Początek książki bardzo ciekawy, trzy historie powiązane tematycznie w różnym miejscu i czasie. Jest mało akcji ale dużo przemyśleń. Przypomina mi to klimat Mona Lisa overdrive Gibsona, szczególnie akcja na księżycu natomiast książka jest urwana jeden wątek częściowo się wyjaśnia, dwa pozostałe nie. Brakuje końca, jestem rozczarowany.

Początek książki bardzo ciekawy, trzy historie powiązane tematycznie w różnym miejscu i czasie. Jest mało akcji ale dużo przemyśleń. Przypomina mi to klimat Mona Lisa overdrive Gibsona, szczególnie akcja na księżycu natomiast książka jest urwana jeden wątek częściowo się wyjaśnia, dwa pozostałe nie. Brakuje końca, jestem rozczarowany.

Z jednej strony, fajny początek kilku historii, ciekawe dylematy i okoliczności, z drugiej wątki urwane miejscu bez satysfakcjonującego dla mnie choćby częściowego zamknięcia. To jak w pierwszym odcinku serialu. Przedstawiają Ci wątek, postacie, okoliczności i następuje koniec odcinka. W serialu w najgorszym razie będzie kolejny odcinek za tydzień, tu kolejna część może powstanie, a jeśli tak, to nie wiadomo kiedy. To wiedząc rekomendowałbym, by wstrzymać się z tą pozycją aż pojawi się kontynuacja, bo inaczej czeka Cię rozczarowanie przedwczesnym zakończeniem i poczucie niedosytu. Nie wiem tak do końca, co o tej książce myśleć, stąd taka średnia ocena. Jeśli pojawi się kontynuacja, to natychmiast po nią sięgnę. :)

Z jednej strony, fajny początek kilku historii, ciekawe dylematy i okoliczności, z drugiej wątki urwane miejscu bez satysfakcjonującego dla mnie choćby częściowego zamknięcia. To jak w pierwszym odcinku serialu. Przedstawiają Ci wątek, postacie, okoliczności i następuje koniec odcinka. W serialu w najgorszym razie będzie kolejny odcinek za tydzień, tu kolejna część może...

Nie porwała mnie ta opowieść. Trzy przeplatające się wątki, na trzech różnych płaszczyznach czasowych i w trzech różnych miejscach. Autorzy w tych trzech wątkach pragnęli pokazać początki, rozwój i wynik pracy nad sztuczną inteligencją. Początek rozpoczyna się na Ziemi, w Katowicach, gdzie Haruki, japoński student informatyki pracujący w hodowli sztucznej inteligencji, spotyka Natalię, uzdolnioną studentkę ostatniego roku fizyki. Widać tutaj duży sentyment autorów do Katowic, gdyż razem z bohaterami zwiedzamy miasto. Jednak ta dwójka młodych ludzi chodząc na randki do różnych knajpek, prowadząc z sobą dyskusje jak na jakimś sympozjum naukowym z dużą ilością terminów naukowych. Prowadzą dość sztywny dyskurs na temat sztucznej inteligencji, filozofii, etyki, fizyki kwantowej, a nawet początków Wszechświata. Te dyskusje przedzielone są dwoma, a właściwie trzema wątkami. Drugi wątek przenosi nas w przyszłość, na Księżyc, do bazy umieszczonej w księżycowej próżni. Dwójka ludzi przeprowadza eksperyment razem z Luną, sztuczną inteligencją, która jest „Księżycowym Dzieckiem” superinteligencji Gai. Ostatni przewijający się wątek przenosi nas w daleką przyszłość, kiedy Mars jest skolonizowany i istnieje tam olbrzymie miasto. W tym mieście poznajemy dwa androidy stworzone do różnych celów, jednak ich losy się splatają. Prometeusz jest androidem uczestniczącym w ekspedycjach w głąb szybów kopalnianych. Ada jest stworzona dla sprawiania przyjemności bywalca marsjańskiej knajpy. Ada jest przypisana do tej knajpy, nie może egzystować poza jej obszarem. Jednak w niej budzi się pragnienie zmiany, pragnie opuścić to miejsce, zobaczyć miasto, poznać inny świat i życie. W spełnieniu jej pragnień może pomóc Prometeusz.
Niestety wszystko to już gdzieś było i niczym nie zaskakuje. Dostajemy trzy oderwane od siebie wątki, którym brak płynności. Przez poszatkowanie wątków słuchanie wymaga skupienia, aby się nie pogubić. Dla mnie brak jest jakiegoś ogólnego przesłania, myśli. Można potraktować tę książkę, jako przedstawienia różnych spojrzeń na sztuczną inteligencję i jak te spojrzenia zmieniają się z czasem. Jednak z założenia ma być to powieść, a więc powinna być jakaś wciągająca akcja, a nie tylko dyskusje.

Nie porwała mnie ta opowieść. Trzy przeplatające się wątki, na trzech różnych płaszczyznach czasowych i w trzech różnych miejscach. Autorzy w tych trzech wątkach pragnęli pokazać początki, rozwój i wynik pracy nad sztuczną inteligencją. Początek rozpoczyna się na Ziemi, w Katowicach, gdzie Haruki, japoński student informatyki pracujący w hodowli sztucznej inteligencji,...

