Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czarne kruki trzepoczą skrzydłami osaczając przerażeniem. Ośmielone rzucają się na martwe ciała leżące pośród bieli śniegu. Wyżerają, pozostawiając tylko krwawe strzępy. Szaleją błądząc w przestworzach, nieświadome niebezpieczeństwa. Wkrótce siła trzepotu osłabnie i bezwładne zaczną spadać z nieba. Szept przeciwności losu, a wokół mrok szarpany obłędem. Rzeczywistość osnuta strachem ciemności i upadkiem cywilizacji. Ziemię opętała zaraza. Atakuje niosąc zagładę.
"Albo jesteś dobry, albo przeżywasz. Ziemia jest pełna martwych dobrych ludzi".
Zawsze jesteśmy bliżej krawędzi, niż przypuszczamy. Codziennie stoimy na skraju przepaści. Po prostu nie ośmielamy się spojrzeć w dół.

Przenikliwy mróz, szalejąca burza śnieżna i niepewność chwili. Trzy historie. Trzy grupy ludzi. Wiele dramatów. Łączy je jedno.

Tajemniczy wirus niszczy ludzkość, a społeczeństwo potrzebuje plazmy. Przeprowadzane są eksperymenty, a w obliczu tych wydarzeń w ludziach ożywają najdziksze instynkty. Nastroje są coraz gorsze. Narasta terroryzm skierowany przeciwko naukowcom. Wybuchają zamieszki i nikt nie może czuć się bezpiecznie. Ośrodek odosobnienia, który miał być spokojnym miejscem, gdzie uczeni mogliby walczyć z mutującym przeciwnikiem, staje się miejscem zła.

Głodne zwierzęta są coraz bardziej agresywne i atakują. A wokół gwizdacze. Odrażające bestie w ludzkiej skórze, przypominające żywe trupy, w ich oczach nienawiść. Tworzą obozowiska i polują. Wszyscy są w pułapce. I zdrowi i chorzy. Jedynym sojusznikiem okazuje się pogoda. Gdy uspokoi się burza śnieżna, chwile każdego będą policzone. Nic nie jest pewne. Dzień, godzina, minuta. Szaleńca walka z czasem trwa.

Niepokojąco mroczny thriller, mrożący krew w żyłach, owiany grozą. Postapokaliptyczna historia, której mogliśmy nie tak dawno być częścią, przedstawia obraz społeczeństwa w obliczu zagłady. Zaistniałe zdarzenia zmieniają życie wielu. Ludzie zakleszczeni w lęku i impasie beznadziei. Pełna napięcia i emocji opowieść. Ponura wizja świata. Do czego zdolny jest człowiek w obliczu zagłady?

Epidemia zbiera żniwo siejąc smierc, "odziera człowieka z godności". Wirus rozprzestrzenia się, a szczepionki nie są skuteczne.

Kłamstwo jest wszechobecne. Każdy skrywa tajemnice. Poznajemy powoli przeszłość bolesną i trudną.
Umysł płata figle tworząc nieistniejące obrazy. Niczym ćma latająca w ciemności pojawia się myśl, po czym znika. Co jest jawą, a co snem?
.
Bohaterowie wycieńczeni walką o przetrwanie. Bez pożywienia, bez wody, bez schronienia. Tracą poczucie czasu, a ten jest ich wrogiem. Pragnienie. Zimno. Głód.

W trakcie kryzysu dochodzi do podziałów. Sekrety wynurzają się, a stery przejmuje chęć zemsty. Zaczynają sie spory i niesnaski. Wszyscy znajdują sie na krawędzi. Muszą zacząć działać choć i tak nikłe szanse na przeżycie. Odwlekają nieuniknione.

Wszystko może zakończyć się w jednej chwili. Decyzje, które podejmiesz dziś określają jutro. To suma możliwości. Dokonujemy wyborów, które splatają się tworząc tkaninę. A ta jest naszą życiową historią.

Autorka wciąga w fascynującą przygodę.
Wybierzcie się w tę podróż. Warto.

Polecam bardzo.

Czarne kruki trzepoczą skrzydłami osaczając przerażeniem. Ośmielone rzucają się na martwe ciała leżące pośród bieli śniegu. Wyżerają, pozostawiając tylko krwawe strzępy. Szaleją błądząc w przestworzach, nieświadome niebezpieczeństwa. Wkrótce siła trzepotu osłabnie i bezwładne zaczną spadać...

