Ciężko opisać ta książkę , niby jest ciekawą historią ale strasznie rozciąga i przynudza., dosc łatwa do rozwikłania historia nie zaskakuje.
Główna bohaterka , osoba bez kręgosłupa moralnego i naiwna .Najgorszy i najbardziej absurdalny był fakt że Główna bohaterka wybaczyła swojemu oprawcy ale nie wybaczyła jego przyjacielowi ( bo ją okłamał ?)i była zła na własną przyjaciółkę(ze względu na partnera) … przedziwne nie mogę zrozumieć jej logiki

Ciężko opisać ta książkę , niby jest ciekawą historią ale strasznie rozciąga i przynudza., dosc łatwa do rozwikłania historia nie zaskakuje.
Główna bohaterka , osoba bez kręgosłupa moralnego i naiwna .Najgorszy i najbardziej absurdalny był fakt że Główna bohaterka wybaczyła swojemu oprawcy ale nie wybaczyła jego przyjacielowi ( bo ją okłamał ?)i była zła na własną...

RECENZJA"Jesteś Moja"I.Juszczak
Aurora Wilson to dziewczyna ,ktora w szkole średniej związała się z Conorem-chłopakiem dręczącym uczniów.Kilka lat później po kryzysie w związku,kobieta wychodzi z domu aby odetchnąć po kolejnej kłótni i wracając ma problemy z autem.Z pomocą przychodzi jej mężczyzna, który jej kogoś przypomina ,jest dziwny, a w dodatku spotyka się z jej najlepszą przyjaciółką i jakby tego było mało pojawia się ciągle tam gdzie Aurora.Kobieta długo walczy z rodzącym się uczuciem do Jasona ,a na dodatek ten wydaje się niebezpieczny i jest bardzo tajemniczy. Jaką historię skrywa Jason?Dlaczego jego uśmiech jest taki kogoś przypominający, dlaczego jego znajomi w kółko powtarzają dziwne rzeczy,dlaczego Aurora powinna się od niego trzymać z daleka???Słuchajcie, koniecznie musicie przeczytać tę pozycję. Ta historia wciągnęła mnie tak mocno ,że przysięgam że na 248 str chciałam przekartkować na ost stronę żeby zobaczyć co do cholery się tu wydarzy😝ale ja tak nie robię, więc ogarnęłam emocje,dorobiłam sobie drugą kawkę i czytałam, czytałam i czytałam. Boże w życiu bym się nie spodziewała takich rzeczy,książka w pewnym momencie jest tak szokująca, że chyba sama bym tego tak nie wymyśliła . Gratuluję autorce że tak poprowadziła tą powieść że ja do końca mimo iż przeczuwałam, mimo że gdzieś tam coś w głowie mi się pojawiło, Nie spodziewałam się takiego zakończenia i Podsumowując całą historię i nie zdradzając tego o czym ta książka jest bo nie chciałabym nikomu zabierać tej przyjemności , powiem tylko, że W pewnym momencie nie byłam sama przekonana czy taka końcówka mi się podoba ,ale koniec końców uznaję że wszystko pięknie zgrało się w całość i uważam, że ta historia ma drugie dno ukazujące nam jak bardzo może na nasze przyszłe życie mieć wpływ jedno wydarzenie lub jedno wspomnienie z przeszłości jak bardzo człowiek jest w stanie skrzywdzić drugiego człowieka przez głupie wyśmiewanie się. Nie wiem czy to dobrze powiedziałam,ale jeżeli ktoś przeczyta tą książkę to myślę ,że będzie wiedział o co mi chodzą ogromnie polecam 10/10☆

RECENZJA"Jesteś Moja"I.Juszczak
Aurora Wilson to dziewczyna ,ktora w szkole średniej związała się z Conorem-chłopakiem dręczącym uczniów.Kilka lat później po kryzysie w związku,kobieta wychodzi z domu aby odetchnąć po kolejnej kłótni i wracając ma problemy z autem.Z pomocą przychodzi jej mężczyzna, który jej kogoś przypomina ,jest dziwny, a w dodatku spotyka się z jej...

Jak dla mnie super!

Jak dla mnie super!

