Hayek był wybitnym austriackim ekonomistą i filozofem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii w 1974 roku. Był jednym z najważniejszych przedstawicieli szkoły austriackiej, a jego dorobek naukowy obejmuje prace z zakresu ekonomii, filozofii polityki i prawa. W swoim eseju Hayek wskazuje na szkodliwość ideologii socjalistycznej dla rozwoju społeczeństwa, która zamiast promować wolność jednostki i rynkowy mechanizm koordynacji działań, ogranicza wolność i powoduje spowolnienie gospodarcze.

Esej Hayeka to lektura, która pozwala na wnikliwe zrozumienie dzisiejszych debat i polemik na temat socjalizmu i jego wpływu na społeczeństwo. Hayek jest znakomitym obserwatorem i analitykiem, który ukazuje słabości socjalistycznych ideologii i ich konsekwencji dla społeczeństwa.

Autor bardzo precyzyjnie wyjaśnia, jak socjalizm oddziałuje na intelektualistów, którzy często popierają tę ideologię, wierząc w jej potencjał sprawiedliwości społecznej. Jednocześnie, Hayek krytykuje to podejście i wskazuje na to, że socjalizm prowadzi do zubożenia społeczeństwa i ograniczenia wolności jednostki.

Warto zwrócić uwagę, że Hayek był jednym z najsłynniejszych intelektualistów XX wieku i jego prace w dziedzinie ekonomii i filozofii polityki stanowią fundamentalne dzieła w tych dziedzinach. Esej "Intelektualiści a socjalizm" jest kolejnym znakomitym przykładem jego krytycznego spojrzenia na ideologię socjalistyczną, która według niego jest szkodliwa dla społeczeństwa.

Hayek był wybitnym austriackim ekonomistą i filozofem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii w 1974 roku. Był jednym z najważniejszych przedstawicieli szkoły austriackiej, a jego dorobek naukowy obejmuje prace z zakresu ekonomii, filozofii polityki i prawa. W swoim eseju Hayek wskazuje na szkodliwość ideologii socjalistycznej dla rozwoju społeczeństwa, która zamiast...

Cenna książka zwracająca uwagę na naturalną tendencję do sprzyjania socjalizmowi wśród "obwoźnych sprzedawców cudzych idei" (czyli tytułowych intelektualistów). Liberalizm naturalnie popierany przez ludzi czynu zdaje się nie produkować porywających, rewolucyjnych idei, które są domeną socjalizmu. Owe idee, mające nikłe zaczepienie w rzeczywistości, są niemniej jednak porywające i zajmujące dla ludzi, którzy nie będąc specjalistami, lubują się w nowinkach i roztrząsaniu idei. W obecnym świecie szybkiej, taniej i masowej komunikacji jest to siła napędowa wszelkich mutacji socjalistycznych idei.

Książka (esej?) jest niezłym wstępem lub uzupełnieniem "Struktury rewolucji naukowych" Kuhna. Zjawisko podobne, ale u Hayeka niewykrystalizowane jeszcze, jest do głębi (choć na gruncie raczej nauk ścisłych niż społecznych) wyłożone u propagatora terminu "paradygmat". Warte polecenia!

Cenna książka zwracająca uwagę na naturalną tendencję do sprzyjania socjalizmowi wśród "obwoźnych sprzedawców cudzych idei" (czyli tytułowych intelektualistów). Liberalizm naturalnie popierany przez ludzi czynu zdaje się nie produkować porywających, rewolucyjnych idei, które są domeną socjalizmu. Owe idee, mające nikłe zaczepienie w rzeczywistości, są niemniej jednak...

Bardzo króciutki esej o tym, jak intelektualiści przepoczwarzają się w socjalistów. Co ciekawe, autor w młodości wyznawał wiarę w socjalizm, jednak w późniejszym okresie życia przeszło mu to. Piękne jest stwierdzenie F. A. von Hayeka, że ten, który zwie się intelektualistą umie wypowiadać się na prawie każdy temat, chociaż nie wie co mówi. Taki człowiek zawierzył też socjalizmowi i nie uznaje żadnej empirii z tą filozofią związanej. Pisany był ten esej po II wojnie światowej, w latach 40, nie stracił nic na aktualności.
Nie zgodzę się tylko z kilkukrotnie powtórzonym stwierdzeniem, że na świecie trwa wojna idei. Moim zdaniem ważniejsze są sprawy gospodarcze i to im podporządkowuje się idee.
Serdecznie polecam i dziękuję za uwagę!

