Największym atutem książki jest dla mnie próba całościowego spojrzenia na globalne zmiany cywilizacyjne. Tematem zaintrygował mnie Jacek Dukaj i jego "Po piśmie". Baricco wniósł do tematu swoje własne ciekawe przemyślenia. Wiele argumentów zmusza do refleksji, ale autor ma tendencje do nadawania świadomej celowości procesom, które po prostu wynikają z zapotrzebowania i ludzkiej kreatywności. Dla mnie najmniej przekonywująca jest teza, że rozwój cywilizacji technologicznej miał za cel "uniemożliwienie powtórzenia się takich zbiorowych tragedii jak te,które się zdarzyły w XXw " Naprawdę???

Największym atutem książki jest dla mnie próba całościowego spojrzenia na globalne zmiany cywilizacyjne. Tematem zaintrygował mnie Jacek Dukaj i jego "Po piśmie". Baricco wniósł do tematu swoje własne ciekawe przemyślenia. Wiele argumentów zmusza do refleksji, ale autor ma tendencje do nadawania świadomej celowości procesom, które po prostu wynikają z zapotrzebowania i...

Jestem osobą techniczną i sięgnąłem po tę książkę z ciekawości. Chciałem zobaczyć świat technologii widziany oczami humanisty/filozofa - w dodatku z pokolenia sprzed milenialsowego.
Moim zdaniem książka trudna - to znaczy czyta się ją lekko i autor ma dar "gawędzenia", ale ciężko wyłuskać w tym gawędziarstwie konkretne wnioski autora. Da się, ale są one mocno przeplatane opowieściami autora.
Mimo wszystko coś tam z niej zrozumiałem, więc daję pozytywną ocenę.
Taka mała odskocznia od "ścisłych" tematów :).

Jestem osobą techniczną i sięgnąłem po tę książkę z ciekawości. Chciałem zobaczyć świat technologii widziany oczami humanisty/filozofa - w dodatku z pokolenia sprzed milenialsowego.
Moim zdaniem książka trudna - to znaczy czyta się ją lekko i autor ma dar "gawędzenia", ale ciężko wyłuskać w tym gawędziarstwie konkretne wnioski autora. Da się, ale są one mocno przeplatane...

Grafomański bełkot. Próba przypisania jakiejś ideologii do klikania ikonek na smartfonie. Irytująca maniera PISANIA CAPSEM CO +/- CZWARTEGO ZDANIA. Na plus jedynie wstępy rozdziałów z chronologią ważnych wydarzeń.

Nie polecam, szczególnie dla osoby technicznej. Moje postdoświadczenie (xD) jest w stanie wyrazić jedną opinię: SZKODA CZASU.

Grafomański bełkot. Próba przypisania jakiejś ideologii do klikania ikonek na smartfonie. Irytująca maniera PISANIA CAPSEM CO +/- CZWARTEGO ZDANIA. Na plus jedynie wstępy rozdziałów z chronologią ważnych wydarzeń.

Nie polecam, szczególnie dla osoby technicznej. Moje postdoświadczenie (xD) jest w stanie wyrazić jedną opinię: SZKODA CZASU.

Świetna książka. Jestem laikiem, nigdy nie uczono mnie informatyki, jako dorosła osoba musiałam nauczyć się posługiwania komputerem. Nie mam bladego pojęcia o programowaniu a mimo to byłam w stanie zrozumieć wszystko o czym pisze Baricco. Filozoficzne podejście, zrozumiały język i świadomość autora, że mówi do szerokiej publiczności a nie tylko do garstki znawców tematu sprawiają, że czyta się "The Game" jednym tchem.

Świetna książka. Jestem laikiem, nigdy nie uczono mnie informatyki, jako dorosła osoba musiałam nauczyć się posługiwania komputerem. Nie mam bladego pojęcia o programowaniu a mimo to byłam w stanie zrozumieć wszystko o czym pisze Baricco. Filozoficzne podejście, zrozumiały język i świadomość autora, że mówi do szerokiej publiczności a nie tylko do...