Jesteś moja

Stwierdzenie dość popularne mówiące o tym, że czasami lepiej nie wiedzieć i spać spokojnie nie jest dobrym odniesieniem do historii Aurory i Jasona.
Relacja tych dwojga oparta z jednej strony na chęci zemsty i wieloletnim planowaniu zniszczenia komuś życia jest zestawiona z nieświadomością, dobrym sercem, miłością i dobrocią do innych. Czy dobro musi zostać zniszczone?
❤️‍🩹
Aurorę poznajemy w trudnym dla niej zakręcie życia.Zdradzona przez chłopaka, z którym była od liceum, teraz próbuje ułożyć sobie życie na nowo, uczy się wybaczać. Ale wiele w niej sprzeczności i niezdecydowania. Nowa praca, wspólne mieszkanie z byłym chłopakiem i nowy chłopak przyjaciółki Harper zmiata porządek w życiu Aurory niczym burza śnieżna. Pociągający, intrygujący i tajemniczy Jason, łamie serce przyjaciółce. Pojawiają się sygnały, które zwiastują kłopoty ale te dziewczyna ignoruje. Historia przystojnego mechanika jest opleciona tajemnicami i nawet przyjaciele jego sygnalizują tarapaty, jakie mogą ją spotkać.
Pielęgnowana nienawiść i chęć zemsty wydaje się być planem idealnym, do chwili gdy sercem zawładnie nowe uczucie.
Czy miłość jest w stanie poskromić nienawiść i chęć zemsty?
❤️‍🩹
Zachęcam do poznania historii, w której dotyka się emocji tak wyraźnych, ze nie można odłożyć książki.
Serdecznie polecam wczytać się w tą trudną ale jakże piękną relację.
❤️‍🩹
Zaskakujące i intrygujące wydarzenia, odważne sceny i dynamiczna akcja, szczególnie w drugiej części, jest niemalże hipnotyzująca.

Jesteś moja

Stwierdzenie dość popularne mówiące o tym, że czasami lepiej nie wiedzieć i spać spokojnie nie jest dobrym odniesieniem do historii Aurory i Jasona.
Relacja tych dwojga oparta z jednej strony na chęci zemsty i wieloletnim planowaniu zniszczenia komuś życia jest zestawiona z nieświadomością, dobrym sercem, miłością i dobrocią do innych. Czy dobro musi zostać...

"Jestes moja" to historia o wybaczaniu. Zaufaniu.
Styl autorki całkiem niezły, co powodowało, że szybko się tę pozycję czytało. Polecam

"Jestes moja" to historia o wybaczaniu. Zaufaniu.
Styl autorki całkiem niezły, co powodowało, że szybko się tę pozycję czytało. Polecam

Aurora Wilson w swoim życiu przeszła wiele. Teraz kolejna kłótni z chłopakiem, po której kobieta wychodzi z domu, zatrzaskując za sobą drzwi. Na parkingu, kiedy ma problem z odpaleniem auta, z ratunkiem przybywa tajemniczy mężczyzna. W kolejnych miejscach znowu na siebie trafiają. Jak się okazuje nie przez przypadek. Aurora zaczyna być zaciekawiona Jasonem. Jak się okazuje, mężczyzna spotyka się z przyjaciółką Aurory.

💕 Czy kobiecie uda się zdusić uczucie?

Książka jest rewelacyjna, bardzo ciekawy wątek. Tak wiele niewiadomych, tak wiele pytań... Niczego tutaj nie można się spodziewać. Momentami akcje przebiegały bardzo szybko i chaotycznie, ale finał wynagrodził mi to. Nie ukrywam, że Aurora pogubiła się troszeczkę w swoim życiu. Toczyła walkę między sercem a rozumem... Ale zbyt wiele Wam nie zdradzę, bo sami musicie się przekonać, co wygrało tę walkę.
Ta powieść pokazuje nam sztukę wybaczania, zrozumienia. Znajdziecie tutaj wiele emocji: pożądanie, strach, niepewność, zagubienie.

