Krótko: Utrata własnej tożsamości to cena, jaką przyszło zapłacić głównej bohaterce - Mali za przetrwanie Zagłady.
Miała - co oczywiste - sporo szczęścia, ale też coś niezwykłego było w jej osobowości - wszak jedną z jej najlepszych przyjaciółek była antysemitka, a pod swój dach - jako folksdojczkę - przygarnęli ją i pokochali zagorzali naziści, największą miłością jej życia był zaś Niemiec Erich. Żadna z powyżej wymienionych osób nie wiedziała, że Mala jest Żydówką.
Historia pokazuje też jak wielka w człowieku jest chęć przetrwania, bo ""życie jest świętsze od śmierci" (cytat z książki).

Krótko: Utrata własnej tożsamości to cena, jaką przyszło zapłacić głównej bohaterce - Mali za przetrwanie Zagłady.
Miała - co oczywiste - sporo szczęścia, ale też coś niezwykłego było w jej osobowości - wszak jedną z jej najlepszych przyjaciółek była antysemitka, a pod swój dach - jako folksdojczkę - przygarnęli ją i pokochali zagorzali naziści, największą miłością jej...

Absolutnie niesamowita książka. Spodziewasz się reportażu o historii jednej osoby, skupionej na tym, co na przestrzeni lat przydarza się niejakiej Mali Shlafer, a dostajesz wspaniałą syntezę najważniejszych informacji dotyczących wyjątkowo skomplikowanej historii i sytuacji społeczno-politycznej w Europie (i nie tylko) w trudnych latach poprzedzających II wojnę światową, w okresie wojny i bezpośrednio po niej. Wspaniałe zarysowane tło - ukazanie sytuacji Żydów (w tym sytuacji pochodzącej z chasydzkiej rodziny kobiety) w Polsce w początkach XX wieku, później (dynamicznej) sytuacji Żydów w Polsce wojennej, zarówno pod okupacją niemiecką, jak i w GG i na terenach należących do ZSRR, zarysowanie historii partyzantów żydowskich (wciąż zbyt mało znanej w Polsce, na której terenach przecież działali!),przedstawienie tła społeczno-politycznego dot. pracowników przymusowych i folksdojczów w Niemczech Hitlera, sytuacja Żydów w Polsce po wojnie (niejednoznaczna, problematyczna, skomplikowana),sytuacja w obozach dipisów na terenie Niemiec wschodnich i zachodnich, próby odbudowy dawnego świata w Polsce i, szerzej, Europie Wschodniej, przyczyny emigracji, kierunki emigracji, sytuacja społeczno-polityczna w Izraelu późnych lat 40... a to wszystko w bardzo dobrze napisanej, spójnej 'pigułce', w której historia Mali wcale nie schodzi na dalszy plan.

Naprawdę, dawno nie czytałam czegoś TAK dobrego.

Absolutnie niesamowita książka. Spodziewasz się reportażu o historii jednej osoby, skupionej na tym, co na przestrzeni lat przydarza się niejakiej Mali Shlafer, a dostajesz wspaniałą syntezę najważniejszych informacji dotyczących wyjątkowo skomplikowanej historii i sytuacji społeczno-politycznej w Europie (i nie tylko) w trudnych latach poprzedzających II wojnę światową, w...

Kawał solidnego, ale nie najłatwiejszego reportażu.
Sięgnęłam po książkę zaintrygowana tytułem. Zakładałam, że będzie dotyczyła okresu II wojny światowej, co się potwierdziło.
Mala Rywka Kizel - żydówka, która przetrwała zagładę przybierając coraz to nowe tożsamości (co niekoniecznie jest pochwalane).
Bardzo interesujący reportaż, w ciekawy sposób poprowadzone śledztwo. Choć lektura niezbyt łatwa.