Poruszająca opowieść o tym jak sztuczna inteligencja wpłynie na nasze życie. Trzy płaszczyzny czasowe, trzy światy i trzy spojrzenia na SI. Autorzy płynnie poruszają się w trudnej tematyce fizyki kwantowej, filozofii i teorii świadomości. Są momenty, które wymagają większego skupienia, ale generalnie jest to zaskakująco dobry debiut.

Poruszająca opowieść o tym jak sztuczna inteligencja wpłynie na nasze życie. Trzy płaszczyzny czasowe, trzy światy i trzy spojrzenia na SI. Autorzy płynnie poruszają się w trudnej tematyce fizyki kwantowej, filozofii i teorii świadomości. Są momenty, które wymagają większego skupienia, ale generalnie jest to zaskakująco dobry debiut.

Powiew świeżości w polskim SF! Tego potrzebowałem

Powiew świeżości w polskim SF! Tego potrzebowałem

SF wtórne i nieciekawe. Autorka poczytała Asimova, Zajdla, Richarda Morgana, a nawet Josteina Gaardera, ale niewiele z tego wyszło. Powieść pisana językiem gimnazjalnego wypracowania. Niby uczennica niezła, ale jednak... Do tego redaktor powinien dostać w zęby za "uderzenie w niskie nuty", "harmonijny kontrapunkt" czy słowo eksplikacja używane w najmniej spodziewanych momentach. Nie pomaga lektorka Lena Schimscheiner. Rektor Segda czerwieni się ze wstydu gdy słyszy jak absolwentka Jej uczelni używa, a w zasadzie nie używa akcentu proparoksytonicznego. Gwiazdki jedynie za część pisaną przez współautora. Rozmowy Harukiego dowodzą, że p.Tomasz zna się na rzeczy. W sumie cieniutko.

SF wtórne i nieciekawe. Autorka poczytała Asimova, Zajdla, Richarda Morgana, a nawet Josteina Gaardera, ale niewiele z tego wyszło. Powieść pisana językiem gimnazjalnego wypracowania. Niby uczennica niezła, ale jednak... Do tego redaktor powinien dostać w zęby za "uderzenie w niskie nuty", "harmonijny kontrapunkt" czy słowo eksplikacja używane w najmniej spodziewanych...

Dobrze napisana więc nie męczy przy czytaniu. Niestety mnie jakoś nie urzekła. Ciągle mi czegoś brakowało i moim zdaniem brak w niej zakończenia. Jak opowieść urwana w połowie. Bez przesłania i nie nastroiła mnie do myślenia.

Dobrze napisana więc nie męczy przy czytaniu. Niestety mnie jakoś nie urzekła. Ciągle mi czegoś brakowało i moim zdaniem brak w niej zakończenia. Jak opowieść urwana w połowie. Bez przesłania i nie nastroiła mnie do myślenia.

Przemyślana i ciekawa książka. Porusza wiele spraw wartych zastanowienia, zadaje pytania, z którymi prawdopodobnie ludzie będą mierzyć się w przyszłości. Wciągająca, raczej kameralna. Zostaje w pamięci jeszcze dłuższy czas po przeczytaniu.

Przemyślana i ciekawa książka. Porusza wiele spraw wartych zastanowienia, zadaje pytania, z którymi prawdopodobnie ludzie będą mierzyć się w przyszłości. Wciągająca, raczej kameralna. Zostaje w pamięci jeszcze dłuższy czas po przeczytaniu.

Dawno się tak nie namęczyłem czytając książkę. Jak do tej pory tylko raz przerwałem czytanie książki w połowie. Teraz byłem na dobrej drodze żeby był drugi raz. Postanowiłem jednak dotrwać do końca, ale jakim kosztem. Nie wiem skąd tyle pozytywnych opinii o tym tytule. W książce przedstawione są opowiastki z których niewiele wynika. To już wszystko gdzieś było tylko o wiele lepiej. Nudne, myśli uciekają gdzieś podczas czytania i człowiek łapie się na tym że nie wie co przeczytał. Zdecydowanie nie !

Dawno się tak nie namęczyłem czytając książkę. Jak do tej pory tylko raz przerwałem czytanie książki w połowie. Teraz byłem na dobrej drodze żeby był drugi raz. Postanowiłem jednak dotrwać do końca, ale jakim kosztem. Nie wiem skąd tyle pozytywnych opinii o tym tytule. W książce przedstawione są opowiastki z których niewiele wynika. To już wszystko gdzieś było tylko o wiele...

Fajna, ciekawa pozycja, w której nie chodzi tylko o liczbę spadających ciał - ale również pozwala pomyśleć i zastanowić się nad otaczającym nas światem.

Fajna, ciekawa pozycja, w której nie chodzi tylko o liczbę spadających ciał - ale również pozwala pomyśleć i zastanowić się nad otaczającym nas światem.