Wspaniała. Jedna z tych książek, które w stosownej chwili polecę moim dzieciom. O ile wcześniej nie trafi do kanonu lektur.
Sam uczyłem się przy niej Polski, wiary i honoru.
Jedna z nielicznych pozycji, które tak skutecznie pozwalają nawiązać kontakt z naszymi prawdziwymi korzeniami, od których oddziela nas długa epoko komunizmu.
Zdecydowanie polecam.

Wspaniała. Jedna z tych książek, które w stosownej chwili polecę moim dzieciom. O ile wcześniej nie trafi do kanonu lektur.
Sam uczyłem się przy niej Polski, wiary i honoru.
Jedna z nielicznych pozycji, które tak skutecznie pozwalają nawiązać kontakt z naszymi prawdziwymi korzeniami, od których oddziela nas długa epoko komunizmu.
Zdecydowanie polecam.

Powieść Wiesława Helaka należy do tych niewielu, które doskonale ukazuję straszne lata powojenne – dobijanie elit, niemal powszechną zdradę intelektualistów (?),wszechogarniająca atmosferę strachu i upodlenia. Och, nie wszystkim źle się żyło: służalcy i dranie robili kariery w aparacie przemocy, fornale wynosili co się dało z zabieranych ziemianom dworów, a nawet, co gorliwsi, zajmowali miejsce ich prawowitych właścicieli. Bohaterem powieści jest szlachcic Janio, który za wierność zasadom i patriotyzm płaci straszną cenę. Powieść Helaka jest bardzo przekorna: opublikowana w 2021 roku, w czasie, kiedy niezmierne modne stało się odsądzania szlachty od czci i wiary, wychwala ziemiańskie cnoty, takie jak etos pracy dla dobra ogółu, a nie tylko własnego, kultura, doskonałe wykształcenie. Janio żyje długo, na tyle długo, że możemy wraz z nim oglądać niemal całą ohydę PRL-u i dwie fale oporu: najpierw zbrojnego, a później oporu głownie prostych ludzi, którzy nie dali się kupić władzy. Prostych, nie prymitywnych. Do tych drugich należy towarzysz Czarny, wiejski awanturnik, który rozgościł się w dworku Jania. Jednakże nie rys historyczny jest dominujący w powieści, ale religijny. To w zasadzie powieść religijna, o wierze silnej, ale poddanej ciężkim próbom. Janio jest polskim Hiobem. Iluż takich Hiobów w Polsce mieliśmy… Przez pierwszych kilkadziesiąt stron raził mnie nieco elegijny styl pisania Helaka, niemalże biblijne frazy, z częstym orzeczeniem na końcu zdania. Z czasem zrozumiałam, że inaczej być nie może. Czytałam tę opowieść o polskim Hiobie ze ściśniętym gardłem. Dawno nie czytałam tak przejmującej, prawdziwej i – nie boję się tego słowa – podniosłej powieści. A przy tym tak oczywistej. Jakie to wszystko jasne: odór komunizmu, myśli Janio, będzie nad nami ciążyć przez dekady. Jego zatrute owoce nie zawsze będą rzucały się w oczy, ale będą wszechobecne. Czy wartości, które niesie w sercu Janio, przetrwają? Możliwe, że tak, ale to zależy od nas.

Powieść Wiesława Helaka należy do tych niewielu, które doskonale ukazuję straszne lata powojenne – dobijanie elit, niemal powszechną zdradę intelektualistów (?),wszechogarniająca atmosferę strachu i upodlenia. Och, nie wszystkim źle się żyło: służalcy i dranie robili kariery w aparacie przemocy, fornale wynosili co się dało z zabieranych ziemianom dworów, a nawet, co...

Ta powieść to majstersztyk. Bardzo wzrusza. Im bliżej końca tej książki, tym większy niepokój, a czasami strach o bohaterów.

Ta powieść to majstersztyk. Bardzo wzrusza. Im bliżej końca tej książki, tym większy niepokój, a czasami strach o bohaterów.

W powieści przechodzimy przez polski wiek XX razem z Janem. W osobie naszego bohatera skupia się ten dramatyczny czas. Utracone majątki ziemskie, wojna polsko-bolszewicka, dwudziestolecie, dramatyczny wrzesień, partyzantka powojenna, smutny czas prl-u i pierwsze lata III RP, czyli "odzyskanie" niepodległości? Jest tam i pewien ksiądz z Krakowa, i kardynał niezłomny. I nadzieja na odzyskanie normalność w pojałtańskim układzie. .... Jana z pewnością polubicie. On jakby całe życie tęskni. Za ziemiaństwem, za ich życiem, zasadami, dumą z szlacheckiej historii. To człowiek niezłomny, tak jak cały wiek XX był nieżłomny w dziejach Narodu. Na co zwróciłem uwagę - na pokazanie bezsensu walki podziemnej po wojnie, szczególnie po wyborach roku 1947, oraz na dość dziwaczny język, jakby wprost z ziemiańskiego salonu. Powieść wciąga. Dwa dni nie mogłem się oderwać. Byłem tam. Przeszedłem z Janek drogę od ziemiańskiego dworu nad Seretem do lat dziewięćdziesiątych. Razem z Bogiem. Razem z przodkami. Razem z Narodem. Czego i Państwu życzę...

W powieści przechodzimy przez polski wiek XX razem z Janem. W osobie naszego bohatera skupia się ten dramatyczny czas. Utracone majątki ziemskie, wojna polsko-bolszewicka, dwudziestolecie, dramatyczny wrzesień, partyzantka powojenna, smutny czas prl-u i pierwsze lata III RP, czyli "odzyskanie" niepodległości? Jest tam i pewien ksiądz z Krakowa, i kardynał niezłomny. I...