To pierwsza powieść Autorki po którą sięgnąłem. I muszę przyznać, że mi się spodobała. Akcja wartka i wciągająca. Powiązanie wątków kryminalnych, z rodzącym się uczuciem, dwójki pokieraszowanych przez życie ludzi oraz kwestii opieki nad dzieckiem po traumatycznych przeżyciach, daje w efekcie interesującą historię. Niektóre fakty nieco naciągane i naiwne, szczególnie biorąc pod uwagę majętność głównego bohatera, a co za tym idzie jego możliwości "zadbania" o córkę i opiekunkę. Fajnie pokazane dylematy głównych bohaterów, pomimo rozwijającego się płomiennego uczucia. Parę emocjonalnych wydarzeń pozwala im jednak docenić rodzące się uczucie i jedna zawalczyć o nie. Książkę dobrze się czyta nawet pomimo świadomości zbliżającego się happy endu. Polecam. Wersję audio równiez.

To pierwsza powieść Autorki po którą sięgnąłem. I muszę przyznać, że mi się spodobała. Akcja wartka i wciągająca. Powiązanie wątków kryminalnych, z rodzącym się uczuciem, dwójki pokieraszowanych przez życie ludzi oraz kwestii opieki nad dzieckiem po traumatycznych przeżyciach, daje w efekcie interesującą historię. Niektóre fakty nieco naciągane i naiwne, szczególnie...

Wciągająca, wartka akcja, choć momentami naiwna (naciąganie pewnych wątków na potrzeby fabuły trochę przesadzone). Generalnie książka warta polecenia, zwłaszcza miłośnikom tego typu literatury.

Wciągająca, wartka akcja, choć momentami naiwna (naciąganie pewnych wątków na potrzeby fabuły trochę przesadzone). Generalnie książka warta polecenia, zwłaszcza miłośnikom tego typu literatury.

🦋 „Opiekunka” nie była moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki, ale również nie ostatnim. Uwielbia jej styl pisania i nieszablonowe historie. Każdy jej z bohaterów czymś się wyróżnia i ma w sobie coś oryginalnego. Przeczytanie książki autorstwa Ludki zazwyczaj zajmuje mi praktycznie jeden dzień lub jedną zarwaną nockę, ale z ręką na sercu mówię, że warto i nigdy nie żałuje.

🦋 Ten tytuł na pierwszy rzut oka wydawał mi się stosunkowo oklepany jak i dość schematyczny, ale autorka już w początkowych rozdziałach mnie mocno zaskoczyła. Tym samym utwierdziła mnie również w tym, że nie jest to kolejna historia, którą bardzo łatwo będzie mi przewidzieć.

🦋 Moją sympatię bardzo szybko zyskała główna bohaterka. Spodobało mi się, że nie boi się komuś przeciwstawić i postawić na swoim. Za każdym razem chwytało mnie za serce, gdy czytałam o tym jak dba o swoją podopieczną i spędza z nią czas. Widać było, że uwielbia swoją pracę. To, jak skrupulatnie odwracała uwagę dziewczynki, było niesamowite. Pomimo młodego wielu była wzorem do naśladowania, którego potrzebował główny bohater. Jeśli chodzi o głównego bohatera, to nie jest to postać, która na początku przypadnie do gustu, bo jednak trzeba przyznać, że dobrego pierwszego wrażenie to nie robi. Mimo to podczas czytania widać z każdym rozdziałem zmianę jego nastawienia, a także zachowania.

🦋 Akcja między głównym bohaterami również nie dzieje się ani za wolno, ani za szybko. Wszystko dzieje się stopniowo, co spowodowało, że przyjemnie mi się czytało.

