Historia od samego początku swoim klimatem przypominała mi o starych i dobrych kryminałach, które tworzyła Agatha Christie. Od razu moje serce zdobyły główne bohaterki, czyli Will Parker oraz jej mentorka, Lillian Pentecost. Można pokusić się nawet o określenie, że były one niczym damska wersja Sherlocka Holmesa i jego wiernego przyjaciela , doktora Watsona. Sama fabuła tutaj ukazana oraz mnogość zagadek sprawiły, że dość często zatracałam gdzieś poczucie czasu. Gdybym nie była wieczorami aż tak zmęczona, to z pewnością nie jedną nockę bym dla lektury zarwała. Przez większość powieści odczuwałam swego rodzaju dreszczyk emocji i niepokój, co też wydarzy się na dosłownie następnej stronie. Autor ma niezwykle przyjemny i lekki styl pisania, ale... No właśnie. Niestety, gdzieś w połowie tej lektury moja miłość do Will i jej przygód została gdzieś definitywnie zagubiona. Nie wiem, jak to w sumie uargumentować, ale nagle przestałam być zainteresowana dalszymi losami początkującej detektywki, tym co wydarzy się na koniec, jedyne o czym myślałam to fakt, ileż jeszcze stron mi pozostało do końca. Myślałam, że już tak pozostanie do samego końca, jednak... Ta lektura to po prostu była dla mnie istna przejażdżka kolejką górską, bowiem na sam koniec powieści znów zaczęłam się stopniowo wznosić na szczyt i tym samym odczuwać wręcz zniecierpliwienie tym, że nie potrafię szybciej czytać, aby już teraz natychmiast dowiedzieć się, kto stał za tymi wszystkimi morderstwami. Zakończenie można potraktować jako swoistą furtkę do kolejnego tomu i mam nadzieję mimo wszystko, że on powstanie i że będzie lepszy od tego.

Historia od samego początku swoim klimatem przypominała mi o starych i dobrych kryminałach, które tworzyła Agatha Christie. Od razu moje serce zdobyły główne bohaterki, czyli Will Parker oraz jej mentorka, Lillian Pentecost. Można pokusić się nawet o określenie, że były one niczym damska wersja Sherlocka Holmesa i jego wiernego przyjaciela , doktora Watsona. Sama fabuła...

Prywatna Pani Fetektyw zmagająca się z ciężką chorobą – niemal jak słynny Sherlock Holmes rozwiązuje najcięższe zagadki i morderstwa z którymi policja sobie nie radzi. Ma niekonwencjonalne metody i jest najlepsza w tym co robi. Bierze pod swoje skrzydła dziewczę która ratuje ją w jednej ze spraw i tak oto zostają niemal nierozłączne😉 Tak też o to zwykła dziewczyna z cyrku zostaje prawą ręką jednej z najsłynniejszych kobiet w mieście, przyuczona do zawodu staje się z dnia na dzień coraz lepsza w tym co robi. Duet niemal idealny... I pojawia się ta intrygująca sprawa

Czy mordercą może być duch?
A może rzeczywiście jest to ukryte dno?
A może mszczą się dzieci? Współpracownicy? Kochanek? Służba? A może medium maczała w tym palce? Tak wiele pytań, tak niewiele odpowiedzi.

Intryga jakich mało i rozwiązanie które na swój sposób jest bardzo ciekawe i jednocześnie dziwnie uspokajające 🤔

Bardzo przyjemna historia, świetnie pokazane różnice społeczności, zachowania, podział ludzki w tamtych latach. Autor zabiera nas w świetną podróż w lata 40 do Nowego Jorku- warto bylo😁📚 polecam każdemu miłośnikowi kryminałów

Prywatna Pani Fetektyw zmagająca się z ciężką chorobą – niemal jak słynny Sherlock Holmes rozwiązuje najcięższe zagadki i morderstwa z którymi policja sobie nie radzi. Ma niekonwencjonalne metody i jest najlepsza w tym co robi. Bierze pod swoje skrzydła dziewczę która ratuje ją w jednej ze spraw i tak oto zostają niemal nierozłączne😉 Tak też o to zwykła dziewczyna z cyrku...

Klimatyczny kryminał, ciekawie prowadzona narracja. Pod koniec trochę spada tempo akcji, ale to zdecydowanie przyjemna lektura.

