Kaiju to potwory siejące strach i zniszczenie. Od lat terroryzują Japonię, a do walki z nimi powołany jest elitarny Korpus Zwiadowczy (przepraszam za te żarty, nie mogłam się powstrzymać),to znaczy Obronny.
Główny bohater Kafka Hibino zawsze marzył, by do niego dołączyć, jednak brakowało mu ku temu predyspozycji. Dlatego też podjął pracę w służbie oczyszczania miasta po atakach.

Miałam wrażenie jakbym czytała Atak Tytanów z innego uniwersum. Główny bohater jest przesympatyczny i cieszę się, że nie jest młodziakiem, jak to zwykle bywa. Długo się powstrzymywałam przed tą mangą, ale muszę przyznać, że naprawdę przyjemnie się ją czyta. Bohaterowie mają swoje wyraziste charaktery, a choć mogą się wydawać trochę stereotypowe, to nijak nie wpływa to na przyjemność z czytania. Na plus również są wyraziste szczegółowo rysowane panele. W wielu momentach trudno było powstrzymać się od uśmiechu i oby to się utrzymało w kolejnych tomach.

Kaiju to potwory siejące strach i zniszczenie. Od lat terroryzują Japonię, a do walki z nimi powołany jest elitarny Korpus Zwiadowczy (przepraszam za te żarty, nie mogłam się powstrzymać),to znaczy Obronny.
Główny bohater Kafka Hibino zawsze marzył, by do niego dołączyć, jednak brakowało mu ku temu predyspozycji. Dlatego też podjął pracę w służbie oczyszczania miasta po...

Hm ..... gdzie to już było?
Ale .... gdzieś tak już było?
W zasadzie to co to jest ....?

Hm ..... gdzie to już było?
Ale .... gdzieś tak już było?
W zasadzie to co to jest ....?

Kaiju No.8 to kolejny shonen o postaci z magiczną mocą. Mamy kolejną inwazję potworów, które zagrażają Ziemi i elitarną jednostkę, gdzie dostaje się trochę człowiek z przypadku, bo ma ambicje i wolę. Przy okazji okazuje się, że bohater notabene noszący imię Kafka ma zdolność zamieniania się w tytułowego potwora z numerkiem 8.

Ogólnie widzieliśmy to samo już wiele razy. Tutaj największym mykiem jest to, że główny bohater to nie dzieciak, ale dorosły facet, któremu nie wyszło w życiu. Jeśli ten aspekt historii zostanie bardziej pociągnięty, to może wyjść z tego coś ciekawszego, niż tysięczna kopia magicznej formułki na popularne mangi.

Dla wielu atutem może być też humor, który jest całkiem spoko i pasuje do postaci głównego bohatera. Gagi nie są kosmiczne przesadzone, a miny, które odstawia Kafka, mogą rozśmieszyć.

Na razie Kaiju No.8 nie wyróżnia się zbytnio spośród całej masy podobnych produkcji, ale jest tutaj potencjał na coś całkiem interesującego. Pierwszy tom nie powalił mnie na kolana, ale pewnie dam jeszcze temu tytułowi szansę.

Kaiju No.8 to kolejny shonen o postaci z magiczną mocą. Mamy kolejną inwazję potworów, które zagrażają Ziemi i elitarną jednostkę, gdzie dostaje się trochę człowiek z przypadku, bo ma ambicje i wolę. Przy okazji okazuje się, że bohater notabene noszący imię Kafka ma zdolność zamieniania się w tytułowego potwora z numerkiem 8.

Ogólnie widzieliśmy to samo już wiele razy....

"Atak tytanów" w konwencji sci-fi ze sporą domieszką humoru. Totalnie to kupuję, totalnie utożsamiam się z głównym bohaterem (który jest TAK BARDZO #RELATABLE). Ocena dla tomów 1-4. Nie mogę się już doczekać ciągu dalszego!

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

"Atak tytanów" w konwencji sci-fi ze sporą domieszką humoru. Totalnie to kupuję, totalnie utożsamiam się z głównym bohaterem (który jest TAK BARDZO #RELATABLE). Ocena dla tomów 1-4. Nie mogę się już doczekać ciągu dalszego!

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Akcja mangi przenosi nas do Japonii, która boryka się z plagą pojawiających się tam ogromnych potworów (zwanych Kaiju). Potężne bestie sieją śmierć i zniszczenie, a przeciwstawić się im mogą tylko członkowie elitarnej jednostki wojskowej. Kiedyś ambicją Kafki Hibino było dołączenie właśnie do Korpusu Obrony. Niestety jego „zdolności” nie wystarczyły na zaliczenie egzaminu wstępnego. Nie pozostało mu więc nic innego, jak w inny sposób wspierać kraj. Został on członkiem grupy sprzątającej truchła zabitych bestii. Niezbyt efektowna i mocno śmierdząca praca, którą ktoś jednak musi wykonywać. Pogodził się on już ze swoim losem, przynajmniej do momentu, kiedy do jego grupy nie dołącza nowy człowiek. Budzi on na nowo w Kafce ambicję bycia kimś więcej niż tylko „sprzątaczem”. Później akcja drastycznie przyspiesza i w wyniku pewnych wydarzeń ciało bohatera posiądzie niezwykłą moc. Zyskuje on gigantyczną siłę, zachowując przy tym swoje człowieczeństwo. Mając taki dar, nie pozostaje nic innego jak tylko walczyć z wrogiem.

