Nola po raz drugi odwiedza Pandorię. Niezwykłą krainę skrytą w pozytywce. Niemożliwe? Dlaczego? W fantastycznych komiksach, z fantastyczną grafiką, każdy fantastyczny scenariusz jest możliwy. Tak, bardzo podobała mi się ta książka. Mimo że nie jestem jej docelowym odbiorcą. Doceniłam zarówno oryginalną kreskę (chociaż takie postacie możemy na upartego odnaleźć również w Star Wars albo Łasuchu Jeffa Lemire),jak i sposób w jaki jest opowiedziana historia. Młody czytelnik się nie pogubi w wartko płynącej akcji, a ten starszy nie będzie się nudził. Może zakwestionuje logikę niektórych zdarzeń, ale tylko ze zwykłego czepialstwa. Podsumowując, ciekawa propozycja czytelnicza. Polecam.

Nola po raz drugi odwiedza Pandorię. Niezwykłą krainę skrytą w pozytywce. Niemożliwe? Dlaczego? W fantastycznych komiksach, z fantastyczną grafiką, każdy fantastyczny scenariusz jest możliwy. Tak, bardzo podobała mi się ta książka. Mimo że nie jestem jej docelowym odbiorcą. Doceniłam zarówno oryginalną kreskę (chociaż takie postacie możemy na upartego odnaleźć również w...

Opowieści o niezwykłych światach, tajnych przejściach zwykle zabierają nas do uniwersum znajdujące się na dużej powierzchni, gdzieś w innym wymiarze. W „Pozytywce” taki alternatywny świat znajduje się w grającej szklanej kuli. Nie jest to oczywiście nowy motyw. Nowe jest spojrzenie na niego oraz poruszane przez autorów tematy.
Kiedy w pierwszym tomie poznajemy Nolę ma ona osiem lat. Jest nieszczęśliwa, ponieważ przeżywa żałobę po stracie mamy. Pozostał jej tylko tata, który chce ją pocieszyć, ale też jest przytłoczony smutkiem po stracie ukochanej żony. W dniu ósmych urodzin Nola dostaje od niego pozytywkę, która wcześniej należała do matki dziewczynki. Bawiąc się tym niezwykłym prezentem Nola odkrywa, że w środku znajduje się świat zwany Pandorią. Na pierwszy rzut oka jest to miejsce będące spełnieniem dziecięcych marzeń. Szybko jednak okazuje się, że to pozory, bo piękna i fantazyjna kraina pełna jest niebezpieczeństw. Jednym z nich jest pozorny brak możliwości opuszczenia tej krainy.
Sama nazwa krainy wydaje się nawiązywać do mitologii greckiej i Pandory, czyli pierwszej kobiety na świecie (coś na wzór judaistycznej Ewy) zesłanej na ziemię za podstęp Prometeusza przechytrzającego boga i dającego mu kiepską ofiarę. Ulepiona przez Hefajstosa z gliny i wody, pięknie ubrana przez Charyty i hory, nauczona prac domowych przez Atenę (swoją drogą ciekawe, kto tym masom mężczyzn na ziemi wykonywał owe prace),obdarzona urodą przez Afrodytę i wyposażona w kłamstwo i fałsz przez Hermesa została posłana do Epimeteusza (brat Prometeusza),który ją poślubił. W posagu dostała glinianą puszkę, po której otwarciu wydostało się całe zło na świat. Nawiązanie nazwą krainy do tej postaci intryguje.
Pierwszy tom pt. „Witamy w Pandorii” jest wprowadzeniem do całej historii. Poznajemy bohaterkę, widzimy, w jakiej jest sytuacji życiowej oraz poznajemy początki jej wypraw do niezwykłego świata, w którym ma okazję zrozumieć, że prawo nie zawsze jest dobre i sprawiedliwe. Odkrywa, że inni mają gorzej od niej, bo są oceniani po pozorach, prześladowani przez rygorystyczne prawo czy zmuszonych ukrywać swoje talenty. Nawet w magicznym świecie istnieją grupy uprzywilejowanych i tych, którym się nie poszczęściło i w stawianiu czoła przeciwnościom losu będą potrzebowali wsparcia.
Drugi tom „Pozytywki”, „Sekret Cypriana” pokazuje nam powrót bohaterki do domu, ale widzimy, że nadal ma możliwość wracania tam. Wykorzystuje każdą okazję powrotu do Pandorii i przeżywania tam kolejnych przygód.
Z tej możliwości skorzysta też w trzecim tomie pt. „Tajemnice przeszłości”. Zawsze, gdy będzie się czuła przygnębiona i przytłoczona uda się w podróż, aby na swoje otoczenie spojrzeć z innej perspektywy. Zwłaszcza, że dookoła zaczynają dziać się dziwne rzeczy i wydaje się, że któryś mieszkaniec Pandorii złamał zakaz przechodzenia do innego świata. Ale czy to na pewno była ta osoba czy może mroczne siły? Pozostaje sprawdzić, kto za owymi wędrówkami stoi. Przy okazji bohaterka będzie poszukiwania swoich korzeni, próbowała dowiedzieć się jak najwięcej o mamie, odkryć jej tajemnice.
„Zagadkowe zniknięcie” to kolejne spotkanie z Nolą. Nadal widzimy jej smutek z powodu straty mamy. Tym razem uczucie powraca w czasie sprzątania jej rzeczy, przenoszenia ich do piwnicy. W czasie tych porządków bohaterka znajduje dziwny kluczyk, którego rysunek znalazła w mamy pamiętnikach. Szuka zamka, do którego on pasuje. Z tego powodu wyprawia się do Pandorii. A tam czekają na nią kolejne zagadki i wyzwania oraz zaskoczenia. Miły sąsiad jej przyjaciół zostaje uwięziony. Znika też nauczycielka muzyki. Nola razem z przyjaciółmi ruszy na poszukiwania, postara się rozwiązać zagadkę tajemniczych wydarzeń.
Bardzo podoba mi się to, że w każdym tomie Carbone (właśc. Bénédicte Carboneil) porusza ważne społecznie tematy. Są tam pomówienia, dyskryminacja, przepisy o niemieszaniu ras i wiele restrykcyjnych praw. Pandoria to świat przywodzący nam na myśl totalitaryzm, w którym każdy musi się pilnować, aby nie zostać aresztowanym. Do tego inni są obojętni wobec takiego postępowania władz, aby nie narażać siebie.
Scenariusz doskonale dopełniają rysunki Gijé (Jérôme Gillet) znanego m.in. z animacji „Barababor”. Historia o Noli jest jego pierwszym projektem komiksowym i uważam, że bardzo udanym. Za pomocą świetnych rysunków podkreślających różnorodność pokazanych postaci łatwiej jest przekazać młodym czytelnikom ważne przesłanie i uświadomić, że wygląd może stworzyć mylne spojrzenie na bohaterów.