Klimatyczny kryminał, ciekawie prowadzona narracja. Pod koniec trochę spada tempo akcji, ale to zdecydowanie przyjemna lektura.

"Wie pani równie dobrze, jak ja, jeśli nie lepiej, że my ludzie, świetnie potrafimy mordować się nawzajem. Nie potrzebujemy do tego duchów."

Zagadka zamkniętego pokoju w starym stylu :) Czy to możliwe że mordercą jest duch? Lilian Pentecost i Will Parker są jak Sherlok Holmes i doktor Watson w spódnicach, choć chyba ten ich kobiecy duet jest jeszcze bardziej niekonwencjonalny. Prywatna Pani detektyw, przyjmuje pod swoje skrzydła Will - dziewczynę pracującą dotąd w cyrku, jako ktoś do wszystkiego i przyucza ją na swoją asystentkę. Razem stawiają czoła sprawie śmierci kobiety zamordowanej w zamkniętym od środka w pokoju. Tropy, zarówno te prawdopodobne, jak i te calkiem paranormalne mnożą się, a nasze dzielne detekty, próbują je rozwikłać. Do tego we wszystko zamieszana jest kobieta, która twierdzi że potrafi rozmawiać z duchami...
Bardzo przyjemna historia osadzona w klimacie lat 40tych w Stanach Zjednoczonych. Ładnie zarysowane kontrasty społeczne, między elitą, a klasą robotniczą. Nietuzinkowa intryga i ciekawe rozwiązanie, sprawiają, że naprawdę przyjemnie spędza się czas z tą książką.

"Wie pani równie dobrze, jak ja, jeśli nie lepiej, że my ludzie, świetnie potrafimy mordować się nawzajem. Nie potrzebujemy do tego duchów."

Zagadka zamkniętego pokoju w starym stylu :) Czy to możliwe że mordercą jest duch? Lilian Pentecost i Will Parker są jak Sherlok Holmes i doktor Watson w spódnicach, choć chyba ten ich kobiecy duet jest jeszcze bardziej...

Wyobraź sobie, że trafiasz do Nowego Jorku lat 40-stych XX wieku, Twoim życiem jest cyrk, aż pewnego dnia Twoje drogi krzyżują się z drogami słynnej pani detektyw. Czujesz dreszczyk emocji i zew przygody? Will Parker poczuła, a ja wraz z nią. I jaki to był wyborny, wysmakowany klimat!

"Fortuna sprzyja umarłym" przenosi nas w czasie i przestrzeni, pozwalając zakosztować amerykańskich realiów. Nawet gdyby w książce nie padła nazwa "Nowy Jork", i tak byłoby czuć, że jesteśmy w Stanach Zjednoczonych, a nie na przykład na brytyjskiej ziemi. Nie ma tu słynnej, angielskiej flegmy i powściągliwości w obyciu: bohaterowie są zdecydowanie bardziej otwarci, żywiołowi, momentami zuchwali; dostajemy też przegląd różnych narodowości, co było typowe właśnie w Amerycce, wybieranej na mekkę osób z różnych części świata.

W środku intrygi znajdują się wspomniane bohaterki: bystra detektyw Lillian Pentecost i zadziorna Willowjean Parker, jej asystentka i prawa ręką. To właśnie Will pełni rolę narratorki całej powieści, co wypadło naprawdę znakomicie - dziewczyna jest ciekawa, budząca sympatię, pomysłowa, dynamiczna, dzięki czemu jej styl prowadzenia opowieści absolutnie nie nudzi. To nie jest kolejna naiwna, strachliwa postać, którą trzeba prowadzić za rękę - panna Parker to synonim odwagi i działania.

Fabuła kręci się wokół kolejnego przypadku, z jakim mierzy się ten oryginalny detektywistyczny duet. Oto na Halloweenowym przyjęciu ginie wdowa po słynnym milionerze. W tym samym pokoju, w którym przed rokiem zmarł on sam. Co więcej, w chwili odkrycia jej zwłok pokój ten był zamknięty od wewnątrz, a w środku nikogo nie było...

Dodajmy do tego seans spirytystyczny, wielką fabrykę i charakterne dzieci nieboszczk, a mamy to, co przyszykował dla nas autor powieści: zgrabną zagadkę, łączącą motywy klasycznego kryminału retro z nowoczesnym twistem. Ja przy lekturze bawiłam się świetnie! Nie ma tu brutalnych opisów, jest za to taka specyficzna, trochę filmowa aura. Być może to zasługa tego, że autor, Stephen Spotswood, jest scenarzystą. "Fortuna sprzyja umarłym" to jego powieściowy debiut, moim zdaniem udany.

