Dla wielu ludzi słuchanie jest po prostu słuchaniem, gdy ktoś do nas mówi. Nie jest to jednak to samo, co skuteczne słuchanie, które wymaga traktowania rozmówcy w sposób priorytetowy, który musi czuć się wysłuchanym. Pojęcie to związane jest również z czytaniem mowy ciała, zachęcaniem do dzielenia się większą liczbą informacji, wyeliminowaniu założeń z naszej strony, zrozumieniem tego, co czuje druga strona i dlaczego chce się z nami czymś podzielić.
Skuteczne słuchanie niesie ze sobą wiele korzyści, a oto kilka z nich:
1) Tworzenie połączeń- w przypadku skutecznego słuchania możliwe jest tworzenie więzi pomiędzy ludźmi. Jest to uzasadnione naukowo, bowiem fale mózgowe dwóch stron zaczynają się odzwierciedlać, w konsekwencji zaczynamy odczuwać osobiste więzi, emocje.
a) Warto zwrócić uwagę, że tworzenie połączeń jest świetnym sposobem na łagodzenie samotności, oddzielenia od innych- stany te doprowadzają do problemów zdrowotnych.
b) Wzmocnienie relacji intymnych- silne więzi przyczyniają się do lepszych relacji intymnych, co jest bezpośrednio związane z budowaniem zaufania, zrozumieniem uczuć. Pamiętajmy, że zaufanie jest absolutnie najważniejsze dla satysfakcjonującego związku.
Po czym możemy poznać, że nie słuchamy uważnie partnera? Zmieniamy tematy, które są dla nas trudne, próbujemy przekonywać partnera do zmian punktu widzenia, obciążamy odpowiedzialnością drugą stronę w przypadku wystąpienia problemu.
c) Wspieranie prawidłowego rozwoju dzieci- rodzice mogą stać się bardzo pomocni w zakresie dorastania dzieci na zdrowych dorosłych. Pociechy muszą być wysłuchane, warto zatem poświęcić czas na rozmowy. Relacje z rodzicami niejednokrotnie są bowiem wzorcem dla przyszłych relacji.

2) Wspomaganie własnego rozwoju- autor podkreśla, że skuteczne słuchanie może okazać się ogromnym ułatwieniem w zakresie naszego rozwoju i nauki.
a) Nauka i rozwijanie się mówcy- efektywnie słuchając możemy realnie nauczyć się czegoś o ludziach i świecie, co wpływa pozytywnie na nasz rozwój osobisty i urozmaicenie życia. Kiedy mówimy wyłącznie o sobie, wówczas poruszamy się po gruncie znanych już informacji. Słuchanie innych umożliwia dowiedzenie się nieznanego na kilka sposobów:
- rozwijanie perspektyw i poznawanie wniosków, których samodzielne osiągnięcie byłoby niemożliwe lub trudne.
- kwestionowanie własnych przekonań wpływa na odkrywanie błędów w naszym myśleniu, w konsekwencji zwiększamy pewność siebie w zakresie własnych poglądów
- wzmacnianie wewnętrznego głosu, który z reguły jest kształtowany przez rodziców, nauczycieli czy też przyjaciół. W ten sposób możemy cieszyć się z większej różnorodności perspektyw.
b) Nauka i rozwijanie się słuchacza- uczenie i rozwój w wyniku efektywnego słuchania zwiększa nasze zdolności do rozwiązywania problemów, zwiększa zaufanie i umożliwia głębsze badanie własnych myśli. Rozmowa o uczuciach każdorazowo jest sposobem na przepracowanie problemów i znalezieniu potencjalnych rozwiązań.

3) Możliwość współpracy- autor ma na myśli możliwość otworzenia się i podzielenia informacjami, co zwiększa prawdopodobieństwo znalezienia wspólnej płaszczyzny i kompromisu w niektórych tematach, co wpływa pozytywnie na współpracę.

