosłowne i w przenośni mieszanie go z błotem. Po jednej z pijackich bijatyk jego obozowisko nawiedzają trzy staruszki, które proponują mu możliwość odkupienia win i odzyskanie utraconego statusu... I jak się można od razu domyśleć, chodzi o uratowanie piękniej księżniczki. Brzmi banalnie, prawda? Jak się jednak później okaże, nic tutaj nie będzie już aż tak oczywiste. Dalsza część opowieści to baśń dla dojrzałego czytelnika.

"Ciemność" to taka historia po części o dojrzewaniu, o potrzebie miłości i akceptacji przez innych jak i również przez samych siebie. O skrywanych sekretach, o konsekwencjach czynów, i o pokoleniowych radościach i nieszczęciach. Wszystko to przekazano nam w finezyjny sposób, a doprawiono to szczyptą magii z istotną nutą mroku.

Ilustracje są przepiękne, idealnie pasujące do opowieści fantasy. Kolorystyka, płynność, inscenizacja, wszystko to sprawia, że głęboko zanurzyłem się w tym świecie, który pod żadnym pozorem nie jest nowy, czy też oryginalny, ale który jest doskonale zaaranżowany.

Duży format, twarda oprawa. Piękna rzecz pod każdym względem.

"Ciemność" możecie brać w ciemno, tak jak ja to zrobiłam.😊

"CIEMNOŚĆ"

Nie będę ściemniał, ale sięgnąłem po ten komiks głównie dlatego, że spodobała mi się okładka. Nie miałem zielonego pojęcia o twórcach i o tym co dostanę w środku. Po cichu jednak liczyłem na dojrzałą historię w klimacie fantasy i w gruncie rzeczy "Ciemność" jest właśnie taką opowieścią. Rozczarowania więc nie było. Ba, powiem więcej, komiks tak przypadł mi do...

Ciemność skusiła mnie okładkowymi sloganami, wszak miała to być po mistrzowsku narysowana opowieść o walce toczonej z mrocznym przeznaczeniem w świecie zdrady, kłamstw i wypaczonych wartości. Opowieść pod którą podwaliny położyły groza i okrucieństwo.

Nic z powyższych nie jest prawdą.

Idąc zgodnie z kolejnością wytyczoną przez okładkowy blurb. Ciemność narysowana jest w najlepszym wypadku przeciętnie, daleko pracom Vincenta Mallie do mistrzostwa. Żadna ilustracja na stu pięćdziesięciu stronach nie zwróciła mojej uwagi, nie zrobiła najmniejszego nawet wrażenia. Ludzie, wiedźmy, potwory, zwierzęta, uzbrojenie, sceny batalistyczne, architektura, emanacje sił tytułowej ciemności, wszystko to jest jednakowo monotonne i schematyczne - po prostu nudne. Tła nie obfitują w szczegóły, twarze postaci drugiego i trzeciego planu też bywają ledwo zarysowane. Nie ma czego oglądać, zawiesić przysłowiowego oka.

Pozostaje jeszcze "walka toczona z mrocznym przeznaczeniem w świecie zdrady, kłamstw i wypaczonych wartości". Cała historia robi równie duże wrażenie, co ilustracje. Świat w założeniu okrutny, ponury i wypaczony nie został ukazany w najmniejszym nawet stopniu. Autorzy ograniczyli się do głównego wątku, czytelnik nie dowiaduje się więc niczego o realiach opowiadanej historii.

Odniosłem wrażenie że adnotacja "tylko dla dorosłych" dotyczy jakiejś odrębnej klasyfikacji w rodzaju "tylko dla dorosłej młodzieży", a miałem nadzieję uniknąć young adult. Na stronie siedemdziesiątej trzeciej w dość gwałtowny i nieoczekiwany sposób zginęło dziecko - jeszcze niemowlę i był to chyba najmocniejszy moment w całym komiksie. Później powróciły nuda i nijakość. W komiksie ukazano przemoc, krew, nagość i seks, wszystko jednak w sposób dziwnie uładzony i wykastrowany, takie przynajmniej odniosłem wrażenie.
Główną bohaterką jest dziewczyna z okładki - Islena. Córka króla i demonicznej istoty znanej jako Melirena. Islena miota się i szarpie, częściowo opętana przez ducha matki, walczy z mroczną stroną swej natury, odtrąca to znów zachęca adoratora Arzhura, próbuje rzucić się w przepaść, trochę marudzi, a trochę histeryzuje. Taka to właśnie główna bohaterka, nie przekonująca w najmniejszym nawet stopniu. Arzhur i reszta dzielnie statystują, wygłaszają swoje kwestie by wreszcie zginąć, bo historia nie ma happy endu. Może to właśnie dlatego jest tylko dla dorosłych.

Zdecydowane 5/10.

Ciemność skusiła mnie okładkowymi sloganami, wszak miała to być po mistrzowsku narysowana opowieść o walce toczonej z mrocznym przeznaczeniem w świecie zdrady, kłamstw i wypaczonych wartości. Opowieść pod którą podwaliny położyły groza i okrucieństwo.

Nic z powyższych nie jest prawdą.

Idąc zgodnie z kolejnością wytyczoną przez okładkowy blurb. Ciemność narysowana jest w...

Bardzo przyjemna, choć nieco przewrotna baśń dla dorosłych. Sporo tutaj zwrotów, ciekawych postaci i pięknych kadrów. Dla wielbicieli baśni dla dorosłych pozycja obowiązkowa.

Bardzo przyjemna, choć nieco przewrotna baśń dla dorosłych. Sporo tutaj zwrotów, ciekawych postaci i pięknych kadrów. Dla wielbicieli baśni dla dorosłych pozycja obowiązkowa.