Rozwiń

Zwiń

Życie przepełnione sekretami. Skrywane prawdy dręczą i krzywdzą. Jedno niewinne kłamstwo pociąga za sobą lawinę zdarzeń. Oszukiwanie dziś, okłamywanie jutro. Ciągły fałsz, obłuda. Ciemna strona życia przykryta iluzją. Fałszywe ego. Wykreowana rzeczywistość staje się niszczącą siłą. Chore emocje spychają w otchłań zepsucia. Jeden błąd, jedna chwila może zmienić wszystko. Jedno nieprzemyślane zdarzenie może zaważyć na całym życiu, powodując poważne kłopoty. Ludzie często zawodzą. Okazuje się, że ci najbliżsi są całkiem inni niż sądziliśmy. Trzeba to zaakceptować. Nigdy nie zdołamy poznać do końca drugiej osoby. Jednym z powodów jest fakt, że ciągle się zmieniamy i podejmujemy nowe wyzwania życiowe.

Deven wezwana do zidentyfikowania zwłok, potrafi tylko powiedzieć: "To nie moja siostra". Dlaczego policja próbuje wmówić jej, że to ciało Kennedy? Kim jest nieżyjąca kobieta?

Deven rozpoczyna prywatne śledztwo podczas którego pojawia się coraz więcej niejasności. Kłamstwa gęste i oblepiające niczym pajęcza sieć wynurzają się. Odkrywa drugie życie siostry, pełne skaz. Uwikłana w zgubną grę, która doprowadza do nieszczęść. Krąg zacieśnia się, i niemal każdy zagubiony jest w szambie niemoralności.

Thriller owiany aurą tajemnicy. Opary niejasności intrygują i prowadzą krętą ścieżką przez mglistą przeszłość. Niepokojący i zdecydowanie zagadkowy.

Zapiski sprzed lat skrywane w pamiętniku obnażają prawdziwe emocje. Zaburzone relacje i ukryta rywalizacja. Obraz zdarzeń nabiera innego znaczenia. Ciągle towarzyszy ból utraty, a złe myśli przejmują kontrolę. Nieobecna matka i rozpad rodziny burzą dziecięcy świat. Smutek i rozpacz budzi bunt i agresję. Trzeba wykrzyczeć tę złość i skrzywdzenie.

Bohaterka przekonana o słuszności swych podejrzeń maniakalnie zatraca się w poszukiwaniach, by dotrzeć do prawdy, a ta staje się przerażająca. Tropy mnożą się, a każdy trzeba sprawdzić. Nonsens goni nonsens. Kontury rzeczywistości przybierają postać rozmazanego mirażu. Trudno stwierdzić, gdzie kończą się fakty, a zaczynają fantazje.

Lęk graniczy z paniką. Kobieta odpycha od siebie ulotne strzępy realności, by opóźnić w czasie to co nieuniknione. Brnie po grząskim i niepewnym gruncie, doszukując się złowieszczych śladów, które prowadzą w niebezpieczne rejony.
Polecam bardzo.

Życie przepełnione sekretami. Skrywane prawdy dręczą i krzywdzą. Jedno niewinne kłamstwo pociąga za sobą lawinę zdarzeń. Oszukiwanie dziś, okłamywanie jutro. Ciągły fałsz, obłuda. Ciemna strona życia przykryta iluzją. Fałszywe ego. Wykreowana rzeczywistość staje się niszczącą siłą. Chore e...

Rozwiń

Zwiń

Poczucie własnej wartości to sposób w jaki postrzegamy i oceniamy sami siebie, jak o sobie myślimy, jak odnosimy się do swojego ciała, swoich wad i zalet, jak o sobie mówimy. Tak ważny element naszego samopoczucia, a także relacji z innymi. Wysokie poczucie wartości to nie cecha, z którą się rodzimy. To coś, co kształtuje się od najmłodszych lat i za co odpowiedzialne są osoby, które nas wychowują. To od nich zależy jakimi w przyszłości będziemy ludźmi. Ze względu na mocno patriarchalny świat, w którym nadal żyjemy, istotne jest głośne mówienie o kwestii poczucia wartości kobiet. Męska dominacja leży w samym sercu naszej cywilizacji. Brak równowagi sił między kobietami a mężczyznami. I choć istnieje w naszych umysłach to z pewnością nie jest zapisana w genach. Społeczeństwo wciąż jest zakleszczone w systemie zbudowanym tysiące lat temu. Rzeczywistość naznaczona nieobecnością kobiet.

