Bardzo dobra druga część komiksu, która ładnie pokazuje historię Ramireza ale też jego rodziny i związków z Mafią. Piękna kreska, bardzo dobre dialogi, które się świetnie czyta a kolejne obrazki to tylko świetnie eksponują. Bohaterowie są prości ale w miarę ciekawi co powoduje, że chce tego więcej i czekam na tom 3. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Bardzo dobra druga część komiksu, która ładnie pokazuje historię Ramireza ale też jego rodziny i związków z Mafią. Piękna kreska, bardzo dobre dialogi, które się świetnie czyta a kolejne obrazki to tylko świetnie eksponują. Bohaterowie są prości ale w miarę ciekawi co powoduje, że chce tego więcej i czekam na tom 3. Zapraszam też na swojego bloga ...

Trzyma poziom - JAKI poziom!:)

Trzyma poziom - JAKI poziom!:)

Moi Drodzy
➡️Tom drugi #dorwaćramireza rozpierdziela system od A do Z. Szalony thriller i kryminał w jednym, w którym do końca nie wiadomo kto jest kim, a zaskakujące zwroty akcji wbiją Was w glebę i zwalą z nóg.
➡️Główny bohater, niepozorny serwisant odkurzaczy okazuje się kimś zupełnie innym, a w zasadzie to jasna cholera, on jest tym kim jest, ale i tak kimś innym😅
➡️Akcja akcja akcja to podstawa tego komiksu, jest jeszcze lepiej niż w części pierwszej, a myślałem, że to niemożliwe, bo już jedynka wbiła mnie w ziemię.
➡️Pościgi, strzelaniny, mordobicia, mafia, bandyci, jeden sukinsyn gorszy od drugiego i tylko nasz główny bohater to niewinna owieczka, wpierniczona po same uszy przez związki (rodzinne) w historię a'la Desperado czy inne Pulp Fiction 😁 A na dodatek piękne i groźne kobiety, które potrafią dramatycznie zmienić bieg rzeczy.
➡️Rysunki to absolutne mistrzostwo świata! Detale postaci, szczegóły, złudzenie ruchu, świetna kolorystyka, niesamowite obrazy gwałtownych scen akcji, coś niesamowitego! To się czuje, że autor wprawiał się wcześniej projektując gry komputerowe. Rozmach zabija!
➡️Wydanie obłędne! Ogromny format, twarda oprawa, przepiękna grafika, rewelacyjne retro wstawki w środku, zostałem powalony, przeżuty i wypluty.
➡️Dialogi o yeeah! Toż to się czyta jak wspaniały kryminał, kino drogi, każdy z bohaterów jest przedstawiony idealnie, Ramirez to perła, dziewczyny rządzą, mafiosi wymiatają, spluwy grzeją bez opamiętania, bryki prują przed siebie na pełnej urwie.
➡️Moi Drodzy, ten komiks to coś niezwykłego, pod każdym względem, scenariusza, obrazów, wydania, nie mam najmniejszych zastrzeżeń do niczego.
➡️Szybka akcja, szybka recenzja, szybka ocena - 10/10 i K-UZJ (Komiksowy Uncelkowy Znak Jakości). Kto nie przeczyta ten trąba, a historia dopiero się rozkręca!

Moi Drodzy
➡️Tom drugi #dorwaćramireza rozpierdziela system od A do Z. Szalony thriller i kryminał w jednym, w którym do końca nie wiadomo kto jest kim, a zaskakujące zwroty akcji wbiją Was w glebę i zwalą z nóg.
➡️Główny bohater, niepozorny serwisant odkurzaczy okazuje się kimś zupełnie innym, a w zasadzie to jasna cholera, on jest tym kim jest, ale i tak kimś...

Dorwać Ramireza Akt 2 kontynuuje niesamowitą, zaskakującą i mocno szaloną historię, której najważniejszym ogniwem jest tytułowy Jacques Ramirez. Człowiek niegdyś prowadzący bardzo spokojny tryb życia, który sumiennie wykonywał swoje obowiązki serwisanta sprzętu AGD. Teraz uznany za terrorystę, zmuszony uciekać zarówno przed stróżami prawa, jak i siepaczami meksykańskiego kartelu narkotykowego. Wszystko dlatego, że przez przypadek został uznany za kogoś innego. Zwykły zbieg okoliczności wywrócił jego uporządkowane życie do góry nogami. Posiada on jednak niebywałą zdolność do wychodzenia nawet z najgorszych sytuacji bez najmniejszego uszczerbku na zdrowiu. Pojawia się więc pytanie, czy jest to tylko zwykłe szczęście, czy może jednak coś więcej? Kim tak naprawdę jest Jacques Ramirez? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć na stronach drugiego albumu, w którym scenarzysta Nicolas Petrimaux kolejny raz wspina się na wyżyny swoich możliwości.