Choć postacie drugoplanowe nie zawodzą, to całe show kradnie główny duet. Cudowne, oryginalne, bardzo interesujące kobiety, które na całe szczęście nie są żeńską kalką choćby Poirota i Hastingsa, tylko pełnokrwistymi, wyjątkowymi postaciami. Chętnie przeczytam o nich więcej, bo zwłaszcza w przypadku Lillian "Fortuna..." postawia wiele intrygujących znaków zapytania. Mam nadzieję, że będzie okazja do ponownego spotkania z Will i jej mentorką na kartach kolejnych książek autora - Wydawnictwo Dolnośląskie, wiecie, co robić 🙂🔥 Gratuluję też zachwycającej szaty graficznej - powieść została przepięknie wydana 😍

Wyobraź sobie, że trafiasz do Nowego Jorku lat 40-stych XX wieku, Twoim życiem jest cyrk, aż pewnego dnia Twoje drogi krzyżują się z drogami słynnej pani detektyw. Czujesz dreszczyk emocji i zew przygody? Will Parker poczuła, a ja wraz z nią. I jaki to był wyborny, wysmakowany klimat!

"Fortuna sprzyja umarłym" przenosi nas w czasie i przestrzeni, pozwalając zakosztować...

Zagadka zamkniętego pokoju, Nowy Jork w latach 40. XX wieku, para niekonwencjonalnych bohaterek, które łączą ze sobą długoletnie detektywistyczne doświadczenie i cyrkowe umiejętności. Prawda, że brzmi to świetnie dla wielbicielki kryminałów w retro stylu, czyli dla mnie. 😄

Czy bawiłam się świetnie? Zdecydowanie tak. Czy wyhaczyłam też rzeczy, które nie do końca mi pasowały? Niestety też tak. I tak autentycznie mi przykro, że nie mogłam tak w pełni skupić się przy tej książce tylko na zachwytach, bo ona ma taki potencjał jakich mało.

Jak sobie pomyślę o przygodzie detektywek Pentecost i Parker to, aż mi się same ręce rwą, by poznać kolejną. Jednocześnie zgrzyta mi w tej historii jej zbytnia współczesność w stylu pisania. Wiem, że nikt nie odda klimatu dawnych czasów jak osoby, które w tamtym czasie żyły, a wszystko wydane później to tylko stylizacja, ale są współczesne kryminały w retro stylu, którym się to udało. Tutaj brakuje mi większych kulturowych smaczków i takiego poczucia, że ta historia dzieje się w dawnych czasach. Są momenty, że w głowie przez żywiołowy opis zdarzyło mi się wykreować współczesną scenerię, po czym sama w myślach mówię do siebie: ej, zmień w wyobraźni scenerię, bo to się działo prawie 80 lat temu.

Z resztą to może jeszcze, by nie spowodowało, aż takiego problemu, jak wątek queerowy. Wszystko w porządku z samym go umieszczeniem, ale bardzo mnie razi to jak lekkie jest do niego podejście wśród sporej większości bohaterów. Czy przypadkiem w latach 40 to właśnie nie powinien być wyjątek, że ktoś jest tolerancyjny, a osoba o innej orientacji sek$ualnej raczej ma lęk przed tym, by się komuś ujawnić? Dobrze się to czyta i ma wpływ na fabułę, ale w stylu podejścia nie pasuje mi na czasy, w których został umieszczony. Co powoduję, że nie mogę sama dla siebie bez tego ale, rozkoszować się tą historią.

Bohaterki powieści to istne złoto i bardzo je polubiłam, zagadka też wypadła w porządku, chociaż bez szoku i czas spędzony z nią był przyjemny, ale... Szkoda, że było to ale.

Zagadka zamkniętego pokoju, Nowy Jork w latach 40. XX wieku, para niekonwencjonalnych bohaterek, które łączą ze sobą długoletnie detektywistyczne doświadczenie i cyrkowe umiejętności. Prawda, że brzmi to świetnie dla wielbicielki kryminałów w retro stylu, czyli dla mnie. 😄

Czy bawiłam się świetnie? Zdecydowanie tak. Czy wyhaczyłam też rzeczy, które nie do końca mi...

