Drugi tom z serii o agentce CBI Kathryn Dance, moim zdaniem słabszy niż pierwsza część. Słabszy, nie oznacza słaby, jak zwykle u Deavera najciekawsza część to końcówka książki, gdy wszystko się wyjaśnia, morderca zostaje schwytany i...BUM! Jak zwykle autor nie zaskakuje...tzn. zaskakuje. I to bardzo. W pozytywnym znaczeniu.
Na dwie rzeczy chciałam zwrócić uwagę.
Pierwsza, to konstrukcja powieści: pierwsza zbrodnia i zapowiedź kolejnych...wszystko idzie dosyć gładko, agentka Dance dosyć szybko rozwiązuje zagadkę, wszystko wskazuje, że mordercą jest niezrównoważony nastolatek. Jednak w czytelniku kiełkują wątpliwości. Czy to wszystko nie jest zbyt oczywiste? Znając styl Deavera wiemy, że prawdopodobnie coś jeszcze się wydarzy, a sprawy potoczą się nie tak jak się spodziewamy. Pytanie tylko, kiedy i jak autor zaskoczy nas tym razem?
Odpowiedź prosta: zaskoczy nas jak zwykle przy końcu, gdy wszystko powinno być wyjaśnione, a my na mordercę zdążyliśmy wytypować dosłownie wszystkich (w pewnym momencie nawet agentka Dance jest brana pod uwagę). I to jest właśnie siłą książek Deavera. Mordercą może być każdy, ale na pewno nie jest nim ten kogo podejrzewamy.
Druga rzecz, na którą chciałam zwrócić uwagę to sama treść książki.
Morderca informacje o swoich ofiarach, ich lękach i słabościach czerpie z sieci, żeby było ciekawiej ofiary same te informacje zdradzają...Pisząc o nich na swoich blogach, profilach i portalach społecznościowych, myśląc, że w internecie można być całkowicie anonimowym.
"Zbyt dużo zdradzamy o sobie w sieci" w książce często pojawia się takie spostrzeżenie, a może ostrzeżenie?
Wszystko zaczęło się od wpisu na blogu...
Bardzo dobra i ciekawa książka.
To co lubię u Deavera to niejednoznaczność postaci. Dobry jest dobry, ale zły...nie jest tylko zły. Już nie raz złapałam się na tym, że ciepło zaczynałam myśleć o...mordercy, ale to mógł sprawić tylko pan Deaver swoim kreowaniem postaci.

Drugi tom z serii o agentce CBI Kathryn Dance, moim zdaniem słabszy niż pierwsza część. Słabszy, nie oznacza słaby, jak zwykle u Deavera najciekawsza część to końcówka książki, gdy wszystko się wyjaśnia, morderca zostaje schwytany i...BUM! Jak zwykle autor nie zaskakuje...tzn. zaskakuje. I to bardzo. W pozytywnym znaczeniu.
Na dwie rzeczy chciałam zwrócić uwagę.
Pierwsza,...