Bardzo króciutki esej o tym, jak intelektualiści przepoczwarzają się w socjalistów. Co ciekawe, autor w młodości wyznawał wiarę w socjalizm, jednak w późniejszym okresie życia przeszło mu to. Piękne jest stwierdzenie F. A. von Hayeka, że ten, który zwie się intelektualistą umie wypowiadać się na prawie każdy temat, chociaż nie wie co mówi. Taki człowiek zawierzył też...

Ciekawy esej. Przybliża sposób tworzenia i rozprzestrzeniania się idei. Ukazuje to jak działają i skąd się biorą intelektualiści. Hayek głównie skupia się tu na socjalistach, ale problem ten można zauważyć u praktycznie każdej grupy wyznającej konkretną ideologię. W eseju jest też zawarte to dlaczego klasycznie liberalne poglądy zostają wypierane.
Esej jest jednak tylko wstępem do złożonego zjawiska, co sprawia, że nie wyczerpuje on tematu nawet w połowie. Minusem eseju mogą być dla wielu zdania wielokrotnie złożone, które mi nie przeszkadzały oraz to właśnie, że nie wyczerpuje on tematu.
Tekst warty przeczytania.

Ciekawy esej. Przybliża sposób tworzenia i rozprzestrzeniania się idei. Ukazuje to jak działają i skąd się biorą intelektualiści. Hayek głównie skupia się tu na socjalistach, ale problem ten można zauważyć u praktycznie każdej grupy wyznającej konkretną ideologię. W eseju jest też zawarte to dlaczego klasycznie liberalne poglądy zostają wypierane.
Esej jest jednak tylko...

Krótki esej mówiący o tym dlaczego wolność w krajach jest tak trudna do osiągnięcia. Nawet moje doświadczenie akademickie potwierdza lewoskrętność myśli politycznej wśród kadry naukowej.

Po prostu bardziej opłaca się być socjalistą i opowiadać ludziom brednie niż pisać prawdę, bo ta w oczy kole. Prawdziwa wolność gospodarcza wymaga całkowitego przeobrażenia rzeczywistości, która poniesie za sobą wielkie skutki dla wszystkich myślących, że cokolwiek im się od państwa należy. Stąd też głoszenie takich haseł jest mało popularne.

Dużo chętniej promuje się hasła szerzące i tak już opasłe rozdawnictwo. Poklask od dużych grup społecznych, które cos 'dostana' jest dziś w modzie. Szkoda, że ta droga prowadzi jedynie do zniewolenia - idąc za tytułem innej książki Hayeka.

Krótki esej mówiący o tym dlaczego wolność w krajach jest tak trudna do osiągnięcia. Nawet moje doświadczenie akademickie potwierdza lewoskrętność myśli politycznej wśród kadry naukowej.

Po prostu bardziej opłaca się być socjalistą i opowiadać ludziom brednie niż pisać prawdę, bo ta w oczy kole. Prawdziwa wolność gospodarcza wymaga całkowitego przeobrażenia...

Hayek to ceniona przeze mnie postać, spory autorytet ekonomiczny, w swoich listach pięknie orał o podłogę szkołą kenyesowska i wydaje mi się, że tam powinien pozostać. Ma zasłużony wkład w austriacką szkole ekonomii i niewątpliwie jest ekspertem w swojej dziedzinie. Po czym pisze esej, który wypływa daleko poza jego dziedzinę i ulega tym samym błędom, które opisuje w tym eseju. Nie do końca wiem, jak interpretować taką postawę. Zauważył pewien trend i bardzo spłycił problem oraz kolokwialnie rzecz ujmując wrzucił wszystkich do jednego wora. Jednakowoż, celnie opisał pewną grupę społeczną nazwana przez niego intelektualistami. Faktycznie można zauważyć sporo takich osób w przestrzeni publicznej, które prowadzą publiczną demagogię szerząc poglądy socjalistyczne. Często osoby młode, które faktycznie mają tylko i wyłącznie wiedzę teoretyczną i nie często nawet zapoznają się z argumentami drugiej strony, a jeśli już - to nawet nie traktują ich poważnie z definicji. Słusznie też zauważył, że są to często ludzie, którzy mają dobre intencje. Sam tekst jest dosyć trudny w odbiorze, zdania wielokrotnie złożone liczące kilkanaście linijek w tym nie pomagają. (O ile nie jest to zbrodnia tłumacza)