Takiego obrotu spraw się nie spodziewałam, nie spodziewałam się takiego zakończenia. Uwielbiam książki, które są niewiadomą! Polecam Wam tę książkę ❤️

Aurora Wilson w swoim życiu przeszła wiele. Teraz kolejna kłótni z chłopakiem, po której kobieta wychodzi z domu, zatrzaskując za sobą drzwi. Na parkingu, kiedy ma problem z odpaleniem auta, z ratunkiem przybywa tajemniczy mężczyzna. W kolejnych miejscach znowu na siebie trafiają. Jak się okazuje nie przez przypadek. Aurora zaczyna być zaciekawiona Jasonem. Jak się okazuje,...

''... Wstrzymuję oddech. Kolejny raz tego dnia. Przysięgam, zemdleję od nadmiaru emocji.
Jego palce niespiesznie zmierzają w kierunku kosmyka moich włosów, który opadł na lewe oko. Najpierw go chwyta, a następnie zakłada za ucho.
Chryste. To spojrzenie. Czarne jak węgiel. Jak to możliwe, że jego oczy zmieniają kolor? A może to tylko złudzenie? Najpewniej.
- Słodka Auroro - szepcze, nie spuszczając ze mnie wzroku.
Oplatam go nogami. Nawet nie wiem, dlaczego to robię. To jakiś instynkt. Jason przechyla głowę w lewą stronę. Posyła mi drapieżny uśmiech.
Jego twarz znajduje się niebezpiecznie blisko mojej.
(...)
- Nie zrobię nic, czego byś nie chciała, słodka Auroro.
(....)
A później mnie całuje.

#Jesteś moja
@inga.juszczak
@wydawnictwoniezwykle

Tyle emocji w jednym fragmencie.
Cóż, jak i cała książka, ma w sobie dużo emocji, godna polecenia. Zapraszam do lektury. 😊

''... Wstrzymuję oddech. Kolejny raz tego dnia. Przysięgam, zemdleję od nadmiaru emocji.
Jego palce niespiesznie zmierzają w kierunku kosmyka moich włosów, który opadł na lewe oko. Najpierw go chwyta, a następnie zakłada za ucho.
Chryste. To spojrzenie. Czarne jak węgiel. Jak to możliwe, że jego oczy zmieniają kolor? A może to tylko złudzenie? Najpewniej.
- Słodka Auroro -...

Po kolejnej kłótni z chłopakiem Aurora potrzebuje odetchnienia i wychodzi z domu pod pretekstem szybkich zakupów. Niestety dla niej na parkingu przed sklepem auto odmawia współpracy, a tajemniczy i przystojny nieznajomy oferuje jej pomoc. Dokładnie ten sam mężczyzna zjawia się w jej życiu jeszcze kilka razy mieszając w głowie już i tak poplątane myśli, a na domiar złego jest chłopakiem, z którym jak się okazuje, spotyka się jej przyjaciółka... Czy Aurora będzie w stanie zdusić w sobie wszystkie te intensywne uczucia, jakie wywołuje w niej Jason? Czemu w jej życiu znów wszystko się tak strasznie komplikuje?

Gdybym miała jednym słowem opisać tę książkę bez wątpienia byłby to wyraz: intrygująca. Bez wątpienia Autorka systematycznie piętrzyła problemy w życiu głównej bohaterki, która gubiła się w swoich uczuciach i trwała w walce serca z rozumem, a ja złapałam się już na drugim rozdziale na tym, że jestem ciekawa w którą stronę wszystko się potoczy. Sam wstęp dał mi obraz sytuacji, która napędzała spiralę zachowań Jasona przez co już w połowie miałam kilka swoich teorii jednak co chwila były one zmieniane i... znów komplikowane, ale takiego przebiegu wydarzeń i tym samym zakończenia absolutnie się nie spodziewałam. Była nieprzewidywalna do samego końca I to jej największa zaleta. Miejscami niestety było dla mnie za szybko i zbyt chaotycznie i przyznaję, że czasem się gubiłam, ALE nie wpłynęło to na mój odbiór tej historii.


