Trochę zniżka formy, ale i tak zajmująca lektura.
Scenariuszowi trochę brakuje tajemnicy, wyjątkowych potworow, czy szalonych magow. Momentami coś się pojawia, ale większość czasu to zmagania z żołnierzami i możnymi tego świata. Tytułowa groza chyba najbardziej momentami zbliżona do klimatu poprzednich przygod. I brakuje ciekawych pobocznych postaci, czy przeciwnikow - najbardziej charakterystyczny niestety dość szybko znika.
Graficznie bardzo nierowno. Ogolnie nie podoba mi sie kreska Hawthorne'a - taka za sterylna, komiksowa, często z bardzo umownymi tłami. Panosian trochę lepszy, ale też stylowo nie pasuje mi do brutalnych i mocnych historii. A Cloonan to już w ogole tragedia. Najlepsze są okładki Briclota i Wheatleya. No i na rysunkach Conan często za młody i jakiś za mały...
Czytać warto, rysunki można ścierpieć, choć liczę w przyszłości na inną paletę barw i kreskę.

Trochę zniżka formy, ale i tak zajmująca lektura.
Scenariuszowi trochę brakuje tajemnicy, wyjątkowych potworow, czy szalonych magow. Momentami coś się pojawia, ale większość czasu to zmagania z żołnierzami i możnymi tego świata. Tytułowa groza chyba najbardziej momentami zbliżona do klimatu poprzednich przygod. I brakuje ciekawych pobocznych postaci, czy przeciwnikow -...

Muszę powiedzieć że obok Miasta Złodziei to mój ulubiony tom przygód Conana. Mamy tu walki na morzu, desperackie ucieczki, pościgi, rywali, demoniczne bestie, napady i włamania, dworskie intrygi, przeklęte katakumby, romanse, relacje Conana z małą dziewczynką a nade wszystko Belit (Królowa Czarnego Wybrzeża skradnie serce każdego). Wszystko podane w conajmniej porządnej szacie graficznej i porządnie wydane przez Egmont. Nie wiem czego więcej chcieć od komiksu o Conanie.

Muszę powiedzieć że obok Miasta Złodziei to mój ulubiony tom przygód Conana. Mamy tu walki na morzu, desperackie ucieczki, pościgi, rywali, demoniczne bestie, napady i włamania, dworskie intrygi, przeklęte katakumby, romanse, relacje Conana z małą dziewczynką a nade wszystko Belit (Królowa Czarnego Wybrzeża skradnie serce każdego). Wszystko podane w conajmniej porządnej...

Słabszy tom od poprzednich. I to dość wyraźnie ale wciąż jest to interesujące. Do tego Conan zakochujący się w kobiecie i to akurat tej - tak jakby charakter mu się zmienił nagle. Wiadomo, że trzeba było dostosować się do tego wymyślił sam Howard ale czy Conan z tomu 4 i tego to ten sam człowiek? Prędzej by się w Yasminie zabujał, zwłaszcza, że tu jego miłość przychodzi w trymiga a nie stopniowo. A Janissa nie robiła na nim większego wrażenia od jakiejś samozwańczej królowej?

Słabszy tom od poprzednich. I to dość wyraźnie ale wciąż jest to interesujące. Do tego Conan zakochujący się w kobiecie i to akurat tej - tak jakby charakter mu się zmienił nagle. Wiadomo, że trzeba było dostosować się do tego wymyślił sam Howard ale czy Conan z tomu 4 i tego to ten sam człowiek? Prędzej by się w Yasminie zabujał, zwłaszcza, że tu jego miłość przychodzi w...

Piąty tom zbiorczych przygód mocarnego Cymeryjczyka przynosi nam dwie długie historie: "Drogę królów" i "Królową Czarnego Wybrzeża". Pierwsza z nich, podzielona na 12 zeszytów, jest naprawdę znakomita - sama esencja Conana i ery hyboryjskiej. Nic w tym dziwnego, bowiem za scenariusz odpowiada Roy Thomas, weteran który zjadł zęby na pisaniu komiksów o Conanie. Mało który twórca tak dobrze rozumiał tę postać. Nieco gorzej, w porównaniu z poprzednimi tomami, prezentuje się szata graficzna. Druga historia tego tomu to adaptacja opowiadania Roberta E. Howarda "Królowa Czarnego Wybrzeża". W związku z tym, że samo opowiadanie nie było długie i przedstawiało tylko początek i koniec wspólnych przygód Conana i Belit (tytułowej królowej),Brian Wood dostał za zadanie dopisanie na potrzeby komiksu również tego co działo się w tzw. międzyczasie. Osobiście mam pewne zastrzeżenia do samej interpretacji postaci Conana, który wydaje mi się być za bardzo wrażliwy i jakiś taki... ja wiem? chyba za bardzo "mydłkowaty"... Potęgują to wrażenie jeszcze szkaradne ilustracje autorstwa Becky Cloonan, na których Cymeryjczyk wygląda jak jakiś emo-cherlak (sic!). Całość czyta się wciąż wyśmienicie (zwłaszcza "Drogę królów"),ale za rysunki obniżam notę o jedną gwiazdkę.

Piąty tom zbiorczych przygód mocarnego Cymeryjczyka przynosi nam dwie długie historie: "Drogę królów" i "Królową Czarnego Wybrzeża". Pierwsza z nich, podzielona na 12 zeszytów, jest naprawdę znakomita - sama esencja Conana i ery hyboryjskiej. Nic w tym dziwnego, bowiem za scenariusz odpowiada Roy Thomas, weteran który zjadł zęby na pisaniu komiksów o Conanie. Mało który...