Otrzymałam książkę w prezencie. Jest to jedyny powód, dla którego mam ją na półce i w ogóle zdecydowałam się ją przeczytać. A w zasadzie wielokrotnie się decydowałam, bo przebrnięcie raz a porządnie jest chyba niemożliwe.

Pan John Eldredge zasłynął wcześniej "Dzikim Sercem", czyli męskim odpowiednikiem "Urzekającej". Pani Stasi jest jego żoną i współautorką (doprawdy nie wiem, która z tych funkcji jest dla nich ważniejsza w kontekście pisania książki). Chcę wierzyć, że umieszczenie Johna jako autora to głównie zabieg marketingowy, bo na okładce dobrze wygląda "AUTOR BESTSELLERA". Jego żona nie ma tak wielu zasług i być może sama nie dałaby sobie rady.
I dokładnie tak jest też z całą powyższą pozycją.

Bo dlaczego książkę dla mężczyzn pisze mężczyzna, a tę dla kobiet - kobieta i mężczyzna? Dzieło państwa Eldredge nam to wyjaśni - kobieta to tylko taki ładny dodatek do mężczyzny. Autorzy nie chcą wyjść na seksistów, więc wrzucają od czasu do czasu przykłady ich znajomych singielek z sukcesami, które nie lubią plotek, makijażu, przebieranek i opieki nad dziećmi. Robią to, by zaraz potem przyznać, że tak właściwie to w głębi duszy każda kobieta jest uległa, lubi plotki, makijaż, przebieranki i opiekę nad dziećmi.

Ciągła generalizacja to jedno ze znamion "Urzekającej". KAŻDA kobieta chce rządzić (choć oczywiście nie jest to jej przeznaczone), KAŻDA jest zraniona, KAŻDA jest taka a taka. W różnych wariantach jest to czytelnikowi nonstop powtarzane, bo powtórzenia to kolejna cecha charakterystyczna tego utworu.

Odnoszę wrażenie, że książka jest skierowana głównie do wierzących pań w średnim wieku, by te mogły się utożsamić z wizją kreowaną przez autorów. Ci chyba założyli sobie, że taka "przeciętna" kobieta pewnie w dzieciństwie przebierała się w ubrania mamy i chciała być księżniczką, pewnie obecnie ma ukochane dzieci, pewnie przeżyła kiedyś wielką miłość oraz wielkie rozczarowanie lub odrzucenie, pewnie kiedyś na skraju załamania zwróciła się o pomoc do Boga, pewnie ma ze dwie przyjaciółki do plotkowania, pewnie lubi czasem dogodzić sobie ładnym ciuszkiem i makijażem, więc znajdzie kilka fragmentów dla siebie by móc pokiwać głową w zadumie, przyznać "no tak, tak właśnie jest jak piszą" i móc sobie wmawiać, że po prostu taka jest jej natura i nadal może czekać na księcia z bajki, który ją ocali.

Poza samą treścią, która po prostu nie odpowiada mi światopoglądowo, literacko też niespecjalnie się broni. Oprócz wymienionego przeze mnie powtarzania się, brzmi momentami tak nieudolnie patetycznie, że aż pretensjonalnie.
Nie polecam, a już szczególnie nie polecam (co jak widziałam robią niektórzy w opiniach) kobietom młodym lub zagubionym, będącym w krytycznym momencie życia. Ta pozycja naprawdę w niczym nie pomoże.

Otrzymałam książkę w prezencie. Jest to jedyny powód, dla którego mam ją na półce i w ogóle zdecydowałam się ją przeczytać. A w zasadzie wielokrotnie się decydowałam, bo przebrnięcie raz a porządnie jest chyba niemożliwe.

Pan John Eldredge zasłynął wcześniej "Dzikim Sercem", czyli męskim odpowiednikiem "Urzekającej". Pani Stasi jest jego żoną i współautorką (doprawdy nie...