Autorka prezentuje możliwe scenariusze końca wszechświata, opierając się na najnowszej wiedzy i teoriach. Miłe uzupełnienie astrofizycznej biblioteczki.

Autorka prezentuje możliwe scenariusze końca wszechświata, opierając się na najnowszej wiedzy i teoriach. Miłe uzupełnienie astrofizycznej biblioteczki.

Czyta się szybko i przyjemnie, bo z każdego rozdziału dosłownie aż uderza żywe wkręcenie w temat, pasja autorki. Za to da się wybaczyć nieco pseudo zabawne wtrącenia. Przedstawione bowiem teorie i koncepcje są bardzo interesujące. Mack opisała je w sposób niezwykle prosty i zrozumiały, a przy tym nie banalny. Żadnych wyliczeń, wzorów, a czysta przyjemność. To opis końca życia, wszechświata na wesoło.

Czyta się szybko i przyjemnie, bo z każdego rozdziału dosłownie aż uderza żywe wkręcenie w temat, pasja autorki. Za to da się wybaczyć nieco pseudo zabawne wtrącenia. Przedstawione bowiem teorie i koncepcje są bardzo interesujące. Mack opisała je w sposób niezwykle prosty i zrozumiały, a przy tym nie banalny. Żadnych wyliczeń, wzorów, a czysta przyjemność. To opis końca...

Jak się do niej dorwałam, to już nie mogłam się oderwać. Totalnie trafił do mnie zarówno temat, jak i styl autorki - uwielbiam żarciki, którymi sypała jak z rękawa. Skojarzenia cefeidów z rasami psiaków? Why not. Pisanie o "nietowarzyskich cząstkach"? No kocham. Dla mnie to ogromny atut tej książki, ale rozumiem, że nie każdemu może przypaść do gustu takie poczucie humoru. Momentami czułam przegrzanie mózgu z nadmiaru pojęć pojawiających się na kolejnych stronach, ale doszłam do wniosku, że nie wszystko muszę rozumieć by czerpać radość z lektury, którą podsumowuję jako naprawdę bardzo ciekawą!

Jak się do niej dorwałam, to już nie mogłam się oderwać. Totalnie trafił do mnie zarówno temat, jak i styl autorki - uwielbiam żarciki, którymi sypała jak z rękawa. Skojarzenia cefeidów z rasami psiaków? Why not. Pisanie o "nietowarzyskich cząstkach"? No kocham. Dla mnie to ogromny atut tej książki, ale rozumiem, że nie każdemu może przypaść do gustu takie poczucie humoru....

Nie ujmując Pani Katie wiedzy, książka poruszająca niesamowicie ciekawy temat jest trudna w odbiorze.. Jak na pozycję popularnonaukową i zachęcającą do poszerzania wiedzy z różnych dziedzin, wyszło jednak słabo. Za dużo technicznego bełkotu, który można było uprościć. W porównaniu z Panem Hawkingiem, który świetnie umiał pisać dla laików.. tutaj trochę nie wyszło.

Nie ujmując Pani Katie wiedzy, książka poruszająca niesamowicie ciekawy temat jest trudna w odbiorze.. Jak na pozycję popularnonaukową i zachęcającą do poszerzania wiedzy z różnych dziedzin, wyszło jednak słabo. Za dużo technicznego bełkotu, który można było uprościć. W porównaniu z Panem Hawkingiem, który świetnie umiał pisać dla laików.. tutaj trochę nie wyszło.

Muszę przyznać, że to jedna z najbardziej przystępnych książek z tej dziedziny, z jaką miałam okazję obcować. Fakt, że kosmologia może wydaje się być nieco przyjemniejsza i lżejsza w odbiorze niż inne aspekty fizyki, ale mimo wszystko te wszystkie prawa, zależności, wzory czy teorie są w niej obecne. Nie można opisywać jednego bez znajomości drugiego. Mack naprawdę sprytnie z tego wszystkiego wybrnęła i jestem pod ogromnym wrażeniem lekkości pióra i sposobu przekazywania przez nią rzetelnej wiedzy.
Bookeater Reality

Muszę przyznać, że to jedna z najbardziej przystępnych książek z tej dziedziny, z jaką miałam okazję obcować. Fakt, że kosmologia może wydaje się być nieco przyjemniejsza i lżejsza w odbiorze niż inne aspekty fizyki, ale mimo wszystko te wszystkie prawa, zależności, wzory czy teorie są w niej obecne. Nie można opisywać jednego bez znajomości drugiego. Mack naprawdę sprytnie...

