Tak jak lubię książki autorki dla dorosłych, tak te dla dzieci strasznie mnie nudzą. Większość tego tomu to wywody Tymona na przeróżne tematy, począwszy od sposobu pisania wypracowań aż po medytację. Zanim doszliśmy do jakiejś akcji, ja i moje dzieciaki byliśmy już potwornie znudzeni. W książkach dla dzieci szukamy niesamowitych przygód, a tu ich nie ma. Zagadka detektywistyczna jest prawie żadna. Miałam nadzieję, że Bura Team będzie prężnie prowadzić śledztwo, a znów tajemnica zostaje odkryta przez przypadek.

Tak jak lubię książki autorki dla dorosłych, tak te dla dzieci strasznie mnie nudzą. Większość tego tomu to wywody Tymona na przeróżne tematy, począwszy od sposobu pisania wypracowań aż po medytację. Zanim doszliśmy do jakiejś akcji, ja i moje dzieciaki byliśmy już potwornie znudzeni. W książkach dla dzieci szukamy niesamowitych przygód, a tu ich nie ma. Zagadka...

rewelacja

rewelacja

Kryminalna zagadka, którą rozwiązuje gruba dzieciaków z ul. Burej.
Książka idealna dla osób samodzielnie już czytających, do rozbudzenia miłości do literatury. Opowieść jest wciągająca, doprawiona odrobiną humoru.
Ja miałam okazję przesłuchania jej w wersji audiobooka. Polecam na podróż, bo przy takiej opowieści nie wiadomo gdzie te kilometry znikają.

Kryminalna zagadka, którą rozwiązuje gruba dzieciaków z ul. Burej.
Książka idealna dla osób samodzielnie już czytających, do rozbudzenia miłości do literatury. Opowieść jest wciągająca, doprawiona odrobiną humoru.
Ja miałam okazję przesłuchania jej w wersji audiobooka. Polecam na podróż, bo przy takiej opowieści nie wiadomo gdzie te kilometry znikają.

Ależ ta książka jest przegadana. Aż zęby bolą od zaciskania. Żeby się nie zdenerwować za bardzo. Nim narrator dotarł do meritum, czyli pamiętnej lekcji polskiego, na której omawiano co może być cenne, zdążył pouczyć nas na temat medytacji, poprawnej konstrukcji wypracowania i przypomnieć o tym, co wydarzyło się w poprzednim tomie. A to tylko niektóre sprawy, które zostały poruszone.  Intryga jest przejrzysta i młody czytelnik nie powinien mieć problemu ze zrozumieniem, a nawet samodzielnym rozwiązaniem zagadki zaginionych precjozów. Za to ilość pouczeń - na każdy temat, jaką serwuje nam autorka - przytłacza. Z ulgą przyjęłam informację, że dziecko dokończyło lekturę na własną rękę i ja już nie muszę kontynuować. Nie odważę się polecić.

Ależ ta książka jest przegadana. Aż zęby bolą od zaciskania. Żeby się nie zdenerwować za bardzo. Nim narrator dotarł do meritum, czyli pamiętnej lekcji polskiego, na której omawiano co może być cenne, zdążył pouczyć nas na temat medytacji, poprawnej konstrukcji wypracowania i przypomnieć o tym, co wydarzyło się w poprzednim tomie. A to tylko niektóre sprawy, które zostały...

"Banda z Burej. Tajemnice lasu" to już trzeci tom przygód dzieciaków mieszkających w Dziurze. To aż dziw, że tyle może się dziać w małej miejscowości, lecz fanów serii na pewno to cieszy. Po Julce i Wiktorze, przyszedł czas na Tymona, by opowiedział o sobie i kolejnej przygodzie rezolutnej bandy, którą przyjdzie im przeżyć w lesie. Jak można się spodziewać i tym razem wszystko kończy się szczęśliwie, choć mogło tak nie być! No i znów banda z Burej odkrywa przestępcę.
Książki serii Magdaleny Witkiewicz są naprawdę warte polecenia. Kolorowe okładki w twardej oprawie, dość duża trzcionka, piękne ilustracje, do tego lekki styl, dawka humoru, przygody i przemycanie ważnych tematów, zachwycają nie tylko małych czytelników. Wiele dzieci może odkryć w ich bohaterach cząstkę siebie lub znaleźć skojarzenia ze swoimi bliskimi: babcią, rodzicami, czy rodzeństwem, przez co stają się oni jeszcze bliżsi, co z kolei sprawia, że chętniej sięgają po kolejne tomy. To niby zwyczajne dzieciaki, ale ich przygody pokazują, że nawet ten, kto tak o sobie myśli, może się mylić. Bo przecież każdy ma w sobie "to coś". Wszyscy będąc dziećmi marzyliśmy o przygodach, zwłaszcza przeczytawszy takie książki, jak: "Czarne Stopy", "Pan Samochodzik", czy "Szatan z siódmej klasy". Cieszę się, że dziś dzieci mogą zanurzyć się w świat równie fajnych książek, a dorośli czytający je wspólnie z pociechami, wrócić pamięcią do dziecięcych lat.

