Pozycja ewidentnie dla fanów historii, tematyki tępienia czarów przez Kościół. Nie jest to łatwa lektura, ale jeśli ktoś chce się dowiedzieć jak w średniowieczu podchodzono do wszyczynania postępowań o czary, jak przebiegał sam proces, wymuszanie zeznań, w końcu jak dokładnie brzmiała treść wyroku, jak najbardziej znajdzie odpowiedzi w lekturze.

Zabrakło mi chociaż parostronicowego, krótkiego komentarza może historyka/znawcy tematu, który podsumowałby tę część "Młota na czarownice".

Pozycja ewidentnie dla fanów historii, tematyki tępienia czarów przez Kościół. Nie jest to łatwa lektura, ale jeśli ktoś chce się dowiedzieć jak w średniowieczu podchodzono do wszyczynania postępowań o czary, jak przebiegał sam proces, wymuszanie zeznań, w końcu jak dokładnie brzmiała treść wyroku, jak najbardziej znajdzie odpowiedzi w lekturze.

Zabrakło mi chociaż...

Czy zeznania wymuszone torturami mogą być uznane, jako prawdziwe?

Twórcy "Młota na czarownice" nie mieli w tym przypadku wątpliwości.

"Młot na czarownice. Pars Tertia. Malleus Maleficarum" to trzeci tom znanego dzieła. Znajdziemy w nim rozdział poświęcony wszczynaniu postępowań przeciwko czarom, dowiemy się jak przeprowadzano takie procesy oraz poznamy sposób w jaki wybierano i wykonywano karę.

Na szczęście spalenie na stosie to nie było jedyne rozwiązanie.

Wokół Malleus Maleficarum i samych czarownic narosło wiele mitów. Niektóre z nich ta książka dementuje. Choć nieraz dość ciężko przebić się przez ten swoisty kodeks prawny warto się na to zdecydować. Dzięki niemu zyskamy szeroki obraz na tego typu sprawy sądowe i przekonamy się, że stos był jedną z metod kary, a nie jedyną.

Kramer i Sprenger, twórcy Młota, stanowczo sprzeciwiali się pewnym praktykom, które mimo wszystko miały miejsce. Tak absurdalne dla nas procesy o czary dla nich były czymś najzupełniej realnym, a same czarownice rzeczywiście szkodziły ludziom, bydłu i uprawom.

Jeżeli interesuje Was tematyka procesów o czary, palenia czarownic, postępowanie w takich procesach albo skąd wzięła się popularność samego Młota na czarownice to zachęcam Was do sięgnięcia po tomy z serii wierzenia i zwyczaje od Wydawnictwa Replika. Potężna dawka wiedzy, opatrzona została nie raz komentarzami ale sama treść dzieła Kramera i Sprengera pozostała niezmienna.

Czy zeznania wymuszone torturami mogą być uznane, jako prawdziwe?

Twórcy "Młota na czarownice" nie mieli w tym przypadku wątpliwości.

"Młot na czarownice. Pars Tertia. Malleus Maleficarum" to trzeci tom znanego dzieła. Znajdziemy w nim rozdział poświęcony wszczynaniu postępowań przeciwko czarom, dowiemy się jak przeprowadzano takie procesy oraz poznamy sposób w jaki...

Ciężko w jakikolwiek sensowny sposób oceniać tę książkę. Tłumaczenie jest zgrabne i przyjemne do czytania, jednak znów w książce tej serii trafiło się sporo literówek, Replika chyba oszczędza na korekcie.
Do przeczytania, aby rozszerzyć swoją wiedzę historyczną na temat kościoła katolickiego, który z niewiadomych przyczyn (wybujałe ego? chęć dominacji? nienawiść do ludzi?) tak bardzo pragnął zniszczyć jak najwięcej kobiet i mężczyzn, którzy wyrywali się z ciasnych, zabobonnych ram. Dzisiaj ciężko uwierzyć, że treść tej książki mogła stanowić podstawę do traktowania "czarownic" w realnym świecie. Nie do wiary, że można tak bardzo nienawidzić innych ludzi i krzywdzić ich w imię wiary. Nie do wiary, że społeczeństwo było aż tak bardzo otumanione i ograniczone. Gatunek ludzki jest zdecydowanie najgorszym w całej historii wszechświata.