Hayek to ceniona przeze mnie postać, spory autorytet ekonomiczny, w swoich listach pięknie orał o podłogę szkołą kenyesowska i wydaje mi się, że tam powinien pozostać. Ma zasłużony wkład w austriacką szkole ekonomii i niewątpliwie jest ekspertem w swojej dziedzinie. Po czym pisze esej, który wypływa daleko poza jego dziedzinę i ulega tym samym błędom, które opisuje w tym...

mało konkretów, za krótkie

mało konkretów, za krótkie

Zbyt ogólnikowe, jak na esej. Wydaje się, jakby to miał być wstep tylko, bo przecież jest tam tak dużo do poruszenia, tyle do wyjaśnienia, tyle przykładów do podania. Mam wrażenie, że ten esej to niewykorzystany potencjał i czułam ogromnym niedosyt po przeczytaniu tych kilkunastu stronnic.

Zbyt ogólnikowe, jak na esej. Wydaje się, jakby to miał być wstep tylko, bo przecież jest tam tak dużo do poruszenia, tyle do wyjaśnienia, tyle przykładów do podania. Mam wrażenie, że ten esej to niewykorzystany potencjał i czułam ogromnym niedosyt po przeczytaniu tych kilkunastu stronnic.

Trzy uwagi:
I. Liberał ma gorzej niż socjalista, ponieważ ten drugi, nawet kiedy głosi głupoty,nie skompromituje się wśród swoich. Ten pierwszy miałby przegwizdane
II Światem kierują niedouczeni - Hayek nazwał ich "intelektualistami", mnie bardziej pasuje słowo "celebryta". To oni narzucają idee, które przez nich samych są niezrozumiałe, wypaczone, a i obiektywnie błędne.
III Wszystkim rządzi pieniądz. I dobrze to wiedzą "intelektualiści", którzy czują czyja ręka karmi.
Pewnie spłyciłem, ale tak ten esej odebrałem.

Trzy uwagi:
I. Liberał ma gorzej niż socjalista, ponieważ ten drugi, nawet kiedy głosi głupoty,nie skompromituje się wśród swoich. Ten pierwszy miałby przegwizdane
II Światem kierują niedouczeni - Hayek nazwał ich "intelektualistami", mnie bardziej pasuje słowo "celebryta". To oni narzucają idee, które przez nich samych są niezrozumiałe, wypaczone, a i obiektywnie...

Friedrich von Hayek demaskuje prawdziwe oblicze intelektualistów socjalizmu, którzy nierzadko motywowani dobrymi intencjami i chęcią pomocy rozprzestrzeniają rozwiązania, których skutki mogą być przeciwne zamierzeniom. Problemem jest uleganie powszechnym trendom postępu, nowoczesności bez krytycznego spojrzenia na szerzoną ideę. Intelektualistom brakuje logicznej weryfikacji, rozpatrzenia korzyści i strat, wyciągania wniosków. ''Intelektualista ze swej natury nie jest zainteresowany szczegółami technicznymi ani praktycznymi trudnościami; przemawiają do niego szerokie wizje i atrakcyjne ujmowanie ustroju społecznego jako całości, co obiecuje socjalistyczny system planowania''. Najważniejszą nauką natomiast jaką liberał powinien wyciągnąć z sukcesów socjalistów to odwaga do głoszenia utopii, przez co zyskali uwagę opinii publicznej.

Friedrich von Hayek demaskuje prawdziwe oblicze intelektualistów socjalizmu, którzy nierzadko motywowani dobrymi intencjami i chęcią pomocy rozprzestrzeniają rozwiązania, których skutki mogą być przeciwne zamierzeniom. Problemem jest uleganie powszechnym trendom postępu, nowoczesności bez krytycznego spojrzenia na szerzoną ideę. Intelektualistom brakuje logicznej...