Istnieją 4 powody, które sprawiają, że ludzie mają problem ze skutecznym słuchaniem:
1) Nowoczesna, rozpraszająca uwagę technologia- ludzki mózg ma specyficzne właściwości i z reguły myśli on szybciej, niż mówią do nas ludzie, co doprowadzić może do znudzenia. Technologia w jeszcze większym stopniu pogłębia ten problem, a jest to spowodowane dwoma czynnikami:
Po pierwsze, żyjemy w świecie hałaśliwym, co naturalnie wpływa na zakłócanie naszej koncentracji- ciągła muzyka w miejscach publicznych jest teraz normą, a to siłą rzeczy odciąga naszą uwagę.
Po drugie, sama technologia projektowana jest w taki sposób, aby odwracać naszą uwagę. Nowoczesne aplikacji są uzależniające i rozpraszają, co powoduje, że mamy w zwyczaju regularne sprawdzanie powiadomień.
2) Dyskomfort- efektywne słuchanie związane jest z niewygodną ciszą, jednakże unikanie jej za wszelką ceną doprowadza do zasadniczych problemów. Przede wszystkim w myślach szukamy odpowiedzi, zanim druga strona przestanie mówić, co wykorzystujemy w przypadku nawet chwilowej pauzy.
Co więcej, słuchanie często może nachodzić na nasze poglądy, które mogą przecież być w pewien sposób podważane. Badania dowodzą, że gdy konfrontujemy się z poglądami sprzecznymi z naszymi, wówczas reagujemy podobnie jak na zagrożenia fizyczne, przez co unikamy nieprzyjemnych tematów i przestajemy słuchać.
3) Nadmierne skupienie na sobie- wydaje nam się, że by przynależeć do pewnej grupy społecznej, konieczne jest zdobycie jej uwagi. To z kolei doprowadza do częstszym mówieniu o sobie, zapominając o słuchaniu innych. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że ciągłe mówienie o sobie może negatywnie wpłynąć na poczucie własnej wartości.
4) Przyjmowanie założeń- często jeszcze przed rozmową mamy pewne założenia co do osoby mówiącej, pochopnie przesądzamy, w konsekwencji jesteśmy mniej zainteresowani tym, co faktycznie ma ktoś do powiedzenia. Powodem tego są oczywiście stereotypy. Dodatkowo, często słuchamy nieefektywnie osoby, które dobrze znamy, bowiem uważamy, że wszystko o niej już wiemy i niczego nowego się nie nauczymy, co jest błędnym założeniem.

Istnieją jednak sposoby na to, by pokonać bariery, w konsekwencji stać się skutecznym słuchaczem. By tego dokonać, jest kilka możliwości:
1) Prawdziwa ciekawość osób, z którymi rozmawiamy- każdorazowo podczas rozmowy należy być ciekawym tego, co ma ktoś do powiedzenia. Możemy się nauczyć naprawdę wiele od drugiej strony. Przygotujmy się więc, że możemy usłyszeć nieoczekiwane informacje, w ten sposób nie zmniejszamy swojej ciekawości.
2) Reakcja w sposób zachęcający do dalszej rozmowy- starajmy się zachęcić rozmówcę do dalszego dzielenia się informacjami. Możemy tego dokonywać zarówno niewerbalnie (kontakt wzrokowy, zrelaksowana postawa, przerwy w rozmowie umożliwiające przedstawienie myśli),jak i werbalnie (poprzez pytania otwarte umożliwiające dowolne kierowanie rozmową i swobodną wypowiedź. Gdy ktoś informuje nas, że coś zgubił, możemy zapytać się, „jak zareagowałeś” zamiast „znalazłeś to”).
3) Zwracanie uwagi na mówiącego- w ten sposób zauważamy więcej informacji, które są komunikowane przez drugą stronę, co dokładnie czuje rozmówca i dlaczego chce nam o tym opowiedzieć. Pamiętajmy o tym, aby przy tym punkcie uniknąć rozpraszania się poprzez chociażby zmianę otoczenia.
4) Świadomość własnych ograniczeń- niekiedy zbyt intensywne skupianie się na słuchaniu może być jednak wyczerpujące, co warto mieć na uwadze.

Jak poprawić swoje umiejętności słuchania:
1) Otwartość i ciekawość- zapomnijmy o oczekiwaniach i założeniach, skupmy się na szczerym słuchaniu
2) Koncentracja umysłowa- podczas słuchania często umysł zaczyna błądzić. Dlatego też przez cały czas bądźmy obecni i świadomi rozmowy. Nie zastanawiajmy się nad odpowiedziami, kiedy druga strona coś do nas mówi.
3) Wyłapywanie podstawowych komunikatów- starajmy się wychwytywać drobne niuanse, ukryte znaczenia, podteksty, zadawajmy pytania
4) Tworzenie pętli informacyjnej- efektywne słuchanie sprawia, że wzorce neuronowe dopasowują się do siebie, co skutkuje często naśladowaniem stylu, języka, zachowania
5) Wysłuchiwanie pauz i ciszy- odczytujmy pauzy, które niejednokrotnie są pewnym wyrażeniem czegoś. Nie wypełniajmy tych luk, ćwiczmy celową ciszę.

Dla wielu ludzi słuchanie jest po prostu słuchaniem, gdy ktoś do nas mówi. Nie jest to jednak to samo, co skuteczne słuchanie, które wymaga traktowania rozmówcy w sposób priorytetowy, który musi czuć się wysłuchanym. Pojęcie to związane jest również z czytaniem mowy ciała, zachęcaniem do dzielenia się większą liczbą informacji, wyeliminowaniu założeń z naszej strony,...

