Atmosfera świetna. Pomysł intrygujący. Chciałem poznać ten komiks już od jakiegoś czasu i wreszcie wpadł mi w ręce. Departament Prawdy, Tom 1. Koniec świata. Scenarzystą i pomysłodawcą jest James Tynion IV, za rysunki odpowiada Martin Simmonds. Część amerykańskiej (i nie tylko) popkultury – teorie spiskowe. W dobie internetu odzyskały drugie życie. Czy lądowanie na księżycu było mistyfikacją sfingowaną przez rząd amerykański, czy za zabójstwem Johna Kennedy’ego stoi CIA? No i oczywiście, czy Ziemia jest płaska?

Cole Turner – bohater Departamentu Prawdy – agent FBI zajmuje się tropieniem ludzi szerzących teorie spiskowe, ma jednak swoje doświadczenia z dzieciństwa, które sprawiają, że ma wiele wątpliwości, dotyczących tego, czy teorie, mity i bzdury są na pewno tylko tym.
[...]
https://www.speculatio.pl/departament-prawdy-tom-1-koniec-swiata/

Atmosfera świetna. Pomysł intrygujący. Chciałem poznać ten komiks już od jakiegoś czasu i wreszcie wpadł mi w ręce. Departament Prawdy, Tom 1. Koniec świata. Scenarzystą i pomysłodawcą jest James Tynion IV, za rysunki odpowiada Martin Simmonds. Część amerykańskiej (i nie tylko) popkultury – teorie spiskowe. W dobie internetu odzyskały drugie życie. Czy lądowanie na...

Odpowiada mi temat tego komiksu. Teorie spiskowe, tajne organizacje i czego to ONI przed nami nie ukrywają. Ale mniej by mi slasowała mózg potwierdzona informacja, że Ziemia jednak jest płaska i galopuje przez kosmos na zółwiu, niż zastosowana w tym komiksie kreska. Ta grafka wrzeszczy. Domyslam się, że osiągnięcie tak psychodelicznego klimatu było zamierzone, ale nie będę sobie wbijała w mózg szpil dla komiksu. Żałuję, ale nie sięgnę po kolejną część.

Odpowiada mi temat tego komiksu. Teorie spiskowe, tajne organizacje i czego to ONI przed nami nie ukrywają. Ale mniej by mi slasowała mózg potwierdzona informacja, że Ziemia jednak jest płaska i galopuje przez kosmos na zółwiu, niż zastosowana w tym komiksie kreska. Ta grafka wrzeszczy. Domyslam się, że osiągnięcie tak psychodelicznego klimatu było zamierzone, ale nie będę...

Świetna pozycja. Jeden z fajniejszych i ciekawszych komiksów jakie przeczytałem w tym roku. Jak ktoś lubi te tematy i np. upodobał sobie serial Inside Job z Netflixa, będzie zachwycony tą pozycją. Z wielką chęcią sięgam już po część drugą i liczę na trzecią !

Świetna pozycja. Jeden z fajniejszych i ciekawszych komiksów jakie przeczytałem w tym roku. Jak ktoś lubi te tematy i np. upodobał sobie serial Inside Job z Netflixa, będzie zachwycony tą pozycją. Z wielką chęcią sięgam już po część drugą i liczę na trzecią !

Mając na uwadze fakt, że autorem “Departamentu prawdy” jest James Tynion IV - ten sam, który stworzył “Coś zabija dzieciaki”, czyli jedną z moich ulubionych komiksowych serii - po dwóch pierwszych tomach jego nowej serii spodziewałam się kolejnej znakomitej lektury.

Niestety czuję się nieco rozczarowana, bo “Departament prawdy” nie trafił w mój gust i to z wielu względów.

Pierwsza w oczy rzuciła mi się kreska, która jest dość surowa, niewyraźna i mało czytelna. Do niektórych kadrów bardzo pasuje, wywołując nieco psychodeliczny klimat. Do większości jednak nie za bardzo, powodując, że trudno było mi się wczuć w tę historię i zrozumieć niektóre kadry.

Drugą kwestią jest oczywiście fabuła. Sam pomysł bardzo mi się podoba. Społeczeństwo kontrolowane przez tajemniczą organizację, która sprawuje władzę nad tym, w co ludzie mają wierzyć - nawet jeśli są to sprzeczne z biegiem historii teorie spiskowe - a w co nie? Brzmi fajnie, przyznajcie! Niestety nie spodziewałam się, że w tych komiksach będzie aż tyle polityki, że bez magistra z wiedzy o historii i polityce USA ani rusz! Oczywiście żartuję, ale w moim kręgu zainteresowań ten temat totalnie nie leży - orientuję się w podstawowych faktach, ale szczegółów nie znam. W związku z tym czułam się zagubiona czytając o różnych teoriach spiskowych związanych z obejmowaniem władzy przez poszczególnych prezydentów itp.

Sam pomysł na fabułę - manipulowanie społeczeństwem przez dwie zupełnie różne organizacje i świat, w którym im więcej ludzi w coś wierzy, tym bardziej prawdziwe się to staje - jest naprawdę dobry. Niestety zawiodło mnie wykonanie. Dwa tomy za mną, ale nie jestem pewna, czy sięgnę po kolejne.

