Fabuła ciekawa, ale język sztuczny.

Fabuła ciekawa, ale język sztuczny.

Trzyma napięcie to fakt. Ale nie straszy. Przynajmniej mnie.

Trzyma napięcie to fakt. Ale nie straszy. Przynajmniej mnie.

Jestem wielbicielem twórczości S.Kinga i bardzo sceptycznie podchodziłem do polskiej książki grozy. Jednak byłem nią zachwycony. Dom na Wyrębach jest śmiesznie krótki i czyta się go jednym tchem. Jeżeli lubicie mrok lasu, heremetyczne społeczności i cmenatarze zagubione w leśnych kniejach to zdecydowanie książka dla Was:) Cykl powiesciowy składa się z trzech książek, jednak pierwsza jest zdecydowanie najlepsza.

P.S. napisałem tego opinie po około roku po przeczytaniu powieści. Do żadnej innej książki nie wracałem w myślach tak często jak do domu na Wyrębach. Szczerze polecam!!

Jestem wielbicielem twórczości S.Kinga i bardzo sceptycznie podchodziłem do polskiej książki grozy. Jednak byłem nią zachwycony. Dom na Wyrębach jest śmiesznie krótki i czyta się go jednym tchem. Jeżeli lubicie mrok lasu, heremetyczne społeczności i cmenatarze zagubione w leśnych kniejach to zdecydowanie książka dla Was:) Cykl powiesciowy składa się z trzech książek, jednak...

słowiańsko, duchno, tajemniczo. koleżanka ochrzaniła mnie, że jej pożyczyłam, bo nie mogła w nocy spać. polecam

słowiańsko, duchno, tajemniczo. koleżanka ochrzaniła mnie, że jej pożyczyłam, bo nie mogła w nocy spać. polecam

Lubie grube książki, ale tylko takie w których coś sie dzieje. Niestety "Dom na Wyrebach" był dla mnie strasznie rozwleczony. Spodziewalam sie dobrego horroru, a wszystko było jakieś takie mdle.

Lubie grube książki, ale tylko takie w których coś sie dzieje. Niestety "Dom na Wyrebach" był dla mnie strasznie rozwleczony. Spodziewalam sie dobrego horroru, a wszystko było jakieś takie mdle.

