Znakomita! Dzięki temu, że Autor jest czynnym naukowcem (i to jak czynnym!) nie jest to dzieło wtórne wobec innych popularyzatorów. Na pewno warto!

Znakomita! Dzięki temu, że Autor jest czynnym naukowcem (i to jak czynnym!) nie jest to dzieło wtórne wobec innych popularyzatorów. Na pewno warto!

Spodziewałem się po opisie raczej ekstrapolacji tendencji ewolucyjnych i antropopresji, otrzymałem głównie te drugie, a i tak jedynie jako tło dla kasandrycznych wizji przyszłości (bo Kasandra miała przecież rację!) podszytych bombą maltuzjańską. Ogólnie dobre i robi myśleć, Autorowi udało się uniknąć histerycznego alarmizmu, a raczej spokojnie prezentuje jak ludzkość niszczy środowisko.

Spodziewałem się po opisie raczej ekstrapolacji tendencji ewolucyjnych i antropopresji, otrzymałem głównie te drugie, a i tak jedynie jako tło dla kasandrycznych wizji przyszłości (bo Kasandra miała przecież rację!) podszytych bombą maltuzjańską. Ogólnie dobre i robi myśleć, Autorowi udało się uniknąć histerycznego alarmizmu, a raczej spokojnie prezentuje jak ludzkość...

Książka ta sprawiła mi olbrzymią przyjemność - chociaż jest raczej pesymistyczna.
Autor analizuje główne prawa rządzące życiem w dowolnej niszy ekologicznej w kontekście tego, jak człowiek zmienia swoje środowisko życia i do czego potencjalnie może to doprowadzić.

Nie jest to rzecz otwierająca oczy ani wywracająca wszystko, co wiecie, do góry nogami - ale ładnie porządkuje pewne wątki (używanie pestycydów i herbicydów, lekooporność, bioróżnorodność, wpływ ocieplenia na konflikt militarne i walki o zasoby) i zwraca uwagę na połączenia, które nietrudno przeoczyć w mainstreamowym dyskursie.

Jeśli bardzo lubisz, kiedy Twój podjazd przed garażem nie ma ani jednej trawki, więc glifosat jest Twoim sprzymierzeńcem albo lubisz łyknąć resztkę tego antybiotyku z ostatniego razu, jak coś Cię bierze, to ta książka jest dla Ciebie.

Książka ta sprawiła mi olbrzymią przyjemność - chociaż jest raczej pesymistyczna.
Autor analizuje główne prawa rządzące życiem w dowolnej niszy ekologicznej w kontekście tego, jak człowiek zmienia swoje środowisko życia i do czego potencjalnie może to doprowadzić.

Nie jest to rzecz otwierająca oczy ani wywracająca wszystko, co wiecie, do góry nogami - ale ładnie...

Książka jest ciekawą opowieścią o otaczającym nas świecie i prawach, jakie nim rządzą. Niekoniecznie natomiast jest to książka o przyszłości. Autor stara się przedstawić wyzwania, przed jakimi stoimy my wszyscy i pokazać, że są jeszcze perspektywy na uniknięcie katastrofy. W wielu momentach przedstawia zaskakujące fakty o biosferze i wskazuje, że my, ludzie, jesteśmy tylko mgnieniem oka w historii Ziemi. A przed nami i po nas życie rozwijało się i dalej będzie rozwijać.
Ogólnie książka jest ciekawa, napisana przystępnym i lekkim stylem, choć miejscami przegadana. Sam autor nie stara się snuć katastroficznych wizji przyszłości, ale też nie ukrywa zagrożeń.

Książka jest ciekawą opowieścią o otaczającym nas świecie i prawach, jakie nim rządzą. Niekoniecznie natomiast jest to książka o przyszłości. Autor stara się przedstawić wyzwania, przed jakimi stoimy my wszyscy i pokazać, że są jeszcze perspektywy na uniknięcie katastrofy. W wielu momentach przedstawia zaskakujące fakty o biosferze i wskazuje, że my, ludzie, jesteśmy tylko...

Chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że otaczające nas środowisko naturalne i przyroda ulega codziennie przemianom i ewolucji. Czy zachodzące zmiany są dobre czy złe, czy spowodowała je działalność człowieka czy nie, czy efekt cieplarniany istnieje czy nie? Nie chce w to wchodzić bo wiem, że dla wielu jest to punkt zapalny dyskusji. Ale nawet najbardziej oporni potwierdzą, że natura cały czas ulega przeobrażeniom a razem z nią człowiek. Człowiek mocno ingeruje w przyrodę, próbując ją ujarzmić i podporządkować swoim celom. Wydaje mu się, że wszytko da się zaplanować, usystematyzować i ustalić tak aby było najwygodniej. Tylko, że nic bardziej mylnego. I w bardzo prosty i obrazowy sposób opowiada o tym Rob Dunn w książce ,,Historia naturalna przyszłości".