#jesteśmoja to dużej mierze historia o wybaczeniu. Negatywne zachowania innych ludzi często mają na nas destrukcyjny wpływ: zaprzątają nam nie potrzebnie myśli, rzutują na złe samopoczucie i przede wszystkim nie pozwalają cieszyć się życiem ponieważ depczą nam po piętach, a gniew i żal im towarzyszący tylko to wszystko potęguje. Jest to historia trudna, miejscami bolesna i toksyczna, lecz potrzebna i skłaniająca do refleksji. O magii szczerej rozmowy, mocno zakorzenionym bólu, oceniania innych przez pryzmat zachowań z przeszłości i nastoletnich błędach. O potrzebie bycia dla kogoś wyjątkowym dzięki komu nie czujemy się samotni, o wsparciu i zrozumieniu. O cennym zaufaniu, które jest fundamentem pięknych związków, ale na które nie zawsze jesteśmy gotowi. O przyjaźniach, które przechodzą trudne sprawdziany i pracy nad relacjami z bliskimi nam ludźmi. Polecam dla fanek nietuzinkowych fabuł, wielu tajemnic i mrocznych postaci.

Po kolejnej kłótni z chłopakiem Aurora potrzebuje odetchnienia i wychodzi z domu pod pretekstem szybkich zakupów. Niestety dla niej na parkingu przed sklepem auto odmawia współpracy, a tajemniczy i przystojny nieznajomy oferuje jej pomoc. Dokładnie ten sam mężczyzna zjawia się w jej życiu jeszcze kilka razy mieszając w głowie już i tak poplątane myśli, a na domiar złego...

[…]Bajki dla dzieci kończą się w sposób idealny. Wszyscy żyją długo i szczęśliwie. Wszyscy sobie wybaczyli. I wszyscy wiodą idealne życie. Cóż …. w rzeczywistości nie zawsze tak jest[…]


Q: Macie jakiś obraz idealnego życia?


Aurora Wilson, dziewczyna, która w przeszłości przeszła ogromną traumę. Jej związek z popularnym chłopakiem runął jak domek z kart. Próbują teraz sobie wszystko poukładać jednakże nie wychodzi im to. Pewnego dnia na jej drodze staje pewien chłopak. Chłopak który zaczyna ją…. Tego musicie się sami dowiedzieć.


Nie będę ukrywała, że trochę miałam problemy z wkręceniem się w historię. Za dużo było pokręconych rzeczy, za szybkich przeskoków. Gubiłam się w fabule, musiałam wracać po kilka razy do początku rozdziału, żeby jeszcze raz zrozumieć treść, ale jak potem akcja zaczęła się rozkręcać, to wiedziałam, że muszę ją skończyć czytać. Autorka zaserwowała mi ogrom emocji. Był ogień na policzkach, były ciarki na plecach, były drżące ręce, przyspieszony oddech, strach, złość. Była też ochota wejścia do samej fabuły i nakopania bohaterowi. Było utonięcie w jego tęczówkach. A na sam koniec było wybaczenie. Zrozumienie postępowania, chociaż nie podobało mi się to co wyprawiał i jak ranił dziewczynę. Najważniejsze, że koniec miał swoj szczęśliwy finał. Że wreszcie tych dwoje się odnalazło i dało sobie drugą szansę.


„Jesteś moja” to lektura ukazująca, że czasami nie należy wkładać wszystkich do jednego worka, że nie należy planować zemsty na kimś, kto tak naprawdę nie zawinił. No i przede wszystkim nie można bawić się uczuciami drugiej osoby. Dziękuję że mogłam przeczytać tą książkę w booktourze

[…]Bajki dla dzieci kończą się w sposób idealny. Wszyscy żyją długo i szczęśliwie. Wszyscy sobie wybaczyli. I wszyscy wiodą idealne życie. Cóż …. w rzeczywistości nie zawsze tak jest[…]


Q: Macie jakiś obraz idealnego życia?


Aurora Wilson, dziewczyna, która w przeszłości przeszła ogromną traumę. Jej związek z popularnym chłopakiem runął jak domek z kart. Próbują teraz...