„W ogóle mnie nie słuchasz” okazało się, że w ogóle nie chciało mi się tego doczytać, nie siadła mi.

Jest to książka, jak wskazuje tytuł o tym, że mamy problem ze słuchaniem innych, rozumieniem tego co do nas mówią i skupieniu się na rozmówcy. Być może dla kogoś będzie to lektura otwierająca oczy, a może chociaż je uchylająca. Ja nie znalazłem w niej nic odkrywczego, mówi wiele banalnych rzeczy, często leje wodę i kręci się w kółku powtarzając to samo. To sprawiło, że się nudziłem i traciłem zainteresowanie.

Największym moim przemyśleniem było, czy mechanizm, przez który tracę zainteresowanie tą książką jest tym samym, przez, który ludzie tracą zainteresowanie rozmową z drugą osobą. Ciekawe…

Odpowiadając na postawione pytanie czy lubię rozmawiać z ludźmi? Raczej nie, a jak już to z ograniczona ilością osób. Pewnie brzmi to w pewien sposób pysznie, może i nawet takie jest, ale w ostatnich latach strasznie męczy mnie gadanie o niczym, a ja nie lubię mówić jak nie mam nic ciekawego do powiedzenia. To sprzeczne z tym co piszę autorka, że z każdej rozmowy można coś wynieść, chociaż na końcu książki sama walczy z tym stwierdzeniem.

Na pewno nie będę wracał do tej książki.

Instagram: Mateusz o książkach

.

„W ogóle mnie nie słuchasz” okazało się, że w ogóle nie chciało mi się tego doczytać, nie siadła mi.

Jest to książka, jak wskazuje tytuł o tym, że mamy problem ze słuchaniem innych, rozumieniem tego co do nas mówią i skupieniu się na rozmówcy. Być może dla kogoś będzie to lektura otwierająca oczy, a może chociaż je uchylająca. Ja nie znalazłem w niej nic odkrywczego, mówi...

Książka pod tezę, z która się zgadzałam i zgadzam. Ale w realizacji coś mi nie zagrało. Niby dużo i od różnych stron, ale dla mnie mało nowego czy konkretnego do zastosowania. Taka zupka jarzynowa. Posłucham siebie i nie podciągnę oceny za kilka brukselek w w.w, które spokojnie można było podać jako pełnowartościową przystawkę.

Książka pod tezę, z która się zgadzałam i zgadzam. Ale w realizacji coś mi nie zagrało. Niby dużo i od różnych stron, ale dla mnie mało nowego czy konkretnego do zastosowania. Taka zupka jarzynowa. Posłucham siebie i nie podciągnę oceny za kilka brukselek w w.w, które spokojnie można było podać jako pełnowartościową przystawkę.

Dobrze się czyta, sporo nowych ciekawych treści

Dobrze się czyta, sporo nowych ciekawych treści

Książka ta jest dla mnie ważna, gdyż prywatnie bardzo lubię rozmawiać, dyskutować i analizować w grupie możliwości. A jednak rozmowa kilku stron jest milsza od monologu. Przerażające jest że za słowami "w ogóle mnie nie słuchasz" kryję się nowe zjawisko społeczne. Świat przyśpieszony, który tylko zjada treści i na oślep nimi strzela. Przez co więcej rozmów brzmi jak monologi, a nie wielostronicowa rozmowa.

Autorka w lekki i przystępny sposób zwraca nam uwagę na zmieniające się otoczenie. Przerywnikami w książce są wywiady z różnymi osobami, z różnych dziedzin. Oczywiście mi przypadła najbardziej rozmowa z Danielem Kahneman, autorem mojej ulubionej książki "Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym".

Momentami było nudno, ale nie da się ciągle zaskakiwać. Więc i tak książkę polecam :)

Książka ta jest dla mnie ważna, gdyż prywatnie bardzo lubię rozmawiać, dyskutować i analizować w grupie możliwości. A jednak rozmowa kilku stron jest milsza od monologu. Przerażające jest że za słowami "w ogóle mnie nie słuchasz" kryję się nowe zjawisko społeczne. Świat przyśpieszony, który tylko zjada treści i na oślep nimi strzela. Przez co więcej rozmów brzmi jak...

Przystępne podsumowanie podstaw w temacie. Nic odkrywczego.

Przystępne podsumowanie podstaw w temacie. Nic odkrywczego.

Recenzja także na moim IG: @dariusz_0k

Od lat powstają kursy doskonalące umiejętność przemawiania, kursy retoryczne, zajęcia ze skutecznej komunikacji czy to z drugim człowiekiem twarzą w twarz, czy też skutecznego oddziaływania na drugiego w kwestii sprzedaży, przekonywania do swoich poglądów. Że słuchaniem jest gorzej, a to nie polega tylko na tym, że skoro są uszy to się przecież słyszy. Można słyszeć ale nie słuchać. W końcu komunikacja to nie tylko przekaz treści ale i ich odbiór.