"Musisz myśleć o kosztach (...) Zwłaszcza o tych ukrytych. O wszystkich rzeczach, których teraz nie ma na rachunku, ale za które i tak trzeba będzie zapłacić prędzej czy później. Wrócą do ciebie i ugryzą cię w tyłek."

Lillian Pentecost i Will Parker to niekonwecjonalny duet dwóch pań detektyw działających w połowie XX wieku. Lillian to znana persona w świecie detektywów. Will to dziewczyna, która uratowała życie Lillian i w ten sposób zmieniła zawód z cyrkowego na detektywistyczny. Po trzech latach od tego wydarzenia paniom trafia się sprawa morderstwa Abigail Collins, która została zabita tuż po seansie spirytystycznym kulą, której używano podczas "przedstawienia". Dodatkowe kąski tej sprawy to to, że śmierć zadano podczas przyjęcia, a ofiarę znaleziono leżącą na fotelu, na którym rok wcześniej popełnił samobójstwo jej mąż.
A to dopiero początek!!!

Nie miałam żadnych założeń sięgając po tę książkę, a jest to debiut powieściowy amerykańskiego dramaturga.
Świat wykreowany przez autora jest bardzo spójny i niezwykle barwny. Wszystkie postaci są ciekawe i każda ma swoje własne, jasno określone "ja".
Już sama okładka przywołuje w myślach najlepsze powieści Agatht Christie. I mogłabym zaryzykować stwierdzenie, że jest jej godnym następcą.
Będę wyczekiwać kolejnych tomów w pewnością.

"Musisz myśleć o kosztach (...) Zwłaszcza o tych ukrytych. O wszystkich rzeczach, których teraz nie ma na rachunku, ale za które i tak trzeba będzie zapłacić prędzej czy później. Wrócą do ciebie i ugryzą cię w tyłek."

Lillian Pentecost i Will Parker to niekonwecjonalny duet dwóch pań detektyw działających w połowie XX wieku. Lillian to znana persona w świecie detektywów....

Po przeczytaniu blurba "Fortuna sprzyja umarłym" miałam nadzieję, że będzie to taka książka która mi się spodoba i która będzie świetną rozrywką. I okazało się, że się nie myliłam. Ta książka zdecydowanie przypadła mi do gustu. Nowy Jork, lata czterdzieste XX wieku, dwie panie detektyw, tajemnice i morderstwo... ale czy oby na pewno tylko jedno?
Pomimo, że ta książka była napisana całkiem niedawno, czytając ją miało się uczucie czytania czegoś w stylu retro, czegoś co zostało wydane dawno temu, ale z nutą nowoczesności. A to za sprawą stylu autora, który jest zdecydowanie zmodernizowany i który bardzo przypadł mi do gustu.
Polubiłam naszą główną bohaterkę Will Parker, a zarazem narratorkę historii. To zdecydowanie postać z charakterem, i dużą dozą osobowości. W dodatku mającą swoje zdanie na każdy temat. Drugą pierwszoplanową postacią jest niesamowicie inteligenta prywatna pani detektyw i pracodawczyni Will- Lillian Pentecost. Razem tworzą zgrany duet prowadząc agencję detektywistyczną i rozwiązując sprawy, w których policja zawiodła...
Ta historia bardzo mi się podobała. Dostałam tutaj wiele tajemnic, zagadek, ciekawych postaci. Ciężko mi było do końca odgadnąć o co chodzi- więc myślę, że w takich książkach zdecydowanie o to chodzi 🙃 Wciągnęła mnie od pierwszych stron, jest dobrze napisana, dialogi i narracja były świetne, a detektywistyczny duet był intrygującą parą.
Mam nadzieję, że niedługo dostaniemy kolejne tomy! I będę mogła poznać kolejne sprawy i jeszcze więcej tajemnic. A ta książka umili Wam każdy wieczór, niekoniecznie ten jesienny 😊
*Recenzja powstała przy współpracy z Wydawnictwem Dolnośląskim.

Po przeczytaniu blurba "Fortuna sprzyja umarłym" miałam nadzieję, że będzie to taka książka która mi się spodoba i która będzie świetną rozrywką. I okazało się, że się nie myliłam. Ta książka zdecydowanie przypadła mi do gustu. Nowy Jork, lata czterdzieste XX wieku, dwie panie detektyw, tajemnice i morderstwo... ale czy oby na pewno tylko jedno?
Pomimo, że ta książka była...