Chyba pierwszy raz mam tak, że książka wybrana do czytania z tematu, którego nie znam, a wydaje mi się nader interesujący, nie została przeze mnie w całości skonsumowana. Nie podołałam. W połowie książki stwierdziłam, że kosmologia to dla mnie ogrom abstrakcji, mimo ściśle naukowej kategoryzacji.

...

Więcej na:
https://nakanapie.pl/recenzje/czarna-magia-czarna-dziura-koniec-wszystkiego

#klubrecenzentank

Chyba pierwszy raz mam tak, że książka wybrana do czytania z tematu, którego nie znam, a wydaje mi się nader interesujący, nie została przeze mnie w całości skonsumowana. Nie podołałam. W połowie książki stwierdziłam, że kosmologia to dla mnie ogrom abstrakcji, mimo ściśle naukowej kategoryzacji.

...

Więcej...

Fenomenalna książka - tak uważam z tego względu, że reprezentuje ona moją najbliższą sercu tematykę - śmierć, koniec wszystkiego, dalsza kontynuacja egzystencji i tak dalej. Wszechświata też to jak najbardziej dotyczy. Według mnie wszechświat powinien skończyć śmiercią cieplną. Pomału, po cichu i ze spokojem każdy chciałby umrzeć. Cieszę się, że największe grono zwolenników wśród fizyków, astronomów, jasnowidzów i astrologów zebrała hipoteza tak zwanego Wielkiego Chłodu. To nie będzie tak, że ktoś będzie sobie z boku patrzył, bo to będzie koniec wszystkiego. W czasach czarnych dziur, gdyby jakaś istota ludzka żyła, to i tak by się zanudziła, bo ta era będzie trwać przez googol lat.

Fenomenalna książka - tak uważam z tego względu, że reprezentuje ona moją najbliższą sercu tematykę - śmierć, koniec wszystkiego, dalsza kontynuacja egzystencji i tak dalej. Wszechświata też to jak najbardziej dotyczy. Według mnie wszechświat powinien skończyć śmiercią cieplną. Pomału, po cichu i ze spokojem każdy chciałby umrzeć. Cieszę się, że największe grono zwolenników...

„Każda próba uporządkowania jakiejś części świata według naszej woli przyczynia się do nieuporządkowania gdzie indziej, często w postaci ciepła” (149).

„Jeśli masz do dyspozycji nieskończenie wiele czasu, to dowolna konfiguracja, w jakiej cząstki mogą się znaleźć, powtórzy się, i to nieskończenie wiele razy, a czas rekurencji będzie określać, jak rzadka czy niezwykła jest ta konfiguracja” (158-159).

„Możliwości, jakie wynikają z fluktuacji [kwantowych], są tak niepokojące i niepasujące do naszych wyobrażeń o sensownym kosmosie, że Sean Carroll uznał je za poznawczo niepewne. Nie w tym sensie, że nie mogą być prawdziwe, tylko w tym, że jeśli są, to nic nie ma sensu i równie dobrze możemy dać sobie spokój i przestać próbować zrozumieć wszechświat” (164-165).

„Minusem jest to, że nie mamy pojęcia, dlaczego świat działa” (277).

Model standardowy „ma poważne problemy z dostrajaniem – wartości pewnych parametrów muszą być bowiem baaaaardzo dokładnie dostrojone, w przeciwnym razie model się rozpada. […] Niepokojące jest to, że uważamy, iż jedyny argument za tym, że dany parametr musi mieć taki akurat parametr, brzmi: bo inaczej wydarzyłoby się coś złego lub co gorsza, bo tak wynika z pomiarów” (280-281).