Autorka pokazuje wiele obliczy słuchania, słuchania w komunikacji międzyludzkiej ale i tajemnic wielu osób, które słuchaniem zajmują się zawodowo. Jest o częstych błędach, są wskazówki, uwagi, komentarze. Nawet kwestie biologiczne. Trochę gawędziarsko (autorka to dziennikarka, nie naukowiec),ale przyjemnie. Niezależnie, czy wszystkie te rady przyjmiemy i wypraktykujemy, jedna jest ponad wszystkimi: słuchaj, mniej mów, umiejętnie się włączaj w rozmowę, okazuj zainteresowanie, zrozum. Przede wszystkim słuchaj. To nie przepis na manipulację, choć do tego też można wykorzystać słuchanie kogoś i tym samym dowartościowywanie go. To przepis na udaną komunikację i na empatię.


Mimo że to książka o słuchaniu, to można wyczytać wskazówki dotyczące tego, jak się komunikować, jak mówić do kogoś. Oczywiście przede wszystkim jest o akcie słuchania, o roli słuchania w różnych dziedzinach życia, o tym jak słuchać.

Bo ta książka wielokrotnie będzie przypominać: musisz słuchać. To dobrze. Ale też zachęci Cię do milczenia i nieprzerywania, przekona że nie musisz ciągle opowiadać o sobie i na siłę mówić o sobie, zachęci też do zadawania dużo pytań i bycia ciekawym (ale nie przesłuchiwania rozmówcy). Myślę, że wiele z tych rozdziałów można jeszcze rozwinąć, bo z jednej strony autorka porusza cały przekrój tematów, z drugiej strony jednak ograniczają się one do kilku mega ważnych kamieni milowych tej sztuki. Nawet jeśli pewne kwestie są "wałkowane", nie uznaję tego za wadę a wręcz przeciwnie. No i nie jest to pozycja naukowa a popularyzatorska, z dziennikarską gawędą i luzem. Obawiałem się może, że będzie w stylu tych poradników samorozwojowych i bardzo miło się zaskoczyłem.

Recenzja także na moim IG: @dariusz_0k

Od lat powstają kursy doskonalące umiejętność przemawiania, kursy retoryczne, zajęcia ze skutecznej komunikacji czy to z drugim człowiekiem twarzą w twarz, czy też skutecznego oddziaływania na drugiego w kwestii sprzedaży, przekonywania do swoich poglądów. Że słuchaniem jest gorzej, a to nie polega tylko na tym, że skoro są uszy to...

Książkę wysłuchałam w audiobooku, więc mogło to wpłynąć na jej postrzegane, ale jestem bardzo zawiedziona.

Miałam nadzieje na jakieś faktycznie treść nakierowaną na to jak wzmocnić skupienie i poprawić umiejętności w słuchaniu.
Książka jest jednak pełna banału, wodolejstwa i powtórzeń. Wielokrotnie powtarzane jest, że "każdy jest ciekawy wystarczy go wysłuchać" (mimo że pod koniec autorka wspomina, że może faktycznie nie każdego trzeba wysłuchać),że słuchanie jest ważne dla relacji, że nas rozwija i... to tyle. Badań tyle co kot napłakał, przytaczanych bardzo ogólnikowo (możliwe że w przypisach były rozwinięte, ale nie miałam dostępu do nich przy audiobooku),treść jest oparta głównie na dowodach anegdotycznych typu: moja koleżanka tak miała, rozmawiałam z tym panem i on tak powiedział.

Temat zatem ważny, ale realizacja bardzo słaba. Nie polecam ludziom lubiącym konkret w literaturze.

Książkę wysłuchałam w audiobooku, więc mogło to wpłynąć na jej postrzegane, ale jestem bardzo zawiedziona.

Miałam nadzieje na jakieś faktycznie treść nakierowaną na to jak wzmocnić skupienie i poprawić umiejętności w słuchaniu.
Książka jest jednak pełna banału, wodolejstwa i powtórzeń. Wielokrotnie powtarzane jest, że "każdy jest ciekawy wystarczy go wysłuchać" (mimo że...

Budzi refleksję. O chyba o to chodzi.

Budzi refleksję. O chyba o to chodzi.

Książka dająca mały zastrzyk skłonności wysłuchiwania ludzi, bo wbrew pozorom umiejętność ta jest bardziej potrzebna niż się nam wydaje. Dobrze napisana !

Książka dająca mały zastrzyk skłonności wysłuchiwania ludzi, bo wbrew pozorom umiejętność ta jest bardziej potrzebna niż się nam wydaje. Dobrze napisana !