"Dziewczynka z Kijowa" to poruszająca powieść autorstwa Luca Crippa i Maurizio Onnis, która skupia się na życiu dziesięcioletniej Alisy w obliczu narastającego konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Mieszkająca na obrzeżach Kijowa Alisa doświadcza dramatycznych wydarzeń, które radykalnie zmieniają jej życie.

Autorzy zgrabnie ukazują codzienność Alisy, wprowadzając nas w świat jej rodziny i relacji z dziadkiem Ołeksandrem. Przewodnik muzeum przyrodniczego, ojciec Alisy oraz matka Polina tworzą realistyczne tło, na którym rozgrywa się historia. Świat przedstawiony staje się jeszcze bardziej przesiąknięty emocjami, gdy bohaterka budzi się w nocy przerażona potężnym rykiem, który ogłasza nadejście wojny.

Powieść porusza temat trudnych wyborów i przemian, z jakimi musi zmierzyć się mała Alisa w obliczu konfliktu. Narracja skupia się na emocjach dziewczynki, ukazując ich gwałtowność i niepewność. Autentyczność opowieści wzmacniana jest poprzez odniesienia do historii II wojny światowej, której świadkiem był dziadek Alisy.

"Dziewczynka z Kijowa" to nie tylko opowieść o wojnie, ale także o sile ludzkiego ducha i determinacji w obliczu trudności. Crippa i Onnis stworzyli poruszającą powieść, która zmusza do refleksji nad ludzką naturą i ceną pokoju.

W trakcie lektury "Dziewczynki z Kijowa" można dostrzec niezwykłą zdolność autorów do przenoszenia czytelnika w centrum emocji bohaterki. Alisa, mimo swojego młodego wieku, staje się symbolem siły i wytrwałości w obliczu nieprzewidywalnej rzeczywistości wojny. Jej wewnętrzna transformacja, od beztroskiego dziecka do osoby konfrontującej się z realnym zagrożeniem, jest ukazana w sposób poruszający i autentyczny.

Warto zauważyć, że "Dziewczynka z Kijowa" nie ogranicza się jedynie do przedstawienia samego konfliktu. Autorzy starają się zgłębić psychologiczne aspekty traumy i zagrożeń, z którymi Alisa i jej rodzina muszą się zmierzyć. Crippa i Onnis unikają łatwych schematów, dostarczając subtelnych obrazów bolesnych wyborów i ich konsekwencji.

Język używany w powieści jest zarazem prosty i głęboki, co pozwala bez przeszkód wczuć się w emocje bohaterki. Opisy otaczającego świata oraz dialogi są precyzyjne i oddają atmosferę narastającego napięcia.

"Dziewczynka z Kijowa" to nie tylko opowieść o jednostce, ale także społeczna analiza skutków wojny na codzienne życie ludzi. Autentyczność przedstawionych wydarzeń i postaci sprawia, że książka ta staje się ważnym głosem, przypominającym o tragicznych konsekwencjach konfliktów zbrojnych, zwłaszcza dla tych, którzy cierpią najbardziej - dzieci.

Podsumowując, "Dziewczynka z Kijowa" to poruszająca i angażująca lektura, która wciąga czytelnika w niełatwą rzeczywistość wojny i pokazuje siłę ludzkiego ducha w obliczu przeciwności losu. Crippa i Onnis stworzyli dzieło, które zostawia trwały ślad w sercach czytelników, zmuszając ich do refleksji nad wartością pokoju i wspólnoty ludzkiej.

"Dziewczynka z Kijowa" to poruszająca powieść autorstwa Luca Crippa i Maurizio Onnis, która skupia się na życiu dziesięcioletniej Alisy w obliczu narastającego konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Mieszkająca na obrzeżach Kijowa Alisa doświadcza dramatycznych wydarzeń, które radykalnie zmieniają jej życie.

Autorzy zgrabnie ukazują codzienność Alisy, wprowadzając nas w świat...