Kawał solidnego, ale nie najłatwiejszego reportażu.
Sięgnęłam po książkę zaintrygowana tytułem. Zakładałam, że będzie dotyczyła okresu II wojny światowej, co się potwierdziło.
Mala Rywka Kizel - żydówka, która przetrwała zagładę przybierając coraz to nowe tożsamości (co niekoniecznie jest pochwalane).
Bardzo interesujący reportaż, w ciekawy sposób poprowadzone śledztwo....

Po książkę van Osa sięgnęłam jako po kolejną opowieść o tym, jak żydowskiej dziewczynie udało się przetrwać Holokaust. W końcu tak reklamowano "Już nie chcę być człowiekiem". Tymczasem historia Mali, choć spina w całość opowieść van Osa, to jednak nie jest jedynym wątkiem tej książki. Czasem nawet historia odbiega tak bardzo od życia Mali, że czytelnik odnosi wrażenie, że czyta już coś zupełnie innego. Bo autorowi nie udało się zebrać w kompletną całość wszystkich wspomnień Mali - wiele rzeczy zdążyła zapomnieć, niektóre z biegiem lat jej pamięć wypaczyła. Van Os wyruszył do Polski, a potem - śladami Mali - próbował odtworzyć koleje jej losów, które pomogły jej przetrwać wojnę i przenieść się do Izraela. Jednak to, co wydarzyło się dziewczynie, stanowi jedynie wprowadzenie do przedstawienia sytuacji Żydów na terenach okupowanych, antysemityzmu w Polsce przed i po wojnie, problemów politycznych, gdy powstawało młode państwo Izrael... Zakres ujętych tu tematów jest naprawdę szeroki i czytelnik niezaznajomiony dogłębnie z tematyką Holokaustu może z lektury wynieść naprawdę sporo. Dla mnie tutaj tych wątków było za dużo i były one zbyt pobieżnie opisane, ale spodobał mi się styl i sposób opowiadania o trudnych tematach van Osa. Za mało też było głównej bohaterki w reportażu, który teoretycznie był poświęcony jej osobie. Muszę jednak przyznać, że to, co udało się odtworzyć z jej losów, było ciekawe i wciągające. Nie potrafię też nie podchodzić z ironicznym uśmiechem do niektórych komentarzy autora, który mógłby jednak zgłębić zawczasu nieco lepiej historię Holokaustu w Polsce i generalnie: polską kulturę, bo zaskakiwały go rzeczy, na które jednak jako dziennikarz powinien być przygotowany. Albo może ja to inaczej odbieram, przyzwyczajona do książek o tej tematyce napisanych przez polskich autorów...? Całościowo patrząc, "Już nie chcę być człowiekiem" czytało mi się dobrze, van Os naprawdę się napracował nad tym reportażem i wyszła mu dość ciekawa książka o Zagładzie.

Po książkę van Osa sięgnęłam jako po kolejną opowieść o tym, jak żydowskiej dziewczynie udało się przetrwać Holokaust. W końcu tak reklamowano "Już nie chcę być człowiekiem". Tymczasem historia Mali, choć spina w całość opowieść van Osa, to jednak nie jest jedynym wątkiem tej książki. Czasem nawet historia odbiega tak bardzo od życia Mali, że czytelnik odnosi wrażenie, że...

Historia Mali z pewnością należy do wyjątkowych, jednak w moim odczuciu autor momentami za bardzo się od niej oddalał, przez co dosyć słabo zżyłam się z opowieścią Mali, a przecież była główną bohaterką reportażu. Niestety jest to dla mnie spory minus tej książki, chociaż autorowi z pewnością nie można odmówić determinacji i godnej podziwu dbałości o szczegóły. Rozumiem, że opisując z taką dbałością poboczne wątki chciał, aby czytelnik miał jak najbardziej pełny obraz tego, co się działo w poszczególnych etapach podróży bohaterki, jednak momentami było to zwyczajnie nużące i w mojej opinii - zupełnie niepotrzebne. Niemniej jednak jest to wyjątkowa pozycja, z niesłychanie wyjątkową historią, warta poznania.
Polecam!