"Dziś śpij spokojnie, jutro cię zabiję"...
Kandydatka na prezydentkę, Laura Wilska, walcząca o prawa kobiet, staje się główną podejrzaną, gdy podczas wypadku, śmierć ponosi jej mąż. Wybory zbliżają się wielkimi krokami, a jej życie zostało wywrócone do góry nogami. Wpada w spiralę kłamstw i manipulacji i to akurat wtedy, gdy cieszy się największym poparciem społeczeństwa. Komuś bardzo zależy, żeby wykluczyć ją ze startu w wyborach. Z pomocą trzech kobiet dotrze do prawdy.

Powieść kryminalna z wątkiem obyczajowym o sile kobiet. Kobiety, które połączyła walka o swoje prawa. Każda z bagażem trudnych doświadczeń, dręczone poczuciem wstydu i wyrzutami sumienia. Piętno przeszłości, które zgotowali im mężczyźni. Zamknięte w skorupie, dumnie ją noszą i postanawiają coś zmienić. Chcą być zauważone i wysłuchane.

Warszawę zalewają tłumy protestujących kobiet ubranych na czarno. Walczą o coś co powinno być normą. Mają kawałek wspólnej sprawy łączącej z każdą inną kobietą na świecie. Tysiące rozzłoszczone absurdem, który przestał śmieszyć.

Przytłoczone codziennością, natłokiem zajęć, ciągłymi próbami pogodzenia ról rodzinnych, zawodowych i prywatnych. Szukają wsparcia, zaglądając do własnego wnętrza i odnajdują się na nowo. Relacja z innymi kobietami to korzenie siły. Siostrzeństwo mówi wiele, ale czy dobrego? "Wyczuwała w nich łagodność i zarazem niezrozumiałe zagrożenie".
Nie oznacza, że zawsze będzie przyjemnie, ale dobrze móc wesprzeć się na innym ramieniu, kiedy mamy wszystkiego dość lub zwyczajnie nie wiemy, co robić.

Życiem zawładnęli mężczyźni. Dominują i kontrolują, domagając się "obsługiwania". Potrzeby kobiet spychane są na dalszy plan. W naszej rzeczywistości mnóstwo jest zakamuflowanych nierówności. Świat skrojony jest na męską miarę. Iluzoryczna obiektywność , w której tak wiele przypisane jest mężczyznom.

Czytajcie! Polecam bardzo.

Poczucie własnej wartości to sposób w jaki postrzegamy i oceniamy sami siebie, jak o sobie myślimy, jak odnosimy się do swojego ciała, swoich wad i zalet, jak o sobie mówimy. Tak ważny element naszego samopoczucia, a także relacji z innymi. Wysokie poczucie wartości to nie cecha, z którą s...

Rozwiń

Zwiń

Życie to nieustanne poszukiwanie i odkrywanie. Potykamy się o rozczarowania, błądzimy w labiryncie złudzeń. Stajemy czasem nad przepaścią, gdzie upadamy i tracimy bezpowrotnie szansę na szczęście. Wszystko mija jak sen. Jesteśmy tylko ulotnymi pasażerami przemijającego czasu. Niekiedy trudno odnaleźć swoją drogę w życiowym gąszczu trudnych spraw.

Losy dwóch z pozoru obcych sobie mężczyzn okupione bagażem bolesnych doświadczeń. Zagubieni w życiowej wędrówce. Zaburzone, toksyczne relacje, trudy dzieciństwa, ale gdzieś tli się iskra nadziei na nowe. Wyzwolenie i oczyszczenie. Ból samotności doskwiera i głęboko drąży w duszy. Otulają się pustką, bo wokół niej czują się najlepiej, skrywając łzy.

Kolejna powieść Marcina Grzelaka i po raz kolejny jestem urzeczona wyjątkową prozą, pełną metafor. Można się zatracić w słowach. Uderzają subtelnością pomimo goryczy i smutku wypełniającego powieść. Podróż w granicach wspomnień zatartych pomiędzy teraźniejszością a przeszłością do zakamarków ludzkich pragnień.

Poznajcie historię piękną, być może znajdziecie odpowiedź na pytanie: dlaczego mężczyźni płaczą w ukryciu?