Niedługo druga rocznica wybuchu wojny na Ukrainie. I chociaż nadal śledzimy doniesienia zza wschodniej granicy, to nasze emocje związane z rosyjskim atakiem chyba już nieco opady. Jednak należy zdawać sobie sprawę, że historię podobną do tej, opowiedzianej przez Luca Crippa i Maurizio Onnisa każdego dnia w Ukrainie przeżywa wiele rodzin. Codziennie umiera tam ludność cywilna, brakuje wody, prądu, pożywienia...
Alisa to dziesięcioletnia dziewczynka, mieszka z rodzicami na obrzeżach Kijowa. Jest dobrą uczennicą, lubi chodzić do kina oraz na spacery z rodzicami i dziadkiem. Początek roku 2022 jest dla dziewczynki pełen obaw, słyszy zaniepokojone rozmowy dorosłych, widzi skrycie ocierane łzy jej nauczycielki. 24 lutego dziewczynkę i jej rodziców budzi potężny ryk, odgłosy spadających bomb i przerażający dźwięk syren alarmowych. Rosja rozpoczęła atak zbrojny na Ukrainę. Od tej chwili ich rodzinna stabilizacja rozpada się jak domek z kart...
Niezwykle dramatyczne wydarzenia, które spadły na rodzinę Alisy spowodowały, że ona wraz z mamą i dziadkiem Ołeksandrem opuszczają Kijów. Chcą dotrzeć do Lwowa, a stamtąd przedostać się do Polski i tam szukać schronienia. Podczas ucieczki na zachód przeżywają kolejne tragiczne zdarzenie, skutkiem którego w dalszą drogę dziewczynka rusza już tylko z dziadkiem. W czasie podróży spotykają pomocnych im ludzi, korzystają też z pomocy humanitarnej zorganizowanej przez władze.
Książa jest trudna w odbiorze, tym bardziej, jeśli uświadomimy sobie, że tak naprawdę, całkiem niedaleko nas dalej toczy się wojna, w dalszym ciągu umierają w Ukrainie ludzie. A dzieje się to na oczach całego świata...

Niedługo druga rocznica wybuchu wojny na Ukrainie. I chociaż nadal śledzimy doniesienia zza wschodniej granicy, to nasze emocje związane z rosyjskim atakiem chyba już nieco opady. Jednak należy zdawać sobie sprawę, że historię podobną do tej, opowiedzianej przez Luca Crippa i Maurizio Onnisa każdego dnia w Ukrainie przeżywa wiele rodzin. Codziennie umiera tam ludność...

Dziesięcioletnia Alisia Melnyk mieszka z rodzicami na obrzeżach Kijowa. I chociaż ich mieszkanie jest małe, wydaje im się pałacem i bezpieczną przystanią. Jej mama Polina jest pracownikiem biurowym największej firmy transportu samochodowego Kijowa, a tata Semen jest szefem przewodników w Muzeum Przyrodniczym. Razem tworzą cudowną, kochającą się rodzinę. Sytuacja w ich kraju z dnia na dzień wydaje się coraz bardziej napięta. Jednak nie chce im się wierzyć w to, że Rosjanie mogą zaatakować ich kraj. Dziadek Alisy Ołeksandr pamięta jeszcze czasy II Wojny Światowej, a jego ojciec przeżył wielką wojnę ojczyźnianą. Bardzo często opowiadał synowi o strasznych chwilach, które przeżył. Wierzył jednak w to, że wojna ludzi wiele nauczyła. Że przede wszystkim Rosjan czegoś nauczyła i nigdy nie będą tak głupi, żeby wypowiedzieć wojnę. Zbyt wiele wycierpieli. Jednak Ukraińcy wiedzą, że muszą być realistami. W wojnę nikt nie wierzy, ale wszyscy się jej obawiają. W wiadomościach telewizyjnych pojawia się informacja, że Rosjanie koncentrują swoje oddziały w Biełgorodzie. To odległość niewielu kilometrów od domu Melnyków. 24 lutego 2022 roku po godzinie pierwszej w nocy następuje wstrząs. Pomarańczowe błyskawice oświetlają niebo i horyzont. Po każdej błyskawicy następuje głuchy, straszny dźwięk wybuchów. Ta noc odmienia życie Melnyków już na zawsze.
"Dziewczynka z Kijowa" to historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. To koszmar wojny widziany oczami dziecka. Historia o ludziach, którym z dnia na dzień runęło życie. 24 lutego 2022 roku kiedy na Kijów spadają pierwsze bomby beztroskie dzieciństwo Alisy i innych dzieci na zawsze się kończy. Alisa rozdzielona z matką przemierza z dziadkiem kilometry dróg. Chcą dojść do Lwowa, a stamtąd przedostać się do Polski. Po drodze napotykają ludzi, dzięki którym ich dalsza tułaczka jest możliwa. Ludzi, którzy chętnie udzielają im pomocy i schronienia. Dziewczynka cały czas szuka matki i rozpacza po jej stracie. Nie wie czy ona żyje, ale mocno w to wierzy. Ta wiara towarzyszy jej przez cały czas. Ale towarzyszą jej też lęk, niepokój, ból i cierpienie, a także okrutne obrazy śmierci.
Autorzy książki pokazują nam bezmiar ludzkiego nieszczęścia i to jak bardzo dzieci są świadome niewyobrażalnej zbrodni, która dzieje się na ich oczach. Ta historia poruszyła mnie do głębi i strasznie przytłoczyła. A najgorsze jest to, że ona jest nadal aktualna. Nadal tak blisko naszych granic toczy się wojna, której końca nie widać. To trudna i smutna historia, ale polecam ją waszej uwadze.

