Dziady, część II
- Kategoria:
- utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
- Seria:
- Wolne Lektury
- Wydawnictwo:
- Wolne Lektury
- Data wydania:
- 1822-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1822-01-01
- Liczba stron:
- 18
- Czas czytania
- 18 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328805347
„Bo kto nie był ni razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże”. Adam Mickiewicz w "Dziadach", części II zapisuje ludowe wskazówki, co należy zrobić tu, na ziemi, aby zapewnić po śmierci wieczny pokój swojej duszy.
"Dziady", część II Adama Mickiewicza to dramat romantyczny. Poeta pracował nad nim w latach 1821–1822 w Kownie. Tytuł utworu nawiązuje do wywodzącego się z czasów pogańskich obrzędu, podczas którego przyzywano dusze zmarłych. Noc dziadów bywała również określana „ucztą kozła”. W czasach, w których żył poeta, kultywowanie bałwochwalczych obrzędów było zakazane przez kościół, więc rytuał ten przeprowadzano w ukryciu, na odludziu i po zmroku.
Akcja dramatu toczy się na Litwie, w kaplicy cmentarnej, w dniu poprzedzającym Zaduszki. Głównymi bohaterami "Dziadów", części II są duchy, które do tej pory nie zaznały spokoju po śmierci. W dramacie występują również postacie drugoplanowe: Guślarz oraz zbiorowisko ludności wiejskiej.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 3 680
- 325
- 241
- 62
- 50
- 46
- 35
- 24
- 23
- 22
OPINIE i DYSKUSJE
To chyba moja ulubiona lektura obowiązkowa.
To chyba moja ulubiona lektura obowiązkowa.
Pokaż mimo toNo w miarę ciekawa lektura.
No w miarę ciekawa lektura.
Pokaż mimo toCiężki to był orzech do zgryzienia dla dzieciaka, ale dam aż 6 za mroczne klimaty czary mary, które trochę ratowały tę lekturę...
Ciężki to był orzech do zgryzienia dla dzieciaka, ale dam aż 6 za mroczne klimaty czary mary, które trochę ratowały tę lekturę...
Pokaż mimo toDziady wieleńsko-kowieńskie zostały wydane równo 200 lat temu (w 1823 r.). Mickiewicz w brawurowy sposób wykreował rzeczywistość obrzędu, będącego hybrydą rytuałów pogańskich ("uczta kozła", wywoływanie duchów) i wierzeń chrześcijańskich (motyw czyśćca).
Słynna sekwencja chóru ("Ciemno wszędzie, głucho wszędzie...") jest znana każdemu Polakowi. Podobnie jak opis Zosi w kraśnym wianku (w dużej mierze spopularyzowany przez zespół Kult dzięki wykorzystaniu tekstu w refrenie piosenki "Baranek"). I wreszcie jak trzy nauki moralne płynące z doświadczeń duchów (kolejno: Rózi i Józia, złego pana, Zosi):
1) "Kto nie doznał goryczy ni razu, ten nie dozna słodyczy w niebie”.
2) „Kto nie był ni razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże”.
3) „Kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nigdy nie może być w niebie”.
Utwór wieszcza stanowi polski kod kulturowy i dobrze by było o tym pamiętać, zwłaszcza w okresie listopadowym, gdy szerzy się zwyczaj obchodzenia Halloween. Nie lepiej sięgać do naszych słowiańsko-chrześcijańskich źródeł?
Dziady wieleńsko-kowieńskie zostały wydane równo 200 lat temu (w 1823 r.). Mickiewicz w brawurowy sposób wykreował rzeczywistość obrzędu, będącego hybrydą rytuałów pogańskich ("uczta kozła", wywoływanie duchów) i wierzeń chrześcijańskich (motyw czyśćca).
więcej Pokaż mimo toSłynna sekwencja chóru ("Ciemno wszędzie, głucho wszędzie...") jest znana każdemu Polakowi. Podobnie jak opis Zosi w...
Czytam co roku i nie mogę wyjść z podziwu, jak uniwersalny to tekst.
Czytam co roku i nie mogę wyjść z podziwu, jak uniwersalny to tekst.
Pokaż mimo toKlasyka, którą cenię i kocham, choć mam pewne obiekcje co do etyczności i zasadności kary do przewinień (lub ich braku). Ciekawostką jest, że obrzęd dziadów występował dwa razy w roku i miał nieco inny charakter. Mickiewicz, mimo iż sam stwierdza, że bazuje na ludowym autentyku, miksuje oba te wydarzenia (wiosną obchodzono je gromadnie, przy cmentarnej kaplicy, zaś jesienią w indywidualnym przechodzeniu z domu do domu). Całość czyta się smacznie.
Klasyka, którą cenię i kocham, choć mam pewne obiekcje co do etyczności i zasadności kary do przewinień (lub ich braku). Ciekawostką jest, że obrzęd dziadów występował dwa razy w roku i miał nieco inny charakter. Mickiewicz, mimo iż sam stwierdza, że bazuje na ludowym autentyku, miksuje oba te wydarzenia (wiosną obchodzono je gromadnie, przy cmentarnej kaplicy, zaś jesienią...
więcej Pokaż mimo toMickiewicz jak Mickiewicz. Co tu oceniać :)
Mickiewicz jak Mickiewicz. Co tu oceniać :)
Pokaż mimo toKlasyka, piękne, lecz nie moja bajka
Klasyka, piękne, lecz nie moja bajka
Pokaż mimo toNic nie zrozumiałam 👍🏼
Nic nie zrozumiałam 👍🏼
Pokaż mimo tonienawidzę dziadów
nienawidzę dziadów
Pokaż mimo to