czuję, że ta książka podobałaby mi się o wiele bardziej gdybym była kilka lat młodsza, bo świat przedstawiony jest fajnie zbudowany, cała akcja także, ale głównie przeszkadzał mi język, był przystosowany dla młodszego odbiorcy- trochę prostszy i powtarzalny, w pewnym momencie zaczęło mi to przeszkadzać, ale tak poza tym to książka całkiem spoko, pojawiło się wiele elementów zaczerpniętych z mitologii słowiańskiej co też było fajną cechą.

czuję, że ta książka podobałaby mi się o wiele bardziej gdybym była kilka lat młodsza, bo świat przedstawiony jest fajnie zbudowany, cała akcja także, ale głównie przeszkadzał mi język, był przystosowany dla młodszego odbiorcy- trochę prostszy i powtarzalny, w pewnym momencie zaczęło mi to przeszkadzać, ale tak poza tym to książka całkiem spoko, pojawiło się wiele elementów...

Ciekawa historia, ładnie prowadzona, starannie. Jednak nie umiałam się w nia wczyć. Faktycznie fabuła dosc liniowa, ale dla dzieci w sam raz. Jednak dla mnie chyba najbardziej przeszkadzała narracja w pierwszej osobie i dodatkowo w czasie teraźniejszym. Możliwe, ze przez to nie umiałam wczyć się w klimat, bo nie historia stawała się teraz.

Ciekawa historia, ładnie prowadzona, starannie. Jednak nie umiałam się w nia wczyć. Faktycznie fabuła dosc liniowa, ale dla dzieci w sam raz. Jednak dla mnie chyba najbardziej przeszkadzała narracja w pierwszej osobie i dodatkowo w czasie teraźniejszym. Możliwe, ze przez to nie umiałam wczyć się w klimat, bo nie historia stawała się teraz.

Bardzo ciekawe spostrzerzenie dziecka na świat. Pokazuje takie wartości jak przede wszystkim "wdzięczność" i piękno patrzenia na świat z perspektywy dziesięciolatki. Jest w tym też zadziwiająca fantastyka ,kojarzącą się z bajkowym światem. Wypływają z niej piękne morały i pobudza wyobraźnię.

Bardzo ciekawe spostrzerzenie dziecka na świat. Pokazuje takie wartości jak przede wszystkim "wdzięczność" i piękno patrzenia na świat z perspektywy dziesięciolatki. Jest w tym też zadziwiająca fantastyka ,kojarzącą się z bajkowym światem. Wypływają z niej piękne morały i pobudza wyobraźnię.

„Zaczarowany zamek” to jedna z czterech książek dziecięcych wydanych przez Sophie Anderson. Przeczytałam wszystkie i „Zaczarowany zamek” uważam, niestety, za najsłabszą z nich.

Rodzina Magnolii od pokoleń mieszka w Zamku Mila. Od zawsze babcia jej mówiła, że zamek powstał wskutek czarów. Magia jest ukryta w jednej z kopuł zamku, do której nigdy nikt nie znalazł wejścia. Pewnego dnia zamkowi zagraża magiczna burza, a dziewczynka musi udać się do tajemniczej krainy, aby powstrzymać ją, zanim nawałnica zniszczy cały zamek.

Jedyne co mi się w tej książce rzeczywiście podobało to początek - do momentu aż Olia trafiła do magicznej krainy - i nawiązanie do innych książek autorki, które dotyczy domu na kurzych łapach. To takie puszczenie oczka do stałego czytelnika, które jest miłe!

Nie podobało mi się więcej rzeczy. Fabuła była zbyt prosta, a ja nie potrafiłam się w nią zaangażować. Nie polubiłam żadnej postaci oprócz głównej bohaterki, a magiczna kraina była, jak dla mnie, wykreowana zbyt pobieżnie.

„Baśnie śnieżnego lasu” i „Zaklinaczka burz” tej autorki to wspaniałe książki dziecięce, które z całego serca Wam polecam, dlatego przykro mi, że „Zaczarowany zamek” okazała się dla mnie rozczarowaniem. Książka przekazuje młodszemu czytelnikowi parę mądrych rzeczy, bo jest o tym, że ważne jest patrzenie na świat z różnych perspektyw, a ludzie mogą się zmieniać i uczyć na błędach. Pokazuje też, że strach i wątpliwości są czymś normalnym. Naprawdę dobrze te kwestie wybrzmiały, ale jak dla mnie odbyło się to zbyt wprost.
https://www.instagram.com/p/CxIt2hnN5pb/

„Zaczarowany zamek” to jedna z czterech książek dziecięcych wydanych przez Sophie Anderson. Przeczytałam wszystkie i „Zaczarowany zamek” uważam, niestety, za najsłabszą z nich.