Dziesięcioletnia Alisia Melnyk mieszka z rodzicami na obrzeżach Kijowa. I chociaż ich mieszkanie jest małe, wydaje im się pałacem i bezpieczną przystanią. Jej mama Polina jest pracownikiem biurowym największej firmy transportu samochodowego Kijowa, a tata Semen jest szefem przewodników w Muzeum Przyrodniczym. Razem tworzą cudowną, kochającą się rodzinę. Sytuacja w ich...

Emocje związane z wybuchem wojny w Ukrainie już trochę przygasły, jednak czytając „dziewczynkę z Kijowa” wszystkie one uaktywniły się we mnie na nowo. Strach, niepewność, panika - to wszystko, co sprawia, że myśląc o tym co tam się dzieje dostajemy gęsiej skórki i nie jesteśmy godni czytać tej książki w ciepłym bezpiecznym domu popijając herbatkę i grzejąc się przy kaloryferze. Mamy tutaj obraz kochającej się rodziny do której wkrada się niespodziewanie i niezwykle brutalnie wojna. Nagle normalne dni odchodzą w zapomnienie, codziennością stają się ucieczka, niepokój i śmierć widoczna na każdym kroku. Takich jak oni są miliony, ale właśnie skierowanie uwagi na pojedynczą historie ludzi przedstawia przeraźliwy obraz wojny, śmierci i zniszczenia człowieka jaki możemy pomnożyć przez te miliony pozostałych istnień. To, co może przerażać, to nie tylko konieczność zostawienia całego dotychczasowego życia za sobą, swoich domostw i bliskich, ale przede wszystkim cały ogrom bólu i cierpienia jakim skutkuje chociażby wzięcie w niewolę i całkowite upodlenie człowieka. Co za tym idzie - osoba która wychodzi z takiej matni nigdy już nie będzie takim samym człowiekiem - matką, córką, żoną…

Emocje związane z wybuchem wojny w Ukrainie już trochę przygasły, jednak czytając „dziewczynkę z Kijowa” wszystkie one uaktywniły się we mnie na nowo. Strach, niepewność, panika - to wszystko, co sprawia, że myśląc o tym co tam się dzieje dostajemy gęsiej skórki i nie jesteśmy godni czytać tej książki w ciepłym bezpiecznym domu popijając herbatkę i grzejąc się przy...

Siedzimy w fotelu, pod kocem, z kubkiem gorącej herbaty w ręku i czytamy o tragicznych losach małej Alisy i jej rodziny. A przecież to dzieje się obok nas, zaraz za naszą granicą umierają ludzie, Ukraińcy w jednej sekundzie tracą wszystko, dzieci są świadkami niewyobrażalnych zbrodni. Co, jeżeli to samo spotka nas?

Siedzimy w fotelu, pod kocem, z kubkiem gorącej herbaty w ręku i czytamy o tragicznych losach małej Alisy i jej rodziny. A przecież to dzieje się obok nas, zaraz za naszą granicą umierają ludzie, Ukraińcy w jednej sekundzie tracą wszystko, dzieci są świadkami niewyobrażalnych zbrodni. Co, jeżeli to samo spotka nas?

"W telewizji pokazywano pierwsze obrazy bombardowanego miasta. To szaleństwo oglądać wojnę w telewizji i jednocześnie słyszeć ją za oknem. To tak, jakby byli oddzieleni od siebie samych, byli w filmie, a jednocześnie w rzeczywistości, w świecie, który sobie wyobrażali, i w świecie straszliwie rzeczywistym. W świecie, w którym wszystko może się zdarzyć ".