🦋 Bardzo spodobało mi się również prowadzenie, takiego trochę śledztwa, aby poznać prawdę i odpowiedzieć na niektóre pytania.

ig: paper_letters

🦋 „Opiekunka” nie była moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki, ale również nie ostatnim. Uwielbia jej styl pisania i nieszablonowe historie. Każdy jej z bohaterów czymś się wyróżnia i ma w sobie coś oryginalnego. Przeczytanie książki autorstwa Ludki zazwyczaj zajmuje mi praktycznie jeden dzień lub jedną zarwaną nockę, ale z ręką na sercu mówię, że warto i nigdy nie...

Muszę napisać, że Ludka Skrzydlewska to chyba moja ulubiona autorka. Pochłaniam jej ksiazki z zawrotna prędkością. Najbardziej ze wszystkiego podoba mi się budowanie relacji między bohaterami. Tutaj zawsze są jakieś ciekawe emocje. W momencie gdy już uświadamiają sobie uczucia, robi się standardowo slodko, ale chyba tego się oczekuje po tego typu literaturze, prawda? Ja tego oczekuje, więc są dla mnie idealne!

Muszę napisać, że Ludka Skrzydlewska to chyba moja ulubiona autorka. Pochłaniam jej ksiazki z zawrotna prędkością. Najbardziej ze wszystkiego podoba mi się budowanie relacji między bohaterami. Tutaj zawsze są jakieś ciekawe emocje. W momencie gdy już uświadamiają sobie uczucia, robi się standardowo slodko, ale chyba tego się oczekuje po tego typu literaturze, prawda? Ja...

Resse za bardzo przywiązała się do dziewczynki. Z mojego punktu widzenia nie jest to najlepsze co mogła zrobić. W ten sposób nie byłaby w stanie jej zostawić, gdyby przyszedł na to czas. Zaimponowała, mi tym, że pomimo przeszłości podjęła się pracy z dzieckiem i robiła to z wielkim oddaniem.

„Reese Anderson, dwudziestodwuletnia studentka psychologii, bardzo mocno angażuje się w opiekę nad osieroconym dzieckiem. Do tego stopnia, ze dla jej dobra jest skłonna zataić przed policją fakty, które mogłyby ściągnąć na Josie uwagę sprawców napada”. – tak brzmi część opisu do książki. Szczególnie zainteresowało mnie ostatnie zdanie. Zastanawiałam się jakie to tajemnice Resse chcę ukryć i dlaczego. Przez to książka była dla mnie jeszcze ciekawsza.

Od razu pomyślałam, że Owen jest dupkiem, bo jak można nie interesować się swoją córką ani jej nie odwiedzać. Nawet prezenty urodzinowe wybierała dla niego sekretarka co jest dla mnie absurdalne. Całkiem pogubił się w sytuacji, kiedy musiał wziąć odpowiedzialność za nią a Resse ciągłymi docinkami mu tego nie ułatwiała.

Fabuła niby zwyczajna, ale z kolejną przeczytaną kartką wciągałam się coraz bardziej. Jak można było przypuszczać nie była to zwykła historia a pełna tajemnic i intryg.

Miałam okazję poznać historię człowieka, którego ze swoim dzieckiem nie łączyła żadna wieź. Wraz z biegiem wydarzeń poznajemy przyczyny jakimi się kierował ucinając z nią kontakt a także to jak starał się nadrobić stracony czas i zbudować więź z własnym dzieckiem. Najfajniejsze w tej książce było to, że autorka nie starała się napisać jej na szybko przez co ta więź między nimi tworzyła się z każdą przeczytaną stroną.

„Nigdy wcześniej nie leciałem na małolaty. Wręcz przeciwnie - zawsze wolałem dojrzałe, pewne siebie, stonowane i eleganckie kobiety. O Resse można powiedzieć wiele, ale nie określiłbym jej żadną z tych cech”.

Aż taka wielka różnica wieku pomiędzy nimi nie była, żeby się tym przejmować. Jednak podoba mi się jak autorka wykreowała ich postacie. Są od siebie zupełnie różne i to jest w tym wszystkim najlepsze. Dzięki temu można oczekiwać ciekawych sytuacji – najczęściej ze strony głównej bohaterki.

