"Łowca" to powieść, która zdecydowanie wyróżnia się na tle innych kryminałów. Autorka nie tylko stworzyła dobrze przemyślaną fabułę, ale również poświęciła uwagę na szczegóły proceduralne, co sprawia, że czytelnik może praktycznie przenieść się do świata policyjnego.

Fabuła skupia się na zagadkowej i makabrycznej śmierci młodej kobiety, co prowadzi do rozpoczęcia śledztwa przez komisarza Uszkiera i jego zespół. Przez liczne przesłuchania, zbiegi okoliczności i dedukcje, czytelnik ma okazję zapoznać się z poszczególnymi etapami śledztwa. Jest to niewątpliwie atut tej książki - autorka pokazuje, jak skomplikowaną i wymagającą pracą jest prowadzenie śledztwa kryminalnego.

Choć akcja nie pędzi w zawrotnym tempie, a zwroty akcji stosunkowo przewidywalne, to sposób prowadzenia fabuły, dialogi i charakterystyka komisarza Uszkiera sprawiają, że czytelnik nie może oderwać się od lektury. Dodatkowo, opisy zbrodni i techniki śledcze prezentowane w książce są bardzo przekonujące, co dodaje wiarygodności opowieści.

Niewątpliwie, jedną z wad tej powieści jest brak rozbudowanej charakterystyki pozostałych postaci, zwłaszcza współpracowników Uszkiera. Byłoby dobrze, gdyby autorka poświęciła więcej uwagi na ich genezę i motywacje, co z pewnością wzbogaciłoby historię.

Mimo to, polecam "Łowcę" fanom kryminałów, którzy cenią sobie wnikliwe opisy śledztwa, wiedzę na temat procedur policyjnych oraz dobrze skonstruowane dialogi. Agnieszka Pruska stworzyła powieść, która intryguje i zaskakuje, prowadząc czytelnika przez pełen emocji proces wykrywania przestępstwa. To lektura, która porusza i pozostawia po sobie wiele do myślenia.

"Łowca" to powieść, która zdecydowanie wyróżnia się na tle innych kryminałów. Autorka nie tylko stworzyła dobrze przemyślaną fabułę, ale również poświęciła uwagę na szczegóły proceduralne, co sprawia, że czytelnik może praktycznie przenieść się do świata policyjnego.

Fabuła skupia się na zagadkowej i makabrycznej śmierci młodej kobiety, co prowadzi do rozpoczęcia śledztwa...

Kolejna mroczna sprawa trafia do ekipy komisarza Uszkiera. Tajemniczy nieuchwytny morderca jest zawsze o krok przed policją.
Zgraną ekipa policjantów i technikow oraz dociekliwy patolog i lotny psycholog to przepis na świetny kryminał.
Akcja tocząca się w Trójmieście jest dodatkowym atutem całego cyklu🙂

Kolejna mroczna sprawa trafia do ekipy komisarza Uszkiera. Tajemniczy nieuchwytny morderca jest zawsze o krok przed policją.
Zgraną ekipa policjantów i technikow oraz dociekliwy patolog i lotny psycholog to przepis na świetny kryminał.
Akcja tocząca się w Trójmieście jest dodatkowym atutem całego cyklu🙂

[...]
„Opisujący wszystko dokładnie Uszkier znowu przypomniał sobie, jakie miał poczucie nierealności, gdy oglądał miejsce zbrodni. Być może wynikało ono z tego, że nie prowadził jeszcze sprawy, w której psy zjadłyby fragment ciała właściciela”.

Wygląda na to, że to ostatnia część, chociaż Autorka nie do końca "zamknęła te drzwi ".
W KAŻDYM RAZIE POLECAM CAŁY CYKL !

[...]
„Opisujący wszystko dokładnie Uszkier znowu przypomniał sobie, jakie miał poczucie nierealności, gdy oglądał miejsce zbrodni. Być może wynikało ono z tego, że nie prowadził jeszcze sprawy, w której psy zjadłyby fragment ciała właściciela”.

Wygląda na to, że to ostatnia część, chociaż Autorka nie do końca "zamknęła te drzwi ".
W KAŻDYM RAZIE POLECAM CAŁY CYKL !

53/52

53/52

Bardzo dobrze się czyta, wciągająca i zabawna Polecam

Bardzo dobrze się czyta, wciągająca i zabawna Polecam

Coraz lepiej czyta się książki Pani Agnieszki. I dlatego trochę żal, że było to już ostatnie spotkanie z komisarzem Barnabą Uszkierem i jego ekipą śledczą. Teraz już chętnie sięgnęłabym po kolejny tom. Może jeszcze powstanie. Najgorsze są śledztwa, w których trudno jest dopatrzeć się motywu działania mordercy. Czasami są tak banalne, że aż głupota boli. Przerost ego i ambicji jest po prostu szkodliwy i niebezpieczny. Czasami także przypadek, czyjaś lekko rzucona uwaga czy splot okoliczności pomaga wpaść na jakiś trop. Ale i tak najcięższą robotę wykonują śledczy. A Komisarz Uszkier ma na dokładkę unormowane życie osobiste i wyrozumiałą żonę.

