Po skupieniu się w poprzedniej książce na poznaniu światu zmiennokształtnych w "Trupiej główce" poznajemy bliżej wampiry, a mówiąc ściślej relacje Anity z pewnym znanym nam wampirem. Nie ukrywam, nie podobało mi się to na początku, ale scena w hotelu i te luźna, naturalna rozmowa animatorki z Jean-Claudem przekonała mnie do tej postaci. Dodatkowo mamy w tym tomie przygód Anity Blake pięknie opisaną relację Larry-Anita, ukazane jest to jak są sobie bliscy i taka przyjaźń bardzo przypadła mi do gustu. Można powiedzieć, że Anita jest trochę "zepsuta", nie miewa już koszmarów, zabija bez oporów, a Larry jest taki czysty, nieskalany, dopiero poznaje brutalny świat animatora i egzekutora. Przyznam szczerze, że zakończenie mnie trochę zawiodło, w innym tomach było bardziej pełne akcji, ale i tak ciężko się przyczepić. Coś w przygodach Anity mnie niesamowicie przyciąga, to sprawia, że pragniesz sięgnąć od razu po kolejny tom, więc jeśli ktoś ma jeszcze wątpliwości co do "Trupiej główki" to gorąco polecam.

Po skupieniu się w poprzedniej książce na poznaniu światu zmiennokształtnych w "Trupiej główce" poznajemy bliżej wampiry, a mówiąc ściślej relacje Anity z pewnym znanym nam wampirem. Nie ukrywam, nie podobało mi się to na początku, ale scena w hotelu i te luźna, naturalna rozmowa animatorki z Jean-Claudem przekonała mnie do tej postaci. Dodatkowo mamy w tym tomie przygód...