Rodzina Magnolii od pokoleń mieszka w Zamku Mila. Od zawsze babcia jej mówiła, że zamek powstał wskutek czarów. Magia jest ukryta w jednej z kopuł zamku, do której nigdy nikt nie znalazł wejścia....

super

super

Dzisiaj był dzień pod znakiem Nowego. Po raz pierwszy przeczytałam mangę - i po raz pierwszy w moim dorosłym życiu sięgnęłam po książkę dla dzieci. Czasami dobrze wyjść ze strefy komfortu i przekonać się, że strach ma wielkie oczy, a do tej pory omijane tematy lśnią innym, lecz nie mniej jasnym światłem.

"Zaczarowany zamek" jest magiczną, zachwycającą, czystą, lekką i co najważniejsze mądrą książką. Mimo nawiązania do treści "Ruslana i Ludmiły" Puszkina, nie jest to na nowo opowiedziana baśń, lecz raczej mrugnięcie okiem do tych, którzy Puszkina znają. Jednak nie trzeba znać "Ruslana i Ludmiły", by czerpać radość z lektury - to świeża i niezwykle bajkowa historia, która, skierowana do młodego czytelnika uczy i bawi - a i dorosły znajdzie w niej pozytywne przesłanie i oderwie się od szarej rzeczywistości.

Już od pierwszych stron książka czaruje. Zapach wypieków i mleka z przyprawami Babusi, tajemne kopuły i szukanie dróg do nich; ulotne i tajemnicze, sprawiają, że czujemy się jak z kotem i kocem podczas siarczystego mrozu. Jest to magia ciepła i swojska, jakbyśmy dotknęli własnego dzieciństwa. Gdy zaś wkraczamy wraz z bohaterką do magicznej krainy, wszystko zaczyna być możliwe - od rusałek z wodorostami na twarzy, po rybne duszki pływające w trawie i ogniste chochliki przemykające przez spaloną ziemię.

Autorka nie wymyśliła stworzeń zamieszkujących magiczna krainę. Wszystkie stwory pochodzą ze słowiańskiego bestiariusza - wiły, domowiki, rusałki, leszy; moja słowiańska dusza nie mogła ukryć uśmiechu. Powieści tej daleko do słowiańskich przypowieści, które zwykle są mroczne i dość brutalne, jednak słowiańskość została tu wykorzystana w czysty, ciepły sposób i być może zachęci młodych do odkrywania słowiańskich legend i podań.

Wraz z główną bohaterką, Olią, ratujemy zamek przed zniszczeniem, a w międzyczasie poznajemy wartość prawdziwej przyjaźni, uczymy się na własnych błędach i przebaczamy. Sophie Anderson przekazuje ważne dla empatycznego rozwoju młodego człowieka nauki, ale w sposób nienachalny i bardzo wyważony. Młody może też się dowiedzieć, że czasami warto zrezygnować z czegoś, by nie skrzywdzić innych. W czasach wszechobecnego konsumpcjonizmu, myślę, że sporo osób mogłoby wynieść z tej historii sporo ważnych idei.

Pomijając jednak wartości, o których książka mówi i które przekazuje, jest to przede wszystkim piękna i lekka niczym wiosenna bryza bajka. Udajmy się wraz z Olią przeszukać kopuły starego zamku, spotkajmy lisiego duszka i zaczarowanego kota i oddajmy olbrzymowi jego ciało. Tutaj, w Krainie Zakazanej Magii wszystko jest niczym i nic jest wszystkim. Stańmy sie na chwilę dziećmi. Uwierzmy w magię. Bo wiara jest najsilniejszym z uczuć. Zwłaszcza wiara w siebie.

Dzisiaj był dzień pod znakiem Nowego. Po raz pierwszy przeczytałam mangę - i po raz pierwszy w moim dorosłym życiu sięgnęłam po książkę dla dzieci. Czasami dobrze wyjść ze strefy komfortu i przekonać się, że strach ma wielkie oczy, a do tej pory omijane tematy lśnią innym, lecz nie mniej jasnym światłem.

"Zaczarowany zamek" jest magiczną, zachwycającą, czystą, lekką i co...

"Ludziom, gdy dorastają, trudno jest utrzymać wiarę w magiczność świata. Wolicie wszystko rozumieć, więc tworzycie w głowach idee, a potem odrzucacie to, co do nich nie pasuje".
Jeżeli wierzycie w magię, wybierzcie się w pełną niebezpieczeństw podróż. Olia wraz z domowikiem Feliksem muszą udać się do magicznej krainy, aby uratować dom i naprawić to co 500 lat temu zniczszczyła przodkini Olii.
A jeżeli w magię nie wierzycie, to po przeczytaniu tej książki z pewnością uwierzycie.