"Odpowiedź rodzi pytanie, pytanie jest dzieckiem odpowiedzi. Pytania bez odpowiedzi, to sieroty".

Polecam bardzo!

Życie to nieustanne poszukiwanie i odkrywanie. Potykamy się o rozczarowania, błądzimy w labiryncie złudzeń. Stajemy czasem nad przepaścią, gdzie upadamy i tracimy bezpowrotnie szansę na szczęście. Wszystko mija jak sen. Jesteśmy tylko ulotnymi pasażerami przemijającego czasu. Niekiedy trud...

Rozwiń

Zwiń

Nikt nie rodzi się zbrodniarzem, ale w każdym skrywa się zło, które niespodziewanie może się zbudzić. Jesteśmy mrocznymi skorupami tego pierwotnie lśniącego początku. Konsekwencje silnie negatywnych emocji dzieją się jakby poza człowiekiem. Nieoczekiwanie wypełzają ukryte demony. Dobro i zło toczą nieustającą walkę. Niektórzy pozwalają zatriumfować złu tkwiącemu w korytarzach umysłu. Ciemna strona człowieczeństwa dochodzi do głosu, a autorami lęków zazwyczaj są najbliżsi. Klątwa, która przytłacza. Po latach pozostaje bagaż pełny bolesnych doświadczeń.
I gdy puszczą wszelkie hamulce, a stery przejmie chęć zemsty, może zdarzyć się wszystko.

Hannah od dzieciństwa stwarzała wiele problemów. Odrywała lalkom kończyny, zrzuciła młodszego brata ze schodów, podpaliła mieszkanie opiekunki, zabiła ukochanego ptaszka swojej matki. Za każdym złym uczynkiem pojawiał się ten błysk w jej oczach, którego nikt nie chciałby dostrzec. Rodzice nie mogli zrobić nic, bo od kiedy poznała ich mroczne sekrety, każdy dzień naznaczony był strachem.

Niesamowita powieść, która prowadzi przez labirynt kłamstw, przemilczeń, skrytych pragnień. Od początku zasiane ziarno niepewności prowokuje. Studnia smutku i nieustającego lęku.

Historia pełna napięcia i emocji. Dylematy i życiowe decyzje. Te błędne prowadzą do nieszczęść. Niektóre można naprawić, ale te dotyczące kluczowych spraw są nie do odwrócenia i dlatego konsekwencje bywają tragiczne. W drodze do spełnienia jesteśmy w stanie zrobić wiele, jak nie wszystko.

Niechciane myśli wirują wokół i tworzą zamęt, od którego trudno się uwolnić. Obraz tragicznych wydarzeń prześladuje. Zamglona egzystencja z piętnem dni minionych budzi przerażenie, rozbijając się jak porywisty wiatr nad klifem. Kiedy spoglądasz w otchłań ona również patrzy na ciebie. To co ukryte nieoczekiwanie wypełza.

Pod powłoką duchoty i odosobnienia skrywa się trudna i rozpaczliwa prawda. Droga do niej jest wyboista. Wszyscy pod maską pozorów ukrywają realia przeszłości. Z chaosu wielu spraw wyłania się przejmująca rzeczywistość.
Świetnie skonstruowany thriller. Naszpikowany tajemnicami. Do ostatniej strony będziecie nieświadomi skutków mrocznej zemsty.
Możemy żyć iluzją, że traumy sprzed lat już nas nie dotyczą, że niepamięć i wyparcie zapewnia ochronę, tymczasem to wszystko jest tylko ułudą.

Tę powieść musicie poznać.
Czytajcie! Polecam bardzo.

Nikt nie rodzi się zbrodniarzem, ale w każdym skrywa się zło, które niespodziewanie może się zbudzić. Jesteśmy mrocznymi skorupami tego pierwotnie lśniącego początku. Konsekwencje silnie negatywnych emocji dzieją się jakby poza człowiekiem. Nieoczekiwanie wypełzają ukryte demony. Dobro i z...

Rozwiń

Zwiń

Należy tylko do mnie, a on mi ją odebrał. Zamknął w klatce i chociaż walczę, aby ją zatrzymać to i tak ją wykradł i zatrzymał dla siebie. Uwięził w swym sercu.

Moją duszę.

Me istnienie i życie. Zmusił do rzeczy, których nigdy nie potrafiłbym uczynić. Zawładnął mną siejąc chaos i zniszczenie.