"Jesteś moja" autorstwa Ingi Juszczak, to książka, o której nie wiem, co mam myśleć. Czytając ją, miałam istny mętlik w głowie, ponieważ z jednej strony bardzo ciekawiła mnie, a z drugiej nużyła. Bohaterzy byli dorośli, a cały czas zachowywali się jak dzieci, zwłaszcza Aurora. Nie rozumiałam jej toku myślenia. Strachliwa mała dziewczynka, która nie wie, że potwory spod łóżka nie istnieją... Do tego jej związek z Connorem, jeśli miała jakiekolwiek wątpliwości, czy też te dziwne myśli, które cały czas zaprzątały jej głowę i definitywnie wskazywały na to, że powinna go zostawić, trzeba było to zakończyć, a nie liczyć, że może zapomni o wyrządzonej krzywdzie. Co prawda sama nie wiem, jak bym postąpiła, będąc na jej miejscu, ale jeśli już sam dotyk mężczyzny, który mnie zdradził, obrzydzałby mnie, to raczej zdałabym sobie sprawę z tego, że nie mam czego szukać u boku byłego ukochanego. A zwłaszcza, jeśli w międzyczasie próby ratowania związku, ktoś inny zaprzątałby mi myśli i nie byłyby one bynajmniej grzeczne.

To teraz trochę pozytywów. Postać Jasona była owiana tajemnicą i choć mężczyzna, jak i relacja Aurory z nim, niejednokrotnie mnie irytowała, tak byłam bardzo ciekawa, jak to wszystko się potoczy. Chciałam wiedzieć, co jest głównym powodem tego, że bohater zachowuję się tak, a nie inaczej i szczerze mówiąc, miałam pewne podejrzenia. Intryga, którą uknuła Autorka, była dosyć ciekawa, mamy tu niewyjaśnione tajemnice sprzed lat, rozpadający się związek i jeszcze wiele innych rzeczy, które w pewnym sensie się ze sobą łączą. Zakończenie może i mną nie wstrząsnęło, bo niektórych rzeczy się spodziewałam, tak jednak sprawiło, że uśmiech nie raz wykwitał na mojej twarzy. W pewnym momencie czytałam z tak dużym zainteresowaniem, że zaciskałam ręce i czekałam na ostatnią postawioną kropkę.

Reasumując, książka ma dużo świetnych momentów, które sprawiają, że nie idzie się od niej oderwać, ale jest też i pełno mankamentów, które jednak odpychają. Choćby właśnie nieodpowiednie zachowanie bohaterów co do ich wieku. Czytając, myślałam, że wykreowani przez Autorkę bohaterzy mają po max 18 lat i jeszcze nie za dużo wiedzą o życiu. Częste rozmyślania Aurory, które odcinały ją od rzeczywistości, a były czymś w rodzaju przeżytej traumy, jakoś niespecjalnie przypadły mi do gustu. Co prawda byłam ciekawa, co sprawiło, że była taka bojaźliwa, jednak nie do końca zostało nam to wyjaśnione. W pewnych momentach było tego nawet za dużo i w ogóle nie wiązało się z treścią, bo ile razy można wspominać o jednym i tym samym, na przestrzeni kilku rozdziałów? Tak samo, z tym że uwielbiała sunąć wzrokiem po ciele Jasona i oglądać każdy z jego tatuaży w kółko. Pojawiało się to nazbyt często, przez co miałam ogromną ochotę pominąć te momenty. Gdyby nie te kilka rzeczy, które wymieniłam, książka byłaby o niebo lepsza i z pewnością czytanie jej sprawiłoby mi jeszcze więcej przyjemności.

Dziękuję serdecznie Autorce oraz wydawnictwu za egzemplarz recenzencki. Polecam zapoznać się z tą historią, ponieważ moim zdaniem jest warta uwagi, a pewnie dla większości okaże się naprawdę dobra. Ja do tej pory mam mieszane uczucia, ale zakończenie zdecydowanie podniosło moją ogólną ocenę.

"Jesteś moja" autorstwa Ingi Juszczak, to książka, o której nie wiem, co mam myśleć. Czytając ją, miałam istny mętlik w głowie, ponieważ z jednej strony bardzo ciekawiła mnie, a z drugiej nużyła. Bohaterzy byli dorośli, a cały czas zachowywali się jak dzieci, zwłaszcza Aurora. Nie rozumiałam jej toku myślenia. Strachliwa mała dziewczynka, która nie wie, że potwory spod...