Ból serca matki kochającej syna jednocześnie widzącej i nie chcącej widzieć tego co z niego wyrosło.

Za wyd.
Przepis na życie dzieci i ich rodziców rzadko bywa tożsamy.
Tytułowa Romanowa po śmierci męża postanowiła całe swoje życie poświęcić synowi i wychować go na zaradnego mężczyznę, który będzie potrafił zadbać o gospodarstwo i matkę. Michałko, mimo zdolności murarskich oraz przychylności swojego szefa, wydaje się nie wykazywać zainteresowania prowadzeniem uczciwego życia. Nie potrafi zatroszczyć się nawet o siebie, jest zawadiaką i lubi wszczynać awantury. Do uporządkowania swojego życia nie przekonuje go nawet ślub z piękną Zośką Chlewińskę, córką majstra. Szczegółów historii oraz tego, dokąd doprowadziły Michałka jego czyny, szukajcie w Romanowej Elizy Orzeszkowej.

Ból serca matki kochającej syna jednocześnie widzącej i nie chcącej widzieć tego co z niego wyrosło.

Za wyd.
Przepis na życie dzieci i ich rodziców rzadko bywa tożsamy.
Tytułowa Romanowa po śmierci męża postanowiła całe swoje życie poświęcić synowi i wychować go na zaradnego mężczyznę, który będzie potrafił zadbać o gospodarstwo i matkę. Michałko, mimo zdolności murarskich...

Jakaż to przejmująco smutna i prawdziwa opowieść! Na pewno zostanie w mojej pamięci, bo choć ówczesny język nie ułatwiał (przynajmniej na początku) płynnego czytania, to fabuła, akcja i wyraźnie zarysowane postacie sprawiły, że ciężko było mi się oderwać. Pod koniec miałam łzy w oczach.
Oto matka, wdowa po Romanie, ponad wszystko kochająca swojego jedynego syna, gotowa mu wybaczać, usługiwać, wspierać na każdym kroku - cokolwiek by się działo, nawet kosztem własnego dobra i zdrowia... No i jej syn Michał, Michałek, przystojny, krzepki, wesoły, robotny i zdolny, a przy tym troskliwy i kochający zwierzęta. Po przeprowadzce ze wsi do miasta ich życie miało się zmienić na lepsze - i tak też było! Do czasu, gdy chłopak zapałał sympatią do miejscowego szynku i alkoholu, a jednocześnie do córki swego pracodawcy, panny Zofii.

Jakaż to przejmująco smutna i prawdziwa opowieść! Na pewno zostanie w mojej pamięci, bo choć ówczesny język nie ułatwiał (przynajmniej na początku) płynnego czytania, to fabuła, akcja i wyraźnie zarysowane postacie sprawiły, że ciężko było mi się oderwać. Pod koniec miałam łzy w oczach.
Oto matka, wdowa po Romanie, ponad wszystko kochająca swojego jedynego syna, gotowa mu...

Po raz kolejny,Eliza Orzeszkowa odmalowuje nam na kartach Romanowej,opowieść na wskroś tragiczną,smutną...Przyznam się bez bicia,że losy Ewki i jej życie z synem alkoholikiem,ogromnie mnie poruszyło.Historia smutna ale opisana znakomicie.

Po raz kolejny,Eliza Orzeszkowa odmalowuje nam na kartach Romanowej,opowieść na wskroś tragiczną,smutną...Przyznam się bez bicia,że losy Ewki i jej życie z synem alkoholikiem,ogromnie mnie poruszyło.Historia smutna ale opisana znakomicie.

Narratorka rozmawia z Ewą, wdową po mężu Romanie, który zginął tragicznie w wypadku pocztylionu, kiedy ich synek Michałko był bardzo mały. Obecnie syn jest dorosły i matka ma z nim niemałe zmartwienie. Ludzie na mieście kpią, że syn wdał się w ojca we wszystkim, poza wódką....
Autorka porusza w noweli problem uzależnienia od alkoholu. Bardzo dobrze można tu spostrzec mechanizmy działania osób uzależnionych, jak również czegoś co kiedyś nazwane było "współuzależnieniem". Tu mamy do czynienia z piciem epizodycznym - Michałko wpada w ciągi alkoholowe, które potrafią trwać bardzo długo. Po tym jak wytrzeźwieje idzie do spowiedzi, obiecuje, że już nigdy więcej nie pójdzie do szynku. Nikt nie daje temu wiary, poza matką... dlatego za każdym razem, matka pomaga mu wrócić do społeczności, myje i pielęgnuje go, ubiera, karmi, zaprowadza do kościoła a przed wszystkimi kumami puszy się, że Michałek to już na pewno nie pójdzie pić, bo obiecał.... Przez wpadanie w kolejne ciągi alkoholowe Michałek zatraca swoje oszczędności, ma problemy ze znalezieniem pracy, a matkę doprowadza do rozpaczy. Jego agresja w stanie nietrzeźwości jest bardzo niebezpieczna. Autorka zwraca uwagę, że bezrobocie to jeden z czynników, przez który ludzie popadają w nałóg i że ten sam czynnik ich w tym nałogu przytrzymuje. Nowela jest bardzo dobra, poruszająca, dobrze opisuje problem. Po raz kolejny pisarka udowodniła, jak dobrą była obserwatorką rzeczywistości i jak bardzo była wrażliwa na ludzkie problemy i cierpienie. Płynna narracja sprawia, że nowelę czyta się szybko, jak powieść sensacyjną, w narastającym napięciu oczekując katastrofy, bo przecież do czego innego mogą doprowadzić obietnice alkoholika...

Narratorka rozmawia z Ewą, wdową po mężu Romanie, który zginął tragicznie w wypadku pocztylionu, kiedy ich synek Michałko był bardzo mały. Obecnie syn jest dorosły i matka ma z nim niemałe zmartwienie. Ludzie na mieście kpią, że syn wdał się w ojca we wszystkim, poza wódką....
Autorka porusza w noweli problem uzależnienia od alkoholu. Bardzo dobrze można tu spostrzec...