Jeśli komuś podobał się pierwszy tom serii i uznał tamtą część za mocno widowiskową, szaloną i zachwycającą, to drugi album dosłownie wgniecie go w fotel. Nicolas Petrimaux od samego początku dostarcza bowiem czytelnikowi przysłowiowej ostrej jazdy bez trzymanki, która nie zwalnia tempa nawet na ułamek sekundy i zanim się spostrzeże, dociera się do ostatniej strony albumu. Strzelaniny, wybuchy, krwawe porachunki, piękne kobiety, szybkie samochody, pościgi, grube pliki dolarów i narkotyki. W tym sensacyjno-komediowym-thrillerze można znaleźć naprawdę wszystko. Na dodatek połączone jest to w taki sposób, że tworzy to jeden z najbardziej filmowych komiksów, jakie w ostatnim czasie pojawiły się na naszym rynku. Scenarzysta rozwija widowiskową akcję we wszystkich możliwych kierunkach, na każdym kroku starając się zaskoczyć odbiorcę i wywołać na jego twarzy mimowolny uśmiech rozbawienia i zadowolenia. Krótkie chwile spowolnienia akcji doskonale wykorzystuje on do odsłaniania pewnych sekretów głównego bohatera i ciekawego budowania innych postaci. Każda z nich jest w komiksie na tyle wyrazista i „charakterna”, że na bardzo długo zostanie ona w pamięci czytelnika. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze niesamowity i pasujący do historii klimat przełomu lat 80/90, który dosłownie wylewa się z kadrów komiksu.

Na temat warstwy graficznej tytułu, nie można napisać nic innego jak – „rewelacyjna”. Petrimaux daje się ponieść szaleństwu stworzonej przez siebie historii co doskonale widać na kolejnych rysunkach. Perfekcyjnie wykorzystuje on kadrowanie oraz dobre oddanie dynamiki poszczególnych scen, aby jeszcze mocniej podbić filmowość albumu. Nie boi się on również łączyć wielkiej szczegółowości z pewną prostotą, co podkreśla komediowość wybranych momentów.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-dorwac-ramireza-akt-2/

Dorwać Ramireza Akt 2 kontynuuje niesamowitą, zaskakującą i mocno szaloną historię, której najważniejszym ogniwem jest tytułowy Jacques Ramirez. Człowiek niegdyś prowadzący bardzo spokojny tryb życia, który sumiennie wykonywał swoje obowiązki serwisanta sprzętu AGD. Teraz uznany za terrorystę, zmuszony uciekać zarówno przed stróżami prawa, jak i siepaczami meksykańskiego...

Dobry to znak, kiedy widać, że autor dobrze bawił się przy okazji tworzenia swojego dzieła (zarazem nie tracąc z oczu czytelnika). Tak jest z kontynuacją chwalonej serii "Dorwać Ramireza", czyli drugim aktem opowieści Petrimauxa, która nie zawodzi pokładanych w niej oczekiwań. Czytając ten komiks, ma się wrażenie obcowania z klasykami kina akcji lat 80. i 90., którym autor składa hołd na różne sposoby. Barwne i zarazem niebezpieczne postacie, nieco teatralna brutalność przyprawiona dawką specyficznego humoru, popkulturalna pulpa jako składnik i zarazem budulec całości - naprawdę kojarzyć się mogą z Tarantino. Same rysunki są niezwykle ciekawe - duży format podkreśla ekspresyjne sceny walki, klimatyczne tła, eksperymentalne często układy kadrów. Ciekawym pomysłem są reklamowe przerywniki - plakaty filmowe, artykuły dotyczące muzyki, wywiady, recenzje (nawiązania m.in. do Michaela Jacksona, Guns N' Roses, "Gliniarza z Beverly Hills" czy "Robocopa").

Dobry to znak, kiedy widać, że autor dobrze bawił się przy okazji tworzenia swojego dzieła (zarazem nie tracąc z oczu czytelnika). Tak jest z kontynuacją chwalonej serii "Dorwać Ramireza", czyli drugim aktem opowieści Petrimauxa, która nie zawodzi pokładanych w niej oczekiwań. Czytając ten komiks, ma się wrażenie obcowania z klasykami kina akcji lat 80. i 90., którym autor...

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2893-dorwac-ramireza-akt-ii

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2893-dorwac-ramireza-akt-ii