Historia Mali z pewnością należy do wyjątkowych, jednak w moim odczuciu autor momentami za bardzo się od niej oddalał, przez co dosyć słabo zżyłam się z opowieścią Mali, a przecież była główną bohaterką reportażu. Niestety jest to dla mnie spory minus tej książki, chociaż autorowi z pewnością nie można odmówić determinacji i godnej podziwu dbałości o szczegóły. Rozumiem, że...

Jedna z najlepszych, o ile w ogóle nie najlepsza książka poruszająca temat Zagłady, jaką kiedykolwiek przeczytałąm. Po pierwsze sama historia Mali jest niesamowita, fascynująca i poruszająca (zwłaszcza jej uczucie do Ericha; nic mnie tak nie chwyta za serce jak miłość, której na drodze stanęła wojna, dokładnie to samo czułam czytając "Cholernie mocną miłość"),świetnie przedstawione są również dzieje jej rodziny oraz wplatana tu i ówdzie historia Żydów, zwłaszcza w Polsce. Po drugie II wojna światowa i Holokaust opisanę są tutaj... inaczej niż w podobnych tego typu opracowaniach, z którymi zetknęłam się do tej pory i nie wiem czy jest to kwestia świetnego pióra autora i równie dobrej pracy tłumaczki, czy tego, że jako Holender (?) Pieter van Os pisze o tych wydarzeniach może bardziej neutralnie i obiektywnie niż większość innych pisarzy, a może fakt, że pisze także z myślą o odbiorcy niezaznajomionym z poruszaną tematyką, dzięki czemu wiele "oczywistych" kwestii jest wyjaśnionych w bardzo jasny i przystępny sposób. No i po trzecie, być może najważniejsze: ta książka bardzo wyraźnie pokazuje, że w tym najczarniejszym być może momencie nowożytnej historii w KAŻDYM narodzie można bylo znaleźć zarówno prawdziwych bohaterów i niezwykłe gesty szlachetności, jak i kompletnych zwyrodnialców zdolnych do największego zła - prosta prawda, którą niestety do tej pory wielu ludziom rozróżniającym tylko czerń i biel ciężko jest zaakceptować.

Jedna z najlepszych, o ile w ogóle nie najlepsza książka poruszająca temat Zagłady, jaką kiedykolwiek przeczytałąm. Po pierwsze sama historia Mali jest niesamowita, fascynująca i poruszająca (zwłaszcza jej uczucie do Ericha; nic mnie tak nie chwyta za serce jak miłość, której na drodze stanęła wojna, dokładnie to samo czułam czytając "Cholernie mocną miłość"),świetnie...

Reportaż Pietera van Os przypomniał mi jak istotne jest, aby do czasu przeczytania danej książki powstrzymać się z jej oceną. Na początku byłem zachwycony. „Już nie chcę być człowiekiem” ujęło mnie szczerością, jaka przebija się w słowach Mali Rywki Kizel. Nie sposób przejść obojętnie obok wspomnień o ludziach, których prawdziwe oblicze ujawniła wojenna pożoga. Z czasem wzruszenie ustąpiło znużeniu, a to z kolei szybko zmieniło się w niezrozumienie wobec kierunku, jaki autor obrał w nakreśleniu losów swojej rozmówczyni. Coraz częściej jej wspomnienia przysłaniały liczne dygresje na temat wybranych zdarzeń z czasów wojennych i powojennych. Przyznam, że konfrontacja słów Mali z tym, co autorowi udało się ustalić na podstawie zebranych materiałów źródłowych, była dość ciekawa, zwłaszcza wobec licznych sprzeczności pomiędzy jej wspomnieniami, a stanem faktycznym, jaki utrwalono w rzeczowych oraz osobowych dowodach minionego okrucieństwa. Niemniej, czynione przez Pietera van Os dygresje zdominowały reportaż, przez co zasadniczy temat losów Mali Rywki Kizel rozmył się w gąszczu dodatkowych wątków, w założeniu odtwarzających przebieg wybranych zdarzeń na terenie okupowanej Polski albo Niemiec, w rzeczywistości jednak odwracających uwagę od ciekawej postaci rozmówczyni autora. Odniosłem wrażenie, że Pieter van Os starał się zawrzeć w swej wypowiedzi wszystko, na co trafił w trakcie podążania śladami wspomnień Mali, tyle że żadna z naświetlonych kwestii nie doczekała się szczegółowego omówienia, a które to żądanie uznać należy za uzasadnione wobec obecnego rozkwitu literatury historycznej, pełnej pozycji drobiazgowych, czego o „Już nie chcę być człowiekiem” niestety nie mogę napisać. Pozostanę zatem przy postaci Mali Rywki Kizel, dla której warto sięgnąć po tę książkę aby zrozumieć przewrotność losu, jaki spotkać może człowieka.

