Chociaż ta książka jest kompletnie przeciętna z ciągotami do zła, dałabym gwiazdkę wyżej, gdyby nie jedna kwestia: w życiu bym po nią nie sięgnęła, gdyby nie obietnica retellingu "Dumy i uprzedzenia". Bo z najbardziej znaną powieścią Austen to ta książka ma wspólne tylko nazwiska. I zachowanie może dwóch postaci.

Nie mam nic przeciwko anachronizmom, acz dosłownie WSZYSTKIE zmiany, jakie autorka wprowadziła względem oryginału, to rzeczy, które byłyby możliwe co najmniej pół wieku później, co już samo w sobie powinno kazać się jej zastanowić, czy na pewno potrzebuje tej Austen. Zwłaszcza że w "Dumie i uprzedzeniu", z osadzeniem na wsi i znudzoną klasą wyższą, naprawdę dałoby się zainstalować jakąś zagadkę kryminalną, a z motywacji Elizabeth uczynić samą chęć oczyszczenia z zarzutów lubianego przez siebie mężczyzny, w którym kocha się jej siostra. Zwłaszcza że autorka inspirowała się też Agathą Christie, u której połowa morderstw odbywała się w jakiejś sielskiej rezydencji na wsi. Ale nie. Bennetowie mieszkają teraz w Londynie, ojciec Lizzie nie jest leniem, tylko świetnym adwokatem z własną kancelarią, Charlotte sekretarką hinduskiego pochodzenia, pan Collins adwokatem, a Lizzie się dziwi, że bez studiów prawniczych nie może pracować w kancelarii. Fajnie? A jeszcze nie dotarłam do faktu, że ofiarą morderstwa jest postać, która NIKOGO nie obchodzi. Myślałby kto, że jak bierzesz powszechnie znany i uwielbiany klasyk, zainteresujesz chociaż czytelnika tożsamością ofiary - wszak jest w książce sporo postaci drugiego planu, które również cieszą się powszechną sympatią i fani przejęliby się takim ich krwawym alternatywnym losem. No ale może właśnie dlatego, że kogokolwiek obchodzą, nikt z tych potencjalnych celów nie padł ofiarą. Naprawdę wątpię, że przypadkiem w książce Price dzieje się coś wyłącznie trzem najbardziej znienawidzonym postaciom z oryginału.

Pozostając przy oryginale, charaktery postaci się nie zachowały wcale - a to, co zostało, przypomina raczej pamięć mięśniową po kreacjach z ekranizacji z 2005 roku, nie książki. Poza panem Collinsem. Z niego zrobiono nie nieszkodliwego, uciążliwego kretyna, a absolutnie cyniczny i bezczelny hate sink, którym facet jednakoż nie był. Jak rozumiem morał, że Lizzie patrzy na innych z góry, sięga tylko tak daleko jak sympatia autorki. Lizzie zresztą też ponoć taka inteligentna, a wpaść na pewne wnioski jest jej ze dwadzieścia razy trudniej niż czytelnikowi, nawet kiedy posiada informacje, których nam autorka poskąpiła - bo pragnę tu zauważyć, że dwie kluczowe poszlaki się Lizzie "przypomniały", kiedy odkryła tożsamość mordercy. Aż wróciłam do odpowiednich fragmentów i nawet jej wtedy przez myśl nie przeszło to, co nagle sobie PRZYPOMNIAŁA w momencie odkrycia przez autorkę kart. Tak prychnęłam, że aż się zakrztusiłam śliną.

Bardziej prychałam tylko wtedy, gdy Lizzie od pierwszego spojrzenia pociągał Darcy, ale w stylu "jak się napatrzę, tak nienawidzę". Co w ogóle jest odwrotne od relacji z kanonu, ale rozumiem, że crush w Darcym jest u autorów silniejszy niż oddanie najlepszej części książki. Poza humorem, ale ten też w tej powieści jest przyczajony niczym tygrys, płaski i w większości nie wybrzmiewa.

Nie wiem, po co to było. Czytałam tę książkę od piątku, czyli stanowczo za długo względem jej długości, bo taka nijaka była. A mogło wyjść coś naprawdę przyjemnego.