#dziewczynkazkijowa to opowieść o 10-letniej Alis i jej rodzinie, którym z dnia na dzień runęło życie. Decyzja jednego człowieka– szaleńca XXI wieku – sprawiła, że "tej straszliwej nocy, kiedy na Kijów spadły pierwsze bomby, skończyła się beztroska Alisy".

Rozpoczęła się wędrówka przez kraj ku nadziei.

Towarzyszyłem Alis przez cały czas. Mimo, że ja byłem tutaj, w bezpiecznym miejscu, to jednak bardzo wyraźnie odczuwałem te wszystkie emocje towarzyszące Alice.

W tej wspólnej wędrówce wszystko się mieszało – dzień z nocą, sen z przebudzeniem, nadzieja ze zwątpieniem, uśmiech ze łzami smutku... Wszystko "pomieszany w jednym, niekończącym się koszmarze". I ta cisza...

Ta opowieść poruszyła mnie do głębi. Sprawiła, że na moich policzkach pojawiła się wilgotna strużka od łez... Swoim realizmem ta historia bolała i przytłaczała. Ale też dodała otuchy i nadziei. Ludzka solidarność buduje. Daje siłę.

Historia ciągle aktualna – dzieje się tuż obok nas.

Polecam waszej uwadze! Czytajcie!

"W telewizji pokazywano pierwsze obrazy bombardowanego miasta. To szaleństwo oglądać wojnę w telewizji i jednocześnie słyszeć ją za oknem. To tak, jakby byli oddzieleni od siebie samych, byli w filmie, a jednocześnie w rzeczywistości, w świecie, który sobie wyobrażali, i w świecie straszliwie rzeczywistym. W świecie, w którym wszystko może się zdarzyć...

Takiej książki nie da się ocenić. Okrucieństwo wojny tuż za naszymi granicami nie ma odpowiednika w cyferkach 0-10. Jedno tylko można powiedzieć - warto przeczytać i przemnożyć tragedię jednej rodziny razy tysiące innych.

Takiej książki nie da się ocenić. Okrucieństwo wojny tuż za naszymi granicami nie ma odpowiednika w cyferkach 0-10. Jedno tylko można powiedzieć - warto przeczytać i przemnożyć tragedię jednej rodziny razy tysiące innych.

24 lutego 2022 roku Rosjanie zaatakowali Ukrainę. W nocy ze środy na czwartek życie tego narodu zmieniło się na zawsze.

Zapewne każdy z Was w mniejszym lub większym stopniu śledzi bądź śledził doniesienia z Ukrainy. Relacje na żywo, fotorelacje i pozostałe doniesienia z frontu mrożą krew w żyłach i wyciskają łzy. Powieść Dziewczynka z kijowa" jest tylko inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, jednak przeżywanie tego wszystkiego z perspektywy kilkuletniego dziecka momentami stawało się ponad moje siły. Autorzy na stosunkowo niewielkiej ilości stron skumulowali niewiarygodną ilość bólu. Zaprezentowali całą gamę zła jakie niesie ze sobą wojna. Jednocześnie ukazali ludzką solidarność, moc empatii i wzajemnego wsparcia w niedoli. Te pozornie małe rzeczy wlewają w serca nadzieję i dają siłę do przetrwania kolejnego dnia.

Historia trudna, ale warta przeczytania. Polecam!

24 lutego 2022 roku Rosjanie zaatakowali Ukrainę. W nocy ze środy na czwartek życie tego narodu zmieniło się na zawsze.

Zapewne każdy z Was w mniejszym lub większym stopniu śledzi bądź śledził doniesienia z Ukrainy. Relacje na żywo, fotorelacje i pozostałe doniesienia z frontu mrożą krew w żyłach i wyciskają łzy. Powieść Dziewczynka z kijowa" jest tylko inspirowana...

Gonimy za wielkimi rzeczami. Pragniemy szalonych uniesień, nie doceniamy chwili, kłócimy się o drobiazgi, a życie jest tak kruche. Ulotne. Jest i nagle nie ma. A może zamiast żyć w pędzie, gonić za niedoścignionym, warto usiąść z bliską osobą, przytulić, wypić herbatę, zatracić się w czasie, który nie powróci. Być. Czas przecież nie zaczeka.