"Ludziom, gdy dorastają, trudno jest utrzymać wiarę w magiczność świata. Wolicie wszystko rozumieć, więc tworzycie w głowach idee, a potem odrzucacie to, co do nich nie pasuje".
Jeżeli wierzycie w magię, wybierzcie się w pełną niebezpieczeństw podróż. Olia wraz z domowikiem Feliksem muszą udać się do magicznej krainy, aby uratować dom i naprawić to co 500 lat temu...

nawet git. przyjemna

nawet git. przyjemna

Dzisiaj chciałam wam opowiedzieć o „Zaczarowanym zamku” S.Anderson, który zrobił na bookstagramie i innych mediach absolutną furorę. Ja również byłam zakochana w tej opowieści do momentu, w którym nie przeczytałam „Domu na kurzych łapach”, czyli poprzedniej powieści autorki.

Zacznijmy jednak od początku~

„Zaczarowany zamek” to baśniowa opowieść o pewnej rodzinie, która niegdyś miała królewskie korzenie. Do dnia dzisiejszego z ich królewskości nie pozostało w sumie nic, prócz ogromnego, zaczarowanego zamku, w którym mieszkają, a który w swoim wnętrzu skrywa wiele tajemnic, magii i historii. Główną bohaterką jest dziewczynka, która marzy, aby być dobrą córką i najlepszą starszą siostrą dla nowo narodzonego członka rodziny. Dziewczynka uważa, że to zamek sprawia, że jej rodzina jest tak wyjątkowa. Jednak czy na pewno?

To piękna opowieść o miłości, rodzinie i domu, a konkretniej o tym czym tak naprawdę są DOM i RODZINA. Ponadto całość naszpikowana jest wartką akcją, przygoda goni przygodę, a sama autorka ze względu na swoje korzenie i pasje wplotła w fabułę mnóstwo motywów słowiańskich, co sprawia, że jest to również slavicbook

Początkowo uważałam „Zamek” za baśń idealną. Jednakże, po przeczytaniu dużo mroczniejszego i bardziej kompleksowego „Domu na kurzych łapach” (recenzja na profilu) entuzjazm nieco opadł. Teraz, po czasie uważam, że chociaż przekaz jest niesamowicie ważny i piękny, tak forma – historia, główna bohaterka i jej przemyślenia – są nieco zbyt infantylne. ALE to jedyny minus jaki widzę.

Jak dla mnie mocne ⭐8/10⭐

Dzisiaj chciałam wam opowiedzieć o „Zaczarowanym zamku” S.Anderson, który zrobił na bookstagramie i innych mediach absolutną furorę. Ja również byłam zakochana w tej opowieści do momentu, w którym nie przeczytałam „Domu na kurzych łapach”, czyli poprzedniej powieści autorki.

Zacznijmy jednak od początku~

„Zaczarowany zamek” to baśniowa opowieść o pewnej rodzinie, która...

Zamek, w którym mieszka bohaterka, kryje w sobie tajemnice, a Olia jest zdeterminowana, aby odkryć każde sekretne pomieszczenie i przejście. Kiedy burza wstrząsa zamkiem, niszczy jedno z niedostępnych wcześniej miejsc. Okazuje się, że to brama do innego świata. Olia ma za zadanie udać się do magicznej krainy, która jest domem dla setek duchów, które zostały tam uwięzione przez jej królewskiego przodka, księżniczkę Ludmiłę. Coś dziwnego dzieje się w tej Krainie Zakazanej Magii. Jest rozerwany od środka, przez co magia przenika z powrotem do Zamku Mila. A powracająca magia może zniszczyć miejsce, które jednoznacznie kojarzy się Olii z domem.

Książka uświadamia nam, że nie rzeczy materialne są ważne. Ważni są ludzie, którzy nas otaczają i w których mamy oparcie. Budynki przeminą, zawalą się, patchwork może zostać zniszczony, ale więzi rodzinne czy przyjacielskie pozostaną na zawsze. Do tego myślę, że ta książka byłaby naprawdę świetna dla młodych czytelników, którzy mają rodzeństwo, co do którego mogą czuć się trochę niepewni, ponieważ pokazuje pozytywne aspekty związku między rodzeństwem z różnicą wiekową wynoszącą ponad 10 lat.
Więcej na: https://konfabula.pl/zaczarowany-zamek-sophie-anderson/

Zamek, w którym mieszka bohaterka, kryje w sobie tajemnice, a Olia jest zdeterminowana, aby odkryć każde sekretne pomieszczenie i przejście. Kiedy burza wstrząsa zamkiem, niszczy jedno z niedostępnych wcześniej miejsc. Okazuje się, że to brama do innego świata. Olia ma za zadanie udać się do magicznej krainy, która jest domem dla setek duchów, które zostały tam uwięzione...