Coraz lepiej czyta się książki Pani Agnieszki. I dlatego trochę żal, że było to już ostatnie spotkanie z komisarzem Barnabą Uszkierem i jego ekipą śledczą. Teraz już chętnie sięgnęłabym po kolejny tom. Może jeszcze powstanie. Najgorsze są śledztwa, w których trudno jest dopatrzeć się motywu działania mordercy. Czasami są tak banalne, że aż głupota boli. Przerost ego i...

Książka stanowi piątą część cyklu o komisarzu Barnabie Uszkieru. Było to moje pierwsze spotkanie z książką tej autorki a skusiłam się na oceny. Tytułowy Barnaba tropi grasującego w Gdańsku seryjnego zabójcę.
Pozycja ma dość wysokie oceny, jednak mnie wcale nie zachwyciła i jakoś nie mogłam się przemóc oraz wejść na 100% w opisywaną historię. Czytało mi się ten kryminał bardzo ciężko, trochę się tym zmęczyłam i bynajmniej nie spodobała mi się postać głównego bohatera. Według mnie trochę za dużo było tych wątków dodatkowych, bardziej obyczajowych, które mnie wcale nie wciągnęły lecz przytłoczyły. Muszę przyznać, że wolę kryminały bardziej konkretne.
Być może jeszcze kiedyś sięgnę po kolejne pozycje tej autorki i być może zmienię zdanie, bo przez tą pozycję ledwo przebrnęłam.

Książka stanowi piątą część cyklu o komisarzu Barnabie Uszkieru. Było to moje pierwsze spotkanie z książką tej autorki a skusiłam się na oceny. Tytułowy Barnaba tropi grasującego w Gdańsku seryjnego zabójcę.
Pozycja ma dość wysokie oceny, jednak mnie wcale nie zachwyciła i jakoś nie mogłam się przemóc oraz wejść na 100% w opisywaną historię. Czytało mi się ten kryminał...

"ŁOWCA" AGNIESZKA PRUSKA

Jest to piąta i zarazem ostatnia część cyklu, której premiera była 30 czerwca tego roku. Póki co, to nasze ostatnie spotkanie z komisarzem Barnaba Uszkier.

Niebanalny temat, przemyślana i dopracowana fabuła. Prosty język, dialogi, styl. Cudny klimat niepokoju i tajemniczości .To wszystko powoduje, że powieść niebywale szybko wciąga w swój świat i pozwoli odłożyć książkę, gdy ją przeczytasz.
Te prawie pięćset stron czyta się błyskawicznie.
Przyznam, myliłam się i kilka razy poszłam złym tropem. Uwielbiam się mylić.
Zaskakujące zakończenie, którego nie przewidziałam.

Jak zwykle wszystko dzieje się w Gdańsku, tym razem w latach ówczesnych .Na jednym z willowych osiedli ginie młoda kobieta. Jej zmasakrowane ciało odnajduje jej przyjaciel Karol Brzeski, który zaniepokoił się, że już jakiś czas jej nie widział.
Podchodzi pod drzwi jej domu i od razu czuje nieprzyjemny odór oraz słyszy dwa głośno szczekające psy właścicielki.
Zawiadamia policję czując, że wydarzyło się coś złego.
Na miejsce trafia znany nam komisarz wraz ze swoją ekipą techników i patologa. Konieczny będzie przewodnik do psów. Szybko odkrywają, że w środku znajdują się zmasakrowane zwłoki właścicielki mieszkania, oraz głodne rozwścieczone psy.
Psy na pewno broniły kobietę przed napastnikiem, jednak po kilku dniach były głodne i dokonały tego co było nieuniknione. 

Kto i dlaczego zabił Dorotę Wyszkowską ? Dlaczego zostały jej podklejone taśmą powieki ?
Rozpoczynają się przesłuchania świadków i snucie rozmaitych przypuszczeń. 

Niebawem blisko Gdańska zostają znalezione zwłoki kolejnej zmasakrowanej kobiety. Po sposobie pozostawienia zwłok widać, że sprawcą jest ten sam szaleniec.
Tutaj też kobiecie podklejono powieki i doszło do rabunku.
Wygląda na to, że policja ma do czynienia z seryjnym mordercą. Ważne jest dowiedzieć się jaki motyw ma sprawca, to pomoże go odszukać i złapać.
Walka z czasem trwa i w każdej chwili może pojawić się kolejna ofiara "Łowcy".