Rosyjski atak na Kijów wybudził ze snu szczęśliwą rodzinę Melnyków. Spokojne dzieciństwo Alisy przerwał wstrząs i głucha cisza. Błyskawice ostrzelają niebo. Nastaje deszcz niepokoju. Bezpieczne ramiona matki chronią przed okrucieństwem. Tak łatwo się zgubić. Dopóki rodzina jest razem, mogą wszystko przetrwać, ale co jeśli jej zabraknie? Pozostanie pustka i przeszywająca samotność. Strach przed jutrem, bo kto ochroni małe istnienie przed złem tego świata.

"Dziewczynka z Kijowa" to powieść przejmująca, o obliczu wojny i niepewnym jutrze. Książka, która wywołała kontrowersje, bo pojawiły się oskarżenia o "żerowaniu na ukraińskiej tragedii". Nie wszystkim pomysł wydania przypadł do gustu. Na pewno nie jest to łatwa opowieść, ale niezwykle potrzebna i ważna, byśmy pamiętali i nie stali się obojętni wobec brutalności, której doświadczają nasi sąsiedzi.

Wojna nie oszczędza nikogo. Widziana oczami dziecka przeraża. Strach, głód, utrata najbliższych i tułaczka w nieznane. Boli i przytłacza. Porzucenie swego bezpiecznego miejsca i doświadczanie upokorzeń. Obraz cierpienia i ruiny ponurych dni.

Konflikt zbrojny nigdy nie był, nie jest i nie będzie dobrym rozwiązaniem. Szczególnie, że zawsze uderza w tak bezbronne istoty jak dzieci. Pełne naiwności, dobroci, wiary i nadziei.

Wojna. Ucieczka. Wolność. Trzy etapy w życiu rodziny, by poznać siłę miłości i przeznaczenia. Ciało z ciała. Krew z krwi. Matka i córka. Nierozłączne. Historia tak bardzo realistyczna i bolesna. Aktualna, bo naprawdę dzieje się tu i teraz. Polecam.

Gonimy za wielkimi rzeczami. Pragniemy szalonych uniesień, nie doceniamy chwili, kłócimy się o drobiazgi, a życie jest tak kruche. Ulotne. Jest i nagle nie ma. A może zamiast żyć w pędzie, gonić za niedoścignionym, warto usiąść z bliską osobą, przytulić, wypić herbatę, zatracić się w czasie, który nie powróci. Być. Czas przecież nie zaczeka.

Rosyjski atak na Kijów wybudził...

Alisa ma dziesięć lat i mieszka w mieszkaniu komunalnym na obrzeżach Kijowa ze swoim ojcem Siemionem, przewodnikiem muzeum przyrodniczego, i matką Poliną. Wiadomości w telewizji są z dnia na dzień coraz gorsze, ale nikt nie chce wierzyć, że Rosjanie naprawdę zaatakują stolicę. Ani Ołeksandr, jego dziadek. Jest na tyle stary, że pamięta opowieści starych ludzi o II wojnie światowej i nie rozumie, jak ta tragedia może powtórzyć się w sercu Europy. Wszystko to jest omawiane wieczorem 23 lutego w domu rodziny Melnyków. Potem noc przerywa potężny ryk i wszystko zmienia. Alisa budzi się nagle, ogarnięta przerażeniem, którego nie potrafi nazwać. Co się dzieje? Czy to jest wojna? Niezwykła powieść o świecie małej dziewczynki w koszmarze konfliktu rosyjsko-ukraińskiego.
Koszmar wojny , która dzieje się za granicami Polski widziana oczami dziecka. Wszystkie opisane historie działy się na naszych oczach , o czym informowały stacje telewizyjne . Głęboko wstrząsnęły mną opisywane wydarzenia , opisana tragedia wojenna nie powinna nigdy się zdarzyć zwłaszcza w XXI wieku :(

Alisa ma dziesięć lat i mieszka w mieszkaniu komunalnym na obrzeżach Kijowa ze swoim ojcem Siemionem, przewodnikiem muzeum przyrodniczego, i matką Poliną. Wiadomości w telewizji są z dnia na dzień coraz gorsze, ale nikt nie chce wierzyć, że Rosjanie naprawdę zaatakują stolicę. Ani Ołeksandr, jego dziadek. Jest na tyle stary, że pamięta opowieści starych ludzi o II wojnie...