Mając na uwadze fakt, że autorem “Departamentu prawdy” jest James Tynion IV - ten sam, który stworzył “Coś zabija dzieciaki”, czyli jedną z moich ulubionych komiksowych serii - po dwóch pierwszych tomach jego nowej serii spodziewałam się kolejnej znakomitej lektury.

Niestety czuję się nieco rozczarowana, bo “Departament prawdy” nie trafił w mój gust i to z wielu...

Świetny temat zmarnowany przez polityczna poprawność, ideologie oraz „jeden” prawdziwy obraz świata co irytuje na maksa i wie przez to cringem od czasu do czasu

Świetny temat zmarnowany przez polityczna poprawność, ideologie oraz „jeden” prawdziwy obraz świata co irytuje na maksa i wie przez to cringem od czasu do czasu

Fabuła - 9/10
Ilustracje - 1/10

Fabuła - 9/10
Ilustracje - 1/10

Swietnie sie bawilam przy tym komiksie. Prawdziwa gratka dla osob lubiacych czytac o teoriach spiskowych w USA. Czego w tym komiksie nie ma :-D Klimatycznie bardzo podobny do seralu "Z archuwum X", wiec jesli lubiles ten serial, to komiks na pewno Ci sie spodoba.
Kreska calkiem niezla, momentami dosc niewyrazna, ale dzieki temu switnie mozna wczuc sie w toczaca historie.
Polecam.

Swietnie sie bawilam przy tym komiksie. Prawdziwa gratka dla osob lubiacych czytac o teoriach spiskowych w USA. Czego w tym komiksie nie ma :-D Klimatycznie bardzo podobny do seralu "Z archuwum X", wiec jesli lubiles ten serial, to komiks na pewno Ci sie spodoba.
Kreska calkiem niezla, momentami dosc niewyrazna, ale dzieki temu switnie mozna wczuc sie w toczaca...

Pomysł był niezły, podobnie jak i szata graficzna, surowa, ale pasująca do tematyki. Niestety, scenariusz jest do dupy. Odnoszę wrażenie, że był tylko pretekstem aby ukazać różne fobie i "teorie" jednego z autorów. Komiks ewidentnie zmarnowany przez politpoprawne gówno... Aż rodzi się pytanie - za ile, bo czuć w tym fałsz i zakłamanie. Zamiast podejść do tematu neutralnie i dać czytelnikowi możliwości wyboru, dostajemy łopatologicznie jedynie słuszną wersję "prawdy". Najlepsze fragmenty są pod koniec. Departament prawdy nawet nie ma startu do Black Monday Murders. Wielka szkoda. Powinienem dać 7, ale odejmuję gwiazdki za natrętne ideolo.

Pomysł był niezły, podobnie jak i szata graficzna, surowa, ale pasująca do tematyki. Niestety, scenariusz jest do dupy. Odnoszę wrażenie, że był tylko pretekstem aby ukazać różne fobie i "teorie" jednego z autorów. Komiks ewidentnie zmarnowany przez politpoprawne gówno... Aż rodzi się pytanie - za ile, bo czuć w tym fałsz i zakłamanie. Zamiast podejść do tematu neutralnie i...

Halo, czy mamy tutaj miłośników teorii spiskowych? Muszę przyznać, że o ile sama nie interesuję się tym tematem jakoś specjalnie, tak opis "Departamentu Prawdy, tom 1: Koniec Świata" ogromnie mnie zaintrygował. Wpływ na to miała także grafika komiksu, szczególnie dwa małe kadry na odwrocie, które przywiodły mi na myśl nieco Disco Elysium, ale uwierzcie – ten komiks jest dużo mroczniejszy niż gra stworzona przez Roberta Kurvitz.

"Im więcej ludzi w coś wierzy, tym bardziej prawdziwe się to staje. Tym bardziej rzeczywistość przechyla się na stronę tej wiary."

Ten tytuł uderzył mnie upiornymi i niepokojącymi kadrami, często niewyraźnymi ilustracjami, niekiedy rodem z koszmarów. Muszę przyznać, że nie spodziewałam się, że całość będzie miała tak mocny i posępny wyraz, przerażający i fascynujący zarazem. Często klatki prezentują się niczym urojenia, a całość na pierwszy rzut oka wydaje się strasznie zabałaganiona – również przez wzgląd zmiany klimatu – niemniej wszystko powoli łączy się w pokręconą całość. Krótko mówiąc, od strony artystycznej jest to twór bardzo abstrakcyjny, ale jednak Martin Simmonds ukrył w nim sens, doskonale oddając nastrój treści i podkreślając jej tematykę.

"Informacje mogą być kurewsko niebezpieczne, mogą niszczyć życia i destabilizować rządy, a my najczęściej wymachujemy nimi jak niedorozwinięte dzieci."