„W jaki sposób można w ogóle wyjaśnić naturę naszego wszechświata, to również pytanie otwarte. W ostatniej dekadzie fizycy rozważali koncepcję krajobrazu – teorię wieloświata, czyli istniejących równolegle światów, w których warunki są odmienne od panujących w naszej przestrzeni. Jeśli taki krajobraz rzeczywiście istnieje, to może oznaczać, że właściwości przestrzeni, w której żyjemy, zależą od środowiska, a nie zależą od jakiejś głębszej zasady, której nie zdołaliśmy dotąd odkryć. Taki rodzaj wieloświata może powstać w pewnych wersjach inflacji, gdzie nowe bąble wszechświata rodzą się w jakiejś odwiecznej przestrzeni” (310).

„Kolejną rzeczą, na którą zwrócił mi uwagę Sean Carroll, jest to, że jeśli jego interpretacja mechaniki kwantowej jest poprawna, to istnieją niezliczone kopie nas samych w równoległych wszechświatach, które właśnie w tym momencie ulegają rozpadowi próżni. Nie jest on więc chyba najlepszą osobą, do której warto się zwrócić o wsparcie, gdy się przeżywa kryzys egzystencjalny” (309).

Nie zrozumcie mnie źle, ale dla mnie jest to pretensjonalnie nihilistyczny bełkot napisany - jak autorka wyznaje - w kawiarni na Hillsborough Street przy owsiance i zielonej herbacie. Jak na tak afektowany tytuł książka jest hiperpłytka: nie porusza w zasadzie żadnych kwestii naprawdę istotnych (co mógłby sugerować tytuł). Pisać nihilistyczne teksty o Końcu Wszystkiego przy owsiance w kawiarni - było zawsze moim największym marzeniem (stąd moja ocena nie jest może obiektywna).

„Każda próba uporządkowania jakiejś części świata według naszej woli przyczynia się do nieuporządkowania gdzie indziej, często w postaci ciepła” (149).

„Jeśli masz do dyspozycji nieskończenie wiele czasu, to dowolna konfiguracja, w jakiej cząstki mogą się znaleźć, powtórzy się, i to nieskończenie wiele razy, a czas rekurencji będzie określać, jak rzadka czy niezwykła jest...

I tak kiedyś to wszystko trafi… tylko sami do końca nie wiemy kiedy, gdzie, jak, od czego się rozpocznie? Bez względy na przekonania, wiarę itd. kochajmy, czerpmy z życia jak najwięcej i zaglądajmy do książek takich jak Koniec Wszystkiego, autorstwa Katie Mack.

cd ->http://www.jejspojrzeniem.com.pl/2021/02/koniec-wszystkiego-katie-mack-recenzja.html

Zapraszam

I tak kiedyś to wszystko trafi… tylko sami do końca nie wiemy kiedy, gdzie, jak, od czego się rozpocznie? Bez względy na przekonania, wiarę itd. kochajmy, czerpmy z życia jak najwięcej i zaglądajmy do książek takich jak Koniec Wszystkiego, autorstwa Katie Mack.

cd ->http://www.jejspojrzeniem.com.pl/2021/02/koniec-wszystkiego-katie-mack-recenzja.html

Zapraszam

Świetna książka o hipotezach na temat końca wszechświata. Katie Mack autorka opisuję w niej 5 różnych możliwości końca a także co dotąd wiemy o wielkim wybuchu i jakie są prognozy czego się dowiemy oraz jak to zrobić.
Nie zabrakło również filozoficznych rozważań o naturze końca, które skłaniają do przemyśleń. Jest to książka w niektórych momentach trudna w odbiorze i wymaga wcześniejszej znajomości podstaw fizyki.

Podsumowując jest to bardzo dobra książka dzięki której inaczej będziemy postrzegać świat choćby dlatego że w każdej chwili może on wyparować.

Gorąco polecam każdemu jej przeczytanie !

Świetna książka o hipotezach na temat końca wszechświata. Katie Mack autorka opisuję w niej 5 różnych możliwości końca a także co dotąd wiemy o wielkim wybuchu i jakie są prognozy czego się dowiemy oraz jak to zrobić.
Nie zabrakło również filozoficznych rozważań o naturze końca, które skłaniają do przemyśleń. Jest to książka w niektórych momentach trudna w odbiorze i...