Byłem przygotowany na średniawkę i odcinanie kuponów, a tymczasem pierwsze i ostatnie opowiadanko z tego albumu to dla mnie jedne z lepszych pojedynczych historyjek z Hellboyem. Środek - cały wątek w Meksyku - nieco mnie znużył. Żałuję jednak, że nie przeczytałem tego tomu przed "Hellboyem w piekle", bo przynajmniej miałbym szerszy kontekst potrzebny do zrozumienia kilku elementów finału. Ale tak czy siak - moja przygoda z piekielnym chłopcem właśnie dobiega końca i w sumie, mimo marudzenia, nie żałuję poświęconego czasu. Kolejny klasyk odhaczony, można robić miejsce na półce na coś bardziej w moim guście.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Byłem przygotowany na średniawkę i odcinanie kuponów, a tymczasem pierwsze i ostatnie opowiadanko z tego albumu to dla mnie jedne z lepszych pojedynczych historyjek z Hellboyem. Środek - cały wątek w Meksyku - nieco mnie znużył. Żałuję jednak, że nie przeczytałem tego tomu przed "Hellboyem w piekle", bo przynajmniej miałbym szerszy kontekst potrzebny do zrozumienia kilku...

Bardzo nierówny zbiór opowieści z Piekielnym Chłopcem w roli głównej. Ciekawe nawiązania do literackiej grozy i mezoamerykańskich legend, przeplatają się z popkulturowymi pierdołami i dość średnim scenariuszem; widać że Mignola w tym temacie powoli się już wypalał... Ósmy tom z tej serii mogę przyrównać do obfitej kanapki, która poleżała sobie kilka dobrych dni w lodówce; z jednej strony wciąż mi smakuje, a z drugiej mam tę świadomość, że chleb na którym została przygotowana zrobił się już nieco twardawy, a leżąca na niej sałata z dodatkami znacznie już wyschła... Pierwotny smak uleciał gdzieś z czasem (czyli wraz z zakończeniem siódmego tomu tej serii),a zjeść ją można tylko w chwili, gdy człowiek poczuje się naprawdę głodny (czyli nie ma pod ręką nic innego do czytania). Prawdę mówiąc, to ten skromny posiłek pozostawia po sobie ogromny niedosyt... Antologia tylko dla hardkorowych fanów Hellboya; "lubiący, ale nie fanatyzujący" mogą ją sobie darować. No, chyba że zależy im na ładnym komplecie zdobiącym półkę...

Bardzo nierówny zbiór opowieści z Piekielnym Chłopcem w roli głównej. Ciekawe nawiązania do literackiej grozy i mezoamerykańskich legend, przeplatają się z popkulturowymi pierdołami i dość średnim scenariuszem; widać że Mignola w tym temacie powoli się już wypalał... Ósmy tom z tej serii mogę przyrównać do obfitej kanapki, która poleżała sobie kilka dobrych dni w lodówce; z...

Rzecz dla najbardziej wytrwałych fanów serii. Bez historii

Rzecz dla najbardziej wytrwałych fanów serii. Bez historii

Może trochę mi głupio krytykować serię w momencie jej totalnego zamknięcia, ale wciąż jestem zachwycony i nic nie zmusiłoby mnie, by przy tym tomie zacząć myśleć o oszczędzaniu miejsca na półce. Prawda jest taka, że jeśli nie jesteście maniakalnymi fanbojami Mignoli i Hellboya, to Opowieści możecie sobie w sumie darować – oferują bowiem tylko mały, pocieszający deser, pozbawiony wyraźnych powiązań. Z drugiej jednak strony ogromnie cieszą tym, czego zabrakło w ostatnim tomie – luzem i humorem szczodrze obtoczonymi w mrocznym klimacie zaprezentowanym za pomocą zróżnicowanej warstwy graficznej. Dlatego, pomimo teoretycznie dodatkowego charakteru fabularnego, prędzej zrezygnowałbym z Hellboya w piekle, niż z tego cudownego zbioru wątków pobocznych. Dobrze, że ostatecznie to ten tom jest naszym pożegnaniem z tym kultowym tytułem.
Więcej: https://nerdheim.pl/post/recenzja-komiksu-hellboy-opowiesci/

Może trochę mi głupio krytykować serię w momencie jej totalnego zamknięcia, ale wciąż jestem zachwycony i nic nie zmusiłoby mnie, by przy tym tomie zacząć myśleć o oszczędzaniu miejsca na półce. Prawda jest taka, że jeśli nie jesteście maniakalnymi fanbojami Mignoli i Hellboya, to Opowieści możecie sobie w sumie darować – oferują bowiem tylko mały, pocieszający deser,...

Mieszanka pulpy, weirdu i gotyku. “Opowieści” to interesująca propozycja zarówno dla miłośników Hellboya, którzy mogą wypełnić luki w życiorysie bohatera, jak i dla tych co nie mieli z nim w ogóle do czynienia. Album jest w zasadzie przekrojem po różnych stylach i gatunkach w jakich “Hellboy” się obraca, więc jako zbiorek reprezentacyjny może posłużyć za swoistą wędkę do łowienia nowych fanów.