Chociaż ta książka jest kompletnie przeciętna z ciągotami do zła, dałabym gwiazdkę wyżej, gdyby nie jedna kwestia: w życiu bym po nią nie sięgnęła, gdyby nie obietnica retellingu "Dumy i uprzedzenia". Bo z najbardziej znaną powieścią Austen to ta książka ma wspólne tylko nazwiska. I zachowanie może dwóch postaci.

Nie mam nic przeciwko anachronizmom, acz dosłownie WSZYSTKIE...

W sumie to sama książka mi się podobała. Taka Agata Christie dla młodszego odbiorcy, ale mam wrażenie, że najbardziej w tej książce przeszkadza mi to nawiązanie do Dumy i uprzedzenia, bo bohaterowie zachowują się inaczej niż ich książkowe oryginały. Po odejściu od tego pomysłu byłoby lepiej. A tak się waham między 6 a 7.

W sumie to sama książka mi się podobała. Taka Agata Christie dla młodszego odbiorcy, ale mam wrażenie, że najbardziej w tej książce przeszkadza mi to nawiązanie do Dumy i uprzedzenia, bo bohaterowie zachowują się inaczej niż ich książkowe oryginały. Po odejściu od tego pomysłu byłoby lepiej. A tak się waham między 6 a 7.

Świetna powieść, w której główni bohaterowie nieprzypadkowo nazywają się Elisabeth Bennet i Fitzwiliam Darcy. Nieco odwrócona historia Lizzie i Darcy'ego z powieści Jane Austen osadzona jednak w zbliżonych czasach, okraszona zagadką kryminalną, zwrotami akcji i dylematami młodej, energicznej kobiety która nie do końca odnajduje się w ramach narzuconych jej płci prez społeczeństwo i oczekiwania rodzinne. Polecam przeczytać, ja ubawiłam się bardzo i przyjemnie spędziłam czas na czytaniu :-)

Świetna powieść, w której główni bohaterowie nieprzypadkowo nazywają się Elisabeth Bennet i Fitzwiliam Darcy. Nieco odwrócona historia Lizzie i Darcy'ego z powieści Jane Austen osadzona jednak w zbliżonych czasach, okraszona zagadką kryminalną, zwrotami akcji i dylematami młodej, energicznej kobiety która nie do końca odnajduje się w ramach narzuconych jej płci prez...

Jedna z tych książek, od których bardzo ciężko się oderwać. Bohaterowie świetnie wykreowani, podobało mi się to, że charakter głównych bohaterów nie odstawał za bardzo od oryginału. Wszystko biegnie swoim tempem, wątek kryminalny przeprowadzony bardzo dobrze, a i uszczypliwości pomiędzy bohaterami nie brakowało. Książkę czytało mi się bardzo lekko i z ciekawością, nawet kiedy musiałam przerwać książkę z początku, to nie było problemu żebym do niej wróciła. Myślę, że jeśli chodzi o tego typu rettelingi, to mogę zdecydowanie powiedzieć, że jest to jeden z lepszych jakie miałam okazję przeczytać. Polecam :)

Jedna z tych książek, od których bardzo ciężko się oderwać. Bohaterowie świetnie wykreowani, podobało mi się to, że charakter głównych bohaterów nie odstawał za bardzo od oryginału. Wszystko biegnie swoim tempem, wątek kryminalny przeprowadzony bardzo dobrze, a i uszczypliwości pomiędzy bohaterami nie brakowało. Książkę czytało mi się bardzo lekko i z ciekawością, nawet...

Przyjemne, dobrze napisane. Nawet bez dobrej znajomości oryginału dobrze się czyta.

Przyjemne, dobrze napisane. Nawet bez dobrej znajomości oryginału dobrze się czyta.

Bywało, że trafiałam w dziwne zakamarki internetu, gdzie swoje dziwne utwory umieszczały (najczęściej młode) autorki fanfików. O ile jednak nastolatki robią to z egzaltacji i dla frajdy, co bywa zabawne i urocze- to gdy biorą się za to dorośli odbieram to wyłącznie jako skok na kasę na fali popularności cudzego dzieła (do którego wygasły prawa autorskie, więc hulaj dusza, piekła nie ma).
Jeśli ktoś nie czytał, nie widział filmu i nigdy nie słyszał o Dumie i uprzedzeniu, a lubi kiepskie romansidła (nie oceniam) może sięgnąć po tą książkę. Osobiście jednak nie polecam! Przebrnęłam do końca tylko z ciekawości jak bardzo można to zepsuć. Otóż bardzo. Gdyby bohaterowie nazywali się Penny Burdet i Kenny Percy i żyli współcześnie wyszłaby z tego przeciętna opowiastka romantyczna, która przemknęłaby się przez rynek czytelniczy niezauważona. Niestety nazywają się Lizzie Bennet i Fitzwiliam Darcy, a rzecz dzieje się w XIX wieku- i nic w tej historyjce się nie klei. Postaci są płytkie, warstwa historyczno-obyczajowa leży i kwiczy, humoru nie zauważyłam, a akcja... cóż, kryminał z tego cieniutki.
Jane Austen przewraca się w grobie...

