Malowanie magią słów :)
Obraz zaczarowany przez autorkę jest tak pobudzający wyobraźnię,że nie można oderwać się od niej (usilnie próbowałam by nie skończyć jej za szybko i się dłużej nią cieszyć).
Przyszedł do mnie Zamek Hauru na początku w postaci animacji, która również poruszyła serce i wyobraźnię bardzo mocno. Potem ciekawość, przeszła do oryginału.
Książka jednak jest o wiele bardziej rozwinięta. Postacie są bardzo realistyczne, nakreślone sprawnie i ciekawie. Mam tu na myśli nie tylko postacie główne jak: Sophie i Hauru ale również inne ważne dla historii, jak siostry Sophie, przybrana matka czy ucznia Hauru-Michaela.
Narracja i świat przedstawiony jest wypełniony magią, każdego rodzaju ale nie ma tu mowy o przesycie.
Szczególnie pięknie określili w książce i u postaci magię słów, jaka w nich wzrasta i jaką się kierują bardziej lub mniej.
Co do samej historii jeszcze, czasem można się w niektórych faktach trochę pogubić, jednak autorka tak zgrabnie operuje swoją wizją,że powrót do toru historii jest bezbolesny.
Można w niej przestraszyć się, zakochać, pośmiać i znaleźć szeroki wachlarz emocji i uczuć. Nadaje to historii niesamowity wyraz.

Malowanie magią słów :)
Obraz zaczarowany przez autorkę jest tak pobudzający wyobraźnię,że nie można oderwać się od niej (usilnie próbowałam by nie skończyć jej za szybko i się dłużej nią cieszyć).
Przyszedł do mnie Zamek Hauru na początku w postaci animacji, która również poruszyła serce i wyobraźnię bardzo mocno. Potem ciekawość, przeszła do oryginału.
Książka jednak jest...