➡️Nowe życie. W wieku lat 40-stu. Rozwód, przeprowadzka z Wrocławia na bezludzia lubelszczyzny, stary dom, głusza, pustka, jeden sąsiad z paskudną historią na koncie. Tak się zaczyna ta opowieść. Opowieść wydana zbiorczo (trzy tomy) przez Videograf, z przepiękną grafiką na okładce autorstwa niezawodnego @blodekleukocyt (mega sztos!).
➡️Zaznaczam, że jest to recenzja tomu 1-go, wchodzącego w to piękne, zbiorcze wydanie.
➡️Co mogę powiedzieć od razu - styl pisania autora pasuje mi doskonale. Swobodny i naturalny, gdzie trzeba niestroniący od wulgaryzmów, ze świetnymi dialogami, a co najważniejsze - z klimatem! Ale o klimacie jeszcze pogadamy.
➡️Jak to dobrze poczytać w powieści, a na dodatek w powieści grozy o rodzinnym mieście. Lublin to moje miasto od urodzenia, miasto piękne i dziwne i zawsze mam banana na twarzy, jak widzę je na kartach książek. A przygodę z fontanną na Litewskim też miałem, na szczęście nie zasnąłem🤭
"Tu, jak chyba na żadnej innej polskiej starówce, wciąż odczuwało się atmosferę średniowiecznego miasta."
Właśnie tak!
➡️Środek nocy. Księżyc za oknem. Pohukujący puszczyk. I ja. Śpię na starym łożu, w którym być może kiedyś ktoś zmarł. Księżyc razi w oczy. Raził, bo nagle znika. Podskórny dreszcz i dziwna energia unosząca się w powietrzu. Gdzie ten cholerny księżyc? Patrzę w okno. Postać kobiety, o oczach starych jak świat wpatruje się we mnie z wściekłością. Sen mara, Bóg wiara. Senmarabógwiara, senmarabógwiara. Co za koszmar. Kobieta znika. Zasypiam. A rano budzę się, przekonany o męczącym mnie koszmarze. Nie mieszaj idioto więcej piwa i whisky. Wstaję. Prosto w potłuczone szkło. Szkło z butelki, którą nocna zjawa rozbiła o ścianę w moim śnie. Rozbiła na odległość. O kurrrr.a!
➡️Moi Drodzy, uwielbiam opowieści o duchach. Uwielbiam opowieści o nawiedzonych domach! Właśnie to dostałem od autora. Z klimatem mrożącym momentami krew i podnoszącym włoski na karku. Z historią pełną, szeroko rozwiniętą, świetnie opisaną. Zjawy, duchy, mrok i noc, stary dom, stara historia. Miód!
➡️Muszę się też zgodzić z @po_czytajmy która wspomniała, że "za dużo tam remontów". To jest również i moje zdanie. W sumie niewiele to wnosi, a miejsce zajmuje. Szczęśliwie jednak nie psuje odbioru całości.
➡️Znakomita jest też warstwa obyczajowa w tej powieści. Przyjaźń łącząca Marka i Huberta, w ogóle stosunki rodzinne, społeczne - uwielbiam to w książkach (tak, King, to twoja zasługa).
➡️"Dom na Wyrębach" to świetna powieść, trzeba to jasno powiedzieć. A opowiadanie przyjaciela Antoniego - absolutny sztos! Taki właśnie klimat uwielbiam i podziwiam autorów, którzy potrafią go stworzyć w ten sposób. Od tego momentu zaczyna się prawdziwy rollercoaster!
➡️Z wielką przyjemnością zapoznałem się z Markiem, jego ekscentrycznym sąsiadem, przyjacielem od serca Hubertem i domem na Wyrębach. Bezapelacyjnie tę znajomość będę kontynuował, a Wy w niedalekiej przyszłości dowiecie się, jak mi poszło. Tymczasem, po pierwszym kontakcie moja ocena 8/10 i czekam na mocne rozwinięcie tej nawiedzonej historii, dziejącej się w przepięknych krajobrazach lubelszczyzny i samym Lublinie.

➡️Nowe życie. W wieku lat 40-stu. Rozwód, przeprowadzka z Wrocławia na bezludzia lubelszczyzny, stary dom, głusza, pustka, jeden sąsiad z paskudną historią na koncie. Tak się zaczyna ta opowieść. Opowieść wydana zbiorczo (trzy tomy) przez Videograf, z przepiękną grafiką na okładce autorstwa niezawodnego @blodekleukocyt (mega sztos!).
➡️Zaznaczam, że jest to recenzja tomu...

Stefan Darda to jeden z najpopularniejszych polskich autorów literatury grozy.
"Dom na wyrębach" to jego debiutancka powieść, która doczekała się kontynuacji.
Wydawnictwo pokusiło się o wznowienie całego cyklu w jednej książce.

Życie Marka Leśniewskiego ulega nagłej dezorganizacji. Mężczyzna porzuca Wrocław i pracę na uczelni, by zamieszkać w niewielkim starym domu na lubelszczyźnie. Początkowo jest zafascynowany tym miejscem. Wszystko układa się po jego myśli, gdyby nie tajemniczy, cieszący się złą sławą sąsiad. Marek powoli odkrywa tajemnice i sekrety Wyrębów.
Okazuje się, że uciążliwe sąsiedztwo to dopiero początek prawdziwego koszmaru.
Kilka miesięcy później Hubert Kosmala wraca myślami do Wyrębów. Dochodzi do wniosku, że musi się z tym zmierzyć, a pamiętnik pozostawiony przez Marka może okazać się pomocny.
Poznajemy Martę, która próbuje normalnie żyć. Niestety w okolicach Wyrębów dochodzi do przerażających wypadków.
Czy mają one związek z tragiczną śmiercią Marty i jej nienarodzonego dziecka?
Co skrywają Wyręby?
Co tak naprawdę wydarzyło się w tym miejscu i kto nie może zaznać spokoju?