Jakie "cozy" książki polecacie?

Dzisiaj przychodzę do was z nowym "cozy" kryminałem, czyli "Fortuna sprzyja umarłym". Jest to książka dla wszystkich fanów Agathy Christie, bo według mnie została napisana w podobny sposób co jej historie!

Niestety ostatnio trafiałam na wiele słabych pozycji i powoli traciłam nadzieję, że coś mi się spodoba, aż sięgnęłam po "Fortuna sprzyja umarlym". Książka ta mimo dosyć powolnej akcji i ogromu informacji na samym początku historii wciągnęła mnie już od pierwszych stron! Było to coś zupełnie innego, niż ostatnio czytałam, ale teraz wiem, że muszę częściej sięgać po takie cozy kryminały, bo świetnie pomagają zwalczyć kaca czytelniczego. Co prawda "Fortuna sprzyja umarłym" ma kilka wad takich jak brak trzymania w napięciu czy słabe przedstawienie świata, w którym osadzona była fabuła (lata 40 XX wieku, a ja miałam wrażenie, że czytam raczej o współczesności),jednak całokształt bardzo mi się podobał i książkę polecam! Myślę, że będzie idealna na pierwsze chłodne jesienne wieczory 🍁

https://www.instagram.com/livquebooks/

Jakie "cozy" książki polecacie?

Dzisiaj przychodzę do was z nowym "cozy" kryminałem, czyli "Fortuna sprzyja umarłym". Jest to książka dla wszystkich fanów Agathy Christie, bo według mnie została napisana w podobny sposób co jej historie!

Niestety ostatnio trafiałam na wiele słabych pozycji i powoli traciłam nadzieję, że coś mi się spodoba, aż sięgnęłam po "Fortuna sprzyja...

Nowy Jork, połowa lat 40-tych XX wieku, tuż po zakończeniu wojny. Pomiędzy występami w cyrku, Willowjean "Will" Parker pracuje na nocną zmianę jako stróż na opuszczonym placu budowy. Tam staje się mimowolnym świadkiem działań Lillian Pentecost – wybitnej detektywki, ubranej w nienagannie skrojony garnitur, podpierającej się elegancką laską, która ma być remedium na stwardnienie rozsiane. Lilian szuka na parkingu mordercy i zupełnie nie przejmuje się obecnością Will, która, nożem rzuconym w plecy mordercy, ratuje życie swojej przyszłej szefowej.
Tak zaczyna się współpraca tego dowcipnego i pełnego tajemnic duetu, który z detektywistycznym sprytem i wręcz cyrkową zręcznością rozwiązuje kolejne zagadki.

Współpraca ta jest ubarwiona przez wiele oryginalnych zwrotów akcji, tak że do końca nie mamy pewności, kto stoi za śmiercią Abigail Collins. Prawie nikt w tej powieści nie jest tym, kim wydawał się być na początku.

Stephen Spotswood napisał wciągającą historię z nutą noir, szczyptą humoru i dwiema niezwykłymi i hipnotyzującymi postaciami: Willowjean Parker i Lillian Pentecost. Obie są stanowcze, mierzące się z każdym wyzwaniem twarzą w twarz i nieustraszone.

Chyba nie czytałam jeszcze kryminału, w którym występowałyby uciekinierka z cyrku i kobieta w średnim wieku ze stwardnieniem rozsianym i szklanym okiem. Narratorką historii jest Will, która swoim urokiem i błyskotliwością sprawia, że nie możemy oderwać się od lektury.
Ostry jak brzytwa styl, mnóstwo polotu i błyskotliwe poczucie humoru na pewno Was usatysfakcjonują i nie raz wywołają uśmiech na twarzy.

Ja byłam zachwycona i z chęcią sięgnę po kolejne części.
To jak, zaciekawieni?

Nowy Jork, połowa lat 40-tych XX wieku, tuż po zakończeniu wojny. Pomiędzy występami w cyrku, Willowjean "Will" Parker pracuje na nocną zmianę jako stróż na opuszczonym placu budowy. Tam staje się mimowolnym świadkiem działań Lillian Pentecost – wybitnej detektywki, ubranej w nienagannie skrojony garnitur, podpierającej się elegancką laską, która ma być remedium na...