Fabularnie manga Kaiju No. 8 #1 nie wydaje się być czymś nadmiernie innowacyjnym. Nie ma co ukrywać, że jej twórca sięgnął po wiele sprawdzonych pomysłów. Przewracając kolejne strony tytułu trudno nie zauważyć pewnych podobieństw do takich serii jak: Atak Tytanów, One-Punch Man czy My Hero Academia. Nie jest to jednak bezmyślny zlepek pomysłów innych. Wręcz przeciwnie Naoya Matsumoto wybrane schematy potrafi dostosować do własnych potrzeb i połączyć je z własnymi pomysłami. W pierwszym tomie dzięki temu znajdziemy wszystko to, co powinno składać się na dobry shōnen. Jest masa widowiskowej akcji, są zaskakujące zwroty fabuły, jest odrobina prostego humoru oraz dobrze zarysowane różnorodne i charakterne postacie. Wszystko to połączone w całość sprawia, że tytuł czyta się szybko, łatwo i z niekłamaną przyjemnością.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-mangi-kaiju-no-8-tom-1/

Akcja mangi przenosi nas do Japonii, która boryka się z plagą pojawiających się tam ogromnych potworów (zwanych Kaiju). Potężne bestie sieją śmierć i zniszczenie, a przeciwstawić się im mogą tylko członkowie elitarnej jednostki wojskowej. Kiedyś ambicją Kafki Hibino było dołączenie właśnie do Korpusu Obrony. Niestety jego „zdolności” nie wystarczyły na zaliczenie egzaminu...

Dlugo szukalem nowej serii mangi, ktora roznilaby sie choc troche od tego, co juz bylo. Przyznaje, ze ciekawy poczatek przygod 32 letniego mieszkanca Japonii potrafiacego zmieniac sie w Kaiju na zawolanie zaciekawil mnie bardzo. Manga dostarcza duzej porcji humoru, przez co czyta sie naprawde lekko, do tego grafika i caly design Kaiju sa niesamowite.

Dlugo szukalem nowej serii mangi, ktora roznilaby sie choc troche od tego, co juz bylo. Przyznaje, ze ciekawy poczatek przygod 32 letniego mieszkanca Japonii potrafiacego zmieniac sie w Kaiju na zawolanie zaciekawil mnie bardzo. Manga dostarcza duzej porcji humoru, przez co czyta sie naprawde lekko, do tego grafika i caly design Kaiju sa niesamowite.

Chyba tego tytułu nie trzeba nikomu przestawiać. W końcu SJG zrobiło niezłą reklamę. Dlatego nie będę ukrywać, że moje oczekiwania były naprawdę wysokie.

A co dostajemy?
Tak naprawdę to nic nowego:
•Dwójka bohaterów, która złożyła sobie obietnice za dzieciaka - ✅
•Główny bohater, który jest typowym nieudacznikiem - oczywiście do czasu - ✅
•Typowy tekst: „Wybije [wstaw dowolne słowo] co do jednego.” ✅

W dodatku nie poczułam żadnej bliskości z bohaterami, bo niczym się nie wyróżniali.
No i mam wrażenie, że Kafka i Leno zbyt szybko się dogadali 🙄 Liczyłam, że ich stosunki będą stopniowo się ocieplać, a tutaj BUM już są najlepszymi przyjaciółmi.

Pomimo tego Kaiju ma też swoje plusy:
•Komediowe wstawki nie gryzą się z całością i które są naprawdę śmieszne 👏🏻
•Pomimo tylu utartych schematów mamy jedną nową rzecz a mianowicie - Ekipę sprzątającą (w końcu ktoś musi sprzątać syf po naszych bohaterach)- chociaż żałuje, że ten wątek nie został pociągnięty dłużej.
•Bardzo podobała mi się kreska w szczególności kadry na całą stronę.
•Na plus jest projekt kombinezonów i to że mają ograniczenia procentowe.

Pomimo tego całość wypada naprawdę słabo.

Chyba tego tytułu nie trzeba nikomu przestawiać. W końcu SJG zrobiło niezłą reklamę. Dlatego nie będę ukrywać, że moje oczekiwania były naprawdę wysokie.

A co dostajemy?
Tak naprawdę to nic nowego:
•Dwójka bohaterów, która złożyła sobie obietnice za dzieciaka - ✅
•Główny bohater, który jest typowym nieudacznikiem - oczywiście do czasu - ✅
•Typowy tekst: „Wybije [wstaw...