Opowieści o niezwykłych światach, tajnych przejściach zwykle zabierają nas do uniwersum znajdujące się na dużej powierzchni, gdzieś w innym wymiarze. W „Pozytywce” taki alternatywny świat znajduje się w grającej szklanej kuli. Nie jest to oczywiście nowy motyw. Nowe jest spojrzenie na niego oraz poruszane przez autorów tematy.
Kiedy w pierwszym tomie poznajemy Nolę ma ona...

Drugi tom serii o małej Noli i jej magicznej pozytywce przypadł mi do gustu jeszcze bardziej niż pierwszy. Powoli odkrywam świat Pandorii, który z jednej strony przypomina stare dobre fantasy, z drugiej potrafi być naprawdę zdradliwy. Niby wszystko jest piękne, kolorowe i słodkie, ale na każdym kroku czai się niebezpieczeństwo. Nadal mam więcej pytań niż odpowiedzi, jednak historia dopiero się rozpoczęła, a drużyna na razie kompletuje.

Nola znów wyrusza do Pandorii, mimo obietnicy, że nie będzie tego czynić. dziewczynka chce poznać nie tyle ten tajemniczy świat, co losy swej matki, dobrze znanej pośród niektórych mieszkańców tej magicznej krainy. Nie rozumie jednak na jak wielkie niebezpieczeństwo się naraża. Te światy nie mogą się przenikać, a raczej nie powinny, i nikt nie chce powiedzieć dziewczynce dlaczego. Tymczasem pewien zielarz tworzy dla niej proszek maskujący specyficzny "zapach" Noli. Ma on zapobiec wytropieniu dziewczyny w magicznym świecie, jednak kłopoty szybko ją doganiają.