Reportaż Pietera van Os przypomniał mi jak istotne jest, aby do czasu przeczytania danej książki powstrzymać się z jej oceną. Na początku byłem zachwycony. „Już nie chcę być człowiekiem” ujęło mnie szczerością, jaka przebija się w słowach Mali Rywki Kizel. Nie sposób przejść obojętnie obok wspomnień o ludziach, których prawdziwe oblicze ujawniła wojenna pożoga. Z czasem...

Jest to absolutnie najlepsza książka w tej tematyce jaką czytałem (nieporównywalnie lepsza niż wszystko w kanonie lektur). Razem ze wspomnieniami głównej bohaterki autor zapewnia nam obszerny rys historyczny oraz próbę odnalezienia innych osób istotnych dla losów Mali. Książka porusza skomplikowane tematy w interesujący sposób a autor nie stara się ukazywać ludzi w uproszczonych kategoriach dobrzy/źli.

Jest to absolutnie najlepsza książka w tej tematyce jaką czytałem (nieporównywalnie lepsza niż wszystko w kanonie lektur). Razem ze wspomnieniami głównej bohaterki autor zapewnia nam obszerny rys historyczny oraz próbę odnalezienia innych osób istotnych dla losów Mali. Książka porusza skomplikowane tematy w interesujący sposób a autor nie stara się ukazywać ludzi w...

Bardzo uniwersalna opowieść o ludzkim losie. O tożsamości, i o historii.
Znakomita!

Bardzo uniwersalna opowieść o ludzkim losie. O tożsamości, i o historii.
Znakomita!

O, i to jest książka-wywiad, która jest dobra! Dobrze przeprowadzony wywiad i dobrze napisana książka. Jest bardzo obszerna i dokładna, nie tylko główny wątek ale i poboczne są wyczerpująco rozwinięte, dowiadujemy się wszystkich szczegółów, nawet dość luźno związanych z życiem bohaterki - z jednej strony to jest "wow", bo naprawdę autor się przyłożył i jestem pod wrażeniem (mam na myśli nawet takie szczegóły jak z kogo składała się dywizja rozstrzeliwująca ludność),z drugiej - przyznaję, że może to momentami nużyć ale bardziej jednak jestem pod wrażeniem ;) W ten sposób można poznać historię i jej tło dokładnie. Dodatkowo autor nie wcina się w treść ze swoją osobą co też jest na plus.

(czytana/słuchana: 16.02-2.03.2022)
4+/5

O, i to jest książka-wywiad, która jest dobra! Dobrze przeprowadzony wywiad i dobrze napisana książka. Jest bardzo obszerna i dokładna, nie tylko główny wątek ale i poboczne są wyczerpująco rozwinięte, dowiadujemy się wszystkich szczegółów, nawet dość luźno związanych z życiem bohaterki - z jednej strony to jest "wow", bo naprawdę autor się przyłożył i jestem pod wrażeniem...