Lekkie, proste, śmieszne. Czego chcieć więcej :) Pierwszy tom wciągnął mnie na tyle że kupię następny. Kreska przyjemna, jest po prostu ładnie. Jedyny minus to cenzura na dwóch stronach której zupełnie nie rozumiem. Ocenzurowali flaki. Temat oklepany nieudacznik, który staje się overpowered mc jednakże wykonanie póki co zachęca do kontynuowania przygody.

Lekkie, proste, śmieszne. Czego chcieć więcej :) Pierwszy tom wciągnął mnie na tyle że kupię następny. Kreska przyjemna, jest po prostu ładnie. Jedyny minus to cenzura na dwóch stronach której zupełnie nie rozumiem. Ocenzurowali flaki. Temat oklepany nieudacznik, który staje się overpowered mc jednakże wykonanie póki co zachęca do kontynuowania przygody.

Nie czytam wielu mang, ale ta zachęciła mnie oczywiście okładką. Kto w dzisiejszych czasach nie słyszałby o Godzilli, czy innych potworach np. z filmu Pacific Rim. Wielkie monstra wychodzą na świat i sieją zniszczenie w świecie małych ludzi. W tej historii, to Japonia jest głównym miejscem wydarzeń, a Kaiju są skutecznie eliminowane przez specjalny oddział wyszkolonych i posiadających nieprzeciętne zdolności bojowe jednostki. Pozostaje jednak druga strona medalu, ktoś musi uprzątnąć ścierwa pozostawione przez te potwory. Przecież eksterminujący żołnierze, nie będą się paplać w tym syfie. I tutaj pojawia się nasz główny bohater, pracujący dla firmy oczyszczającej miasto z ciał poległych olbrzymów. Dostaje też do pomocy nowicjusza, który ma wysokie ambicje dołączyć do jednostek specjalnych. W tym momencie zaczyna się cała zabawa, bo ta dwójka dodaje tej mandze ogromnej dawki humoru i świetnie ze sobą współgra. Komiks ten bardzo sprawnie balansuje na granicy wartkiej akcji, walk, wystrzałów, potężnych ciosów oraz komicznego, fajtłapowatego sposobu bycia głównego bohatera.
Z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy, na które z niecierpliwością czekam.

Nie czytam wielu mang, ale ta zachęciła mnie oczywiście okładką. Kto w dzisiejszych czasach nie słyszałby o Godzilli, czy innych potworach np. z filmu Pacific Rim. Wielkie monstra wychodzą na świat i sieją zniszczenie w świecie małych ludzi. W tej historii, to Japonia jest głównym miejscem wydarzeń, a Kaiju są skutecznie eliminowane przez specjalny oddział wyszkolonych i...

Kaiju no. 8 to dla mnie świetny powrót do mang. Kiedyś, w gimnazjum, chętnie sięgałem po taką formę. Teraz po latach jestem w stanie docenić taką formę graficzną zdecydowanie bardziej i dorosłem na tyle, by ponownie po nią sięgnąć.

Historia tu przedstawiona dla osób, które znają shouneny nie będzie zaskakująca. Elementy, które się tu pojawiają nie są nowe, mimo to całość jest zaskakująco dobra! Na duży plus wypada umieszczenie dorosłego, 32 letniego mężczyznę jako głównego bohatera. Kafka jako protagonista świetnie dodaje całości charakteru, nierzadko wprowadzając element komediowy typowy dla tego gatunku.

Pierwszy tom, jak zwykle w przypadku tego typy historii, jest jedynie wstępem do całości. Dowiadujemy się o istnieniu Kaiju i o tym, że ich zwalczaniem zajmuje się Korpus Obrony, którego członkowie są bohaterami społeczeństwa. Poznajemy głównego bohatera, widzimy jego życie i urywki z przeszłości. Gdy mężczyzna postanawia po raz ostatni spróbować podążyć za swoimi marzeniami, wydarzenia rozwijają się w zaskakujący sposób.

Bardzo podoba mi się kreska, świetnie oddająca zarówno poważniejsze, jak i bardziej komediowe momenty. Mimo że całość to jedynie wstęp, jestem bardzo ciekawy dalszego rozwoju tej historii. Zdążyłem już polubić bohaterów i chcę dowiedzieć się jak potoczą się dalsze losy Kafki.

Kaiju no. 8 to dla mnie świetny powrót do mang. Kiedyś, w gimnazjum, chętnie sięgałem po taką formę. Teraz po latach jestem w stanie docenić taką formę graficzną zdecydowanie bardziej i dorosłem na tyle, by ponownie po nią sięgnąć.

Historia tu przedstawiona dla osób, które znają shouneny nie będzie zaskakująca. Elementy, które się tu pojawiają nie są nowe, mimo to całość...