Ciężko w jakikolwiek sensowny sposób oceniać tę książkę. Tłumaczenie jest zgrabne i przyjemne do czytania, jednak znów w książce tej serii trafiło się sporo literówek, Replika chyba oszczędza na korekcie.
Do przeczytania, aby rozszerzyć swoją wiedzę historyczną na temat kościoła katolickiego, który z niewiadomych przyczyn (wybujałe ego? chęć dominacji? nienawiść do ludzi?)...

Jak czasami popatrzy się w przeszłość, to można się przerazić. Przynajmniej ja potrafię. Jako ludzkość mamy wiele okrutnych zwyczajów, wiele zachowań niegodnych naszej rasy i wiele brutalności. I mówię o tej chwili, ale w przeszłości chyba byliśmy jeszcze gorsi. Wieczne wojny, choć jak dobrze wiemy, teraz nadal są i nadal przynoszą niesamowicie dużo cierpienia, mordowanie, brak jakiejkolwiek szerszej perspektywy, bawienie się poprzez znęcanie się nad innymi... To jest nasza prawdziwa historia, która zbyt otwarcie mówi o tym, kim jesteśmy. Przyznam, że nie chciałam tworzyć tak negatywnej wizji, a przynajmniej nie dzisiaj, lecz słowo się już rzekło i musimy pogadać o... Czarownicach.

Od jakiegoś czasu interesuję się różnego rodzaju wierzeniami, mitologią i starymi obyczajami. Nie jest to zainteresowanie, które przyniosło mi nie wiadomo ile rozbudowanej wiedzy, niemniej troszkę w tym temacie się orientuję i nadal z chęcią oddaję się różnorodnym lekturom tematycznym. Tym razem zdecydowałam się na "Młot na czarownice". Jak wrażenia po tej bardzo nietypowej lekturze?

Niesamowicie podoba mi się pomysł, by przywrócić takie informacje do współczesnych czasów. W przeszłości popełniliśmy już błąd i ludzkość wraz z Kościołem zamordowała wiele niewinnych kobiet i mężczyzn (tak, mężczyzna też mógł być czarownicą, choć to zdarzało się bardzo rzadko). Co tak naprawdę zdecydowało, że byliśmy do tego zdolni? Jakie prawo nam na to pozwalało? I jak sprawdzano, kto jest domniemaną czarownicą? Myślę, że to wbrew pozorom niesamowicie ważna wiedza i też istotna, w szczególności dla pasjonatów i specjalistów, a ja po części zaliczam się do tej pierwszej grupy.

Styl, którym jest napisany "Młot na czarownice", jest niesamowicie ciężki i żmudny. Na początku tłumacze wspominają trochę o tym, w jaki sposób książka była tłumaczona. W wielu aspektach jest dopasowana do współczesności, ale to też trudny zabieg – trzeba znaleźć złoty środek pomiędzy utrzymaniem oryginalnych treści, a przedstawieniem tego w zrozumiały sposób dla współczesnych czytelników. Czytanie tej pozycji literackiej wymaga olbrzymiego skupienia i tak naprawdę różne rozpraszacze nie pozwalają na jej czytanie. Trzeba mieć spokój i czysty umysł, by dobrze zrozumieć przedstawiane treści.

Tutaj bezpośrednio co do samej treści to również jest wyjątkowo ciężka sprawa. Dla wspomnianych pasjonatów i specjalistów jest to niesamowicie ciekawa książka, która daje olbrzymie możliwości, by pogłębić swoją wiedzę. Niemniej dla osób, które są trochę zainteresowane, ale nie do końca albo trafiły na tę książkę przypadkowo, myślę, że to tekst nudny i nie do przejścia. To jest prawo z przeszłości, więc to trochę jakby czytać obecnie jakiś kodeks prawny. Dla niektórych niemożliwe do przeczytania, dla niektórych konieczne, a dla innych zapewne interesujące. Tak samo jest z "Młotem na czarownice".