Czytelnik poznaje nowe fakty o Pandorii, rośliny tam rosnące oraz grupy zamieszkujące ten dziwny świat. Z każdą kolejna sceną jest tego coraz więcej, ale nadal za mało aby móc w pełni móc swobodnie poruszać się po tym dziwnym miejscu. Nie dowiadujemy się też szczególnie wiele o przeszłości matki głównej bohaterki. Wiemy tylko tyle, że odegrała ona istotną rolę w ochronie Pandorii oraz odeszła z niej na zawsze, gdy dowiedziała się, że jest w ciąży. Zważywszy na wiek Noli miało to miejsce niemal dekadę temu, co zdaje się być ogromem czasu dla mieszkańców tego małego świata zamkniętego w pozytywce.

Szczerze powiedziawszy po lekturze tego tomu chce od razu dostać więcej. Zakończył się interesująco, widać, że Pandoria skrywa wiele sekretów w tym garść naprawdę mrocznych. Jestem strasznie ciekaw jak potoczą się losy Noli i jej nowo poznanych przyjaciół. Czy w końcu wtajemniczy ona swego ojca w tą wielką tajemnicę? A może będzie to przed nim ukrywać, tak jak zdaje się robiła to jego żona. Tyle pytań, a tak mało odpowiedzi :) Cóż, nie pozostaje mi nic innego jak uzbroić się w cierpliwość i czekać na kolejny tom.

Drugi tom serii o małej Noli i jej magicznej pozytywce przypadł mi do gustu jeszcze bardziej niż pierwszy. Powoli odkrywam świat Pandorii, który z jednej strony przypomina stare dobre fantasy, z drugiej potrafi być naprawdę zdradliwy. Niby wszystko jest piękne, kolorowe i słodkie, ale na każdym kroku czai się niebezpieczeństwo. Nadal mam więcej pytań niż odpowiedzi, jednak...

Druga część komiksowej serii „Pozytywka” po raz kolejny zanurza czytelnika w niezwykłym świecie Pandorii. Nieco przybliża panujące tam zasady i zwyczaje, jednak wciąż nie odkrywa przed odbiorcą tych najistotniejszych kart. Jak dokładnie wyglądają relacje między Pandorią a Światonią? Jakie niebezpieczeństwa czyhają na Nolę w tej niesamowitej krainie? Jakie mechanizmy rządzą tym miejscem? Jaką rolę odegrała tu niegdyś Anna, matka dziewczynki? Wierzę, że głód wiedzy w tym zakresie zaspokoi kolejny tom „Pozytywki". Dzięki temu czytelnik już nie będzie czuł się taki zagubiony, a komiksowa rzeczywistość wciągnie go jeszcze bardziej. W końcu nikt nie lubi wiedzieć mniej niż inni, nikt nie lubi czuć się obco i nieswojo. Z jednej strony taki zabieg pozwala spojrzeć na sytuację oczami Noli. Z drugiej jednak utrudnia „zadomowienie się” w Pandorii.

Spośród licznych tajemnic jedna zostaje w drugim tomie rozwikłana. Nola, która po raz kolejny przybywa do Pandorii, dość szybko zostaje wciągnięta w kolejną przygodę. Wraz z Igorem i Andreą pomagają Antonowi, hodowcy magicznych roślin, odnaleźć złodzieja, który co wieczór wykrada kolejne okazy z jego plantacji. Staruszek jest przekonany, że mogą one zostać użyte w złym celu. Na szczęście udaje się rozwiązać tę sprawę, choć oczywiście nie bez komplikacji. W końcu nietrudno wpaść w tarapaty, gdy nie zna się zbyt dobrze otoczenia. Na szczęście Nola ma wsparcie przyjaciół oraz Antona.