Opowieść o tym jak ciężko jest ponownie zaufać drugiej osobie i ponownie pokochać.

Resse za bardzo przywiązała się do dziewczynki. Z mojego punktu widzenia nie jest to najlepsze co mogła zrobić. W ten sposób nie byłaby w stanie jej zostawić, gdyby przyszedł na to czas. Zaimponowała, mi tym, że pomimo przeszłości podjęła się pracy z dzieckiem i robiła to z wielkim oddaniem.

„Reese Anderson, dwudziestodwuletnia studentka psychologii, bardzo mocno angażuje...

To było moje pierwsze spotkanie z tą autorką ale nie zawiodłam się. Bardzo ciekawa, wciągająca historia, z wątkiem kryminalnym. Do samego końca czytając nie wiedziałam kto mógł się okazać głównym podejrzanym dopiero w pewnym momencie elementy układanki zaczęły do siebie pasować. Zdecydowanie polecam.

To było moje pierwsze spotkanie z tą autorką ale nie zawiodłam się. Bardzo ciekawa, wciągająca historia, z wątkiem kryminalnym. Do samego końca czytając nie wiedziałam kto mógł się okazać głównym podejrzanym dopiero w pewnym momencie elementy układanki zaczęły do siebie pasować. Zdecydowanie polecam.

Początek bardzo obiecujący, niestety potencjał tej historii został zepsuty. Mam wrażenie, że w tego typu literaturze postaci są budowane bardzo szablonowo. Dlatego, że na początki Reese odbiega od tego szablonu, będąc rozsądną, szanującą się dziewczyną z mocnym moralnym kręgosłupem, szkoda tylko że w pewnym momencie zostaje to zaprzepaszczone.
Nie podoba mi się to że w tego typu literaturze ludzie nie potrafią zapanować nad własnymi popędami i zachowują się jak zwierzęta. Przecież można opisać zbliżenia z zachowaniem godności.
Jeśli chodzi o głównego bohatera to jest to koleś z bardzo przedmiotowym podejściem do kobiet, który wygłasza seksistowskie komentarze i po mimo, iż Reese wytłumaczyła dlaczego nie chce się zgodzić na "tylko seks", koleś z uporem maniaka proponuje jej, aby tylko zaspokoili swoje fizyczne popędy.

Początek bardzo obiecujący, niestety potencjał tej historii został zepsuty. Mam wrażenie, że w tego typu literaturze postaci są budowane bardzo szablonowo. Dlatego, że na początki Reese odbiega od tego szablonu, będąc rozsądną, szanującą się dziewczyną z mocnym moralnym kręgosłupem, szkoda tylko że w pewnym momencie zostaje to zaprzepaszczone.
Nie podoba mi się to że w...

Dobra intryga, dobrze się czyta.

Dobra intryga, dobrze się czyta.

Książka przeciętna i przewidywalna niestety do bólu , ale czyta się nawet dobrze .

Książka przeciętna i przewidywalna niestety do bólu , ale czyta się nawet dobrze .

Od dawna szukałam tej pozycji. Nigdy nie czytam co będzie w książce, ani nie sugeruje się notami, za to oceniam po okładce czy chce tam zajrzeć. Spodziewałam się słodkiego romansu z opiekunka. Wiele się nie pomylił, chociaż do słodkości dużo brakuje. Zupełnie zaskoczył mnie motyw zabójstwa. Czytałam książkę ciągiem, bo musiałam wiedzieć co dalej.

Od dawna szukałam tej pozycji. Nigdy nie czytam co będzie w książce, ani nie sugeruje się notami, za to oceniam po okładce czy chce tam zajrzeć. Spodziewałam się słodkiego romansu z opiekunka. Wiele się nie pomylił, chociaż do słodkości dużo brakuje. Zupełnie zaskoczył mnie motyw zabójstwa. Czytałam książkę ciągiem, bo musiałam wiedzieć co dalej.