Genialna powieść graficzna o powstaniu bomby atomowej. Kreska realistyczna, precyzyjna, ale też pełna rozmachu - obrazy zawarte w tej książce są takie, że nie mogłam oderwać od nich oczu.

Całość jest bardzo poruszająca i pouczająca zarazem. Autorzy poruszają w tej opowieści nie tylko kwestię celowości zrzucenia bomby na Japonię, ale także kwestię etyki, moralności i odpowiedzialności naukowców, opracowujących zabójcze technologie. Niech każdy oceni to sam, we własnym sumieniu.

Genialna powieść graficzna o powstaniu bomby atomowej. Kreska realistyczna, precyzyjna, ale też pełna rozmachu - obrazy zawarte w tej książce są takie, że nie mogłam oderwać od nich oczu.

Całość jest bardzo poruszająca i pouczająca zarazem. Autorzy poruszają w tej opowieści nie tylko kwestię celowości zrzucenia bomby na Japonię, ale także kwestię etyki, moralności i...

https://salomonik.eu/przeczytane/bomba

https://salomonik.eu/przeczytane/bomba

Stworzona z niespotykanym rozmachem cegiełka o tym, jak doszło do wynalezienia i użycia bomby atomowej. Muszę przyznać, że jestem pełen podziwu, widząc, że autorzy świetnie ogarnęli tak wielowątkowy temat, nie zanudzając czytelnika nadmiarem tekstu i szczegółowością. Całość płynie dosyć dynamicznie, ukazując różne perspektywy w sposób symultaniczny. Realistyczna kreska nie przeszkadza, a momentami zachwyca bardziej spektakularnymi planszami. Nie ma nudy, ale brak również drażniących uproszczeń. Jest za to poczucie komiksu kompletnego i ostatecznie bardzo przejmującego.

Stworzona z niespotykanym rozmachem cegiełka o tym, jak doszło do wynalezienia i użycia bomby atomowej. Muszę przyznać, że jestem pełen podziwu, widząc, że autorzy świetnie ogarnęli tak wielowątkowy temat, nie zanudzając czytelnika nadmiarem tekstu i szczegółowością. Całość płynie dosyć dynamicznie, ukazując różne perspektywy w sposób symultaniczny. Realistyczna kreska nie...

W tym potężnym komiksie śledzimy prace nad konstrukcją bomby atomowej, która spustoszyła Hiroszimę oraz Nagasaki w trakcie II wojny światowej. Kwestia użycia śmiercionośnej broni podzieliła środowiska naukowe i wojskowe, co jednak nie stanęło na przeszkodzie jej zrzuceniu na japońskie miasta w sierpniu 1945 roku. Autorzy podejmują próbę moralnej oceny wykorzystania bomby atomowej, która wcale nie była potrzebna dla zakończenia największego konfliktu zbrojnego, skoro w przededniach finalizacji Projektu Manhattan III Rzesza skapitulowała, a Cesarstwo Wielkiej Japonii nie mogło wyjść z impasu w starciu z USA. Co więcej, wykorzystanie broni nowej generacji okazało się brzemienne w skutkach. Poza śmiercią niezliczonych ludzkich istnień, destrukcją miast oraz chorobami popromiennymi u ocalałych ofiar, potężne eksplozje podsyciły apetyt innych mocarstw, które od czasu tragedii w Hiroszimie i Nagasaki zapragnęły broni o niespotykanej sile rażenia. „Bombę” nakreślono z ogromnym rozmachem, na co wskazuje objętość komiksu oraz wielość poruszonych w nim wątków. Zrozumienie złożoności problemu wymaga znajomości tła historycznego, choć niewykluczone, że niezorientowani w tematyce II wojny światowej odnajdą się w tej pozycji. Z drugiej strony chwytanie się wielu wątków skutkuje zdawkowym omówieniem niektórych zdarzeń, co może prowadzić do wniosku o ich zbędności. Lektura „Bomby” pozwoliła mi szerzej spojrzeć na kwestię sensowności konstrukcji broni atomowej bez większych uprzedzeń wobec osób zaangażowanych w prace nad jej powstaniem oraz wykorzystaniem, mimo że autorom zdarza się kreślić sceny sugerujące pozytywną albo negatywną ocenę danej postaci. W ostatecznym rozrachunku komiks spełnił swoją funkcję edukacyjną i refleksyjną, co czyni go wartym uwagi.

W tym potężnym komiksie śledzimy prace nad konstrukcją bomby atomowej, która spustoszyła Hiroszimę oraz Nagasaki w trakcie II wojny światowej. Kwestia użycia śmiercionośnej broni podzieliła środowiska naukowe i wojskowe, co jednak nie stanęło na przeszkodzie jej zrzuceniu na japońskie miasta w sierpniu 1945 roku. Autorzy podejmują próbę moralnej oceny wykorzystania bomby...

Wyjątkowa (auto)biografia bomby atomowej (świetny pomysł na narratora!). Kreska, rysunki znakomicie współgrają z historią, a wymowa i emocjonalność niektórych robi ogromne wrażenie.

Wyjątkowa (auto)biografia bomby atomowej (świetny pomysł na narratora!). Kreska, rysunki znakomicie współgrają z historią, a wymowa i emocjonalność niektórych robi ogromne wrażenie.

Majstersztyk

Majstersztyk

Z perspektywy czytelnika-amatora (jeśli chodzi o komiksy),bardzo ten komiks polecam. No znakomity jest. I bardzo doceniam, że czarno-biały.