"Banda z Burej. Tajemnice lasu" to już trzeci tom przygód dzieciaków mieszkających w Dziurze. To aż dziw, że tyle może się dziać w małej miejscowości, lecz fanów serii na pewno to cieszy. Po Julce i Wiktorze, przyszedł czas na Tymona, by opowiedział o sobie i kolejnej przygodzie rezolutnej bandy, którą przyjdzie im przeżyć w lesie. Jak można się spodziewać i tym razem...

Nie wiem, czy to standard wszystkich mam, ale przerażają mnie dzieciaki bawiące się w lesie. Nawet na łamach książek do nich skierowanych i potencjalnie życzliwych im małych społecznościach. Zaraz wychodzi moje zamiłowanie do true crime. Momentalnie widzę wszystkie najczarniejsze scenariusze. Powinien istnieć system natychmiastowej eliminacji jednostek, które choćby pomyślą, żeby zrobić krzywdę dziecku.

Oczywiście była tu scena, która w większości książek, które kiedykolwiek miałam w rękach, potoczyłaby się zupełnie inaczej. Na szczęście dla na dreszczyku się skończyło. Ale muszę przyznać, że scena poszukiwań i wątpliwości oraz dochodzenie, komu możemy zaufać, znacznie podniosło moją ocenę książki. Która była znowu lekka, łatwa i przyjemna, zabawna, wciągająca. Ale bez takiego dodatku wiałoby nudą.

Nie wiem, czy to standard wszystkich mam, ale przerażają mnie dzieciaki bawiące się w lesie. Nawet na łamach książek do nich skierowanych i potencjalnie życzliwych im małych społecznościach. Zaraz wychodzi moje zamiłowanie do true crime. Momentalnie widzę wszystkie najczarniejsze scenariusze. Powinien istnieć system natychmiastowej eliminacji jednostek, które choćby...

Na lekcje języka polskiego dzieci i przynieść wartościowe przedmioty. Wiele z nich przynosi biżuterię albonjej zdjęcia. A Tymon wziął że sobą ukochany, stary plecak i kompas, który dostał od taty. Dla chłopca te rzeczy mają ogromną wartość, bo przypominają mu o tacie, który nie żyje.
Podczas przerwy dzieci wychodzą z klasy, a w tym czasie ktoś wszystko kradnie 😱

Banda z Burej po raz kolejny próbuje rozwikłać zagadkę. Tym razem będziemy razem z bohaterami kluczyć po lesie, szukać współrzędnych i rozmawiać o rzeczach, które mają wartość...


Druga książka dla dzieci pani @magdalenawitkiewicz która bardzo nam się podobała. Jestem pod wrażeniem jak autorka sprytnie przemyca w tej historii wiele mądrości, na które często, my dorośli nie zwracamy już uwagi. Niektórych mogq odstraszyć przemyślenia Tymona, z którego perspektywy przedstawiona jest historia. Nam jednak bardzo podobały się jego wywody, często okraszone humorem i podszyte mądrościami, na które może wpaść tylko jedenastolatek 🤭
Fabuła lekka i zabawna, pełna przygód i skłaniająca do aktywności 😍
Na pewno sięgniemy po inne tomu Bandy z Burej ❤

Na lekcje języka polskiego dzieci i przynieść wartościowe przedmioty. Wiele z nich przynosi biżuterię albonjej zdjęcia. A Tymon wziął że sobą ukochany, stary plecak i kompas, który dostał od taty. Dla chłopca te rzeczy mają ogromną wartość, bo przypominają mu o tacie, który nie żyje.
Podczas przerwy dzieci wychodzą z klasy, a w tym czasie ktoś wszystko kradnie 😱

Banda z...

Zdecydowanie ulubiona część, ale to jednak nie moja bajka :)

Zdecydowanie ulubiona część, ale to jednak nie moja bajka :)

Historia odbywa się na wiosnę po świętach z licznymi mikołajami. Tym razem narrację prowadzi Tymon, którego tata umarł, gdy był mały. Dzieci mają do szkoły przynieść najcenniejsze rzeczy z domu. Tymon przynosi plecak i kompas po tacie, a inne dzieci biżuterię lub zdjęcia innych drogich rzeczy. W czasie przerwy skarby zostają ukradzione i zrozpaczone dzieci chcą rozwiązać zagadkę, kto jest złodziejem. Prowadzą śledztwo w zeszycie, wypisują podejrzanych... A w międzyczasie mama Tymona i on sam lepiej zapoznają się z wuefistą, który uczy chłopca korzystać z kompasu (swojego, bo ten taty został ukradziony). Okazuje się to bardzo przydatną umiejętnością.
W tej części sporo się dzieje. Dorosły czytelnik szybko eliminuje sobie kolejne podejrzane osoby i sam rozwiązuje zagadkę, ale przecież książka jest pisana z perspektywy jedenastolatka. Czyta się dobrze i szybko.

Historia odbywa się na wiosnę po świętach z licznymi mikołajami. Tym razem narrację prowadzi Tymon, którego tata umarł, gdy był mały. Dzieci mają do szkoły przynieść najcenniejsze rzeczy z domu. Tymon przynosi plecak i kompas po tacie, a inne dzieci biżuterię lub zdjęcia innych drogich rzeczy. W czasie przerwy skarby zostają ukradzione i zrozpaczone dzieci chcą rozwiązać...

Ze wszystkich trzech części, ta niestety podobała mi się najmniej.

Ze wszystkich trzech części, ta niestety podobała mi się najmniej.