Świat stworzony przez Carbone różni się od naszej rzeczywistości, ale ma też z nią dużo wspólnego. Mieszkańcy Pandorii są w pewnym sensie odzwierciedleniem naszego społeczeństwa, różnorodnego, pełnego ludzi o odmiennych poglądach, kierujących się różnymi wartościami. Autorka za pomocą wykreowanych postaci oraz wydarzeń, których są uczestnikami, kształtuje w małym czytelniku stosunek do takich wartości jak prawda, dobro, empatia. Koncentrując się na fabule, dziecko uczy się analizować, zadawać pytania, stawiać hipotezy, oceniać zachowania i postawy bohaterów, a więc rozwija umiejętność myślenia krytycznego. Ponadto uczy się rozumieć siebie i innych, nazywać i wyrażać emocje, a także poznaje sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach. To wszystko stanowi punkt wyjścia do głębszego pojmowania relacji międzyludzkich.

Jeśli chodzi o warstwę wizualną komiksu, nie mam tu nic do zarzucenia. Ilustracje są obłędne! Dynamiczne, barwne, wyraziste, pełne emocji. Ilustrator zadbał w nich o każdy szczegół. Uwagę przyciąga między innymi mimika bohaterów, która jest niezwykle czytelna, jednoznaczna, idealnie odzwierciedlająca odczucia danej postaci. Jednak i inne elementy są po prostu niesamowite, wręcz hipnotyzujące, dlatego ciężko od tych obrazów oderwać wzrok. Zwłaszcza kolorystyka zastosowana przez Gije przypadła mi do gustu, bo uważam, że idealnie oddaje klimat Pandorii. Wisienką na torcie jest przepiękna okładka, która została wzbogacona o fluorescencyjne elementy świecące w ciemności.

Podsumowując, "Sekret Cypriana" to ciekawy, pięknie ilustrowany komis, który zabiera czytelnika w niezwykłą podróż po pełnym tajemnic świecie. Dobrze by było, gdyby te sekrety zaczął przed odbiorcą odkrywać odrobinę sprawniej. Żeby jeszcze bardziej go zaciekawić, zaangażować, a przede wszystkim wzniecić apetyt na więcej. Choć ten apetyt ze względu na cudowną oprawę graficzną i tak jest spory.

>>Oficjalna recenzja dla portalu Papierowe Motyle<<

Druga część komiksowej serii „Pozytywka” po raz kolejny zanurza czytelnika w niezwykłym świecie Pandorii. Nieco przybliża panujące tam zasady i zwyczaje, jednak wciąż nie odkrywa przed odbiorcą tych najistotniejszych kart. Jak dokładnie wyglądają relacje między Pandorią a Światonią? Jakie niebezpieczeństwa czyhają na Nolę w tej niesamowitej krainie? Jakie mechanizmy rządzą...

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, ale zakończył się w takim momencie, że nie mogłam już doczekać się na kolejny. Jeżeli nie czytaliście jeszcze Pozytywki, a macie w planach, uważajcie na możliwe spoilery. Wszak ciężko pisać ogólnikami o kolejnej części cyklu.

W Sekrecie Cypriana akcję dostajemy już na samym początku bowiem Nola, nasza główna bohaterka, praktycznie od razu powraca do tajemniczego i fascynującego świata Pandorii, który ukrywała przed nią jej mama. Jednak w dniu swoich urodzin, Nola otrzymała pozytywkę, dzięki której jest w stanie przejść do miejsca, w którym pełno jest fantastycznych i dziwnych stworzeń (z perspektywy Noli oczywiście, dla mieszkańców Pandorii to Nola jest dziwaczna).

Dziewczynka poznaje tam przyjaciół swojej matki oraz zawiera nowe znajomości, ale musi pamiętać o tym, że Pandoria to nie jest przyjazne miejsce, a ona stanowi cel dla niezbyt sympatycznych obywateli tego świata. W tej części poznaje kolejnych mieszkańców i zostaje przez nich ciepło przyjęta. Jednak przyjaciele wpadają w poważne tarapaty i stają oko w oko z naprawdę nieprzyjemnymi stworzeniami.

Nola musi pozostać pod kamuflażem i nie wychylać się, aby żaden niebezpieczny osobnik nie zapragnął przedostać się do świata dziewczynki i mocno w nim namieszać. Na szczęście Nola ma u boku wspaniałych przyjaciół, na których zawsze może liczyć.