Uwięziona dusza uwiera niczym nałożony na rzeczywistość filtr, który zniekształca i karykaturuje. Gubi czujność i popełnia błędy. Ludzka natura tak bardzo ułomna.

Edward Munich, mężczyzna o "zdezelowanym umyśle i kręgosłupie moralnym skrzywionym tak mocno, że zdaje się, iż chodzi nawet przechylony to w jedną to w drugą stronę, by jakoś ten kręgosłup utrzymać w pionie i się nie przewrócić".
Porzucony i zapomniany przez matkę, zakompleksiony, otoczony wyimaginowanymi przyjaciółmi i okrutnie samotny. Żyje w świecie iluzji. Ten świat przenika do niego. Po latach powraca do rodzinnego domu " ten dom mnie nienawidzi, wiem o tym, ale rzeczywistość na zewnątrz nienawidzi mnie jeszcze bardziej". I zabiera czytelnika w podróż przez chaszcze wspomnień, z których trudno się uwolnić.

Gotowy?

Tomasz Sablik snuje perfekcyjnie utkaną historię w formie pamiętnika, budując napięcie z niezwykłą precyzją. Każde przeżyte przez bohatera zdarzenie, z pozoru nawet niewinne, ma swoje znaczenie i wybrzmiewa w przyszłości.
Powieść przejmująca, mroczna, owiana mgłą tajemnicy i czarną magią, która potrafi krzywdzić ale i uleczyć. Prowadzi do ścieżek ludzkich pragnień i ułomności.

Obrazy czasu minionego przenikają i tworzą opowieść smutną i bolesną, z nutą grozy. Życie naznaczone kobietą. Odejściem i brakiem. Pustka po niej zdefiniowała całe życie.
Duchy przeszłości dręczą, prowadząc przez pokrętne korytarze. By zrozumieć trzeba dokopać się przez ogromne hałdy wspomnień i dotrzeć do samego epicentrum, gdzie osiada lęk, przeszywając każdą cząstkę ciała. Oplata niewidzialną nicią złudzeń.

Na horyzoncie droga bolesna jak nagłe myśli lśnienie. Ciemność zalewa umysł. W granicach czasu zatartych między teraźniejszością a przeszłością. Tam, gdzie to co niemożliwe, staje się prawdziwe, gdzie nie wiadomo co jest rzeczywiste, a co wytworem wyobraźni.
Stąpając po kruchym lodzie niepewności łatwo przepaść w poczuciu odrealnienia.
Piękna to powieść.

Czytajcie! Polecam bardzo.

Należy tylko do mnie, a on mi ją odebrał. Zamknął w klatce i chociaż walczę, aby ją zatrzymać to i tak ją wykradł i zatrzymał dla siebie. Uwięził w swym sercu.

Moją duszę.

Me istnienie i życie. Zmusił do rzeczy, których nigdy nie potrafiłbym uczynić. Zawładnął mną siejąc chaos i zniszcz...

Rozwiń

Zwiń

Jedna wielka podróż. Życie...
Czasami droga prowadzi przez szeroki trakt, a czasami kamienne i wąskie ścieżki. Tylko od nas zależy, którą uliczką podążymy. Każdego dnia stajemy przed wyborami i to one nadają rytm naszej melodii istnienia.

"Szło życie przez życie. Takie życie, co traci. Takie życie, co płacze i śmieje się. Szło życie przez życie, burzy pejzażyk. Skundolny, niechciany, a jednak po coś".

Osobiste przekonania nie zawsze są trwałe. Ludzie, których spotykamy mogą zrewidować naszą postawę, zainspirować do zmiany, wywołać wachlarz emocji, doprowadzić do zguby. Potykamy się, upadamy, podnosimy. Brniemy w tę historię doświadczania. Każdy szuka, ale nie każdy znajduje. Tak łatwo się zgubić.

Siła spokoju i pogodzenie się z ulotnością chwili wypływa z kart tej współczesnej ballady. Niesie ze sobą ogromny ładunek emocjonalny pomimo krótkiej formy i zachwyca nostalgią i przemijaniem.
Leniwe życie, w które wkrada się chaos. Miłość ta młodzieńcza, pełna pąsów i nadziei przynosi rozczarowanie "coś w Zuszce umarło, a dach który zbudował nad nią ze swoich ramion Wiśnia, zaczął ją uwierać".