Jak to się zakończy ? - przeczytajcie, a dowiecie się.
Zachęcam :)

Poznajemy coraz lepiej komisarza i jego prywatne życie. Przedstawiona bardzo drobiazgowo i rzetelnie praca policji intryguje i zaskakuje.

Mam nadzieję, że autorka napisze kolejną część cyklu i już niebawem poznamy nową zagadkę kryminalna, z którą zmierzy się komisarz Barnaba Uszkier.

P O L E C A M cały cykl :)

Przypomnę poszczególne części od początku :
1.Literat,
2.Hobbysta,
3.Żeglarz,
4.Spadkobierca,
5.Łowca

"ŁOWCA" AGNIESZKA PRUSKA

Jest to piąta i zarazem ostatnia część cyklu, której premiera była 30 czerwca tego roku. Póki co, to nasze ostatnie spotkanie z komisarzem Barnaba Uszkier.

Niebanalny temat, przemyślana i dopracowana fabuła. Prosty język, dialogi, styl. Cudny klimat niepokoju i tajemniczości .To wszystko powoduje, że powieść niebywale szybko wciąga w swój świat i...

Barnaba Uszkier na tropie seryjnego zabójcy grasującego w Gdańsku. Komisarz w pracy i w rodzinie. Zrównoważona dawka pracy i domu.. Barnaba to nie typ samotnego wilka z problemem alkoholowym. On jest co prawda policjantem z powołania, ale jednak ma żonę i wychowuje dwóch chłopców. Kolejne śledztwo i kolejny sukces zawodowy Uszkiera. Dlaczego ma takie wyniki? Bo nie marnuje czasu swojego i innych, poświęca śledztwu należytą uwagę a podwładnych współpracowników (bez względu na płeć) traktuje poważnie. Łowca jest porządnym kryminałem gdzie śledztwo toczy się powoli, ale stale do przodu. Nie znajdziemy tu akcji brawurowych, takich z piskiem opon, ale postępy w śledztwie i zachowanie pracujących przy nim policjantów, techników, patologa i oczywiście młodego prokuratora, na pewno spowodują, że zobaczycie w nich zawodowców. Dobry kryminał. Mam nadzieje, że Pruska wróci jeszcze do Barnaby, nie odesłała go na emeryturę ani nie uśmierciła. Także czekam.

Barnaba Uszkier na tropie seryjnego zabójcy grasującego w Gdańsku. Komisarz w pracy i w rodzinie. Zrównoważona dawka pracy i domu.. Barnaba to nie typ samotnego wilka z problemem alkoholowym. On jest co prawda policjantem z powołania, ale jednak ma żonę i wychowuje dwóch chłopców. Kolejne śledztwo i kolejny sukces zawodowy Uszkiera. Dlaczego ma takie wyniki? Bo nie marnuje...

Wstęp
Kryminał „Łowca” autorstwa Agnieszki Pruskiej to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki, Powieść zamyka cykl o komisarzu Barbanie Uszkierze. Przyznam szczerze, że bardzo ciężko mnie się czytało tę historię i mam do niej ambiwalentny stosunek. Z jednej strony strasznie mnie nużyła, a z drugiej byłam ciekawa, kto jest tytułowym Łowcą. Wątek kryminalny jest tu przytłoczony masą opisów codziennego życia bohaterów. Bardziej jest to powieść obyczajowa z elementami kryminału. Z tyłu okładki napisano, że to najmroczniejsza powieść Autorki – jak dla mnie to tutaj tego mroku jest bardzo mało. Nie zmienia to faktu, że z pewnością sięgnę po wcześniejsze części tego cyklu, bo zawsze staram się czytać serie w całości. Mam nadzieję, że inne powieść Autorki odbiorę zupełnie inaczej.

Barnaba Uszkier i jego ekipa
Nadkomisarz Uszkier to bardzo pozytywna postać w tej historii. W komendzie ma przyjaciół, a swoich podwładnych traktuje bardzo sprawiedliwie. Jest sumienny i oddany pracy, ale także dużo czasu poświęca swojej rodzinie. Gdy w Gdańsku dochodzi do pierwszego zabójstwa wszyscy są zszokowani obrazem miejsca zbrodni. Nie mają żadnego punktu zaczepienia. Uszkier przeprowadza wiele rozmów z sąsiadami oraz bliskimi ofiary – Doroty Wyszkowskiej. Niestety, niczego one nie dają. Policjanci są jak dzieci błądzące we mgle. Badają poszlaki, ale nie są nawet o krok bliżej schwytania sprawcy mordu. Barnabie ciężko jest nawet myśleć o ofierze:

„Opisujący wszystko dokładnie Uszkier znowu przypomniał sobie, jakie miał poczucie nierealności, gdy oglądał miejsce zbrodni. Być może wynikało ono z tego, że nie prowadził jeszcze sprawy, w której psy zjadłyby fragment ciała właściciela”.