W prosty, gawędziarski sposób Dunn opowiada o prawach przyrody. Pokazuje rzeczy, które wcale nie są oczywiste na pierwszy rzut oka ale okazują się być kluczowe jeśli chcemy patrzeć w przyszłość i planować długofalowo przyszłość gatunku i cywilizacji. Chyba po każdym rozdziale miałam moment gdy siadałam i myślałam o tym jak zaskakujące i zarazem oczywiste to jest. Bo czy zastanawialiście się ile jest gatunków na kuli ziemskiej? Pewnie w pierwszej kolejności myślicie o zwierzętach, roślinach, owadach może jakichś roztoczach. A przecież są jeszcze bakterie, wirusy, mikrony i całe mnóstwo innych form życia, których może jeszcze nie odkryliśmy i nie poznaliśmy a które znacząco wpływają na nasze życie. I paradoksalnie trzeba o nich pamiętać bo bez nich nie da się na przykład przenieść życia na inną planetę. Także zaskoczył mnie rozdział o nabywaniu odporności, zachowaniu różnorodności gatunkowej czy rozszerzaniu się stref tropikalnych czy o tym jak upał wpływa na organizm. Z jednej strony wszystkie wnioski są logiczne i znajome ale dopiero wypowiedzenie ich na głos uświadamia jak ogromną rolę odgrywają.

,,Historia naturalna przyszłości" to książka, którą w ciemno mogę polecić. Napisana przystępnym językiem, pełna przykładów opowiada o tym co nas otacza i jak to może wpłynąć na przyszłość planety. Pewnie wielu procesów już nie zatrzymamy, ani nie zneutralizujemy ale możemy zabezpieczyć się przed innymi. Jednak do tego potrzebna jest świadomość a ją właśnie propaguje książka Roba Dunna. To kompendium wiedzy, oczywistej i tej trochę mniej oczywistej, ale także i przestroga. Ważne jednak, że sam Dunn patrzy z optymizmem w przyszłość, ucząc jak uniknąć wielu negatywnych skutków działalności człowieka. Polecam!

Chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że otaczające nas środowisko naturalne i przyroda ulega codziennie przemianom i ewolucji. Czy zachodzące zmiany są dobre czy złe, czy spowodowała je działalność człowieka czy nie, czy efekt cieplarniany istnieje czy nie? Nie chce w to wchodzić bo wiem, że dla wielu jest to punkt zapalny dyskusji. Ale nawet najbardziej oporni potwierdzą,...

Bardzo, ale to bardzo lubię się z tym autorem. Ma naukowy styl, dość dokładnie opisuje publikacje, które przytacza. Z tego co podejrzałam u innych, nie wszystkim się to podoba, dla niektórych może być zbyt sucho, jeśli nie nudno. Czyli można założyć, że książka dla ludzi z naukowym bakcylem, a nie ciekawostkowców. ;)
Co do książki, porusza ona szerokie spektrum tematów obejmujących problem zmian klimatycznych, i tego jak z sobie z nimi radzić. Sporo miejsca poświęcone jest mikrobom, ale jest to jeden z ważniejszych tematów badawczych autora, więc nie ma się co dziwić. W jego poprzedniej książce, “Nie jesteś sam w domu” też tego sporo było. Książki natomiast nie zazębiają się (tzn. autor dosłownie dwa razy wspomina o tamtych badaniach, ale bardzo krótko).
Mamy więc tematy związane z odpornością (naszą i innych ;),chorobami czy uprawą roli. Nie jest to futurologia, jak trochę sugeruje tekst na okładce, a raczej przedstawienie stanu współczesnej wiedzy i propozycja jego wdrożenia.
Myślę, że warto sięgnąć po tę książkę, bo temat jest coraz bardziej palący. I to dosłownie.

Bardzo, ale to bardzo lubię się z tym autorem. Ma naukowy styl, dość dokładnie opisuje publikacje, które przytacza. Z tego co podejrzałam u innych, nie wszystkim się to podoba, dla niektórych może być zbyt sucho, jeśli nie nudno. Czyli można założyć, że książka dla ludzi z naukowym bakcylem, a nie ciekawostkowców. ;)
Co do książki, porusza ona szerokie spektrum tematów...

Nic specjalnego. Zbiór różnych faktów i ciekawostek przeznaczonych głównie dla osób zainteresowanych wąską tematyką biologiczną. Mnie zaciekawiła tylko końcówka: "Jakie gatunki przetrwałyby po wymarciu człowieka?"

Nic specjalnego. Zbiór różnych faktów i ciekawostek przeznaczonych głównie dla osób zainteresowanych wąską tematyką biologiczną. Mnie zaciekawiła tylko końcówka: "Jakie gatunki przetrwałyby po wymarciu człowieka?"