Poetycka proza przenosi w świat bajkowy. Między słowami dzieje się magia. Dobro i zło. Życie i smierc. Piękno i umiłowanie do natury wybrzmiewa pośród pozornej ciszy lasu. Wędrówka do zakamarków ludzkich pragnień, ukrytych w zwyczajności. Zatrzymanie się nad przepaścią, zatopienie w otchłani niemocy, by odnaleźć siebie. Poczuć wolność. Porzucić lęk.

Autorka czaruje słowem, wzbudzając refleksje nad przemijającym życiem i nieuchronnością losu. Życie przyprószone pyłkiem czasu przywołuje wspomnienia.

Przepadniecie między stronami. Polecam bardzo!

Jedna wielka podróż. Życie...
Czasami droga prowadzi przez szeroki trakt, a czasami kamienne i wąskie ścieżki. Tylko od nas zależy, którą uliczką podążymy. Każdego dnia stajemy przed wyborami i to one nadają rytm naszej melodii istnienia.

"Szło życie przez życie. Takie życie, co traci. T...

Rozwiń

Zwiń

Nieprzemyślane decyzję, błędne wybory, życiowe rozczarowania. Ułamek sekundy i to co ważne pochłania piekło. Znika w ogromnych zapadlinach ziemi. Przepaść mroku pochłania. Krzywda zawsze pozostanie krzywdą. Wypala od środka. I gdy w pewnym momencie życia pojawia się wewnętrzna potrzeba naprawienia wyrządzonego zła, to okazuje się, że w żaden sposób nie można złagodzić cierpienia. Okrutne czyny pozostawiają trwały ślad.
Ludzie są niczym kawałek drewna. Pragną wybaczenia, wyciągają raniącą zadrę, ale naprawienie nigdy nie nastąpi. Zostaje ta zadra w ręku, a rana jest już na zawsze. Jątrzy się, zatruwa, wypala własne wnętrze.

W 2003 roku zaginął osiemnastoletni chłopak. Zniknął pośród pól na trasie ze Żnina do Wapna. Policja wówczas szybko umorzyła śledztwo. Po dwóch dekadach jeden ze świadków zmienia zeznania. Komisarz Maria Herman dokopuje się do akt i wznawia śledztwo. Bada tropy przeszłości. Przed śledczymi z bydgoskiego oddziału Archiwum X trudne śledztwo. Z wielką precyzją, niczym puzzle, układają ciąg zdarzeń w jedną całość. Ujawniają wiele błędów popełnionych przez poprzedników. W otchłani zapadliny odkrywają brutalną prawdę. Budzą się stare demony, które "żerują na padlinie".

Młody chłopak miał przed sobą całe życie, ale wszyscy go zdradzili. Pozostał sam. Bezbronny szukał zrozumienia i akceptacji, ale nawet najbliżsi zawiedli.

"Mroczne cienie, zimne i oblepiające jak wilgoć w ciemnej jaskini" kroczą za Herman i Borewiczem. Walczą z bolesnymi doświadczeniami i zmagają się z problemami osobistymi.

Maria każdy dzień żegna z wdzięcznością i modlitwą.
"Dziś nie zagrałam" powtarza jak mantrę. Wykończona strachem i pozbawiona nadziei dotknęła dna. Od trzech lat odbudowuje to co utraciła. Codziennie wygrywa ze słabościami, stając się bohaterką, ale wokół spotyka ludzi, którzy wypominają jej przeszłość.

Olgierd walczy o rodzinę. Na przekór wszystkim nie chce dopuścić do rozpadu małżeństwa. W akcie desperacji posuwa się do szantażu dając wyraz babrania się w bagnie hedonizmu. A życie kusi swoimi przyjemnościami. W tle wybrzmiewa nadal swingująca przeszłość.

Razem próbują naprawić swoje relacje zawodowe, odzyskać zaufanie, które zostało nadszarpnięte niedawnymi wydarzeniami.

Wyborna powieść kryminalna. Tom 3 serii z komisarz Herman.
Z każdą kolejną historią Robert Małecki zachwyca. Zagadka kryminalna na najwyższym poziomie i perfekcyjnie nakreślone portety bohaterów. Wplata w fabułę wątki historyczne. Poznacie zarys tragicznych zdarzeń z 1977 roku w kopalni soli w Wapnie. Doszło wtedy do największej katastrofy górniczej w PRL-u. Zalane zostały szyby kopalni co doprowadziło do osunięcia ziemi i zniszczenia okolicznych domów.

