Żenujące, infantylne i o niczym.

Żenujące, infantylne i o niczym.

Ciężko przez to przebrnąć. Bardzo lubię Paulinę, ale tak jak poprzednicy i poprzedniczki stwierdzam, że książka jest płytka i nieciekawa. Pięknie wydana, to fakt. Ale treści niewiele, ciężko się skupić i zachęcić do ponownego sięgnięcia.

Ciężko przez to przebrnąć. Bardzo lubię Paulinę, ale tak jak poprzednicy i poprzedniczki stwierdzam, że książka jest płytka i nieciekawa. Pięknie wydana, to fakt. Ale treści niewiele, ciężko się skupić i zachęcić do ponownego sięgnięcia.

Pomysł był dobry.
Intencje pewnie też były dobre.
Wykonanie... nie najlepsze.

Pomysł był dobry.
Intencje pewnie też były dobre.
Wykonanie... nie najlepsze.

Jeszcze w październiku przyszła do mnie "LiteraTOURa". Było śmiesznie, bo zanim doczekałam się paczki InPost, centralnie pod moją bramą zatrzymał się na chwilę samochód GLS i DPD. :<
Zanim weźmiecie się za książkę Pauliny, polecam wziąć coś do pisania, notatnik, przydatne też są też te małe karteczki, którymi zaznacza się ciekawe cytaty.
No i właśnie do tego zmierzam. LiteraTOURa mnie zaskoczyła. Spodziewałam się, że to będzie kolejna książka, którą będę czytać od deski do deski, a następne 3 dni ją przeżywać. Otóż nie, rozdziały nijak nie są ze sobą powiązane, książkę można czytać nawet w odwrotnej kolejności. A wracając po co ołówek/długopis- po każdym rozdziale w rogu jest miejsce aby odhaczyć przeczytany rozdział. Przyznam szczerze, ja sama tego nie potrzebuje..ale i tak stosuję. Jestem typem wzrokowca, pamiętam rozdziały po tytułach i pewnego rodzaju puentach, które Paulina zostawiała nam na koniec.
No i właśnie po to te karteczki.
Jak prawie nigdy nic nie zaznaczam w książkach to "LiteraTOURa" jest nimi przepełniona. Takimi z AliExpress. Niebieskimi. Niby każda ma inny kolor, ale ja różnicy nie dostrzegam.
Pojawiały się pytania, które podważały moje poczucie bycia dobrym człowiekiem. Ale.. to bezsens. To nie polega tylko na dostrzeganiu tych dobrych aspektów. Te złe też muszą być w życiu. Czytając tę książkę mogłam inaczej patrzeć na człowieka. Jak na istotę w totalnym chaosie, ale jednocześnie równowadze. Jak na kogoś, kto popełnia błędy. Jak na kogoś, kto sam wybiera, którą ścieżką chce iść. Przyznam bez bicia- czułam się trochę jak na kazaniu u najlepszej przyjaciółki. Przykłady?
"Jak chcesz się z kimś rozstać, zrób to ładnie"
"Jeśli rzeczy małe nie będą cię cieszyły, to i duże nigdy nie ucieszą" (to wspomniane w książce słowa Anny Przybylskiej)
Oraz słowa, które wbiły mnie w fotel:
"[...] Przecież każdy z nas na wadę serca. Ta wada polega na tym, że nie może bić wiecznie. Po prostu kiedyś się zatrzyma."
Nie sądziłam, że przewodnik po polskiej literaturze będzie tak brutalnie szczery w swej prostocie.

Jeszcze w październiku przyszła do mnie "LiteraTOURa". Było śmiesznie, bo zanim doczekałam się paczki InPost, centralnie pod moją bramą zatrzymał się na chwilę samochód GLS i DPD. :<
Zanim weźmiecie się za książkę Pauliny, polecam wziąć coś do pisania, notatnik, przydatne też są też te małe karteczki, którymi zaznacza się ciekawe cytaty.
No i właśnie do tego zmierzam....

Fajna pozycja dla kogoś, kto chciałby przypomnieć sobie co nie co - albo sprawdzić, po które klasyki warto sięgnąć w całości.

Fajna pozycja dla kogoś, kto chciałby przypomnieć sobie co nie co - albo sprawdzić, po które klasyki warto sięgnąć w całości.

Autorka zebrała i omówiła 150 utworów, które zostały przedstawione w oryginalny i nieszablonowy sposób. Zupełne przeciwieństwo suchych treści, które przez lata były nam wpajane przez szkolne polonistki 😄

,,Literatoura,, to sposób na ponowne, zupełnie odmienne poznanie książek, które powinniśmy już znać ze szkoły.

Szczerze mówiąc trochę inaczej wyobrażałam sobie tę książkę i muszę przyznać, że w niektórych momentach nieco się zawiodłam.
Nie jest to wina autorki ani samej książki. Po prostu czegoś innego oczekiwałam. Moim zdaniem wiele utworów jest zbyt pobieżnie omówionych, ale rozumiem, że głównym zamysłem było zebranie subiektywnych odczuć autorki na temat danego utworu.
Niemniej jednak jest to ciekawa pozycja, która może zachęcić do ponownego sięgnięcia po omawiane w szkole lektury, albo zaoszczędzić wiele czasu komuś, kto chce mieć pojęcie o polskiej literaturze.
Nie ukrywam, że ta pozycja skłania do wysnuwania własnych wniosków i refleksji.