Ciekawa zabawa myślowa. Humanista próbujący przeanalizować rewolucję cyfrową - trochę intuicyjnie, trochę dorabiając do wysnutej koncepcji własne hipotezy, które miałyby potwierdzać główną linię narracyjną. Miejscami naiwna, miejscami odkrywcza. Na pewno ciekawa - dawno nie kreśliłam tak ołówkiem na marginesach ;)

Ciekawa zabawa myślowa. Humanista próbujący przeanalizować rewolucję cyfrową - trochę intuicyjnie, trochę dorabiając do wysnutej koncepcji własne hipotezy, które miałyby potwierdzać główną linię narracyjną. Miejscami naiwna, miejscami odkrywcza. Na pewno ciekawa - dawno nie kreśliłam tak ołówkiem na marginesach ;)

„Spektakularny sukces narzędzi cyfrowych i platform społecznościowych udobitnia banalną prawdę, że słabo sobie radzimy, gdy pozostajemy sam na sam z milczącym misterium naszego wnętrza.” – jak humanista opisuje cyfrową rewolucję?
Rewolucja cyfrowa, nazywana także czwartą rewolucją przemysłową, ma bezpośredni wpływ na życie każdego z nas. Informacje, które docierają do odbiorców za pośrednictwem Internetu mają niebagatelny wpływ na sposób postrzegania świata przez jego użytkowników. Nie należy zatem dziwić się, że zagadnienie to jest obiektem zainteresowań nie tylko naukowców, ale także pisarzy i ludzi kultury. „The Game. Cyfrowa Rewolucja” to książka popularnonaukowa autorstwa humanisty, który opisuje nie tylko rewolucję technologiczną, ale także tę, która miała miejsca w sposobie myślenia społeczeństwa.
Autor pozycji – Alessandro Baricco - jest cenionym włoskim literatem, eseistą, krytykiem muzycznym i teatralnym, a także filozofem. Ma doświadczenie medialne, był copywriterem w agencji reklamowej, dziennikarzem i krytykiem dla włoskich magazynów. Międzynarodowy rozgłos przyniosła mu publikacja „Jedwab”, która ukazywała tajemnice oraz uroki dawnej cywilizacji Wschodu. Jest autorem czternastu powieści, sztuki teatralnej oraz licznych esejów.
„The Game. Rewolucja Cyfrowa” podzielona jest na rozdziały tematyczna i zawiera kilka ilustracji. Skupia się na opisaniu mechanizmów, które wpłynęły na kształt czwartej rewolucji przemysłowej. Nie zabrakło opisów i nakreślenia kontekstu pojawienia się takich serwisów społecznościowych jak YouTube czy Twitter, pochylenia się nad specyfiką prezentacji iPhone`a przez Steve`a Jobsa czy przedstawienie zjawiska tworzenia się nowych elit na podstawie procesu Marka Zuckerberga w Senacie Stanów Zjednoczych. Interesujący może wydać się opis powrotu popularności płyt winylowych i omówienie na tej podstawie procesu prawdy przyspieszonej. Mianem „The Game” Baricco określa świat, w którym żyjemy, opisuje jego specyfikę i towarzyszące mu niuanse, a w syntetycznym podsumowaniu ukazuje dwadzieścia pięć tez o rzeczywistości Gry.
Autor prezentuje subiektywny punkt widzenia, często odnosi się do własnych doświadczeń i nie stroni od dygresji oraz metafor. Taki styl, charakterystyczny dla formuły eseju, jest niewątpliwie interesującym urozmaiceniem dla prezentowanych treści, ale może razić odbiorców oczekujących przekazywania wyłącznie faktów. Mnie osobiście wydał się on lekki i przystępny, niepozbawiony charakteru, ale w niektórych momentach nie mogłem oprzeć się wrażeniu infantylizacji. Muszę jednak podkreślić, że była to moja pierwsza styczność z literaturą autorstwa włoskiego pisarza, więc mogło to wpłynąć na zaskoczenie wywołane użytym językiem, którego nie oczekiwałem od tego typu lektury.
Nie jest to książka dla specjalistów, a raczej dla czytelników-pasjonatów zainteresowanych tematem cyfrowej rewolucji. Dzięki humanistycznemu wykształceniu autor czyni liczne odwołania do filozofii oraz literatury i raczej daleko mu do tworzenia klasycznej narracji historycznej. Nie operuje stylem typowo naukowym, zwraca się do czytelnika w sposób bezpośredni („Rozumiecie teraz, dlaczego nazwa „App” była najlepszą z możliwych?) i nie stroni od umieszczania elementów biograficznych, niekiedy w sposób autoironiczny („Bo jestem obrzydliwym snobem. Prawda. Bo urodziłem się w 1958 roku, Prawda. Bo jestem wyznawcą kultu prywatności. Prawda.) Warto jednak sięgnąć po „The Game”, jeżeli poszukuje się pozycji, która w nieszablonowy i nieskomplikowany sposób przedstawia dzieje najnowszych technologicznych przemian. Bo pod tym względem sprawdza się całkiem nieźle. Prawda.