Bolesna i przejmująca historia.
Czytajcie! Polecam bardzo.

Nieprzemyślane decyzję, błędne wybory, życiowe rozczarowania. Ułamek sekundy i to co ważne pochłania piekło. Znika w ogromnych zapadlinach ziemi. Przepaść mroku pochłania. Krzywda zawsze pozostanie krzywdą. Wypala od środka. I gdy w pewnym momencie życia pojawia się wewnętrzna potrzeba nap...

Rozwiń

Zwiń

Codzienność przygniata bólem istnienia. Bezustanne poszukiwanie drogi do spokojnego bytu i spełnienia. Gdy myślisz, że otaczają cię życzliwi ludzie, że jesteś bezpieczny i odzyskujesz radość chwili, a nadzieja skrzy się w ciemności, dopada cię życie. Zatruwa obłudą, patrzy z uniesioną głową, śmiejąc się szyderczo w twarz. A ty brniesz naiwnie w tę pajęczą sieć podstępów. Strach paraliżuje, zamyka, ogranicza. Zakłada kaganiec na myśl, odcinając od zdrowej analizy sytuacji. Ktoś mami obietnicą szczęśliwości, próbując zburzyć twój świat. Jedna noc. Wszystko upada. Znika jak sen o poranku.

Młody pisarz wkracza do kręgu społeczności literackiej. Nie zdaje sobie sprawy ile wokół niebezpieczeństw. Łatwo wpaść w pułapkę niezrealizowanych pragnień i złudzeń. Gdy Odra wyrzuca jego zwłoki, policja szybko umarza dochodzenie. Tylko matka jest przekonana, że doszło do zbrodni. Prosi o pomoc, w dotarciu do prawdy, Igę Mróz, przyjaciółkę autora z lat dzieciństwa. Ta przyjmuje wyzwanie i wkracza do literackiego świata. W odmętach internetu wszystko odbiega od rzeczywistości. Zakłamanie, fałsz i smierc, która nie powinna się zdarzyć.

Śledztwo ukazuje całą prawdę o autorach, nieuczciwych wydawcach i bookmediach, prowadząc po zaułkach Wrocławia. Świat pozorów i sieć oszustw. Brutalna prawda o społeczności, której jesteśmy częścią. Nie wszystko co widać jest prawdą!

Granica między pisarzem, jego dziełem, wydawcą a czytelnikiem, kiedyś wyraźna, dziś zredukowana przez social media.

Fenomenalny początek serii WROcrime. Wyborna powieść kryminalna, w której autor kreuje rzeczywistość najprawdziwszą, odkrywając zakamarki ludzkiej natury i literatury. Kłęby myśli o próżnych pragnieniach i ich realizacji, które nie zawsze kończą się sukcesem. Perfekcyjnie nakreślony fikcyjny świat prowadzi po krętej drodze siejąc spustoszenie, poddając niszczycielskiej sile słabości.

Duszna atmosfera nasiąknięta bólem utraty staje się labiryntem przypuszczeń. Przed Igą trudne zadanie. Musi obnażyć kłamstwa, by uchronić przed tragedią kolejne osoby. Stąpa po cienkiej linie niepewności. Wiele tropów, a prawda tylko jedna.

Zdaje się bezbronna, ale w chwili zagrożenia potrafi przechytrzyć drapieżnika i go pokonać. Udowania tym sobie i innym, że obrała właściwą drogę. "Nie pozwól sobie nigdy wmówić, że się do czegoś nie nadajesz".

Wkraczamy w wykreowany świat pozorów, gdzie wybrzmiewa przemoc, manipulacje, chęć zysku, uzależnienie i depresja. Toksyczne relacje, które jak lodowy odłamek na zawsze pozostają na dnie serca i walka ze sobą, swoimi niedoskonałościami oraz droga do realizacji marzeń wybrukowana cierpieniem.

Adam Kopacki po raz kolejny pokazuje, że jest świetnym obserwatorem, a codzienność dostarcza mu mnóstwo inspiracji.

Czytajcie! Polecam bardzo.

Codzienność przygniata bólem istnienia. Bezustanne poszukiwanie drogi do spokojnego bytu i spełnienia. Gdy myślisz, że otaczają cię życzliwi ludzie, że jesteś bezpieczny i odzyskujesz radość chwili, a nadzieja skrzy się w ciemności, dopada cię życie. Zatruwa obłudą, patrzy z uniesioną gło...

