Lubię opowiadania i ten zbiór celnie trafia w mój gust. Rzecz dzieje się w Afryce, ale nie ma to większego znaczenia dla akcji. Autorka przedstawia problemy uniwersalne, dla których czas i miejsce nie mają znaczenia. I to jest największa wartość tej książki.

Na mnie największe wrażenie zrobiło opowiadanie pod tytułem Mały Tembi. W symboliczny sposób przedstawia uzależnienie ciemnoskórych od kolonizatorów. Gest dobroci wykonany z czułości, w odruchu serca położył się cieniem na całym życiu uratowanego człowieka. Biali nie rozumieją, że usidlając tubylców, biorą za nich odpowiedzialność, za każde dobro i zło z tego płynące. Niestety, konsekwencje spadają na słabszych.
Najlepsze z opowiadań Zima w lipcu z powodzeniem mogłoby się stać scenariuszem do filmu na równi z Pożegnanie z Afryką, czy Śniegi Kilimandżaro. Kto zna - zrozumie. Kto nie zna - serdecznie zachęcam do poznania. Obydwa tytuły nasuwają się same podczas lektury, choć jak pisałam, Afryka nie jest bohaterem tej książki.

Lubię opowiadania i ten zbiór celnie trafia w mój gust. Rzecz dzieje się w Afryce, ale nie ma to większego znaczenia dla akcji. Autorka przedstawia problemy uniwersalne, dla których czas i miejsce nie mają znaczenia. I to jest największa wartość tej książki.

Na mnie największe wrażenie zrobiło opowiadanie pod tytułem Mały Tembi. W symboliczny sposób przedstawia...