Dla mnie to była niezwykle ciekawa przygoda. Dowiedziałam się z niej naprawdę wiele, a i wyciągnęłam parę własnych wniosków. Choćby dlatego warto było przedrzeć się przez trudniejsze i bardziej skomplikowane treści. A zapewniam Was, że dokładność właśnie tych treści robi olbrzymie wrażenie, wiele tłumaczy, ale bez wątpienia też przeraża. Bo w końcu jakby nie patrzeć, to czytamy o torturowaniu i mordowaniu ludzi. Teraz już wiemy, że ludzi niewinnych, a na pewno niewinnych zarzucanych zbrodni.

Cieszę się, że zdecydowałam się na zapoznanie z tym tomem z serii "Wierzenia i zwyczaje". Na pewno będę zapoznawać się jeszcze z innymi książkami o podobnej tematyce. Wiem, czego się spodziewać i co mnie do nich ciągnie, więc też jestem gotowa przetrwać trudniejsze momenty, czy archaiczny styl. Jeśli macie podobne zainteresowania jak ja, gorąco Was zachęcam do zapoznania się z "Młotem na czarownice".

Jak czasami popatrzy się w przeszłość, to można się przerazić. Przynajmniej ja potrafię. Jako ludzkość mamy wiele okrutnych zwyczajów, wiele zachowań niegodnych naszej rasy i wiele brutalności. I mówię o tej chwili, ale w przeszłości chyba byliśmy jeszcze gorsi. Wieczne wojny, choć jak dobrze wiemy, teraz nadal są i nadal przynoszą niesamowicie dużo cierpienia, mordowanie,...

Wiedźmy i czary.

Wydane w ubiegłym roku pod wspólnym szyldem "Młot na czarownice. Malleus Maleficarum" dwie pierwsze części legendarnego, średniowiecznego traktatu poświęconego religijnej walce z czarami, wiedźmami i herezją doczekały się niedawno książkowego uzupełnienia pt. "Młot na czarownice. Pars Tertia. Malleus Maleficarum". Tegoroczna publikacja znakomicie uzupełnia całość, dzięki czemu liczące sobie kilka ładnych wieków dzieło średniowiecznej inkwizycji staje się kompletne.

"Młot na czarownice" to średniowieczna, legendarna instrukcja walki z czarownicami, z diabłami oraz z wszelkim plugastwem, które jest w stanie opętać i zniewolić człowieka. To uwspółcześniona pod kątem przekładu, dokładnie ta sama książka, która inspirowała na przestrzeni dziejów kolejne pokolenia inkwizytorów do walki ze złem. Z dzisiejszej perspektywy patrząc są to oczywiście pełne zabobonów bajki, warto jednak poznać książkę-legendę i zrozumieć, co kierowało ludźmi wiary u schyłku średniowiecza.

Książkowe Bestsellery Księgarni Tania Książka to zawsze lektury wyjątkowe, które cieszą się niesłabnącą popularnością wśród czytelników. To tak naprawdę odbiorca określa to, co jest w danej chwili bestsellerem - jak widać popyt na szeroko pojętą tematykę inkwizytorską jest więc spory, niniejsza książka trzyma się bowiem w księgarnianym rankingu popularności całkiem dobrze.

"Młot na czarownice" z dzisiejszej perspektywy patrząc to z jednej strony ciekawostka naukowa, a z drugiej bardzo interesujące świadectwo tego, jak wyglądało codzienne życie zwykłych ludzi w XV wieku, a więc u schyłku średniowiecza. Kramer i Sprenger nie szczędzą nam w tym zakresie opisów przytaczanych wprost, a także możliwych do wychwycenia między wierszami zaprezentowanych na łamach książki historii.