Rozwiń

Zwiń

Zapach zgnilizny i butwiejących liści wznosi się w powietrzu. Mrożący chłód przeszywa ciało, przedzierając się aż do szpiku kości. Mrok oblepia ciemnością nawet myśli. Pająki pełzające po ścianach jaskiń wiją kokony. Odrętwienie nie pozwala w ucieczce. Wokół wąwóz kamieni, a odgłosy nocy huczą złowieszczo: "dzisiaj umrzesz". To nie szept wiatru, ale postaci wyłaniającej się z nicości. Serce galopuje z przerażenia i wypełnia strachem. Naznaczone nienawiścią ciało wyziera z jaskini. Nie słychać już melodii życia, tylko wyryte na zawsze cierpienie. Niemy wrzask zastygły na kamiennej twarzy i mały szczegół...wypalone znamie. Podpis zabójcy, który chce coś przekazać.

Hiszpanka Carmen Rodrigez zauważa to co umyka innym i potrafi dopasować do schematów. Ma dar doskonałej spostrzegawczości. Profilerka, która do każdej sprawy podchodzi indywidualnie. Kierują nią emocje i nachodzą często wizje zamordowanych osób. Może wówczas dokładnie przeanalizować detale. Kobieta ma za sobą trudną przeszłość. Dręczona dawnymi lękami walczy z traumą, a niepokój obecny ciągle burzy teraźniejszość.
Pozostawia za sobą to co było, odcina się od tego grubą kreską i rozpoczyna nowe życie w Polsce. Powraca do korzeni człowieka, który kiedyś był bliski jej sercu i rozpoczyna pracę w szeregach policji.

Porywający kryminał, który od pierwszych stron zasiewa ziarno niepewności. Rozpoczyna się niebezpieczna podróż przez chaszcze ludzkich doznań. Wybrzmiewa bólem utraty, piętnem dzieciństwa i pragnieniem zemsty. Rodzi się szaleństwo.
Autorka żongluje emocjami, wrzuca czytelnika w wir brutalnych zdarzeń, gdzie zło przejmuje kontrolę tworząc trwały horyzont przeżyć i doświadczeń. To co głęboko skrywane zaczyna straszyć. Prawdziwa twarz pogrążona w mroku przeszłości, która definiuje teraźniejszość.

Inscenizacja śmierci. Dzieło dokonane przez szaleńca niczym wykreowany spektakl ma swój przekaz odzwierciedlający bolesne zdarzenia lat minionych. Carmen wraz z zespołem śledczych zostaje przydzielona do sprawy pełnej okrucieństwa. Zbrodni zaplanowanej z zimną krwią. Sprawca wymierza sprawiedliwość dając upust nienawiści. Zza mgły sekretów wyłania się przemoc i krzywda dzieci.

Bohaterka musi zmierzyć się również z osobistymi problemami. Krąży samotnie otoczona pustką. Wspomnienia dręczą niczym robak w skale. Wciąż obecny strach staje się jej towarzyszem, a wyobraźnia płata figle. Zaburzenia świadomości prowadzą na skraj załamania. Koszmary nie odpuszczają i przysłaniają realny odbiór rzeczywistości. Tajemnice przeszłości intrygują. Skryte pod płaszczykiem kłamstw są bezpieczne, ale to tylko kwestia czasu. Napływają niechciane obrazy, a przeszłość rozpycha się i domaga uwagi. Strzępy zdarzeń odtwarzane niczym zdarta płyta.
"Na przeszłość nie mamy wpływu, a i o przyszłości nie decydujemy w pełni sami".

Czy odkrywając prawdę będzie w stanie oddać się teraźniejszości i z nadzieją patrzeć w przyszłość?"

Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i na pewno nie ostatnie.
Czytajcie! Polecam bardzo.

Zapach zgnilizny i butwiejących liści wznosi się w powietrzu. Mrożący chłód przeszywa ciało, przedzierając się aż do szpiku kości. Mrok oblepia ciemnością nawet myśli. Pająki pełzające po ścianach jaskiń wiją kokony. Odrętwienie nie pozwala w ucieczce. Wokół wąwóz kamieni, a odgłosy nocy h...

Rozwiń

Zwiń