Bywało, że trafiałam w dziwne zakamarki internetu, gdzie swoje dziwne utwory umieszczały (najczęściej młode) autorki fanfików. O ile jednak nastolatki robią to z egzaltacji i dla frajdy, co bywa zabawne i urocze- to gdy biorą się za to dorośli odbieram to wyłącznie jako skok na kasę na fali popularności cudzego dzieła (do którego wygasły prawa autorskie, więc hulaj dusza,...

Książka całkiem ok, ale wydaje mi się, że takie czerpanie ze znanego utworu więcej szkodzi niż pomaga. Pod względem promocji i reklamy są pewnie efekty, bo książka jest bardziej zauważalna itd., ale w trakcie czytania siłą rzeczy zaczyna się porównywać, co niekoniecznie wychodzi na plus. A bez tego porównywania historia mogłaby się właściwie bardziej spodobać. Zupełnie inny byłby odbiór.

Książka całkiem ok, ale wydaje mi się, że takie czerpanie ze znanego utworu więcej szkodzi niż pomaga. Pod względem promocji i reklamy są pewnie efekty, bo książka jest bardziej zauważalna itd., ale w trakcie czytania siłą rzeczy zaczyna się porównywać, co niekoniecznie wychodzi na plus. A bez tego porównywania historia mogłaby się właściwie bardziej spodobać. Zupełnie inny...

Co jakiś czas lubię sięgnąć po lekturę, w której fabuła osadzona jest w czasach, w których na pierwszym planie dominują konwenanse, sztywne reguły i etykiety. Z chęcią wtedy zaczytuję się, śledząc silne postacie kobiece, dążące uparcie do celu, inteligentne, bystre i wyszczekane. Lubiące robić rzeczy, które nieprzystojną damie. Książka Tirzah Price zainteresowała mnie również dlatego, że Autorka przyznała, iż chciała stworzyć kompilację gatunków swoich ulubionych pisarek tj. Jane Austen oraz Agathy Christie.

Lizzie nie marzy o tym, by wyjść za mąż (ku rozpaczy matki),nie marzy jej się również znalezienie kobiecego zajęcia (ku rozpaczy ojca). Pragnie przede wszystkim i wbrew wszystkim zostać adwokatem specjalizującym się w śledztwach kryminalnych. Ojciec postawił jej w końcu ultimatum: albo za pomocą logiki rozwiąże poważną kryminalną sprawę, albo nie zatrudni jej w kancelarii i będzie mogła zapomnieć o pracy adwokata. Dziewczyna nie musiała długo czekać na okazję. Od swojego informatora dowiedziała się, że szacowny człowiek interesu znany szeroko w towarzyskich kręgach został aresztowany i oskarżony o zamordowanie swojego szwagra. Lizzie postanawia zająć się sprawą i dowieść niewinności mężczyzny. Nie przejęła się nawet faktem, że ów człowiek miał już swojego adwokata. Miała misję do wykonania i nic nie mogło jej stanąć na przeszkodzie. Szczególnie iż zauważyła, że w tej sprawie nasuwają się pytania, których nikt nie zadaje.
Czy młoda, niezłomna osóbka zdoła dojść do prawdy?
Czy w świecie zdominowanym przez konwenanse, etykiety, bogaczy a przede wszystkim mężczyzn będzie mogła spełnić swoje zawodowe marzenia?