"Pars Tetria", jako uzupełnienie całości, odnosi się przede wszystkim do sposobów prowadzenia procesów wytaczanych osobom parającym się czarami i skalanym herezją. Co ciekawe, według autorów pojęcia herezji (czy też czarów) nie są w każdym z przypadków tożsame i istnieje co najmniej kilkanaście sposobów rozgraniczenia, co jest herezją, a co np. jedynie odstępstwem od wiary. Prócz formalnych opisów śledczej i procesowej działalności inkwizycji zyskujemy zatem solidne podstawy teoretyczne działalności tejże instytucji.

Interesujące są także opisy prowadzenia przesłuchań (które na łamach książki nie są wcale tak sadystyczne i drastyczne, jak można by sądzić) oraz przytoczone, oficjalne przepisy, według których należy formułować zarzuty oraz wyroki sądu biskupiego lub świeckiego (lub ich obu naraz, jeśli obradują wspólnie - takie przypadki także istniały). Książka jest istną kopalnią informacji w tym zakresie.

Lektura jest szalenie interesująca - i to nawet jeśli zaprezentowane w niej treści odnoszą się do pełnych zabobonów bajek i ze współczesnego punktu widzenia są to zwyczajne głupoty. Ludzie w XV, czy w XVI wieku autentycznie w te rzeczy wierzyli, taki był stan ówczesnego poziomu zrozumienia świata. Poznanie go to ciekawe doświadczenie.

Raz jeszcze zapraszam do działu "Bestsellery" Księgarni Tania Książka.

Polecam także pierwszą część inkwizytorskiego traktatu!: https://cosnapolce.blogspot.com/2021/09/mot-na-czarownice-malleus-maleficarum.html

Książka zrecenzowana dzięki uprzejmości Księgarni taniaksiążka.pl

#bloggujezTK #taniaksiążka #młotnaczarownice #parstetria #malleusmaleficarum #czary #egzorcyzmy #inkwizycja #dobraksiazka #czytamksiazki #bookstagram #bookstagrampolska #bookreview #recommendedbooks #cosnapolce

https://cosnapolce.blogspot.com/2022/07/mot-na-czarownice-pars-tertia-malleus.html

Wiedźmy i czary.

Wydane w ubiegłym roku pod wspólnym szyldem "Młot na czarownice. Malleus Maleficarum" dwie pierwsze części legendarnego, średniowiecznego traktatu poświęconego religijnej walce z czarami, wiedźmami i herezją doczekały się niedawno książkowego uzupełnienia pt. "Młot na czarownice. Pars Tertia. Malleus Maleficarum". Tegoroczna publikacja znakomicie uzupełnia...

Tłumaczona z łaciny na angielski, na polski. Widać to w tekście przez co nie oddaje charakteru tak jak I i II część. Wolę poczekać na bezpośredni przekład z łaciny na polski. Nie jest to tłumaczenie 1:1 widać niepotrzebne dopowiedzenia tłumacza (angielskiego).

Moja ocena jest dostosowana do teksu a nie źródła.

*Pracowałam nad nią do pracy licencjackiej

Tłumaczona z łaciny na angielski, na polski. Widać to w tekście przez co nie oddaje charakteru tak jak I i II część. Wolę poczekać na bezpośredni przekład z łaciny na polski. Nie jest to tłumaczenie 1:1 widać niepotrzebne dopowiedzenia tłumacza (angielskiego).

Moja ocena jest dostosowana do teksu a nie źródła.

*Pracowałam nad nią do pracy licencjackiej

Podręcznik agresywnej ciemnoty. Część druga, czyli absurdy średniowiecza, które przyczyniły się do śmierci setek tysięcy osób... Aż dziw bierze, że te wszystkie brednie traktowano ówcześnie z ogromną powagą, a na domiar złego nie brakowało ludzi, którzy ochoczo wypełnialiby wszystkie "zalecenia" zawarte w tej księdze. Chora epoka.