Cała recenzja tutaj: https://tiny.pl/tzf55

Mieszanka pulpy, weirdu i gotyku. “Opowieści” to interesująca propozycja zarówno dla miłośników Hellboya, którzy mogą wypełnić luki w życiorysie bohatera, jak i dla tych co nie mieli z nim w ogóle do czynienia. Album jest w zasadzie przekrojem po różnych stylach i gatunkach w jakich “Hellboy” się obraca, więc jako zbiorek reprezentacyjny może posłużyć za swoistą wędkę do...

Hellboy to pół demon, pół człowiek, którego na nasz plan egzystencjalny w 1944 roku ściągnął sam Rasputin, aby w porozumieniu z nazistami pomógł uratować Hitlera, a tym samym wygrać II wojnę światową. Jednak Hellboya przejęli Amerykanie, który wychowywany przez pewnego profesora, nie stał się tym,, kim miał się stać. Charakterystyczny element tej postaci to potężna kamienna ręka i spiłowane rogi. Postać ta została stworzona przez Mike’a Mignolię, a na podstawie jego historii powstały również filmy kinowe, w których w główną postać wcielił się Ron Perlman. A komiksy z tej serii charakteryzują się mroczną i pełną zagrożeń atmosferą z dużą dawką czarnego humoru. Kolejny tom nosi tytuł „Hellboy. Opowieści”.

Niewydawane wcześniej w Polsce historie z różnych etapów życia Hellboya. Mały Hellboy wymyka się z siedziby BBPO, żeby… zapalić papierosa, ale trafia na bardzo nietypowy cyrk, który zabierze go do świata z pogranicza jawy i snu. Już dorosły Hellboy w 1956 roku udał się do Meksyku. Pięciomiesięczny pobyt w tym kraju spowija zasłona tajemnicy, a sam Piekielny Chłopiec niewiele pamięta z tych dni. Wiadomo jednak, że spotkał tam aztecką mumię, trumniarza i żywe trupy, a nawet… się ożenił. W końcu Hellboy trafia na statek, na którym więżą go demoniczny kapitan, który chciałby sprzedać go do cyrku, i tajemnicza kobieta poszukująca legendarnej wężycy.

Uważam, że warto zapoznać się z tą częścią przygód Hellboya, zwłaszcza że, nie jest to kontynuacja, ale krótkie historie nawiązujące tylko do postaci Hellboya. Większość jest całkiem ciekawa. Jest mrocznie, a jednocześnie zabawnie. Świetnie narysowane, interesujące w treści, czego chcieć więcej. Zatem polecam uwadze.

Hellboy to pół demon, pół człowiek, którego na nasz plan egzystencjalny w 1944 roku ściągnął sam Rasputin, aby w porozumieniu z nazistami pomógł uratować Hitlera, a tym samym wygrać II wojnę światową. Jednak Hellboya przejęli Amerykanie, który wychowywany przez pewnego profesora, nie stał się tym,, kim miał się stać. Charakterystyczny element tej postaci to potężna kamienna...

HELLBOY W MEKSYKU

Hellboy się skończył. Nie jakościowo, nie jako postać ani tym bardziej, jako popkulturowy fenomen, ale seria o jego przygodach po prostu dobiegła końca. Jej finał dostaliśmy w tomie 6, w tomie 7 czekał na nas swoisty epilog w postaci „Hellboya w Piekle”, a teraz? Cóż, może i wszystko zostało już wyjaśnione, wciąż jednak przeszłość piekielnego chłopca skrywa wiele nieznanych dotąd wydarzeń i wciąż istnieją krótkie formy ukazujące te epizody. I to właśnie je – głównie te z tomu „Hellboy in Mexico” – czekają na nas w tym albumie.

Hellboy i Meksyk. Ileż wiąże się z tym wspomnień. Dzieciństwo, wczesne lata, późniejsze śledztwa… Ale co jeszcze się wśród nich kryje? Nietypowy cyrk, aztecka mumia, żywe trupy, ślub. Ślub? Tak, Hellboy ma żonę. Ale jak to? I kogo? To już musicie odkryć sami!

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/02/hellboy-opowiesci-mike-mignola-richard.html

HELLBOY W MEKSYKU

Hellboy się skończył. Nie jakościowo, nie jako postać ani tym bardziej, jako popkulturowy fenomen, ale seria o jego przygodach po prostu dobiegła końca. Jej finał dostaliśmy w tomie 6, w tomie 7 czekał na nas swoisty epilog w postaci „Hellboya w Piekle”, a teraz? Cóż, może i wszystko zostało już wyjaśnione, wciąż jednak przeszłość piekielnego chłopca...

Fantastyczne ilustracje Corbena

Fantastyczne ilustracje Corbena