Z perspektywy czytelnika-amatora (jeśli chodzi o komiksy),bardzo ten komiks polecam. No znakomity jest. I bardzo doceniam, że czarno-biały.

Jakby się tak zastanowić i zrobić statystykę, jakie formy eksterminacji ludzkiej rasy przeważają w opowieściach spod znaku postapo, to na pewno w czołówce znalazłyby się śmiercionośne wirusy oraz wojna nuklearna. I dzisiaj chciałbym, abyśmy skupili się na na tej drugiej formie, a dokładnie na historii powstania najbardziej niszczycielskiej, militarnej siły na naszej planecie, będącej w stanie unicestwić całe życie na niej... Mowa tu oczywiście o bombie atomowej...

Alcante, Bollée i Rodier, trzech twórców, którzy postanowili połączyć siły i stworzyli monumentalną powieść graficzną, w której krok po kroku ukazują etapy powołania do życia największej broni masowej zagłady, począwszy od naukowej wizji, aż po pierwsze jej użycie w warunkach bojowych.

Cała historia pełna jest dokumentalnego rozmachu, połączonego z ogromną dawką dramatyzmu, trzymająca w napięciu niczym najlepszy thriller polityczny. Autorzy nie skupiają się na przedstawieniu suchych faktów, one są tylko punktem wyjściowym do snucia przez nich opowieści, o marzeniu, które staje się koszmarem ludzkości. Czuć w trakcie czytania, jaki ogrom pracy włożyli w research. Można wręcz odnieść wrażenie, że byli obecni przy tych wszystkich wydarzeniach, o których nam opowiadają. Z podobny poziomem badań nad tekstem spotkałem się do tej pory tylko raz, czytając powieści Dana Simmonsa. Dzięki ich skrupulatności dowiedziałem się wielu zaskakujących rzeczy, o których nie miałem wcześniej pojęcia, a które miały miejsce podczas prac nad pierwszą atomówką. Mam tu chociażby na myśli eksperymenty na ludziach, związane z badaniem odporności organizmu na promieniowanie - ogromnie wstrząsające sceny... Podobnie jak atak na Hiroszimę czy zatopienie USS Indianapolis... Naprawdę potrafią przerazić... Bardziej niż największy horror...

Grafiki Denisa Rodiera prezentują się wybornie. Utrzymane w czarno-białej konwencji, idealnie oddające dokumentalny charakter albumu, a także ukazujące straszliwe bestialstwo II Wojny Światowej wraz ze wszystkimi skutkami międzynarodowego wyścigu zbrojeń...

Podsumowując, pięknie wydany, pełen emocji album, który koniecznie trzeba mieć w swojej kolekcji. Bez dwóch zdań kolejny kandydat do mojej tegorocznej topki. Z całego serducha polecam!!!

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Jakby się tak zastanowić i zrobić statystykę, jakie formy eksterminacji ludzkiej rasy przeważają w opowieściach spod znaku postapo, to na pewno w czołówce znalazłyby się śmiercionośne wirusy oraz wojna nuklearna. I dzisiaj chciałbym, abyśmy skupili się na na tej drugiej formie, a dokładnie na historii powstania najbardziej niszczycielskiej, militarnej siły na naszej...

6,5 Warto przeczytać bo można zawsze poszerzyć swoją wiedzę ale też dla samej końcówki która zrobiła na mnie największe wrażenie w grafice i treści, początek to plątanina osób zamieszanych w sprawę czasem pewne wątki są skrócone i dużo naukowej mowy z której i tak w głowie niewiele mi zostanie. Miałam większe oczekiwania zabrakło mi odczucia tej gonitwy w byciu pierwszym w stworzeniu bomby, jakiegoś parcia do przodu pobudzenia mojej ciekawości tu mamy rekonstrukcje wydarzeń z krótkimi biobkami postaci. (obszerne tomisko i nie poręczne raczej do czytania w zaciszu domowym.)

6,5 Warto przeczytać bo można zawsze poszerzyć swoją wiedzę ale też dla samej końcówki która zrobiła na mnie największe wrażenie w grafice i treści, początek to plątanina osób zamieszanych w sprawę czasem pewne wątki są skrócone i dużo naukowej mowy z której i tak w głowie niewiele mi zostanie. Miałam większe oczekiwania zabrakło mi odczucia tej gonitwy w byciu pierwszym w...

Miało być bombowo, ale jednak tak nie było. Dowiedziałem się kilku zaskakujących i niesamowicie ciekawych faktów, ale uważam, że forma powieści graficznej niekoniecznie rezonuje z taką tematyką. Szanuje twórców za pomysł, wykonanie i przeprowadzony research. Niestety uważam, że ta forma nieco ograniczała scenarzystę i rysownika i w ten sposób niektóre wątki zostały pominięte albo spłycone. Szkoda. Na szczęście lektury nie odradzam. Ja spędziłem bardzo fajny czas. Mam poczucie lekkiego niedosytu, ale tylko i wyłącznie dlatego, że chętnie dowiedziałbym się jeszcze więcej na temat tego wydarzenia.

Miało być bombowo, ale jednak tak nie było. Dowiedziałem się kilku zaskakujących i niesamowicie ciekawych faktów, ale uważam, że forma powieści graficznej niekoniecznie rezonuje z taką tematyką. Szanuje twórców za pomysł, wykonanie i przeprowadzony research. Niestety uważam, że ta forma nieco ograniczała scenarzystę i rysownika i w ten sposób niektóre wątki zostały...