Całość kręci się wokół Cole’a Turnera, który zostaje zrekrutowany do tytułowej organizacji, Departamentu Prawdy, zajmującego się pilnowaniem, aby… teorie spiskowe pozostawały teoriami spiskowymi. Nie jest to robota łatwa, budzi w bohaterze mnóstwo skrajnych emocji – wszak ludzie potrafią wierzyć w naprawdę paskudne rzeczy. Od początku wiedziałam, że będzie to zwariowany twór, ale w wielu miejscach zdaje się on być złudnie prawdziwy – wszak i poniekąd o wielu twarzach prawdy właśnie on opowiada. Mamy zawartych tu wiele teorii znanych i – można rzec – aktualnych, choćby o płaskoziemcach, widzimy także liczne odwołania do satanizmu, rytualnej pedofilii. James Tynion IV w budzący dyskomfort w czytelniku sposób ukazuje tu dwie strony medalu teorii spiskowych, wstrząsając i tym samym mocno oddziałując na emocje czytelnika. W tle maluje się także hipokryzja prasy oraz innych źródeł informacji oraz… tajemnicza postać kobiety w czerwieni (zresztą, nie jest ona jedyną enigmą tego komiksu).

"Współdzielona wiara kształtuje świat, toteż wszystko jest odrobinę prawdziwe bądź ma potencjał bycia prawdziwym."

"Departament Prawdy, tom 1: Koniec Świata" nie jest ani łatwy, ani przyjemny w odbiorze – potrafi nabałaganić w głowie, a w trakcie lektury stale towarzyszy czytelnikowi zaniepokojenie. Jednakże jest to też twór niezwykle zajmujący i intrygujący, a po jego zakończeniu czuję wyraźnie głód – chciałabym go więcej! Być może jestem masochistką, ale jedno jest pewne – to tytuł bezsprzecznie warty uwagi. Jeśli nie straszne wam mocne i złowieszcze treści – polecam z całego serca!

Halo, czy mamy tutaj miłośników teorii spiskowych? Muszę przyznać, że o ile sama nie interesuję się tym tematem jakoś specjalnie, tak opis "Departamentu Prawdy, tom 1: Koniec Świata" ogromnie mnie zaintrygował. Wpływ na to miała także grafika komiksu, szczególnie dwa małe kadry na odwrocie, które przywiodły mi na myśl nieco Disco Elysium, ale uwierzcie – ten komiks jest...

Głównym bohaterem albumu jest Cole Turner, agent FBI zajmujący się na co dzień tropieniem w Sieci ekstremizmu i badaniem pojawiających się nowych teorii spiskowych. Jedno z prowadzonych przez niego śledztw prowadzi go na ekskluzywną imprezę, na której poznaje prominentnych członków Towarzystwa Płaskiej Ziemi. Zanim Tuner będzie miał okazję przeanalizować wszystko to co zobaczył i jego umysł na dobre pogrąży się w chaosie, zostaje uratowany przez elitarny zespół tytułowego Departamentu Prawdy. Tajnej organizacji kierowanej przez samego Lee Harveya Oswalda, której misją jest zapobieganie rozprzestrzeniania się teorii spiskowych i uświadamianie ludzi na temat prawdziwej rzeczywistości.

Zarys fabularny komiksu brzmi dość specyficznie i niekoniecznie interesująco dla bardziej wymagającego czytelnika. Wierzchnia warstwa dzieła potrafi być jednak mocno myląca. Zagłębiając się w kolejnych rozdziałach komiksu, szybko idzie się przekonać o tym, że scenariusz Tyniona IV jest zdecydowanie czymś więcej niż tylko rozrywkowym sposobem ukazania najróżniejszych teorii spiskowych. Album łączy w sobie wątki paranormalne (rodem z kultowego Archiwum X),elementy political fiction, dramatu, mrocznego thrillera i horroru. Całość dopełnia naprawdę mocna akcja (zdecydowanie przeznaczona dla dorosłego czytelnika),w której nie brakuje krwi, przerażenia, przemocy i narkotyków.

Autor w naprawdę ciekawy sposób kreśli wciągającą narrację, która obnaża nie tylko głupotę niektórych zaprezentowanych „teorii”, ale również ich wielki negatywny wpływ na umysł zwykłego człowieka. Nie boi się on tutaj sięgnąć po wyraziste przykłady, w których paliwem dla „teorii” staje się cierpienie innych (np. matki, która straciła syna). Departament prawdy stara się również w bardziej socjologiczny sposób wyjaśnić potrzebę wiary ludzi w kształtujące się „teorie” (nawet jeśli są one kompletnie irracjonalne). Treść taka zdecydowanie nie jest łatwa w odbiorze, ponadto często fabuła staje się dość mocno zawiła. Jest to jednak celowe działanie autora, mające na celu wymuszenie na czytelniku, aby sam analizował zaprezentowane fakty i samemu wyciągał pewne wnioski.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-departament-prawdy-tom-1/

Głównym bohaterem albumu jest Cole Turner, agent FBI zajmujący się na co dzień tropieniem w Sieci ekstremizmu i badaniem pojawiających się nowych teorii spiskowych. Jedno z prowadzonych przez niego śledztw prowadzi go na ekskluzywną imprezę, na której poznaje prominentnych członków Towarzystwa Płaskiej Ziemi. Zanim Tuner będzie miał okazję przeanalizować wszystko to co...