Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie możesz mnie po prostu mieć. Musisz mnie poszukiwać, zdobywać mnie. Nie pozwolę ci wejść, dopóki nie będę wiedziała, że mnie kochasz.

Jestem jednocześnie za bardzo, a zarazem nie dosyć.

Przebaczenie jest wyborem. To nie jest uczucie - nawet nie próbuj poczuć wybaczenia. To akt woli.

Mieć przyjaciółkę znaczy odpoczywać w cieniu innej duszy i być mile widzianą we wszystkim, czym jesteś i czym być nie potrafisz. (...) Gdy Bóg daje nam przyjaciółkę, to przekazuje nas pod opiekę drugiego serca.

Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.

Utraciwszy zaufanie do Boga, wierzymy, że po to, by mieć życie, jakie chcemy, musimy wziąć sprawę we własne ręce. I bolejemy nad pustką, której nic nie jest nam w stanie wypełnić.

Gra wstępna ma zasadnicze znaczenie dla jej serca, to szeptanie, pieszczoty i poszukiwanie jedno drugiego, które kończy się stosunkiem. To obraz tego, co oznacza kochać jej duszę. Ona pragnie być poznawana, a to wymaga czasu i bliskości. Wymaga odkrywania. Gdy jest poszukiwana, odsłania więcej swojego piękna. A gdy odsłania piękno, pociąga nas, żeby ją poznać jeszcze głębiej.

Musimy wybaczyć tym, którzy nas skrzywdzili. Powód jest prosty: gorycz i brak przebaczenia głęboko wbiły kolce w nasze serca, one są łańcuchami, które trzymają nas w niewoli ran i przesłań, które przyniosły. Dopóki nie wybaczysz, pozostaniesz ich więźniem.

Nie chcemy przygody dla niej samej, ale dlatego, że wymaga czegoś od nas dla innych. Nie chcemy uczestniczyć w niej samotnie, chcemy mieć w niej udział z innymi.

Mężczyźni, właśnie kiedy ich potrzebujemy... wymeldowują się.

Przypomnij sobie, że Pismo Święte korzysta z wielu metafor opisujących naszą relację z Bogiem. Jesteśmy gliną, a On jest garncarzem. Owcami, a On jest pasterzem. Każda z tych metafor jest piękna i odnosi się do różnych okresów naszego duchowego życia i różnych aspektów relacji Bożego serca do nas. Ale czy zwróciliście uwagę, że one pną się w górę w niewiarygodny sposób? Od garncarza i jego gliny do pasterza i jego owiec- widzimy wyraźną różnicę w relacji. Metafory dalej ewoluują. Od pana i jego sługi do ojca i dziecka- cóż za wspaniały postęp w kierunku naszej zażyłości. Metafora staje się jeszcze piękniejsza i bogatsza, gdy nazywa nas swoimi przyjaciółmi. Ale tym, co najbardziej zapiera dech, są słowa Boga o tym, że jest naszym Ukochanym (naszym Panem młodym, naszym Narzeczonym), a my Jego panną młodą. To jest zwieńczenie, cel naszego odkupienia (użyty w ostatnim rozdziale Biblii, gdy Chrystus wraca do swojej panny młodej), najbardziej intymny i romantyczny ze wszystkiego.

Przebaczenie mówi: "To było złe. Miało znaczenie. Zraniło mnie głęboko. I ja cię uwalniam. Oddaję cię Bogu".

Ta książka nie jest o tym, co powinnaś robić albo kim powinnaś być. Ona mówi o odkrywaniu tego, kim już jesteś jako kobieta. Kobieta, która w swojej istocie została stworzona do romansu, do odegrania niezastąpionej roli we wspólnej przygodzie i która naprawdę ma własne piękno do odkrycia. Kobieta, o jakiej myślał Bóg, gdy stwarzał Ewę... i kiedy stworzył ciebie. Wspaniałą, silną i urzekającą.

Przebaczenie jest wyborem. Nie nie jest uczucie - nawet nie próbuj poczuć wybaczenia. To akt woli. Nie czekaj z przebaczeniem, aż poczujesz się do niego gotowy. Nigdy tam nie dotrzesz. Od dokonania wyboru przebaczenia do uczucia wyleczenia mija trochę czasu.

Miłość stanowi osobną część życia mężczyzny.
Jest natomiast całym istnieniem kobiety.

Jak mówi stare przysłowie: "W całym piekle nie ma tyle złości co we wzgardzonej kobiecie".

Jako kobiety mamy tendencję do odczuwania, że wina ma leżeć po mojej stronie.

I możesz się przekonać, że kobiety są obdarzone niepomnym na nic oddaniem, umiejętnością radzenia sobie z wielkimi trudnościami, a także wizją, jak uczynić ze świata lepsze miejsce.

Bóg umieścił w naszych sercach wieczność.

I On zrobi wszystko, co trzeba, by cię ocalić i uwolnić twoje serce.

Nie zawsze Bóg ratuje nas od przeżywania bolesnego bolesnego okresu. Nie zawsze daje nam to, czego rozpaczliwie pragniemy i wtedy, kiedy chcemy. Optuje za czymś znacznie bardziej wartościowym niż nasze szczęście. Ważniejszym niż nasze zdrowie. On przywraca i odnawia w nas ciężar wiecznej chwały. I czasem... to rani.
Ale doświadczenie smutku w żaden sposób nie umniejsza radości życia.

Nie możesz zbyt długo żyć bez zranienia. Słońce wschodzi i zachodzi, gwiazdy krążą po swoich orbitach, fale toczą się i rozbijają o skały, a my jesteśmy ranione. (...) Spójrz komukolwiek głęboko w oczy, a za uśmiechem lub obawą ujrzysz ból. A większość ludzi znosi ból większy niż nawet zdaje sobie z tego sprawę.

W twoim sercu kryje się blask, którego nasz świat rozpaczliwie potrzebuje.

Żal jest formą wrażliwości, mówi, że rana miała znaczenie.

To było łatwe - odpowiedziało Słońce.-
Wystarczyło rozświetlić dzień.
Łagodność dopełniła dzieła.

Ewa została stworzona bo bez niej czegoś na świecie brakowało.

Odnajdę Cię. Bez względu na to, jak długo to potrwa, bez względu na to jak daleko będziesz-odnajdę Cię.

Jesteśmy nieskończenie kreatywne w pogoni za dogadzaniem sobie, za naszymi cudzołóstwami serca.

Piersi kobiety są jednym z najpiękniejszych dzieł Boga i właśnie piersią kobieta karmi niemowlę.

W ciągu lat dochodzimy do wniosku, że jedyną rzeczą bardziej tragiczną niż rzeczy, które nam się zdarzyły, jest to, co z nimi zrobiłyśmy.