Tirzah Price bardzo dobrze przedstawiła klimat XIX Anglii, w której każdy miał określone miejsce i zadanie w społeczeństwie i nie można było się wychylać i zwracać na siebie uwagi, szczególnie tej nieprzychylnej. W tamtych czasach łatwo było szybko stracić nie tylko pozycję w hierarchii społecznej, ale również życie wisząc na szubienicy, ponieważ nikt nie przykładał się do odkrycia prawdy i nikomu nie chciało się gorliwie szukać sprawiedliwości. Autorka co prawda przyznała się do kilkunastu odstępstw od realiów, jakie miały miejsce w czasach Jane Austen, ale nie miało to wpływu na odbiór książki. W końcu zabrałam się za kryminał, a nie za naukową rozprawę. Mimo iż główna bohaterka poszukiwała zabójcy, próbując ocalić niewinne życie, to jednak więcej niż kilkanaście razy się uśmiechałam, ponieważ Autorka nie szczędziła uszczypliwych uwag, złośliwych dialogów i słów, które wkładała do ust bohaterów. Podczas lektury radość sprawiała mi także postawa Lizzie, bo mimo wszystkich sztywnych zasad i etykiet uparcie dążyła do celu i nie przejmowała się opinią i zgorszeniem otoczenia. Chciała przeżyć życie po swojemu. Sama intryga kryminalna również była ciekawie skonstruowana z nagłymi zwrotami akcji.

Podsumowując, uważam, że dobrze skrojona młodzieżówka może niejednokrotnie pozytywnie i przyjemnie zaskoczyć nawet bardzo dojrzałego czytelnika. Mnie Duma i podejrzenie zadziwiła dopracowaną fabułą, lekkością języka, przystępną formą, wykreowanymi bohaterami. Dała mi sporą satysfakcję z lektury i umiliła deszczowe wieczory.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuje serwisowi granice.pl oraz Wydawnictwu Słowne.

Co jakiś czas lubię sięgnąć po lekturę, w której fabuła osadzona jest w czasach, w których na pierwszym planie dominują konwenanse, sztywne reguły i etykiety. Z chęcią wtedy zaczytuję się, śledząc silne postacie kobiece, dążące uparcie do celu, inteligentne, bystre i wyszczekane. Lubiące robić rzeczy, które nieprzystojną damie. Książka Tirzah Price zainteresowała mnie...

Znacie to uczucie, gdy ktoś bezczelnie przypisuje sobie Wasze zasługi? Elizabeth Bennet zna je niestety aż za dobrze.

Młoda Lizzie, żyjąca w XIX-wiecznej Anglii marzy, by w przyszłości zostać adwokatem i pracować w kancelarii swojego ojca, on jednak, zamiast córki woli zatrudnić ambitnego Collinsa. Nic w tym zresztą dziwnego, bo widok pracującej kobiety, a tym bardziej jako adwokat, jest w tych czasach conajmniej niecodzienny...

Elizabeth mimo wszystko postanawia udowodnić ojcu, że nadaje się do tej pracy jak nikt inny i, akurat wtedy, w jej mieście dochodzi do morderstwa. Dziewczyna postanawia przeprowadzić własne śledztwo i udowodnić, że oskarżony o to pan Bingley jest niewinny. Niestety w drogę wciąż wchodzi jej Fitzwilliam Darcy, przystojny mężczyzna z konkurencyjnej kancelarii...

Jakaż to była cudowna lektura! 😍 Lekka, przyjemna, wciągająca. Autorka wykreowała wspaniałą, silną, kobiecą postać, pokazując ile niesprawiedliwości czekało ją w tym zdominowanym przez mężczyzn świecie i ile musiała się natrudzić, by cokolwiek w tym świecie znaczyć. Jest to naprawdę świetna, feministyczna opowieść, z niebanalną zagadką kryminalną i romansem w tle, który jest tak świetnie wpleciony w tę historię, że idealnie dopełnia całości, nie przyćmiewając jednak najważniejszego wątku.
Gwarantuję Wam, że z całą pewnością, przy tej książce nudzić się nie będziecie!

Znacie to uczucie, gdy ktoś bezczelnie przypisuje sobie Wasze zasługi? Elizabeth Bennet zna je niestety aż za dobrze.

Młoda Lizzie, żyjąca w XIX-wiecznej Anglii marzy, by w przyszłości zostać adwokatem i pracować w kancelarii swojego ojca, on jednak, zamiast córki woli zatrudnić ambitnego Collinsa. Nic w tym zresztą dziwnego, bo widok pracującej kobiety, a tym bardziej...