"Tak rozumianą zdolność spekulacji Schelling i Hegel nazywają wspólnie "rozumem" w odróżnieniu od samego rozsądku, a ponieważ rozsądek musi usnąć sprzeczność jako irracjonalną, to rozum spekulatywny nie może się mu jawić inaczej niż czysta irracjonalnóść" (17).

"Ważne jest to, że wraz z nowym rozumieniem pojęcia spekulacji Hegel odwraca się zdecydowanie od ujęcia Platońskiego opartego na metaforyce wzroku, a ideę myślenia spekulatywnego oczyszcza ze wszystkich asocjacji 'oka duchowego', asocjacji patrzenia i postrzegania" (19).

"W rzeczywistości nietrudno w postaci samorozszczepiającej się, w rozszczepieniu się realizującej i znowu się jednoczącej totalności, rozpoznać chrześcijańskiego Boga" (40).

"Według Hegla wiedza i prawda odróżniają się od siebie tak jak byt-dla-świadomości od bytu-samego-w-sobie" (54).

###

"Dlatego też błędem jest wychodzenie od "odróżnienia nas samych jako cogito albo 'ja myślę' od poznania, gdyż jako świadomość jesteśmy poznaniem" (55).

"Nie potrzebujemy żadnej zewnętrznej teorii poznania, gdyż najlepszą teorią poznania jest samo poznanie, jeśli zostaje ono ujęte 'dialektycznie' w sensie heglowskim" (61).

"Likwidacja Kantowskiego przeciwieństwa 'rzecz sama w sobie - zjawisko', jakiej dokonał Fichte, a w ślad za nim Hegel w metodycznym postępowaniu FD, sprawiła, że bezprzedmiotowe okazało się też 'przeciwieństwo świadomości'. To bowiem, co Kant ujmował w swym słynnym rozróżnieniu - między przedmiotem a podmiotem, rzeczą a myślą, przedmiotem a świadomością - w przekonaniu Hegla wchodzi przecież do świadomości" (92).

"[...] przeciwieństwo świadomości i przedmiotu, podmiotowości i obiektywności, myślenia i oglądu [...]".

"Krytyka Kanta jest niemal całkowicie myśleniem za pomocą opozycji, ponieważ istotnie pojmowała ona siebie jako odróżnianie, przy czym bodaj najbardziej znane i pociągające za sobą najwięcej konsekwencji odróżnienie Kantowskie to opozycja 'rzeczy same w sobie verus zjawisko" (97).

##

"Absolutny idealizm Hegla występuje zarazem jako absolutny empiryzm" (62). "Heglowkie pojęcie doświadczenia wykracza daleko poza to, co rozumiane jest jako 'doświadczenie' w empiryzmie bądź też w koncepcji Kanta" (62).

###

"[...] przy czym przez 'to, co etyczne' ma na myśli przede wszystkim tylko 'obyczaje', a nie to, co moralne w scisłym znaczeniu" (69).

"Tak rozumianą zdolność spekulacji Schelling i Hegel nazywają wspólnie "rozumem" w odróżnieniu od samego rozsądku, a ponieważ rozsądek musi usnąć sprzeczność jako irracjonalną, to rozum spekulatywny nie może się mu jawić inaczej niż czysta irracjonalnóść" (17).

"Ważne jest to, że wraz z nowym rozumieniem pojęcia spekulacji Hegel odwraca się zdecydowanie od ujęcia...

Podobno jedno z lepszych wprowadzeń do myśli Hegla. Według mnie było bardzo dobre.

Podobno jedno z lepszych wprowadzeń do myśli Hegla. Według mnie było bardzo dobre.