Podręcznik agresywnej ciemnoty. Część druga, czyli absurdy średniowiecza, które przyczyniły się do śmierci setek tysięcy osób... Aż dziw bierze, że te wszystkie brednie traktowano ówcześnie z ogromną powagą, a na domiar złego nie brakowało ludzi, którzy ochoczo wypełnialiby wszystkie "zalecenia" zawarte w tej księdze. Chora epoka.

Przed Wami ostatnia, trzecia część książki ,,Młot na czarownice Malleus Maleficarum", z której dowiecie się jaka jest różnica między heretykiem a grzesznikiem i że nie tylko kobiety potrafiły rzucać uroki, ale również mężczyźni, o czym się bardzo często zapomina.
Zostaniecie przeszkoleni z tego, jak wszczynać postępowanie przeciwko czarownicom, jak prawidłowo prowadzić proces oraz torturować i przesłuchiwać.
Wypowiedzi oskarżonych i świadków trzeba badać bardzo starannie, aby nie skazać niewinnego człowieka( co trochę kłóci się z tym, o czym czytałam do tej pory).

Książka jest napisana ciekawie i bardzo szczegółowo. To swoisty kodeks postępowania w sprawach przeciwko czarownicom i czarownikom i czuć przy czytaniu ducha tamtej epoki.

Jeśli więc jesteś prawdziwym pasjonatem czarownic, nie możesz przejść obojętnie obok tej pozycji.

Przed Wami ostatnia, trzecia część książki ,,Młot na czarownice Malleus Maleficarum", z której dowiecie się jaka jest różnica między heretykiem a grzesznikiem i że nie tylko kobiety potrafiły rzucać uroki, ale również mężczyźni, o czym się bardzo często zapomina.
Zostaniecie przeszkoleni z tego, jak wszczynać postępowanie przeciwko czarownicom, jak prawidłowo prowadzić...

Lisioł na czarownice – pars tertia
.
Lisioł lubi czarownice, jednakże nie wszyscy ludzie pałają równą sympatią do kobiet parających się sztukami tajemnymi – oraz sztukami alkoholowymi. Heinrich Kramer oraz Jacob Springer to autorzy najsławniejszego traktatu o polowaniu na czarownice, czyli osnutego ponurą sławą „Malleus Malificarum”. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Replika Lisioł miał okazję zapoznać się z niepublikowaną dotąd w języku polskim częścią trzecią tego tekstu i wiecie co? Lisioł był zaskoczony! Ale nie zaczynajmy dochodzenia od ogłoszenia wyroku – Lisioł pozostawia odciski łap na pulpicie inkwizytora – to się nie godzi.
.
„Młot na czarownice” to traktat z końca XV wieku, cokolwiek zgniły owoc pracy Heinricha Kramera. Ostrogą to stworzenia tej księgi były wydarzenia w Innsbrucku, gdzie Kramer miał tropić wiedźmy. Napotkał jednakże Helenę Scheuberin – kobietę, która nie bała się mówić tego, co myślała. Helena od razu uznała Henrysia za zło wcielone, odwodziła ludzi od słuchania jego kazań, a także wdawała się z nim w dyskusje. Pomimo iż Helena została oskarżona o czary, a Henryś z zapałem dowodził, że kobieta z natury jest bramą do piekielnych czeluści, pani Scheuberin nie została skazana. To sprawiło, że Kramer postanowił skodyfikować kwestie związane z polowaniem na osoby parające się magią.
.
Co więc możemy znaleźć w „Młocie na czarownice – pars tertia”? Lisioł nauczył się wielu rzeczy, na przykład tego, że traktat dotyczył osób obojga płci, a podział między heretykiem a czarownikiem i grzesznikiem jest niezwykle wyraźny. Autorzy podkreślają też, jak istotne jest staranne badanie wypowiedzi, aby uniknąć skazania niewinnej osoby. Ludzie – oraz Lisioły – nieraz żartują z poważnych tematów albo sprawdzają wrażliwość innych wypowiedziami, które mogłyby zostać uznane za heretyckie. W tekście są nawet podane sposoby badania wiarygodności oskarżycieli.
.
Oczywiście nie brak w traktacie opisów tortur oraz surowych kar, jednakże lektura była dla Lisioła przyjemnością ze względu na doskonałe tłumaczenie i opracowanie tekstu. Futrzak twierdzi, że dla wszystkich miłośników historii, kultury oraz okultyzmu jest to pozycja obowiązkowa. Lisioł poleca z donośnym piskiem!