Muszę przyznać, że dzięki tej książce dopisałam kilka pozycji do mojej listy książek do przeczytania.

Autorka zebrała i omówiła 150 utworów, które zostały przedstawione w oryginalny i nieszablonowy sposób. Zupełne przeciwieństwo suchych treści, które przez lata były nam wpajane przez szkolne polonistki 😄

,,Literatoura,, to sposób na ponowne, zupełnie odmienne poznanie książek, które powinniśmy już znać ze szkoły.

Szczerze mówiąc trochę inaczej wyobrażałam sobie tę książkę...

Na początku byłam bardzo rozczarowana... Zamiast suchej analizy literackiej (której raczej się spodziewałam) otrzymałam spis przemyśleń autorki. Jednak z każdym rozdziałem zaczęłam się coraz bardziej przekonywać się do takiej formy. Bardzo doceniam Paulinę za jej odwagę! Otworzyła się przed czytelnikami. Myślę, że to nie jest łatwe podzielić się z innymi, anonimowymi czytelnikami, swoimi refleksjami, przeżyciami. Dlatego tym bardziej chylę czoła przed autorką!

Na początku byłam bardzo rozczarowana... Zamiast suchej analizy literackiej (której raczej się spodziewałam) otrzymałam spis przemyśleń autorki. Jednak z każdym rozdziałem zaczęłam się coraz bardziej przekonywać się do takiej formy. Bardzo doceniam Paulinę za jej odwagę! Otworzyła się przed czytelnikami. Myślę, że to nie jest łatwe podzielić się z innymi, anonimowymi...

Książka ładnie wydana. Sam pomysł na stworzenie takiego zbioru z krótkimi komentarzami wydał mi się bardzo fajny, niestety realizacja strasznie mnie zawiodła. Dobór utworów był moim zdaniem nieprzemyślany, fragmenty dobrane pod przemyślenia autorki, a nie żeby zachęcić do przeczytania całości. Najgorsze jednak były komentarze - infantylne, na siłę operujące "młodzieżowym językiem", co nie tylko nie pasowało do przedstawionych utworów, ale było po prostu sztuczne i zwyczajnie źle brzmiące, zwłaszcza że autorka jest polonistką. "Pyknęła opowiadanie", "gostek źle skończył", "myślę, że wyszło zacnie", czy "jest to tak zryta książka", to tylko niektóre z licznych "modnych" wyrażeń użytych przez autorkę. Komentarze w większości nie nawiązywały do samych utworów, nie można się zatem było niczego ciekawego dowiedzieć ani o autorze, ani o jego dziele. Można się za to było dowiedzieć wiele o życiu osobistym autorki zbioru i smutkach z niego wynikających. Autorka prezentuje całkiem sporo swojej filozofii życiowej i złotych influencerskich rad.
Materiał raczej na wpisy w mediach społecznościowych niż na książkę.

Książka ładnie wydana. Sam pomysł na stworzenie takiego zbioru z krótkimi komentarzami wydał mi się bardzo fajny, niestety realizacja strasznie mnie zawiodła. Dobór utworów był moim zdaniem nieprzemyślany, fragmenty dobrane pod przemyślenia autorki, a nie żeby zachęcić do przeczytania całości. Najgorsze jednak były komentarze - infantylne, na siłę operujące...

Ta książka cieszy się popularnością i to skłoniło mnie do przeczytania. Bardzo się zawiodłam. Co odniesienia do doświadczeń z życia autorki wnoszą do zrozumienia treści lektury? Nic. Niepotrzebne wstawki, bardzo „urwane" interpretacje, niekiedy błędy rzeczowe.(!) Przeczytanie książki bez wiedzy historyczno literackiej może być bardzo krzywdzące. Zadziwia mnie ogólnikowość opisów, wyrwanie pojedynczych kontekstów, sprowadzenie obszernej tematyki i poruszanych problemów do jednego zdania. Przewaznie to nawet nie jest esencja problematyki danego utworu. Niektóre pozycje zostały opisane w taki sposób, że czytamy życiorys autorki, jednak niczego naukowego nie wynosimy. Jak i z calej lektury. Patrząc na polonistyczne wykształcenie p. Mikuły szokuje nagromadzenie błędów, spłycenie wspaniałych pozycji

Ta książka cieszy się popularnością i to skłoniło mnie do przeczytania. Bardzo się zawiodłam. Co odniesienia do doświadczeń z życia autorki wnoszą do zrozumienia treści lektury? Nic. Niepotrzebne wstawki, bardzo „urwane" interpretacje, niekiedy błędy rzeczowe.(!) Przeczytanie książki bez wiedzy historyczno literackiej może być bardzo krzywdzące. Zadziwia mnie ogólnikowość...

Całkiem przyjemna do przeczytania książka. Podobają mi się refleksje autorki związane z konkretnymi utworami, nawet kilka z nich zapisałam sobie do przeczytania. Jedno co mi tak średnio odpowiadało to język, stylizowany na taki "młodzieżowy" i "cool". Wolę jednak książki pisane tradycyjną polszczyzną, bez tych wszystkich angielskich wtrąceń.

Całkiem przyjemna do przeczytania książka. Podobają mi się refleksje autorki związane z konkretnymi utworami, nawet kilka z nich zapisałam sobie do przeczytania. Jedno co mi tak średnio odpowiadało to język, stylizowany na taki "młodzieżowy" i "cool". Wolę jednak książki pisane tradycyjną polszczyzną, bez tych wszystkich angielskich wtrąceń.