Cykl Wyręby to świetna trylogia grozy.
Autor w swoich powieściach potrafi stworzyć niebywały klimat.
Niemal namacalnie przenosimy się w mroczne miejsca, do domu, który być może skrywa więcej niż nam się wydaje.
Kiedy wsiąkniemy w fabułę i przemierzamy zakątki o których pisze autor, spotykamy niewyjaśnione zjawiska na swojej drodze, a chłód gasnącej świecy powoduje ciary na całym ciele, wtedy już nie ma ucieczki i nie odłożymy książki dopóki nie dotrzemy do prawdy.
Autor świetnie potrafi budować napięcie i utrzymać czytelnika w tym stanie.
Dla mnie świetna grozy. Polecam.

Stefan Darda to jeden z najpopularniejszych polskich autorów literatury grozy.
"Dom na wyrębach" to jego debiutancka powieść, która doczekała się kontynuacji.
Wydawnictwo pokusiło się o wznowienie całego cyklu w jednej książce.

Życie Marka Leśniewskiego ulega nagłej dezorganizacji. Mężczyzna porzuca Wrocław i pracę na uczelni, by zamieszkać w niewielkim starym domu na...

Cała historia zaczyna się od momentu, kiedy pracownik naukowy z Wrocławia, Marek Leśniewski, po rozwodzie z żoną postanawia zmienić swoje życie i wyprowadzić się gdzieś na łono natury z dala od cywilizacji, żeby oddać się swojej pasji, fotografowaniu ptaków.
W tym celu postanawia kupić stare domostwo w środku lasu. Obok jego zabudowań znajduje się tylko jedno gospodarstwo, w którym mieszka tajemniczy Antonii Jaszczuk. Wyrzutek społeczny podejrzewany o to, że podobno kogoś w przeszłości zamordował.
W domu Marka i w najbliższej okolicy dochodzi do szeregu zjawisk paranormalnych i wszystko wskazuje na to, że postać sąsiada jest z tym wszystkim powiązana. A sąsiad okazuje się bardzo zamknięty w sobie i nieprzyjemny. Ale z czasem coś zaczyna się zmieniać…
.
„Dom na Wyrębach”, to cykl powieściowy składający się z trzech części. Na mnie największe wrażenie wywarła część pierwsza. Najbardziej trzymała w napięciu i rzeczywiście czułam strach, kiedy Marek chodził sam po lesie w okolicach starego cmentarza, albo kiedy nawiedzała go tajemnicza kobieta w bieli. Sam opis nocnego nawoływania puszczyka doprowadzał do tego, że miałam gęsią skórkę.
.
Pozostałe dwie części nie były złe, ale momentami odnosiłam wrażenie, że są już za bardzo wydumane. Historia o wilku, moim zdaniem była już niepotrzebna, a Autor mógł bardziej rozwinąć wątek z Mikołajem.
.
Reasumując, podobało mi się połączenie współczesności z dawnymi słowiańskimi wierzeniami i zabobonami, ale w dwóch ostatnich częściach zabrakło mi tego klimatu grozy, który był w pierwszej.
.
Czy polecam? Na pewno bardzo polecam amatorom tego typu literatury, część pierwszą. A jak się w nią wciągniecie, to zapewne będziecie chcieli przeczytać dwie pozostałe. Ja bardzo lubię sam styl pisania Dardy. Jego opisy przyrody, czy opisy hermetycznego, zamkniętego dla obcych, środowiska małej miejscowości. Już samo to powoduje, że z przyjemnością przeczytałam wszystkie trzy części tego cyklu.

Cała historia zaczyna się od momentu, kiedy pracownik naukowy z Wrocławia, Marek Leśniewski, po rozwodzie z żoną postanawia zmienić swoje życie i wyprowadzić się gdzieś na łono natury z dala od cywilizacji, żeby oddać się swojej pasji, fotografowaniu ptaków.
W tym celu postanawia kupić stare domostwo w środku lasu. Obok jego zabudowań znajduje się tylko jedno gospodarstwo,...

Chcesz dom za miastem, w cichej okolicy? Uważaj, bo ktoś może w nim już mieszkać.

Chcesz dom za miastem, w cichej okolicy? Uważaj, bo ktoś może w nim już mieszkać.