Świetna książka. Kilkanaście historii z Afganistanu gdzie główne role grają ranni żołnierze i medycy wojenni niosący pomoc. Każda historia to dwa rozdziału pod rząd. Pierwszy opisuje wydarzenia z perspektywy poszkodowanych, a drugi z perspektywy lekarzy i scenariuszy. I tak przez całą książkę. Autor opisał też procedury medyczne, wyposażenie i sprzęt ratujący życie, a nawet trochę historii. W książce wymieniany jest też "Wir" który jest autorem fenomenalnym książki o medykach na polu walki, którą szczere polecam. Całość dopełniają świetne zdjęcia.

Świetna książka. Kilkanaście historii z Afganistanu gdzie główne role grają ranni żołnierze i medycy wojenni niosący pomoc. Każda historia to dwa rozdziału pod rząd. Pierwszy opisuje wydarzenia z perspektywy poszkodowanych, a drugi z perspektywy lekarzy i scenariuszy. I tak przez całą książkę. Autor opisał też procedury medyczne, wyposażenie i sprzęt ratujący życie, a nawet...

Dziękuję za opinie o mojej książce. To efekt kilku lat ciężkiej pracy, a teraz satysfakcji. Napiszę nieskromnie - nikt wcześniej nie pokazał tak polskich żołnierzy. Zachęcam do komentarzy, dyskusji i opinii: biuro@jaroslawrybak.pl. Pozdrawiam

Dziękuję za opinie o mojej książce. To efekt kilku lat ciężkiej pracy, a teraz satysfakcji. Napiszę nieskromnie - nikt wcześniej nie pokazał tak polskich żołnierzy. Zachęcam do komentarzy, dyskusji i opinii: biuro@jaroslawrybak.pl. Pozdrawiam

Ponownie, moja ulubiona tematyka. Daje dyche bo ksiazka przeniosla mnie wrecz do tamtego swiata. Do swiata gdzie bylo kilku moich kolegow. Czytajac ksiazke mozna naprawde poczuc sie tak jakby sie tam z tymi osobami bylo.

Ponownie, moja ulubiona tematyka. Daje dyche bo ksiazka przeniosla mnie wrecz do tamtego swiata. Do swiata gdzie bylo kilku moich kolegow. Czytajac ksiazke mozna naprawde poczuc sie tak jakby sie tam z tymi osobami bylo.

Co za opowieść... świetnie napisana, wstrząsająca. Nie filmowa akcja, ale trzeźwe spojrzenie jak to wygląda realnie. Żołnierz pokazany od zupełnie innej strony. Misje pokazane od zupełnie innej strony, bo iluż z nas zastanawia się nad niesamowitą pracą medyków, nad ogromną odpowiedzialnością, jakiej doświadczają. Jeden z nich zapytany, co w tej pracy daje najwięcej satysfakcji, odpowiedział: "Gdy po kilku latach spotykasz <swoich> ciężko rannych, a oni nadal służą w wojsku". No właśnie – bo wielu żołnierzy po ciężkich urazach, długiej rehabilitacji, po powrocie do zdrowia – oni chcą wrócić do wojska. Bo to uzależnia. Bo paradoksalnie życie w wojsku może okazać się łatwiejsze (ale to temat rzeka). Jednak z drugiej strony to też historie odpowiedzialności za towarzyszy walki, na wojnie najlepiej nie sprawdzi się ten, który niczego się nie boi, któremu wydaje się, że wszystko może, ale ten z silną głową, z mocno rozwiniętą dojrzałością emocjonalną, bo misje to przede wszystkim wielka odpowiedzialność za siebie i zespół. Warto przeczytać.

Co za opowieść... świetnie napisana, wstrząsająca. Nie filmowa akcja, ale trzeźwe spojrzenie jak to wygląda realnie. Żołnierz pokazany od zupełnie innej strony. Misje pokazane od zupełnie innej strony, bo iluż z nas zastanawia się nad niesamowitą pracą medyków, nad ogromną odpowiedzialnością, jakiej doświadczają. Jeden z nich zapytany, co w tej pracy daje najwięcej...

To kolejna opowieść o polskich żołnierzach podczas misji w Afganistanie. Jarosław Rybak odrzuca szczegółowe opisy zadań i w ten sposób zostawia sobie miejsce na najczęściej pomijany aspekt wojny – jej ofiary. I tak, jesteśmy świadkami wielu przykładów, w których to los często kończył wojskową karierę bądź też życie polskiego żołnierza. Czy to dzięki podłożonej przez Talibów bombie pułapce, w bezpośredniej walce, czy też podczas ciągłego ostrzału bazy.

Każdy z przedstawionych przypadków jest umiejscowiony w czasie, poznamy krótką historię żołnierza i prześledzimy jego feralny dzień podczas misji. Potem, o ile nie zginął na miejscu, ukaże się nam cały sztab ludzi, którzy będą walczyć o jego życie. Począwszy do polowego medyka, lekarzy w pobliskich szpitalach, aż po wielomiesięczne zajęcia rehabilitacyjne po powrocie do kraju.

Jarosław Rybak zbudował wyjątkową przestrzeń żołnierz – lekarz, bowiem w początkowej fazie poznamy relację samego poszkodowanego, by za chwilę móc skontrować ją z punktem widzenia czuwającego nad nim lekarza. Świetny patent.

Całość wypadła bardzo rzetelnie. Jest tu wiele ciężkich przypadków, problemów „po drodze” i codzienna walka – okaleczonego żołnierza i oczywiście niestrudzonego zespołu medycznego.

To kolejna opowieść o polskich żołnierzach podczas misji w Afganistanie. Jarosław Rybak odrzuca szczegółowe opisy zadań i w ten sposób zostawia sobie miejsce na najczęściej pomijany aspekt wojny – jej ofiary. I tak, jesteśmy świadkami wielu przykładów, w których to los często kończył wojskową karierę bądź też życie polskiego żołnierza. Czy to dzięki podłożonej przez...

Doskonały reportaż, czyta się jednym tchem.

Doskonały reportaż, czyta się jednym tchem.

Zazwyczaj komunikat mediów o rannym polskim żołnierzu w Afganistanie był jedynie sensacją jednego dnia. Autor niezwykle rzeczowo, ale też z najwyższym szacunkiem opowiada o tym jakie wydarzenia następowały przed oraz po takiej wiadomości. Szacunek i wsparcie dla Weteranów.

Zazwyczaj komunikat mediów o rannym polskim żołnierzu w Afganistanie był jedynie sensacją jednego dnia. Autor niezwykle rzeczowo, ale też z najwyższym szacunkiem opowiada o tym jakie wydarzenia następowały przed oraz po takiej wiadomości. Szacunek i wsparcie dla Weteranów.