„Spektakularny sukces narzędzi cyfrowych i platform społecznościowych udobitnia banalną prawdę, że słabo sobie radzimy, gdy pozostajemy sam na sam z milczącym misterium naszego wnętrza.” – jak humanista opisuje cyfrową rewolucję?
Rewolucja cyfrowa, nazywana także czwartą rewolucją przemysłową, ma bezpośredni wpływ na życie każdego z nas. Informacje, które docierają do...

Ulubionego pisarza czyta się wszystko, nie ma to tamto. Doskonale się bawiłem przy "The Game". Jak się okazuje, nawet tak "nieliteracki" temat po przepuszczeniu przez wrażliwość, polot i erudycję autora staje się pasjonującą lekturą. Jeśli ktoś zachwycił się wywodem profesora Kilroya o uczciwości intelektualnej ("City"),to z pewnością ujmą go pojęcia prawdy przyspieszonej, dwujęzycznych stref przygranicznych, światów równoległych, masowego indywidualizmu czy designu prawdy w tych przeapkowanych czasach. Paralelny model postrzegania współczesnego świata przedstawiony przez AB to wyborna konstrukcja filozoficzna, którą autor doskonale się BAWI, dlatego też co i rusz jest się z czego pośmiać, nie tylko za sprawą cudownych wtrętów. Przy okazji dowiecie się, co łączy Facebooka z teatrem, dlaczego pierwszą Wikipedią była "Iliada" (przy okazji warto wrócić do opowieści AB "Homer, Iliada"),a także jak ważna jest sztuka opowiadania historii. Czytało się wyśmienicie, bardzo polecam.

Ulubionego pisarza czyta się wszystko, nie ma to tamto. Doskonale się bawiłem przy "The Game". Jak się okazuje, nawet tak "nieliteracki" temat po przepuszczeniu przez wrażliwość, polot i erudycję autora staje się pasjonującą lekturą. Jeśli ktoś zachwycił się wywodem profesora Kilroya o uczciwości intelektualnej ("City"),to z pewnością ujmą go pojęcia prawdy przyspieszonej,...

Wstępem byłam zachwycona i wsiąkłam, ale z każdą kolejną stroną widać było, że autor jest oderwany od rzeczywistości (a na pewno od tej wirtualnej) i jest filozofem. Dopisywanie abstrakcyjnych, mistycznych pojęć do zwykłych zjawisk społecznych (postdoświadczenie, zawsze capsem) jest zbędne. Za najciekawsze elementy uważam wspomniany już wstęp i krótkie podsumowanie wydarzeń w rozwoju internetu.

Wstępem byłam zachwycona i wsiąkłam, ale z każdą kolejną stroną widać było, że autor jest oderwany od rzeczywistości (a na pewno od tej wirtualnej) i jest filozofem. Dopisywanie abstrakcyjnych, mistycznych pojęć do zwykłych zjawisk społecznych (postdoświadczenie, zawsze capsem) jest zbędne. Za najciekawsze elementy uważam wspomniany już wstęp i krótkie podsumowanie wydarzeń...