Technicy i patolog na podstawie badań nie potrafią jednoznacznie wskazać, kto zamordował. Sprawca jest bardzo sprytny i nie pozostawił na miejscu zbrodni żadnych śladów. Uszkier próbuje poznać przeszłość ofiary. Rozmawia także z jej ostatnim partnerem, ale jak się okazuje, to nie on zamordował Dorotę. Śledczy są w kropce. Wkrótce niedaleko Gdańska zostają odnalezione kolejne zwłoki kobiety. Nadkomisarz jest przekonany, że ma do czynienia z seryjnym mordercą. Na miejscu zbrodni widać pewne powtarzające się szczegóły:

„Teraz już nie można traktować obecności zwierząt i krwi jako czegoś charakterystycznego. Została kradzież i podklejone powieki”.

Sprawa zaczyna nabierać tempa, ale nadal bardzo ciężko jest ustalić cokolwiek pewnego. Czy coś łączy ofiary? Czy kobiety się znały? Gdy dochodzi do kolejnych morderstw, policjanci są zdeterminowani, by jak najszybciej poznać tożsamość sprawcy. Sprawy nie ułatwia im węszący na własną rękę emerytowany komisarz, którego żona była jedną z ofiar nieuchwytnego Łowcy.

Śladami Łowcy
Dopiero badania laboratoryjne śladów znalezionych na miejscach zbrodni naświetlają postać i motywy sprawcy. Zaczyna się wyścig z czasem, a tytułowy Łowca staje się zwierzyną poszukiwaną przez wielu stróżów prawa. Okazuje się, że ofiary łączył jeden szczegół, który może być pomocny w schwytaniu mordercy. Bardzo przydatny jest również psycholog współpracujący z Uszkierem. Śledczy mają bardzo wiele poszlak, przesłuchują setki świadków i bliskich ofiar. Jednak sprawa nie jest łatwa – morderca to bardzo ostrożny człowiek. Domysły grupy dochodzeniowej przeplatają się z potwierdzonymi faktami. Powoli wyłania się obraz człowieka, który chciał zabijać, a cierpienie ofiar go fascynowało. Czy policjanci w porę poznają tożsamość nieuchwytnego Łowcy i zastawią na niego pułapkę? A może wymknie się im i ulotni niczym kamfora? Tego dowiecie się sięgając po tę powieść.

Podsumowanie
Kryminał „Łowca” autorstwa Agnieszki Pruskiej to bardziej powieść obyczajowa z elementami kryminału. Historia bardzo dobrze się zaczęła, ale później nadmiar opisów dotyczących codziennego życia śledczych, ich rodzin i zainteresowań sprawił, że powieść zaczęła mnie nużyć. Zabrakło mi tutaj tego napięcia, które zawsze powinno towarzyszyć w czasie lektury tego typu powieści. Z drugiej strony Autorka doskonale ukazała pracę ekipy dochodzeniowej. Po pierwszym morderstwie śledczy nie mieli absolutnie żadnego punktu zaczepienia. Badali bardzo wiele poszlak, rozmawiali z rzeszami świadków i osób bliskich ofierze. Dopiero po kolejnych morderstwach zaczął wyłaniać się obraz sprawcy. Uszkier bardzo często trafiał w ślepe uliczki. Sprawa była naprawdę trudna. Jednak czegoś mi tutaj zdecydowanie brakło. Powieść się ciągnęła i momentami była po prostu nudna. Jednak warto przeczytać ją do końca, bo zakończenie mnie zaskoczyło.

Historię polecam osobom, które nie lubią krwawych i brutalnych opisów – tutaj miejsca zbrodni są bardzo łagodnie przedstawione. Autorka nie epatuje za specjalnie przemocą i obrazowymi, mrocznymi opisami. Jak dla mnie była to zbyt delikatna historia zawierająca za dużo zbędnych opisów, które sprawiły, że akcja nie była wartka. Jednak z pewnością sięgnę po poprzednie powieści Agnieszki Pruskiej, by dowiedzieć się jak to się stało, że Barnaba Uszkier został nadkomisarzem. Jestem również ciekawa poprzednich spraw, które musiał rozwiązać.

Wstęp
Kryminał „Łowca” autorstwa Agnieszki Pruskiej to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki, Powieść zamyka cykl o komisarzu Barbanie Uszkierze. Przyznam szczerze, że bardzo ciężko mnie się czytało tę historię i mam do niej ambiwalentny stosunek. Z jednej strony strasznie mnie nużyła, a z drugiej byłam ciekawa, kto jest tytułowym Łowcą. Wątek kryminalny jest tu...