Pozytywka to komiks pełen przygód, fantastycznych stworzeń o przeróżnych zdolnościach, fascynujących roślinach, magiczny i przepiękny. Jest bardzo ładnie wydany, a śliczna kreska bardzo przypadła mi do gustu. Komiks świetnie sprawdzi się też dla młodszych czytelników, a i ja świetnie się przy nim bawię.

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, ale zakończył się w takim momencie, że nie mogłam już doczekać się na kolejny. Jeżeli nie czytaliście jeszcze Pozytywki, a macie w planach, uważajcie na możliwe spoilery. Wszak ciężko pisać ogólnikami o kolejnej części cyklu.

W Sekrecie Cypriana akcję dostajemy już na samym początku bowiem Nola, nasza główna bohaterka, praktycznie od...

Ośmioletnia Nola ledwo wróciła ze swojej pierwszej wizyty w magicznej krainie zwanej Pandorią i od razu zapragnęła znaleźć się tam ponownie.
Szybko znajduje na to okazję, gdy jej tata musi nagle wyjść do pracy. Dzięki odziedziczonej po matce pozytywce, Nola przenosi się do świata rządzącego przez króla Hektoriana i od razu pakuje się w kłopoty 😉 Czy spotka tam swoich przyjaciół? Czy wróci do domu?
Przekonajcie się sami 😁

Ten pięknie ilustrowany komiks jest skierowany do dzieci, ale dorośli czytający go swoim pociechom nie będą się nudzić 😊
Przygoda zawarta w tym tomie jest zakończona, więc spokojnie można czekać na kolejny tom.

https://www.instagram.com/p/CWqr6cOM-7T/

Ośmioletnia Nola ledwo wróciła ze swojej pierwszej wizyty w magicznej krainie zwanej Pandorią i od razu zapragnęła znaleźć się tam ponownie.
Szybko znajduje na to okazję, gdy jej tata musi nagle wyjść do pracy. Dzięki odziedziczonej po matce pozytywce, Nola przenosi się do świata rządzącego przez króla Hektoriana i od razu pakuje się w kłopoty 😉 Czy spotka tam swoich...

To drugie spotkanie z Nolą, która osierocona przez mamę otrzymuje od niej w spadku niezwykłą pozytywkę. Dzięki niej przenosi się do fantastycznej krainy Pandorii, gdzie pełniąc rolę strażniczki chroni ów świat przed wszelkimi zagrożeniami. Tym razem powrót do Pandorii zbiega się w czasie z obchodami 350-lecia panowania króla Hektoriana I. By pozostać niezauważalnym w wiwatującym tłumie niezbędne jest zastosowanie proszku kamuflażu, wytwarzanego przez hodowcę Mandragor (z nich pozyskuje się niezbędne składniki) – Antona. Ktoś jednak wykrada bezcenne rośliny i sprzedaje je na „czarnym rynku”. Nola wraz z przyjaciółmi postanawia rozwiązać zagadkę. Czy jej się uda? Przeczytajcie koniecznie tę niezwykle pięknie wydaną historię, która urzeka wizualnie i pochłania bez reszty. Spójrzcie na samą okładkę! Czyż nie jest cudowna? Uwierzycie, że pyłki Mandragor na niej przedstawione świecą w ciemności?! Musicie mieć ten tytuł na swojej półce. Ciepłych i mądrych historii nigdy dość!
więcej na blogu Zwykłej Matki

To drugie spotkanie z Nolą, która osierocona przez mamę otrzymuje od niej w spadku niezwykłą pozytywkę. Dzięki niej przenosi się do fantastycznej krainy Pandorii, gdzie pełniąc rolę strażniczki chroni ów świat przed wszelkimi zagrożeniami. Tym razem powrót do Pandorii zbiega się w czasie z obchodami 350-lecia panowania króla Hektoriana I. By pozostać niezauważalnym w...

♡

♡

Bardzo fajny komiks. Szybko się czyta.

Bardzo fajny komiks. Szybko się czyta.

Kreska <3

Kreska <3