Lisioł na czarownice – pars tertia
.
Lisioł lubi czarownice, jednakże nie wszyscy ludzie pałają równą sympatią do kobiet parających się sztukami tajemnymi – oraz sztukami alkoholowymi. Heinrich Kramer oraz Jacob Springer to autorzy najsławniejszego traktatu o polowaniu na czarownice, czyli osnutego ponurą sławą „Malleus Malificarum”. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Replika...

Pars Tertia stanowi trzecią część legendarnego podręcznika dla łowców czarownic stworzonego przez Heinricha Kramera i Jacob Sprengera pod tytułem "Malleus Maleficarum". Dzieło stworzone przez dominikańskich inkwizytorów szybko stało się lekturą obowiązkową i wyznacznikiem standardów dla każdego łowcy czarownic. Pars Tetria mówi o postępowaniach sądowych przeciwko czarownicom i heretykom. Ze wstępu dowiadujemy się o tym, kto może być dobrym sędziom, dobrym inkwizytorem. Następnie autorzy wchodzą w głąb procesów. W kolejnych rozdziałach czytamy m.in. o tym jak wszczynać procesy, jak powinno wyglądać przesłuchanie czarownicy oraz świadków, jak pojmać wiedźmę, jak powinien wyglądać obrońca czarownicy i jego dobór, o torturowaniu aresztowanej, jak zakończyć proces oraz ogłosić wyrok w zależności od różnych sytuacji.

Młot na czarownice stanowi podręcznik. Dzieło powstało w XV wieku i czytając tę książkę na własnej skórze doświadczamy archaicznego języka odpowiedniego dla epoki. Podręcznikowy styl i archaiczny język potrafią odstraszyć! Jednak w przypadku "Młota na czarownice" obie cechy wychodzą jedynie na plus! Dzięki temu możemy bardziej poczuć ducha epoki, wczuć się w klimat polowania i osądzania czarownic przed wiekami. Podręcznikowy styl również w niczym nie przeszkadza! W tym przypadku to w pełni uzasadniona i idealnie pasująca cecha!

Trzecią część dzieła inkwizytorów czyta się bardzo dobrze! Niczego tutaj nie można się przyczepić! No dobrze! Można! Ja zawsze w tego typu książkach szukam i oglądam z przyjemnością każdą rycinę, każdy rysunek! Uwielbiam i doszukuję się ich w każdej książce w podobnym klimacie! Tutaj niestety nie ma ani jednej ryciny! I to chyba na tyle jeśli chodzi o minusy! Brak wymarzonych rysunków wynagradza świetna okładka! I nie ma się czemu dziwić! Cykl o wierzeniach i zwyczajach przyciąga oko dzięki swojemu genialnemu wydaniu! Te okładki są po prostu świetne!

Jeżeli lubicie książki o wiedźmach, lubicie historie oraz czasy inkwizycji Was przyciągają, to ta książka będzie dla Was lekturą obowiązkową! Bardzo mocno polecam Wam ten cykl oraz legendarny "Młot na czarownice"! Przenieście się na chwilę do XV wieku i zajrzyjcie za kulisy polowania oraz orzekania w sprawach o czary! Udanej wycieczki!

Pars Tertia stanowi trzecią część legendarnego podręcznika dla łowców czarownic stworzonego przez Heinricha Kramera i Jacob Sprengera pod tytułem "Malleus Maleficarum". Dzieło stworzone przez dominikańskich inkwizytorów szybko stało się lekturą obowiązkową i wyznacznikiem standardów dla każdego łowcy czarownic. Pars Tetria mówi o postępowaniach sądowych przeciwko...